Cassidy Pov:
Caroline en ik zaten gespannen te wachten wat er boven allemaal aan de hand was. We horen gestommel en geschreeuw. Maar ik kon niet verstaan wat er aan de hand was. Wat was er toch allemaal aan de hand..
"We hadden ons hier nooit moeten laten opsluiten."Zei ik tegen Caroline. Ik was heel erg zenuwachtig. Ik had geen idee wat er allemaal aan de hand was boven. En door al dat geschreeuw en gebonk werd ik nog zenuwnachterger. Ik wilde weten wat er aan de hand was boven. Ik kon alleen niks verstaan van dat geschreeuw boven. Het was veelte gedempt
"Het komt goed Cas. Bonnie doet haar best maar Mikael is erg sterk."Zei Caroline die kon horen wat er aan de hand was. Ik keek haar hoopvol aan. Zei wist was er aan de hand was boven. Ik zag aan haar gezicht dat ze ook zenuwachtig was. We konden ze niet helpen vanaf hier. Alleen maar afwachten en luisteren. Ik hoopte echt dat Bonnie Mikael aan kon...
"Ik hoor iemand de trap afkomen."Zei Caroline die mij vreemd aan keek. Ik had geen idee dat er iemand naar benden kwam lopen. Ik voelde mij hart sneller kloppen.
"Wie is het?"Vroeg ik haar. Maar ze keek mij vreemd aan.
"Ik weet het niet.."Ik hoorde niks meer boven... Het was doodstil...
"Dames."En daar stond Mikael voor onze cel. Ik schrok me rot. Het plan was dus niet gelukt.
"Wat wil je nu weer.. Heb je niet genoeg gedaan?"Vroeg ik hem. Hopend dat iemand ons zo kwam redden. Maar aan de stilte boven te horen zou dat niet snel gaan gebeuren.
"Ik neem Caroline mee. En je kan daar niks aan doen."Zei Mikael gemeen. En ik zag de aders onder zijn ogen. Ik voelde een woede in mij opkomen die ik nog nooit had gevoeld. En sloeg de stoel kapot die in de kelder stond en pakte de stoel poot en stak die in zijn hart. Hij viel neer...
"Omg.."Zei Caroline en ze keek geschrokken. En ik keek geschrokken naar Mikael die op de grond lag. Had ik dit gedaan?
"Kom we moeten weg. Hij blijft niet lang dood."Zei ik tegen Caroline en we gingen snel naar boven toe. Iedereen lag op de grond met een gebroken nek en Bonnie zat vat gebonden aan een stoel met tape op haar mond zodat ze niet kon praten.
"Bonnie."Zei ik en liep snel naar haar toe en deed de tape van haar mond en maakte haar snel los.
"Wat is er allemaal gebeurd?"Vroeg ik aan haar geschrokken
"Het ging allemaal zo snel.. We hadden hem onder controle en we dachten dat hij neer ging. Maar toen lag iedereen op de grond. En mijn spreuken werkte een paar seconde niet meer en voor ik het wist had hij mij vast gebonden aan die stoel."Legde Bonnie aan ons uit. Net toen ze klaar was werd de rest weer wakker.
Ik liep snel naar Damon toe.
"Wat is er in godsnaam gebeurd."Zei Klaus boos en hij keek om zich heen. Hij had geen idee wat er gebeurd was in de kelder.
"Geen idee maar daar hebben we nu geen tijd voor. We moeten dat mes in Mikael zijn hart krijgen voor dat hij weer wakker word. "Zei ik. We konden later wel een uitleg zoeken wat er gebeurd was. Eerst moesten we zeker weten dat Mikael voorlopig niet meer op zou staan.
"Voordat hij wakker word?"Vroeg Rebekah aan mij en ze keek mij vreemd aan.
"Ja Rick zijn training heeft echt geholpen."Zei Caroline tegen iedereen en iedereen keek mij nu raar aan. Zij hadden geen idee wat er net beneden gebeurd was. En zelf kon ik het ook nog niet echt beseffen.
"Hoezo? Wat is er gebeurd Cas."Vroeg Damon mij die naast mij stond.
"Mikael stond voor de cel. En hij zei dat hij Caroline mee zou nemen. "Legde ik ze uit.
