Special Chapter
Written by yeexizx
After a months...
Charlie's POV
"Coldy!" tawag ko sa natutulog kong asawa.
Humarap naman ito sa'kin. "Why?" inaantok pa nitong tugon habang kumikab-hikab pa.
"Ibili mo 'ko ng strawberry milk sa cafeteria! Nagugutom ako!" sabay siko sa kaniya.
Nanlaki naman ang mga mata niya. "WHAT!?" gulat nitong sigaw.
Sinimangutan ko naman siya. "Bakit!?"
"But, honey... It's very early for me to buy you food." buntong-hiningang ani niya.
"Pero nagugutom ako!" naiirita kong sigaw rito.
"You can eat other food there... In the refrigerator, baby..." he sleepy whispered.
"Pero strawberry milk ang gusto ko! Kasalanan ko ba kung natatakam ako sa strawberry!?" mataray kong usal rito.
"Milk cannot make your tummy full, baby... I'll buy you strawberry fruit instead."
Nag-pout naman ako. "Eh gusto ko nga ng strawberry milk! Ibili mo na kasi ako or else..." usal ko na may halong pagbabanta.
Kumunot naman ang noo niya. "Or else?" inaantok nitong tanong.
Tinalikuran ko naman siya. "Bahala ka, madali naman akong kausap... Let's get a divorce then."
Napatayo naman ito at tipid na ngumiti sa'kin ng mapait. "I'm just joking... Look at me, I'm ready to go outside to buy your STRAWBERRY MILK." mapang-uyam niyang saad.
I arched my left eyebrow. "Bakit parang galit ka?"
Agad naman siyang umiling. "Of course not! Do I look mad, baby?"
Tumaray naman ako. "Ibili mo na kasi ako!" sigaw ko rito.
"Yes, okay! Just chill!" taranta nitong sambit at itinaas ang dalawang kamay.
Napatawa naman ako rito. "I want 10 strawberry milk okay? Baka makalimutan mo!"
Kaagad naman itong tumango. "Just stay here okay?"
Lumapit naman siya sa'kin, hinalikan niya naman ako sa noo nang may maamoy akong 'di kaaya-aya.
Tinulak ko naman siya, napakunot naman ang noo niya. "Why, baby!?" natataranta nitong tanong.
Lumayo ako rito. "Ang baho mo!" sigaw ko.
Nalaglag naman ang panga niya. "What the fuck? I already took a shower earlier!" iritado nitong saad.
I rolled my eyes. "Ang baho ng pabango mo!"
Nanlaki naman ang mga mata niya. "I thought you like my perfume? Before? Don't you?"
Hindi ko alam pero ang baho talaga ng pabango niya! Nasusuka ako sa amoy!
"Ang baho talaga! Pagkatapos mong bilhin 'yung strawberry milk ko, maligo ka muna bago mo 'ko lapitan!" i shouted.
Pilit naman itong tumango at bumuntong hininga. "Okay. I'll buy your strawberry milk. Lock the door," ani nito at pumunta sa pintuan para lumabas.
Sinundan ko naman siya para i-lock ang pinto, tiningnan muna ako nito at nginitian bago lumabas.
Ilang buwan na din ang lumipas matapos nang kasal naming dalawa. Masaya naman ang lahat dahil kasama ko ang lalaking bumuo ng buhay ko at pagkatao ko. Lumipat na din kami ng k'warto pero nasa paaralan pa rin kami ng Arteya para ma-protektahan ang mga nilalang rito kung may panganib man na darating.
Ilang minuto akong naghintay nang may kumatok sa pinto. "Baby..." tawag sa'kin ni Coldy.
Kaagad naman akong pumunta sa pinto para pagbuksan ito. Napangiti ako nang bumungad sa'kin si Coldy na may dala-dalang supot na sigurado kong naglalaman ng strawberry milk na ipinabili ko.
"This is the strawberry milk you wanted me to buy for. Here, baby..." sabay abot niya sa'kin ng supot.
Napangiti naman ako. "Thank you, Coldy!" sigaw ko at niyakap siya.
Ngumiti naman siya. "For you," he winked.
Napakunot naman ang noo ko nang pumunta siya sa bathroom. "Maliligo ka, Coldy?" tanong ko.
Tumango naman siya. "Yes. You said that I should take a bath first before I go to you right?"
"Oo nga 'no?" halakhak kong tugon.
Ngumisi naman siya. "Why? Do you want to join with me?"
Namula naman ang pisnge ko na parang kamatis. "H-Hindi a-ah! Idiot k-ka talaga!" nauutal kong usal.
"Defensive..."
"HOY HINDI K-" naputol ang sasabihin ko nang pumasok na siya, kita mo ang halakhak sa mukha niya bago pumasok.
Damn, that idiot!
Imbes na makipag-talo kay Coldy, ininom ko na ang strawberry milk ko. Mga walo lang ang ininom ko, 'yung dalawa ay para kay Coldy. Di na masama ang dalawa 'no, buti nga tinirhan ko pa siya!
