"ဘယ္ေရာက္ေနၿပီလည္းက်န္းခ်န္.."ျမက္ခင္းစိမ္းေတြအားေျခေထာက္ႏွင့္ထိုးစြေနသည့္ေ႐ွာင္းက်န္႔က ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလံုးေနေအာင္ခြၽန္ထားေသးသည္။ မိနစ္အပိုင္းျခားတစ္ခုထိသာေစာင့္ရေသးတယ္ဆိုေပမဲ့ စိတ္ကမ႐ွည္လွေပ...။
ျမင္စီးကြင္းထဲမွာ ေ႐ွ႕ေနာက္ေလ်ွာက္ရင္း...ေစာင့္ေနခဲ့တာ..ပထမဆံုးအႀကိမ္သူျမင္စီးသင္မလို႔။ (၁၄)ႏွစ္အရြယ္ခန္႔အတတ္ဆန္းၿပီးေနာက္ အသက္အႏၱာရယ္ထိျဖစ္သြားခဲ့တာမို႔ ပါပါးဆီမွခ်ဳပ္ခ်ယ္အမိန္႔ႏွင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ျမင္းေရးကြင္းထဲထပ္မေရာက္။
ယေန႔ေတာ့..က်န္းခ်န္အားအကူညီေတာင္း၍ေ႐ွာင္းက်န္႔ျမင္းစီးသင္မွာျဖစ္သည္..။ သင္ေပးမည္လို႔တတ္ႂကြေနသည့္က်န္းခ်န္က ယခု သူ႔အားေစာင့္ခိုင္းတာေတာ့စိတ္ေကာက္ခ်င္လာသည္။
ျမင္းေစာင္းထဲမွ ျမင္းအႀကီးႀကီးကိုၾကည့္ရင္းေ႐ွာင္းက်န္႔သိပ္သေဘာက်ခဲ့တာ...။ျမင္ထိန္းလက္ထဲမွေန မၾကာခင္သူစီးရေတာ့မယ့္ျမင္းႀကီးျဖစ္သည္..။
"ေနာက္ ၅မိနစ္ေနလို႔မွေရာက္မလာရင္..မင္းကိုမေခၚဘူး"
ဖုန္းေလးအား.ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ခ်ပစ္လိုက္ေတာ့ က်န္းခ်န္၏တားျမစ္သံေတြကဆူညံညံ..။အနားတြင္႐ွိေနသည့္မာဂရက္အားဖုန္းေလးေပးလို႔ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဟိုၾကည့္ဒီႏွင့္သာ...။
"မာဂရက္ ခမည္းေတာ္ကိုယ္တိုင္ကခြင့္ျပဳထားတာမို႔..နည္းနည္းေလာက္ေဝးေဝးမွာေနေပး..ကြၽန္ေတာ္ကထြက္ေျပးမွာမွမဟုတ္ဘဲ....."
စိုးရိမ္စိတ္တို႔လႊမ္းေနသည့္မာဂရက္က အနည္းေတြေဝေနေပမဲ့ ဘာမွေတာ့အထြန္႔မတတ္ေတာ့ေပ..။လြတ္လြတ္လပ္လပ္ျမင္းစီးသင္ခ်င္တာမို႔...အေႁခြရံေတြႏွင့္မေနခ်င္ေပ..။
ခပ္ခွမ္းလွမ္းကတေနရာမွာအေစပါေးတြအားဦးေဆာင္လို႔ မာဂရက္ထြက္သြားခဲ့ေတာ့ ယုန္သြားေလးေတြေပၚေအာင္ေ႐ွာင္းက်န္႔ျပံဳးသည္..။
YOU ARE READING
Something in the insanity (Completed)
FanfictionI only write Yizhan fic.So, be careful of Reading lists. ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေးက စိတ်ကူးယဥ် ဆန်ခဲ့တယ်....။ နာကျင်မှု....ကြင်နာမှု မတူ ကွဲပြား တဲ့ နယ်မြေ နှစ်ခုကြား မှာ..အချစ်တစ်ခုကို..ရူးရူးမိုက်မိုက် နှောင် ဖွဲ့ ခဲ့တယ်။အဆုံး သတ်က နာကျင...