လက္ထဲမွဖုန္းေလးအားခ်လိုက္ၿပီး..မိဖုရားကသက္ပ်င္းအသာခ်သည္.....။သားငယ္ေလးႏွင့္သူမေန႔တိုင္းအဆက္သြယ္မပ်က္ပဲ ႐ွိေနခဲ့တာမို႔ အနားမွာ႐ွိမေနေပးရတာကလြဲရင္သူမစိတ္ခ်မ္းသာရသည္။သို႔ေပမဲ့ ယခု....ရိေပၚကသားငယ္ေလးအနားကိုေရာက္ေနသည္ဆိုေတာ့ သူမေပ်ာ္ရမလား ဝမ္းနည္းရမလားပင္မသိေတာ့ေပ....။
သားငယ္ႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီးရိေပၚအားသူမေဒါသထြက္မိေပမဲ့လည္း သားငယ္ေလးႏွင့္ေတာ့ျပန္အဆင္ေျပေစခ်င္ပါသည္။
အရင္လိုတစ္ေယာက္တည္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သားငယ္ေလးမွာကိုယ္ဝန္လည္းလြယ္ထားရတာမဟုတ္လား...။
(၂)လအထိ႐ွိေနခဲ့သည့္ကိုယ္ဝန္ေလးက ယခုဘယ္လိုလည္းျဖစ္ေနမလည္းဆိုၿပီးသူမေတာင္ရင္ခုန္ေနမိသည္။ဖုန္းႏွင့္အတက္သြယ္႐ွိလည္း သားငယ္ကသူမတို႔ကိုလာမေတြ႔ခိုင္းခဲ့။
ထိုသို႔အတိုင္းေတြးမိေတာ့ရိေပၚလည္းသိသြားလ်ွင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေပ်ာ္လိမ့္မလည္းဟု..။(၂)လလံုးအထိ သားငယ္ေလးမွကိုယ္ဝန္႐ွိေနတာကိုမသိခဲ့ရဘူးမဟုတ္လား..။
ယခုလည္း..သားငယ္မေျပာလ်ွင္ရိေပၚသိရမွာမဟုတ္ေပ။ အစပိုင္းေတြမွာရိေပၚကိုဘယ္ေလာက္ပဲေဒါသျဖစ္ခဲ့ပါေစ သားငယ္ႏွင့္သေဘာမတူခ်င္ခဲ့ပါေစ...အားလံုးကၿပီးခဲ့ၿပီမဟုတ္လား.....။
ထိုသို႔ေတြျဖစ္လာမွာစိုးလို႔ မင္းသမီးေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့ေပမဲ့ အားလံုးကကံၾကမၼာအရပါဘဲ။
"မိဖုရား...သားငယ္ေလးဆီဖုန္းဆက္ေနတာလား..."
"ဟုတ္ကဲ့ မင္းႀကီး"
အျပံဳးယဲ့ယဲ့ႏွင့္မင္းႀကီးက ယခင္ကမ်ားလိုမ်က္ႏွာတည္တင္းေနတာမ်ိဳးမ႐ွိေတာ့ေပ...။ျပႆနာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့ျခင္းက သူတို႔လည္းသားငယ္အေပၚကိုဂ႐ုမစိုက္မိလို႔မဟုတ္လား....။
YOU ARE READING
Something in the insanity (Completed)
FanfictionI only write Yizhan fic.So, be careful of Reading lists. ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေးက စိတ်ကူးယဥ် ဆန်ခဲ့တယ်....။ နာကျင်မှု....ကြင်နာမှု မတူ ကွဲပြား တဲ့ နယ်မြေ နှစ်ခုကြား မှာ..အချစ်တစ်ခုကို..ရူးရူးမိုက်မိုက် နှောင် ဖွဲ့ ခဲ့တယ်။အဆုံး သတ်က နာကျင...