Halos tatlongpung minuto na akong naghihintay pero hindi pa rin siya lumalabas, padabog akong tumayo at pumunta sa pintuan ng bathroom. Marahan ko namang kinatok ang pintuan. "Coldy, ang tagal mo!" sigaw ko rito.
Narinig ko naman ang agos ng tubig mula sa shower. "I'm making sure that you'll going to accept my scent. I don't want to take a bath again and again and again!" he shouted.
"Okay na 'yan! Ang tagal ko nang naghihintay!" maldita kong usal.
Narinig ko naman ang buntong hininga niya mula sa comfort room. "Okay, fine... Wait me there." ani niya.
Sumandal lang ako sa pader, narinig ko naman ang pagbukas ng pinto, hudyat na tapos na siyang maligo. Bumungad sa'kin ang topless na katawan ni Coldy, boxer lamang ang suot nito. Napaiwas na lang ako ng tingin at dali-daling lumakad papunta sa kusina. Sinundan niya naman ako.
"I thought you like strawberry milk?" kunot-noo nitong tanong.
Tumango ako. "Gusto ko nga, bakit?"
"But there's two strawberry milk left... Aren't you going to drink that?"
I smiled. "Tinira ko 'yan para sa'yo. Baliw." I giggled.
Inakbayan niya naman ako. "Really? My wife is sweet as always..."
"Tinira ko 'yan sa'yo kasi busog na 'ko, assumero!" pang-aasar ko.
"Really?" he smirked.
Inilapit niya naman ang mukha niya sa'kin na nagpagulat sa'kin. "Ano ba 'yan, Coldy!" I hissed.
Inilayo niya naman ang mukha niya at tumawa. "You love me that much, my baby..."
"Akala mo naman hindi mo din ako mahal, ano? Mas mahal mo pa nga ako e'!"
Tumatawa-tawa pa siya habang tumatango-tango. "Asshole, inumin mo na nga 'yang itinira kong gatas sa'yo!" I shouted.
Kinuha niya na ang strawberry milk at ininom 'yon. Bawat paglunok niya ay gumagalaw ang adam's apple niya na nagpaningning sa mga mata ko. Pinipigilan ko namang hindi pansinin ang adam's niya, pero... Nabigo ako.
Kaagad naman akong lumapit dito nang nakangiti. Sinundot ko naman ang adam's niya, nagulat ako nang bigla siyang naduwal, buti na lang, hindi natapon ang gatas na nasa bibig niya. Dali-dali niya naman itong nilunok.
"What the fuck was that?" kunot-noo niyang tanong.
Pilit naman akong tumingin sa kisame na para bang walang nangyari.
"Baby..." he called me.
Hindi naman ako sumagot.
"Baby..." tawag niyang muli.
Pero hindi ko pa rin siya pinapansin.
"Baby..." hinawakan niya naman ang pisnge ko at iniharap sa kan'ya, bumungad naman sa'kin ang g'wapo nitong mukha.
"You like my adam's apple?" halakhak niyang tanong.
Dahan-dahan naman akong tumango na parang bata.
"You can touch it anytime, but... Not when I'm eating or drinking, okay? I don't want to make a mess."
Napangiti naman ako ng bahagya. Sinundot ko ulit ang adam's apple nito, napatawa naman ako.
"Nakakatawa, Coldy!" halakhak ko.
"You seemed very weird these past few days..." napasapak nalang siya sa noo niya.
"Hindi ka ba natatawa? Nakakatawa kaya 'yang adam's apple mo! Tss!"
Bawat sundot ko sa adam's apple niya, natatawa ako ng sobra. Because it's really funny, I don't know, mababaw lang siguro ang kaligayahan ko.
"Damn..."
Tumaas ang kilay ko. "Bakit?"
"Nothing, let's sleep..." he whispered and pulled me into him.
Hinila niya naman ako papunta sa higaan, sabay naman kaming humiga. Nakangiti naman akong humarap sa kan'ya. "Naughty girl." he whispered in soft voice.
"Coldy?" tawag ko rito.
Kumunot naman ang noo niya. "Why?"
"Papasok ka bukas?" I asked.
"No." tumawa naman siya.
Sinampal ko naman ang balikat niya. "Gago ka! Baka mapagalitan na tayo ni Headmaster! Tatlong araw na tayong 'di napasok!" sigaw ko rito.
"I'm not afraid with Headmaster,"
I rolled my eyes. "Pag tayo napagalitan, sasabihin ko, kasalanan m-"
"I'm afraid of you. So, we'll going to study tomorrow." napabagsak naman ang balikat niya.
Nakaramdaman naman ako ng antok. "Tulog na tayo." I sleepy said.
He nodded. "Okay, goodnight."
Ipinikit ko naman ang mga mata ko. "I love you." he whispered before he kissed my forehead.
Naramdaman ko naman ang pagyakap niya sa'kin ng mahigpit. Napangiti naman ako bago mandilim ang paningin ko, hudyat na nakatulog na ako.
Kinabukasan, nauna akong nagising kaysa kay Coldy kaya naisipan kong isurpresa siya. I decided to cook Chicken Adobo, his favorite food. Tumayo na ako at agad-agad na dumeretso sa kusina para magluto.
