"ေဒါက္တာဝမ္....ဒါေလးလာပို႔သြားတယ္..အဲ့ဒါ.."ရိေပၚစားပြဲခံုေပၚေရာက္လာသည့္ အျဖဴစြတ္စြတ္ဘူးေလးသည္ ဖဲဲႀကိဳးပန္းႏုေရာင္စေလးႏွင့္ေသေသခ်ာခ်ာစီးခ်ည္ထားေသးသည္...။ ႏႈတ္ခမ္းထက္မွအႁပံဳးေတြႏွင့္ ရိေပၚကတတယ္ကိုသေဘာတက်...။ကိုယ္တိုင္ဒီဇိုင္းထုတ္ေပးရင္း မွာယူထားသည့္ပစၥည္းေလးက ပိုင္႐ွင္ေလးထံမွာဘယ္ေလာက္ေတာင္ လိုက္ဖက္မႈ႐ွိေနမလည္းဟုေတြးရင္း.....။
"ေက်းဇူးပါပဲ..သြားလို႔ရပါၿပီ...."
nurse မေလးကအျပံဳးတစ္ခုႏွင့္ထိုဘူးေလးေပၚမွအၾကည့္မခြာ....။ရိေပၚခပ္တည္တည္တစ္ခ်က္ၾကည့္ေပးမွသာ ထြက္သြားသည့္မိန္းကေလးက စပ္စုခ်င္စိတ္ေတြအမ်ားအျပားႏွင့္....။
ဒါ...ရိေပၚပထမဆံုးမွာယူလိုက္သည့္ပစၥည္းတစ္ခု။
လက္မွနာရီအားတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးသၫ့္ေနာက္..ပစၥည္းအခ်ိဳ႕သိမ္းဆည္းရင္း ဂ်ဴတီကုတ္ပါခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္...။စီစဥ္စရာအခ်ိဳ႕လည္း႐ွိေနေသးတာမို႔...အလုပ္ဖ်က္လိုက္မိတာ ရိေပၚဘဝမွာမကုန္ႏိုင္သည့္ပထမဆိုတာေတြ....။
ဘူးလွလွကေလးအား မေပေရေအာင္ရိေပၚေသခ်ာထပ္ထုတ္ပိုးရင္း ေကာ္ရစ္တာတစ္ေလ်ွာက္မွာ ေငးေမာဖို႔ေကာင္းေအာင္အျပံဳးေတြလည္း႐ွိေနေသးတာ...။ခပ္တည္တည္ေနတပ္သည့္ရိေပၚက...အထက္လူႀကီးမ်ားပင္ စကားစဖို႔ဝန္ေလးဖို႔ေကာင္းသည့္သူမ်ိဳး....။
ယခုလို ႏႈတ္ခမ္းစြန္းေတြ သိသိသာသာေကြးတတ္ေနလ်ွင္..မိနစ္ပိုင္းအတြင္း pageတစ္ခုတြင္ သူ႔အေၾကာင္းေတြတက္လာဦးမွာ....။ ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္သည္အထိ....ရိေပၚကိုယ္တိုင္ထြင္းေပးရမည့္ စလံုးလွလွေလးအတြက္ ေျခလွမ္းေတြက အသက္ဝင္စြာႏွင့္..။
"ေဒါက္တာဝမ္ ျပန္ေတာ့မလို႔လား..."
"အင္း...ကြၽန္ေတာ့္မွာအေရးႀကီးတာေလး႐ွိေနလို႔"
YOU ARE READING
Something in the insanity (Completed)
FanfictionI only write Yizhan fic.So, be careful of Reading lists. ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆယ်ကျော်သက် အရွယ်လေးက စိတ်ကူးယဥ် ဆန်ခဲ့တယ်....။ နာကျင်မှု....ကြင်နာမှု မတူ ကွဲပြား တဲ့ နယ်မြေ နှစ်ခုကြား မှာ..အချစ်တစ်ခုကို..ရူးရူးမိုက်မိုက် နှောင် ဖွဲ့ ခဲ့တယ်။အဆုံး သတ်က နာကျင...