"En toen?"Vroeg Rebekah nieuwsgierig wat er verder gebeurd was.
"Er stond een stoel in de hoek. En ik sloeg hem kapot en stak hem in zijn hart met een houten poot."Zei ik. Ik wist niet of ik trots moest zijn dat ik Caroline had beschermd of mij moest schamen om wat er gebeurd was. Dat was echt niks voor mij..
"Hij ligt nu in de cel?"Vroeg Damon aan mij en ik knikte.
"Kom we moeten snel wezen."Zei Elijah en we liepen snel met ze alle naar benden. We liepen de cel ik en Mikael lag er nog. Je zag dat zijn grijze aders aan het verdwijnen waren en dat betekende dat hij aan het wakker worden was. We moesten opschieten. Klaus ging in vampieren snelheid naar Mikael en trok de houten poot eruit en verving hem met het vervloekte mes. Iedereen keek naar Mikael maar er gebeurde gelukkig niks.
"Volgens mij is het gelukt."Zei Rebekah die naast Klaus ging staan.
"We zijn eindelijk van hem af."Zei Klaus opgelucht dat hij niet meer voor zijn vader hoefde te vluchten.
"Gaat het Cas?"Vroeg Elena aan mij.
"Ja... Ik schrok gewoon van mij zelf. Toen Mikael zei dat hij Caroline zou meenemen. Ik werd gewoon zo boos."Zei ik. Ondanks ik nog ruzie met Caroline had mocht haar niks overkomen en zeker niet door Mikael.
"Je hebt het goed gedaan Cas. Echt waar."Zei Stefan die naast Elena stond. Damon kwam naast mij staan.
"Ik ben trots op je. Ondanks wast er allemaal aan de hand is heb je toch Caroline beschermt. En zijn we nu van Mikael af. En dat komt door jou."Zei Damon. Hij gaf mij een kus om mijn wang en sloeg zijn arm om mij heen. Hij keek trots naar mij dat ik dit in mijn eentje had gedaan.
"Laten we wat met ze alle gaan drinken in The Grill."Zei Rebekah die ook blij was dat ze van al dat gedoe met haar vader af was.
"Ja. Ik en Elijah komen wat later."Zei Kol en hij keek naar zijn vader. Ik had geen idee wat ze met hem zouden doen en heel eerlijk kon mij dat ook niet zo heel erg schelen. Ik was allang blij dat we van die man af waren. Nu nog al dat gedoe met die meiden en Kol nog.
"Kom laten we hier weg gaan. Het blijft hier spooky."Zei Bonnie en we liepen naar boven.
"Kunnen we straks praten?"Vroeg Caroline aan mij. Eerst wilde ik helemaal niet praten. Maar je ziet hoe makkelijk je iemand kan verliezen. En je wilt geen ruzie hebben... zeker niet met mensen waar van houd.
"Oke.. Laten we straks gaan praten. Laten we eerst wat drinken met ze alle en even ontspannen en dan kunnen we wel praten."Zei ik tegen Caroline en ze keek mij blij aan.
"Bedankt. Ik meen het. Ik vind het vreselijk om ruzie met je te hebben. Ik ben blij dat je ons een kans geeft om alles uit te leggen."Zei Caroline en ze gaf mij een snelle knuffel en liep naar Tyler toe.
"Alles goed?"Vroeg Damon die naar mij kwam toe lopen.
"Ja Caroline die wilt straks met mij praten en ik heb je gezegd. We lossen niks op met ruzie en ik moet ze een kans geven om het uit te leggen."Zei ik tegen Damon.
"Als je dat wilt moet je dat doen. Ik sta altijd achter je maakt niet uit welke keuze je maakt"Zei Damon lief tegen mij en gaf mij een kus op mijn voorhoofd. Ik sloeg mijn arm om zijn middel. Ik was blij dat we voorlopig van Mikael af waren. En het met iedereen goed gaat en niemand net gewond is geraakt.
"Kom laten we gaan."Zei Tyler die zijn jas al aan had. Die had echt zin om wat te gaan drinken zo te zien. Iedereen liep naar buiten naar zijn auto toe. Ik liep met Damon naar zijn auto.