Hinanda ko na ang mga ingredients ng Adobo. Hiniwa ko muna ang mga ingredients, nang maayos na ang lahat ay nagsimula na 'kong magluto. Inabot nang tatlongpung minuto bago tuluyang naluto ang niluluto ko.
Naramdaman ko naman na may yumakap sa'kin papatalikod na sa tingin ko ay si Coldy.
"Goodmorning, baby..."
"Cooking my favorite food, huh?" pahabol niyang saad.
"Maghanda ka na ng mga plato, para ready na ang almusal natin." utos ko sa kaniya.
Naramdaman ko naman ang tango nito at humiwalay na mula sa pagkakayakap sa'kin.
Inilagay ko na sa isang lagayan ang Adobong niluto ko. Nakita ko naman siyang nakaupo na at nakahanda na ang lahat, kakain na lamang kami.
"Papasok tayo, ah?" nakangiti kong ani rito.
Tumango naman siya. "Of course, you said right? I'm just following you." halakhak nitong tugon.
Hindi na ako umimik at pinagsandok siya ng kanin at Adobo. Napangiti naman siya.
"I can't imagine that you're my wife now." he giggled.
"Imagine? E' asawa mo na nga ako ngayon." natatawa kong tugon.
Tumango-tango naman siya. "Yeah, right."
Nagsimula na kaming kumain, binasag ko naman ang katahimikan. "Coldy?"
"Why, baby?"
"Noong pinaparusahan ako ni ama... Bakit may narinig akong sinabi mong, 'Wala 'to sa usapan natin!'. I don't know the exact words pero malapit na sa mga katagang 'yan..."
"Oh... That was the time when I talked to King Silveo that he must change the consequence or else..."
Kumunot naman ang noo ko. "Or else?"
"I'll going to abandon my position and leave. But I didn't expect that he will going to betrayed our deal."
"Don't worry, baby... I've forgiven him for what he did to you. He's your father, anyway." pahabol nitong usal.
"Uhh... Kaya pala hindi ka nakadalaw sa kulungan ko dahil nag-iisip ka ng paraan para hindi ako mamatay?" I asked.
Tumango naman siya. "I want to visit you so bad that day. But, I couldn't. Because I need to think a way to escape you first."
Tumango-tango naman ako habang natatawa, sayang ang pag-ooverthink ko noong mga panahon na 'yon. Akala ko, iniwan na din ako ni Coldy sa ere. "How about... Paano ka nakapunta sa mundo ng mga tao? Sarado na lahat ng lagusan sabi ng alaga kong fairy na si Blase."
"I'm always at the library that time because... I'm learning how to make a portal by myself using the Book of Portal."
"I didn't eat for three days, I didn't sleep for five days, and I should cut my wrist to make a port-"
Hindi ko na siya pinatapos nang sapakin ko siya. "Gago ka! Buwis buhay 'yang ginawa mo! Kaya pala hinang-hina ka nang makita kita!" sigaw ko rito.
Tumawa naman siya. "I'll going to do anything just to see you, baby... Even my life is the return."
"Pasaway ka talaga, Coldy, ano!?" saway ko rito.
"Tss. I just want to see you, what's wrong?"
Tumingin naman ito sa'kin. "Seeing you suffering is like a torture in my heart, damn."
I frozed. Naistatwa na lang ako sa sinabi niya, halos mapipi ako, wala akong masabi. His love for me is unconditional, he's willing to sacrifice his life just to see or save me.
Napasapak nalang ako sa noo ko. "Pag namatay ka, konsensya ko pa, walangya ka! At isa pa..."
"What's that?" kalmado nitong tanong.
"M-Mahal kita... H-Hindi ko g-gugustuhin na m-mamatay ka..." nauutal kong saad habang nag-iiwas ng tingin.
"I'll not going to leave you no matter what. I'm here to stay... Forever."
Tiningnan ko naman siya, malagkit lang ang titig nito sa'kin, nginitian naman ako nito. Hindi pa rin ako binibigo ni Coldy, isang ngiti lang niya ay kapalit na nang libo-libong bilis na tibok ng puso ko.
Ilang minuto ang naging katahimikan, sa kagitnaan ng aming pagkain ay may narinig kaming pagkatok. Napakunot naman ang noo namin. Kaagad naman kaming pumunta sa pinto, binuksan namin ang pinto at bumungad sa'min si Divina na pawis na pawis at hinihingal.
Kaagad naman akong naalerto. "Anong nangyari sa'yo, Divina!?" nag-aalala kong tanong.
"M-May nang-gugulo sa paaralan! Tulungan niyo kaming dalawa! Ituturo ko sa inyo kung nasaan ang halimaw!" nagpapanic nitong sigaw.
"Kumalma ka, Divina. Nakatitiyak ka ba na hindi Darkenians ang nanggulo!?" pasigaw kong tanong.
Tumango naman siya. "Let's go. We're just wasting our time." seryosong usal ni Coldy.
Lumabas na kami kahit nakapangtulog lang kaming dalawa. Nakapagtataka, wala ni isang estudyanteng nalabas. Umilaw naman ang katawan namin ni Coldy ng puti, nagbago naman ang damit namin. Naging damit pang-laban ito.
