"လက္ထက္ပြဲအတြက္အားလံုးစီစဥ္ၿပီးသြားၿပီ.."ေလထဲရပ္တန္႔သြားသည့္ဇြန္းကေလးႏွင့္အတူ.ေ႐ွာင္းက်န္႔ႏွလံုးအိမ္ေတြေအးစက္သြားသည့္ခံစားခ်က္မ်ိဳး...။မယံုၾကည္သလိုေမာ့ၾကည့္မိသည့္ ပါးပါးတို႔က ျပံဳးရႊင္ေနေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ဖ်ားေတြတံုယင္လာရသည္...။
ေနာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ တည္ၿငိမ္လြန္းသည့္ဦးေလးငယ္ႏွင့္မမအျပံဳးေတြကသက္ဝင္လြန္းစြာ...။အားလံုး...အားလံုးကိုေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ခုမွမသိခဲ့ရဘူး...။
"ရိေပၚေျပာတဲ့ထားအတိုင္းဦးတို႔ဘက္ကလုပ္ေပးမွါပါ.."
ခြၽင္....!။
က်ဆင္းသြားသည့္ဇြန္းေလးက ၾကမ္းျပင္ထက္မွာလူးလိမ့္ေနရင္း....။ဦးေလးငယ္ကိုယ္တိုင္အေလာတႀကီးစီစဥ္လိုက္သည့္ လက္ထက္ပြဲလို႔ဆိုလုိသည့္စကားတစ္ခြန္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔ရင္ထဲမွာနာက်င္လြန္းလို႔.....။
ေမးဖ်ားေလးတဆက္ဆက္တုန္ယင္လာရင္း..လက္ဖ်ားေတြေအးလာသည့္အခါ..ထြက္ေျပးခ်င္သည္...။ထိုထမင္းစားဝိုင္းမွ.....။ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုအလိုမ႐ွိသလိုထမင္းစားဝိုင္းက..ထိုအထိရက္စက္လိမ့္မည္မွန္း..မသိခဲ့ဘူး....။
"ေမာင္ငယ္ေလး...."
ေ႐ွာင္းက်န္႔လက္ဖ်ားေတြေပၚအုပ္မိုးလာသည့္မမလက္ေတြက ထင္သေလာက္ေႏြးေထြးမႈမရဘူး...။ေမာ့ၾကည့္မိသည့္ ဦးေလးငယ္ကမဆိုင္သလိုျပဳမူေနေတာ့...ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ရည္စက္ကေလးက...စားပြဲထက္သို႔ေပါက္ခနဲ....။
ၿပီး...အားလံုး၏စိုးရိမ္တႀကီးအေမးသံေတြ....။
"သားငယ္....ဘာလို႔..ဘာလို႔ငိုေနရတာလည္း"
အနားေရာက္လာသည့္မားမားကို.ေ႐ွာင္းက်န္႔ျပန္ေျဖလို႔မရသည့္ဒဏ္အရာအေၾကာင္းနွုတ္မဟခဲ့ရဲဘူး...။ေခါင္းေလးေတြခါရမ္းပစ္ရင္း...မ်ပ္ရည္ေတြလည္းလြင့္စင္ရင္း..။
YOU ARE READING
Something in the insanity (Completed)
FanfictionI only write Yizhan fic.So, be careful of Reading lists. ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေးက စိတ်ကူးယဥ် ဆန်ခဲ့တယ်....။ နာကျင်မှု....ကြင်နာမှု မတူ ကွဲပြား တဲ့ နယ်မြေ နှစ်ခုကြား မှာ..အချစ်တစ်ခုကို..ရူးရူးမိုက်မိုက် နှောင် ဖွဲ့ ခဲ့တယ်။အဆုံး သတ်က နာကျင...