"We zien jullie zo bij The Grill."Zeiden we tegen elkaar en gingen allemaal onze eigen auto in en reden richting The Mystic Grill.
"Ik schrok echt toen ik je zo op de grond zag liggen."Zei ik tegen Damon. Ik was al erg geschrokken door wat ik Mikael had aangedaan en toen Caroline en ik boven kwamen lag iedereen op de grond. Geen pretje om te zien moet ik je eerlijk zeggen.
"We zijn allemaal oke Cas. Het komt goed."Zei Damon die ook wel opgelucht was dat we van Mikael af waren. Want die man was echt niet te stoppen.
"Wat zouden Elijah en Kol met Mikael doen?"Vroeg ik aan Damon.
"Ik heb geen idee. Ze zullen hem ergens leggen wat hij niet makkelijk te vinden is denk ik."Zei Damon tegen mij.
"Gaat het?"Vroeg Damon aan mij toen ik uit het raam aan het staren was.
"Ja.. het is alleen.. Ik schrok echt dat ik zo boos werd. Mikael is 1000 jaar oud.. En toch was hij niet snel genoeg. Dat is toch raar of niet."Vroeg ik aan Damon. Ik ben nog nooit zo boos geweest. En wat ik ook echt niet snap is dat ik Mikael had verslagen. Zoals ik al zei hij is 1000 jaar oud. Die krijg je echt niet zo maar niet lijkt mij. Maar toch ik het gelukt.
"Je was bang om Caroline te verliezen. Natuurlijk word je dan boos. En Mikael heeft al genoeg slechte dingen gedaan. Ook met jou. En hij had vast niet verwacht dat je dat zou doen vandaar dat hij niet snel genoeg was. Caroline was zijn doel en daar lette hij vast op."Zei Damon. Ik twijfelde nog steeds. Ik bleef het raar vinden. Maar Damon had wel ergens gelijk. Wat Mikael allemaal had gedaan was niet normaal. Dus het is niet heel gek dat ik boos werd maar toch. Ik besloot het voor nu maar los te laten.
"En ben je er klaar voor om met Caroline, Elena en Bonnie te praten?"Vroeg Damon aan mij.
"Ja. Ik wou ik het echt niet. Maar door wat er met Mikael gebeurde besefte ik dat je iemand heel snel kan verliezen. En ik zou geen ruzie met ze willen hebben en dat er dan wat gebeurd met een van ons."Zei ik tegen Damon. Dat lijkt me echt vreselijk. Als je ruzie hebt met iemand en die gene overkomt wat.. Dan kan je het nooit meer bijleggen. Daarom besloot ik ze een kans te geven en alles uit te leggen.
"Je weet ik sta achter je. Maakt mij niet uit welke keuze je maakt oke. Behalve met Kol dan."Zei Damon voor de grap. Maar ik wist dat hij het ook mende. Damon was jaloers op Kol. Ook al was onze relatie ik het begin niet echt van Kol zijn kant. We hadden wel een band. Of ik het nou leuk vond of niet. Alleen niks kan op tegen Damon. Alleen Damon zelf heeft dat niet echt in de gate. Ik hou van Damon. En niet van Kol.
"Maak je niet druk oke. Ik hou van jou."Zei ik tegen Damon en ik zag een glimlach op zijn gezicht verschijnen.
"Ik ook van jou Cassy."Zei Damon en gaf mij een knipoog. We waren bij The Grill aangekomen en Damon parkeerde zijn auto naast die van Rick.
"Hey"Zei Rick en we liepen met ze drieën richting de ingang van The Grill.
"Ik hoorde van Caroline dat je haar een kans gaf om het uit te leggen."Zei Rick.
"Ja.. "Zei ik. Ik was opeens een beetje zenuwachtig voor wat Caroline zou gaan zeggen.
"Komt goed Cas."Zei Rick en gaf mij een glimlach. En we liepen naar binnen. De rest ging net aan een tafel zitten.
"Hey wat wil je drinken."Vroeg Rebekah aan mij.
"Doe maar een Cola."Zei ik tegen haar.
"Geen lekkere cocktail van de vorige keer?"Vroeg Rebekah aan mij.