"Hindi ka ba nagtataka? Walang mga estudyante..." bulong ko kay Coldy.
Tumango naman siya. "Yeah, I observed it too. Where did they go all?"
Hindi na ako umimik at pinakiramdaman ang paligid. Naghanda na ako, baka peke ang Divina na katabi namin. Nakarating na kami sa puting pintuan, hindi pamilyar ang lugar sa'kin. Pumasok na kami, madilim ang buong lugar, halos wala na kaming makita.
"Bakit madilim!? Anong gina-"
"SURPRISE!" nagulat ako sa sumigaw na mga nilalang, kasabay nu'n ang pagbukas ng ilaw.
Tumambad sa'kin ang masayang mga mukha ng mga nilalang, halos nanghina ang dalawa kong tuhod. May pinutok naman silang party poppers sa harap namin. May bumungad din sa puting pader na mga letra na, "Maraming salamat sa iyo, Prinsesa Charlotte at Prinsepe Coldy!".
Lumapit naman sa'kin ang mga Royalties at niyakap kaming dalawa ni Coldy. Napakunot naman ang noo ko.
"Para saan 'to?" tanong ko kay Divina.
"Hindi ka kasi namin na-surpresa noong unang dating mo e'! Kaya ngayon nalang!" halakhak nitong ani.
Napangiti naman ako. "Nag-abala pa kayo..."
Hinawakan naman ni Zoe ang balikat ko. "Para sa'yo, mag-eeffort talaga kami!" sigaw nito.
"Tumabi ka nga d'yan, Zoe! Ang sikip!" sigaw ni Silky rito at itinulak si Zoe.
"Parang di mo 'ko girlfriend ah! Gusto mong mag-break nalang tayo, uod!?"
Bigla namang naging malambing si Silky at inakbayan si Zoe. "Aba, s'yempre joke lang! 'Di ka naman mabiro, amazona!"
Sinapak naman ni Zoe ang mukha ni Silky. "Amazona mo mukha mo!" bahagya naman kaming lahat.
Napadako naman ang tingin ko kay Marky na nakikitawa, nginitian ko naman siya. Nakahawak-kamay naman sila ni Yannie na nagpangiti pa sa'kin ng lubos.
Lumapit naman ako kay Yannie para yakapin siya. "Hindi ko aakalain na mabubuhay ka ni Rainasus." bulong ko.
"Ako din, bigla na lang akong nagising. Maraming salamat, utang na loob ko sa'yo ang buhay ko." nakangiting tugon nito.
Kumalas naman ako kay Yannie at ibinaling ang mga tingin kay Marky. "Can we talk?" nakangiting tanong ni Marky, tumango lang ako. Humarap naman siya kay Yannie para magpaalam, ngumiti naman si Yannie at tumango lang. "Let's talk in private." he smiled, I just nodded.
Sabay naman kaming pumunta ni Marky sa bandang konti lang ang mga nilalang.
"What's up?" nahihiya nitong tanong.
Tumawa naman ako. "Okay lang ako, how about you? Nagiging malapit na kayo ni Yannie, ah? Good for the both of you." nakangiti kong ani.
Tumango-tango naman siya. "I'm sorry... Doon sa ginawa ko... I'm sorry, I accused you also. Talagang hindi ko lang na matanggap... Na akala ko, pinatay mo si Yannie..." he said.
"I'm okay, too. Happily living together with my girl, Yannie." halakhak nitong ani.
"About doon... Okay lang, naiintindihan kita. Matagal na kitang napatawad. So, settle na? Wala nang ilangan ha!" natatawa kong tugon.
"Of course, yes! You end up marrying Coldy, huh? I'm going to kill him if he leaves you."
"Sira ka talaga... So, friends?" nakangiti kong usal.
"Yeah, friends." he smiled also.
"Tara na, bumalik na tayo doon." aya ko rito.
Hindi naman siya umimik at naunang naglakad pabalik sa kinaroroonan ng mga Royalties. Nakita ko naman si Coldy na nakikipag-usap kay Mafia na ikinabigat ng dibdib ko.
Nang makita ako ni Mafia, lumapit agad ito sa'kin kasama ang mga alipores niya.
"Huhu! Nagsisisi na 'ko sa pang-aaway sa'yo! Ang bobo ko! Kumampi ako sa peke!" naiiyak nitong usal, pati ang mga alipores niya ay naiyak na din.
"Promise! Hindi na ako mang-aaway! Huhu!" ani nito.
Lumuhod naman silang tatlo sa'kin na ikinagulat ako. Pati ang ibang mga nilalang ay napatingin.
Kinuha ko naman ang balikat niya at itinayo ito. "Okay lang 'yon sa'kin. Kalimutan na natin lahat." nakangiti kong sambit.
"Nagsisisi na ako sa mga ginagawa ko, huhu! Sana mapatawad mo na 'ko!"
Ngumiti naman ako rito. "I've forgiven you already. So, let's be friends?"
Halos magningning naman ang mga mata niya. "Niyayaya mo 'kong maging kaibigan mo!?" masaya nitong tanong, tumango naman ako.
