"ေ႐ွာင္းငယ္....မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း!!"ပခံုးေလးႏွစ္ဖက္ကိုလႈပ္ရမ္းပစ္လိုက္ရင္း က်န္းခ်န္ေအာ္လိုက္မိၿပီ...။လက္ထဲမွ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့က်န္းခ်န္ေကာင္ေလးက အျပံဳးယဲ့ယဲ့ေလးတစ္ခုႏွင့္ နာက်င္ေနတာသိပ္သိသာလြန္းသည္။
ပါးေဖာင္းေလးႏွစ္ဖက္ေပၚ အၿဖိဳင္ၿဖိဳင္စီးဆင္းေနသည္႕မ်က္ရည္ေတြက က်န္းခ်န္ရင္ထဲကိုဓားႏွင့္အစိတ္စိတ္မႊန္းေနသလို။ မ်က္ႏွာေလးလႊဲထားတာ သူ႔ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္စက္ေနတဲ့ေကာင္ေလး.....။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာသတိရလြန္းလို႔ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ထြက္လာမိတာ ထိုျမင္ကြင္းကိုက်န္းခ်န္ျမင္ခ်င္လို႔မဟုတ္...။ဖုန္းဆက္လ်ွင္လည္း သတိရစိတ္ေတြမေျပလြန္းတာ သူ႔အတၱမို႔ စိတ္ဆံုးျဖတ္ရင္းထြက္လာခဲ့မိသည္။
႐ုတ္တရပ္လက္ထက္သတင္းတစ္ခုက ဘယ္ေလာက္ေၾကကြဲေစမလည္းသိတာမို႔ အနည္းဆံုးေတာ့ရင္ခြင္ငွါးရင္းႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ခဲ့တာ...။ယခု......။
ေျခလက္ေတြေလထဲေဝ့ဝဲရင္း က်န္းခ်န္ေကာင္ေလး ကျမင္းႀကီးေပၚမွာလွလွပပပ်ံဝဲေနလိုက္တာ..သူ႔ကိုအေသသတ္ေနသလို....။အလ်င္ျမန္ထိန္းေပြ႔ရင္စဖမ္းမိလိုက္ေပမဲ့...က်န္းခ်န္ရင္ေတြနာလို႔ ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္တာ.....။
မ်က္ရည္ဆိုတာအဲ့လူႀကီးအတြက္မက်ပဲ သူ႔အတြက္ပဲက်ေပးပါလားလို႔အတၱဆန္ဆန္လည္းေျပာပစ္ခ်င္တယ္...။
သို႔ေပမဲ့..သူျမင္ခ်င္တာေ႐ွာင္းငယ္အျမဲတမ္းျပံဳးေနဖို႔ပဲ။
ေ႐ွာင္းငယ္အတြက္ဆိုလ်ွင္ အတၱဆိုတာေတြပယ္ထုတ္ပစ္ရင္း ္မ်က္ႏွာေလးကိုအျမဲတမ္းျပံဳးေနေစမွာ...။
ဒါ....က်န္းခ်န္ဘဝႀကီးမွာအျဖစ္ခ်င္ဆံုးအရာေလး..။
"ေ႐ွာင္းငယ္လို႔...မင္းကြာ...!"
YOU ARE READING
Something in the insanity (Completed)
FanfictionI only write Yizhan fic.So, be careful of Reading lists. ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေးက စိတ်ကူးယဥ် ဆန်ခဲ့တယ်....။ နာကျင်မှု....ကြင်နာမှု မတူ ကွဲပြား တဲ့ နယ်မြေ နှစ်ခုကြား မှာ..အချစ်တစ်ခုကို..ရူးရူးမိုက်မိုက် နှောင် ဖွဲ့ ခဲ့တယ်။အဆုံး သတ်က နာကျင...