"Nee misschien straks oke."Zei ik tegen haar. Ik wilde wel helemaal nuchter zijn als ik met de meiden zou gaan praten. Daarna kon ik wel en drankje doen.
"Oke ik haal het wel even."Zei Rebekah en ze liep samen met Klaus naar de bar toe om de bestelling te doen.
"Wie had ooit gedacht dat we hier zouden zitten met Klaus en Rebekah."Zei Elena.
"Ik niet."Zei Tyler.
"Laten we maar genieten voor zolang het goed gaat."Zei Damon.
"Wie weet wat Klaus nu weer van plan is."Zei Tyler.
"Hoezo? Wat zou hij van plan zijn?"Vroeg ik aan Tyler.
"Je weet het nooit bij Klaus. Ik vertrouw hem voor geen meter. Het kwam wel mooi uit dat we zijn vuile kluisjes oplossen."Zei Tyler. Hij mocht Klaus echt niet.
"Ach stel je niet zo aan. Hij hoeft je beste vriend niet te zijn. Maar laten we het gezellig houden."Zei Matt. Hij had een oogje op Rebekah. Dus hij wilde niet dat Tyler dat zou verpesten om ruzie te zoeken met Klaus.
"Waar zouden Kol en Elijah met Mikael heen gaan."Vroeg Caroline nieuwsgierig.
"Geen idee. Vast geen plek waar je Mikael makkelijk kan vinden."Zei Stefan
"Ik hoop dat ze hem op de boden van de oceaan gooien."Zei Klaus die terug was met de drankjes.
"Nik."Zei Rebekah. Ze schrok van Klaus zijn uitspraak.
"Wat!! Niemand wilt die man hier hebben."Zei Klaus en haalde zijn schouders op. Het kon hem niet schelen wat er met Mikael zou gebeuren.
"Laten we proosten dat we van Mikael af zijn en dat Mystic Falls maar rustig mag blijven."Zei Stefan die de goede vrede wilde bewaren.
"Helemaal mee eens."Zei ik. En Damon gooide in een keer zijn bourbon achter over. Ik keek hem vreemd aan maar toen zal ik Kol en Elijah binnen komen lopen.
"Hey."Zei Rebekah tegen haar broers.
"Alles goed gegaan?"Vroeg Klaus aan zijn broers.
"Ja daar hebben we voorlopig geen last meer van."Zei Kol en ging zitten.
"Ik haar wat te drinken voor ons."Zei Elijah tegen Kol.
"Shit.."Zei ik. Ik was Katherine helemaal vergeten.
"Wat is er?"Vroeg Damon aan mij die mij vreemd aan keek.
"Ik ben Katherine helemaal vergeten."Zei ik tegen hem.
"Hoezo?"Vroeg Caroline aan mij.
"Ik zou haar nog een berichtje sturen of bellen als we van Mikael af waren aangezien hij haar ook altijd lastig viel."Legde ik uit.
"Laten we eerst gaan praten en dan kan je haar bellen oke."Zei Caroline en ik stemde daar mee in.
"Ik ben zo terug oke."Zei ik tegen Damon en gaf hem een kus maar Damon draaide zijn hoofd snel waardoor ik hem een kus op zijn lippen gaf.
"Serieus."Zei ik tegen hem en Damon keek mij heel onschuldig aan. Maar toen ik opstond zag ik dat Damon en Kol boos naar elkaar keken.
"Gedraag jullie alsjeblieft."Zei ik.
"Komt goed."Zei Rebekah en ze gaf mij een knipoog.
Ik liep samen met Elena, Caroline en Bonnie een stukje verder. We gingen in een hoekje zitten zodat we een beetje privacy hadden. Ik was benieuwd wat ze zouden gaan zeggen. Ik zag aan ze dat ze zenuwachtig waren. Ik hoopte oprecht dat we het konden oplossen.
"Ik ben blij dat je ons een kans geeft."Zei Bonnie tegen mij die ook naast mij zat.
"Ik had niet verwacht dat je zo snel weer met ons zou praten."Gaf Elena eerlijk toe.
"Ik ook niet.. Maar door wat er allemaal aan de hand was besefte ik dat alles snel kon ophouden. En je wilt geen ruzie met de mensen waar je om geeft en waar je van houd."Zei ik.