Niyakap niya naman ako. "Frenny ko na si Princess Charlotte! Maiinggit kayo!" sigaw nito.
Napangiti na lamang ako, nginitian ko na din pati ang mga alipores niya.
Sunod namang lumapit sa'kin si Cody na nakangiti. Napangiti na rin ako nang makita siya.
"Long time no see, Charlie!" sigaw niya.
Mahina akong tumawa. "Ang tagal mong nawala ah? Saan ka pumunta?"
"S'yempre sa Darkenians Kingdom... Nagbabasakali ako na mayroon pang mga naiwan na mga kalaban roon."
"May nakita ka?" I asked.
Umiling naman ito. "Purong kagamitan lamang ang nakita ko, Prinsesa Charlo-"
"Just call me Charlie. Hindi ako sanay na tingalain." I laughed.
Tumawa din siya. "Okay, okay! Pero maiba naman, sana lang ay hindi ka saktan ni Coldy... Makakalimutan ko talagang kapatid ko siya!" halakhak niya.
Napahalakhak din ako. "Hindi magagawa ni Coldy sa'kin 'yon."
Tumango-tango naman ito. "Dapat lang, 'no!"
"Sana hindi ka mailang sa ginawa ko noon ah?"
Kumunot ang noo ko. "Anong ginawa mo noon? What do you mean?"
Napakamot naman siya sa batok niya. "Iyong pag-amin ko sa'yo?"
Napatango na lamang ako nang maalala ko 'yon. Oo nga... Umamin siya sa'kin bago kami pumunta sa misyon... Hindi ko naman binig-deal iyon.
"Ah... Ayos lang naman sa'kin iyon. Totoo ba 'yon?"
Tumawa naman siya sabay iling. "Gusto pa kasi kita makilala noon... Alam kong ikaw ang gusto ng kapatid ko... Kaya kinilala kita ay kunyareng umamin na nagbabakasakaling baka sagutin mo agad ako. Pero hindi. Kakaiba ka talaga."
"Wala naman akong interes sa mga lalaki e'."
"Iyon nga eh... Kung ibang babae 'yon baka hindi na ako manligaw." tumawa naman siya.
"Oh siya... Maiwan na muna kita rito... May pupuntahan lang ako." sabay tingin sa likudan ko. Sinundan ko naman ang mga tingin niya.
Bumungad sa'kin si Mafia... Na ikinagulat ko.
"Type mo?" tanong ko.
"No comment." iyon lamang ang tinuran niya at umalis na sa harap ko. Dumeretso naman siya kay Mafia.
Napailing-iling nalang ako. "Sus... Kunyare pa." I whispered to myself.
Aalis na sana ako nang may humila sa braso ko. Bumigat naman ang pakiramdam ko nang makita ko ang gurong iyon.
Si Ms.Cecil
"Ano hong ginagawa niyo rito?" may galang sa tonong tanong ko.
"Kung napatawad na ako ni Tamara... Ikaw, napatawad mo na ba ako?"
Hindi ako nakapagsalita. Hindi ko alam ang isasagot ko dahil masakit para sa akin ang nangyari kay Inang Tamara.
"Sana balang araw ay mapatawad mo din ako. Maniwala ka man o sa hindi, segu-segundo kong pinagsisisihan ang nangyari kay Tamara."
"Bakit ang bait mo sa'kin noong una?" tanong ko.
"Dahil alam kong ikaw ang prinsesa. Ganoon lamang ka-simple." aniya na nagpalaglag sa panga ko.
Napakunot ang noo ko. "How did you... Found out that I'm the princess?"
"Madali makaramdam ang mga bruhang kagaya ko na saklaw ng kadiliman. Katulad ni Freya, hindi ba? Darkenian siya at nalaman niya kaagad na ikaw ang nawawalang prinsesa dahil naaamoy namin ang dugo mo, kung hindi kaya't nararamdaman namin ang lakas ng presensya mo." pagpapaliwanag niya.
Sinabi na sa'kin ni Freya na kaya siya nandito sa tabi ko ay alam niya na pala ang sekreto ko. Ngayon, naiintindihan ko na. Hindi na ako sumagot sa kan'ya.
"Umaasa akong mapapatawad mo ako, Prinsesa Charlotte." aalis na sana siya nang tawagin ko siya.
"Gurong Cecil..." mahina kong tawag sa kan'ya, lumingon naman ito sa'kin.
Kumunot naman ang noo nito at bakas ang pagkalito sa mukha. "Bakit?"
"Napatawad na kita..."
"Kung si Inang Tamara ay napatawad ka na... Hindi din malabong pagbigyan kita. Kung hindi dahil sa'yo, hindi ko mararanasan ang pagmamahal ni Inang Tamara... Kung hindi siya napatalsik, hindi ko sana siya kilala ngayon." ani ko.
Unti-onti namang sumilay ang ngiti sa labi niya. "Maraming salamat, Princess Charlotte... Hindi ko maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko ngayon."
"Walang anuman... Humayo ka na't gawin mo na ang dapat mong gawin..." ani ko.
Ngumiti muna siya bago ako talikuram. Ramdam ko ang sayang naidulot ko sa kan'ya.
Pagkatapos naming mag-usap ni Ms. Cecil, lumapit naman ako kina ina at ama at umupo sa tabi nila.
"Anak? Noong mga panahong bata ka pa, sino ba ang nag-alaga sa'yo? Si Marsides ba?" malambing na tanong ni Ina.
"Ang anak ni Marsides, ina. Si Inang Tamara." nakangiti kong usal pero may lungkot pa rin.
"Masaya akong pinalaki ka ni Tamara nang mabait at mayroong busilak na puso kahit pa malaki ang atraso at kasalanan ko sa kan'ya..." malungkot na usal ni Ina.
Ngumiti naman ako rito. "Napatawad na kayo ni Inang Tamara, panigurado. Mabait si Inang Tamara at hindi marunong magtanim ng galit, kabaligtaran sa kapatid niyang si Tariwa."
"Alam kong sariwa pa din ang lahat sa'yo, anak... Ipinakuha ko ang bangkay ni Inang Tamara mo sa mundo ng mga tao at inilibing ito sa maayos na libingan. Ang gintong libingan..." nakangiting saad ni Ama.
Nagulat naman ako sa tinuran nito. "Gintong libingan? Hindi ba't para sa mga mayroong matataas na antas lamang ang inililibing d'yan?" tanong ko.
Tumango naman silang dalawa. "Malaki ang utang na loob ko kay Tamara, kaya bilang kabayaran, karapa't dapat ang ginawa namin sa kan'ya." nakangiting usal ni Ina.
Niyakap ko naman silang dalawa. "Salamat, ina at ama."
Niyakap naman nila ako ng mahigpit. "Hindi niyo ako niyayaya ah! Parang hindi pamilya!" nagtatampong sigaw ng kapatid ko na si Alex.
Natawa naman ako rito. "Busy ka pa kasi landiin si Divina, inunahan tuloy kita!" sigaw ko.
"Para-paraan lang 'yan, kapatid! Alam mo bang malapit na mahulog sa'kin si Divina? Konti na lang, mga limang pursyento na lang!" proud na proud nitong ani.
"Baka kamo limang pursyento lang ang chance mo!" pang-aasar ko.
Hinila ko naman siya para mapasama siya sa group hug naming pamilya. Masaya ako dahil ngayon ko lang naramdaman ang ganitong pagmamahal, ang pagmamahal na galing sa isang masayang pamilya.
Kasalukuyan akong nasa table ng mga Royalties, katabi ko naman si Coldy na nakikipagk'wentuhan kina Kenneth. Masaya ako dahil marunong na siya makipag-usap sa paligid niya.
Tahimik lang akong nag-iisip habang kumakain.
"Charlie? Kanina ka pa kumakain ah? Ang dami mo yatang kumain ngayon? Nananaba ka na nga e'!" pang-aasar ni Divina.
Tumawa naman ako. "Ang sarap ng pagkain e'."
"Daig mo pa si Kimmy kumain!" pang-aasar ni Silky, nabato naman siya ni Kimmy.
"Headshot!" pang-aasar na sigaw ni Kenneth.
Nagulat naman si Kenneth nang batukan siya ni Silky. "Ayan, headshot ka din!" nanggigigil na sigaw ni Silky kay Kenneth.
Napailing na lang ako nang mag-away at magsakitan nanaman silang dalawa.
Hindi ko din alam kung bakit ako nagkakaganito. Ilang araw na akong nag-iiba ang ugali. Sana nga, hindi magsawa si Coldy sa ugaling meron ako.
Napatayo naman ako nang makitang lumunok si Silky, mas malaki ang adam's apple niya kaysa kay Coldy. Kaagad ko naman siyang nilapitan.
"Oh, Charlie? Anong ginagawa mo r-"
Naputol ang sasabihin ni Silky nang sundutin ko ang adam's apple niya. Napabuga na lamang siya ng tubig sa mukha ni Kenneth.
"Putanginang 'yan! Ang bastos mo talagang uod ka!" sigaw ni Kenneth.
Tumawa naman ako ng malakas dahil sa magalaw na adam's apple ni Silky na nagpaagaw pansin sa mga Royalties. Lahat sila ay napakunot ang noo.
"Anong nangyayari sa'yo, Charlie?" kunot-noong tanong ni Divina.
Sinabihan ko silang tawagin na lamang akong Charlie, ayokong tinatawag akong Princess Charlotte dahil pantay-pantay lang naman kaming lahat.
"Hindi ba kayo natatawa sa adam's apple niya? Ang cute kaya!" natatawa kong usal habang nilalaro pa rin ang adam's apple ni Silky.
Nakatulala lang si Silky sa kawalan, napatigil naman ang lahat sa pagnguya at pagkain pati na rin si Coldy. "A-Ayoko p-pang mamatay, P-Princess!" nauutal na sigaw ni Silky.
Nag-pout naman ako na ikinagulat nila. "Bakit ka naman mamamatay? Ang sarap kaya laruin nito, hihi!" sigaw ko.
Nagulat naman ako nang lumapit si Coldy sa'kin. "Is my adam's apple not enough?" he whispered.
"Ang liit kasi ng adam's apple mo! Tingnan mo 'yung kay Silky, ang cute! Ang laki kasi! Hihi!" nakangiti kong tugon habang pinipisil-pisil ang adam's apple nito.
"I'm going to punish you later, Silky." pagbabanta ni Coldy rito at bumalik na sa upuan niya.
Naalerto naman si Silky at kaagad na umarte na umiiyak. "Zoe, oh! Nilalandi ako ni Charlie!" naiiyak na usal ni Silky.
Tinarayan naman siya ni Zoe. "Bahala ka d'yan! Patay ka na mamaya!" pagtataray ni Zoe.
Magsasalita pa sana si Silky nang may umilaw sa taas ng kisame, pati ang atensyon ng lahat ay naagaw ng liwanag. Lumapit naman si Headmaster at ang mga magulang ko sa'min.
"Ano 'yan!?" sigaw ni Kenneth, ngunit walang sumagot.
Unti-onting nawala ang liwanag, tumambad sa'min ang isang libro.
"Ayan ang libro ng propesiya! Nagbibigay nanaman ito ng banta o mangyayari sa hinaharap." ani Headmaster.
"Pero bakit iyan lumipad? Hindi ba't magpapakita lamang 'yan sa'tin, hindi sa lahat?" tanong ni ina.
"Wala akong ideya kung bakit 'yan nagpakita sa marami, ngunit tingnan na lamang natin ang propesiya." ma-awtoridad na saad ni Headmaster.
Bigla namang lumiwanag ng ginto ang libro at naglabas ng mga letra. Napagtanto ko kung ano ang nilalaman nito nang makumpleto na ang mga letra.
"Isang prinsesa ang isisilang mula sa dugo ng pinakamalakas na prinsesa at prinsepe na magmumumo sa buong katauhan."
Nagulat naman kami nang isang iglap ay nawala ang libro.
"Anong ibig sabihin ng mga katagang 'yon!?" pasigaw na tanong ni Trisha.
"Hindi namin alam..." usal ni Divina.
"Mayroon bang buntis sa inyo?" kunot-noong tanong ni Headmaster.
"Wala naman, Headmaster. Bakit mo naitanong?" tanong ni Divina.
"Dahil ang propesiya ay tungkol sa pagsilang ng isang batang mula sa pagmamahalan ng dalawang bughaw..." ani nito.
"Pero sino ang tinutukoy sa propesiya? Walang buntis rito." ani Zoe.
Magsasalita pa sana si Headmaster nang napahawak ako sa tiyan ko.
"Anong nangyayari, Prinsesa!?" sigaw ni Headmaster.
Naalerto naman si Coldy at pumunta sa gawi ko para alalayan.
"A-Ang sakit n-ng tiyan ko!" nauutal kong sigaw.
Napahawak naman ako sa tiyan ko.
"Dalhin niyo ang prinsesa sa cli-"
Naputol nanaman ang sasabihin nito nang umilaw ang palad ko ng ginto at mayroon itong simbolo ng isang sanggol.
Nagulat naman ang lahat.
"I-Ikaw ay... I-Ikaw ay nagdadalangtao... Anak." ani ina at niyakap ako.
Napatingin naman ako kay Coldy na nakatitig sa tiyan ko, unti-onti namang sumilay ang ngiti niya. Humiwalay na si ina sa'kin, kasabay nu'n ang pagyakap sa'kin ni Coldy.
"I'm going to be a father..." naiiyak na bulong ni Coldy sa'kin at hinawakan ang ulo ko.
"Tangina! Akalain mo 'yon!? Tito na 'ko!" sigaw ni Alex at humalakhak na parang bruha.
"Hindi lang ikaw! Tita na rin ako!" masayang ani Kimmy.
"Magiging lolo at lola na tayo, Silveo!" nakangiting saad ni Ina.
"Tumatanda na nga tayo, Tamina!" halakhak na usal ni Haring Silveo.
"Sus! Ninang at ninong naman kami!" hindi nagpapatalong ani Silky.
"Dami mo talagang alam, Silky!" pabalik na sigaw ni Zoe rito.
"Alam ko ding mahalin ka!" sigaw niya pabalik. Namula naman si Zoe at hindi na muli pang nakapagsalita.
Makitang masaya si Coldy ay nakakatunaw ng puso. Alam kong sobrang saya niya nang malaman niya na magiging ama na siya at nagbunga ang pagsasama naming dalawa.
Madaming naging masaya sa pagbubuntis ko. They congratulated me dahil magiging nanay na ako.
Ang pagdadalangtao ko ay hindi madali. Naging maselan ang pagbubuntis ko, halos hindi ako makagalaw sa bahay. Mabuti na lamang ay nandito si Coldy para tulungan ako.
Madami din akong pinaglililihan katulad ng adam's apple ni Silky pati na rin ang strawberry milk. Nalaman ko ding ayoko sa amoy ng pabango. Medyo nahirapan din ako sa paglilihi dahil nagseselos si Coldy sa tuwing pinaglalaruan ko ang adam's apple ni Silky, pero wala naman siyang magagawa dahil gustong-gusto ko ang adam's ni Silky.
Lumipas ang siyam na buwan, nandito ako sa higaan dahil manganganak na ako. Si Coldy ay nasa tabi ko, kahit ipinagbabawal dahil gusto ko nandito siya.
"Iiri niyo pa ho, Prinsesa!" sigaw ng bagong kumadrona.
Umiri naman ako ng malakas. Mahigpit ang kapit ko sa kamay ni Coldy, si Coldy naman ay pinapakalma ako.
"Damn... You can do it, baby..." pagsuporta niya sa'kin.
"Nakikita ko na ang ulo ng bata! Iiri niyo pa, mahal na prinsesa!" sigaw ng kumadrona.
Umiri pa ako. Ilang iri ang pinakawalan ko, naramdaman ko naman ang paglabas ng anak ko.
Napakunot naman ang noo ko nang mapawi ang ngiti sa labi ng kumadrona.
"Anong nangyari? Bakit tila hindi ka masaya?" tanong ko sa kumadrona.
Nanginginig niya sa'king binigay ang anak ko. Nagulat ako nang itim ang labi nito at tila hindi nahinga. Maputla din ang balat nito.
"C-Coldy..." nauutal kong usal rito.
Kita mo ang lungkot sa mga mata nito.
"HINDI P'WEDE!" hagulgol ko habang niyayakap ang patay kong anak.
Nagulat naman ang mga Royalties pati na rin sina ina at ama kaya kaagad itong pumasok. Napahawak na lang sila sa bibig nila nang mapagtantong patay na ang isinilang ko.
"C-Coldy... H-Hindi p'wede... Hindi p'wede mamatay ang anak natin!" sigaw ko.
Kita mo ang lungkot sa mga mata ng mga Royalties pati na rin sa mga magulang ko. Konti na lamang, paiyak na sila.
"This can't be..." bulong niya.
"COLDY! HINDI!" sigaw ko habang malakas na humagulgol.
Dahan-dahan niya naman akong niyakap, ramdam ko ang panginginig ng kamay niya na nakahawak sa kamay ko.
Naramdaman ko na ang luha ni Coldy na sumasabay sa luha ko. Ilang minutong ganoon amg posisyon namin. Nagulat ako nang maging ginto ang luha naming pinagsama na nasa puso ng anak namin. Umilaw naman ito, kasabay nu'n ang pagpula ng labi ng anak namin, pagbalik ng kulay ng balat nito, at naramdaman ko din ang paghinga nito.
Narinig ko naman ang iyak ng anak namin na mas nagpahagulgol sa'kin.
"H-Himala... Nabuhay muli ang anak niyo, anak ko." nakangiting usal ni Reyna Tamina.
Kita mo ang ngiti ng mga Royalties nang malamang buhay pa ang anak namin. Hinalikan naman ni Coldy ang noo ko.
"Anong ipapangalan mo sa apo namin, anak?" tanong ni Haring Silveo.
Ngumiti naman ako. "Tabitha..." ani ko.
"Tabitha Syvene Gloriette Maxlins." pagpapatuloy ni Coldy.
Nginitian ko naman siya.
"Kay gandang pangalan, Prinsesa Charlotte." ani kumadrona, nginitian ko naman siya.
Isang himala noong ipinanganak ko si Tabitha, hindi ko inaasahan na mabubuhay pa siya. Binuhay siya ng luha namin ni Coldy.
Masaya akong nakatingin sa taas ng palasyo habang mayroong fireworks na umiilaw sa madilim na kalangitan. Naramdaman ko naman ang pagpunta ni Coldy sa gawi ko.
Kasalukuyan kong dala-dala ang anak naming isang buwang gulang. Gusto kong makita niya ang makulay na mundo sa pang-unang mulat ng mga mata niya.
Hinawakan naman ni Coldy ang bewang ko.
"Ang saya ko, Coldy... Masaya ako sa kapayapaan na natatamasa ng lahat ngayon." bulong ko sa asawa ko.
Humarap naman ito sa'kin at hinawi ang buhok ko na natitira sa mukha ko. "Thank you for being my half."
"I'll protect you at all cost, my queen."
Inilapit niya naman ang mukha niya sa mukha ko. Tumigil naman ang nangyayari sa paligid at mundo ko nang inilapat niya ang labi niya sa labi ko.
"I'm fucking inlove with your soul, body, and heart." he said.
Niyapos niya naman ako. Napapikit naman ako sa init na nararamdaman ko.
He smiled. "In a world full of chaos and conflicts, you're my peace."
Natagpuan ko na ang ginoong ituturing akong mundo sa napakaraming bituwin na nakapaligid sa kan'ya.
Siya ang saya sa bawat kaba...
Revenge always end up with hatred and war.
Family and friends are always the best love of ours.
Our love story taught you that LOVE and PEACE IS ALL ABOUT FORGIVENESS and PATIENCE.
Wakas.
-
The Lost Princess. Special Chapter/Pagwawakas. Fantasy