"Daar heb je gelijk in. Je weet het maar nooit hier. En we zijn al genoeg mensen verloren..."Zei Elena. Ik gaf haar een geruststellende glimlach.
"Ik weet niet waar we moeten beginnen."Zei Caroline die zenuwachtig.
"Bij het begin?"Zei ik tegen ze. En Bonnie moest lachen.
"Oke.. Het begon dus toen jij al in New York was. En Klaus en Kol waren hier. Alles was toen niet zo gezellig kan ik je zeggen."Zei Caroline.
"Maar daar gaat het niet om. Er was dus altijd ruzie. En Kol was dus toen een keer bij mij thuis en heeft die foto van ons gezien."Zei Caroline.
"En toen heeft hij jou dus gezien. Hij had zelf een foto gemaakt van jou daarna. Hij liet de foto aan Klaus zien maar hij wist toen ook niet wie jij was."En toen op een dag was Kol weg. We hadden eerst geen idee waar hij heen was."Legde Bonnie uit.
"Tot we Klaus horen bellen met Kol. Hij vroeg aan Kol waar hij was. En Kol zei toen in New York. Dat vonden we al heel vreemd."Zei Elena die verder ging.
"En toen zei Kol dat hij dat meisje van de foto had gevonden.Toen kreeg ik al een heel naar gevoel. En toen vroeg Klaus wie het was."Zei Caroline .
"En toen zei Kol dus jou naam. Hij had jou gevonden. Maar toen was je al met hem op date geweest. Hij legde uit hoe jullie elkaar hadden ontmoet."Zei Bonnie.
"Wow dus hij had een foto gezien en was mij toen gewoon gaan zoeken."Zei ik.
"Ja ik weet niet wat hij er mee wilde bereiken toen hij jou had gevonden."Zei Elena.
"Dat zou ik ook wel willen weten."Zei ik.
"Dat moet je aan Kol vragen Cas. Daar kan ik een geen antwoord op geven."Zei Caroline schuldig. Maar ze kon er niks aan doen. Ze wist niet wat er in Kol zijn hoofd om ging.
"Maar toen had ik jou dus aan de lijn en zei je hoe leuk je het had. Ik kon je niet door de telefoon uitleggen wat er allemaal aan de hand was. Dat vampieren enzo bestonden."Zei Caroline en daar had ze gelijk in..
"We willde je echt niet kwetsen. Maar toen je terug kwam wouden we nog steeds natuurlijk niks zeggen over vampieren. Terwijl je het al wel wist. En toen schrok je dus dat wij het al wisten."Zei Elena.
"En toen was Klaus weer terug. Alles ging zo snel. Het spijt ons echt dat we het niet eerder hebben verteld."Zei Bonnie.
"Het was ook allemaal wel hectisch he."Zei ik tegen ze. In Mystic Falls is het nooit rustig.
"Nee. Maar dat is nog reden om zoiets voor je achter te houden. En het spijt ons echt dat je er zo bent achter gekomen."Zei Caroline.
"Oke."Zei ik en de meiden keken mij vreemd aan.
"Oke?"Vroeg Caroline aan mij.
"Ik vergeef jullie. Ik kan nooit lang boos op jullie blijven. Maar als er ooit iets anders is moeten jullie het vertellen en dan maakt het niet uit wat er verder aan de hand is. We hebben elkaar en daar gaat het om."Zei ik tegen.
"Afgesproken"Zei Bonnie die mij in een knuffel trok en ik moest lachen.
"Ik ben aan de beurt."Hoorde ik Elena zeggen die naast mij stond en ik stond nu ook op en gaf Elena een knuffel.
"Ik ben blij dat je niet meer boos op ons bent."Zei Elena blij.
"Ja nu ik."Zei Caroline die ongeduldig stond te wachten en ik moest lachen om haar.
"haha kom hier."Zei ik tegen haar en ik gaf Caroline een knuffel.
"Ik ben blij dat alles weer goed is."Zei Caroline en ik liet haar los.
"Ja ik ook."Zei ik opgelucht.
"Kom laten we terug gaan naar de rest."Zei Elena.
"Ik kom zo oke. Ik bel nog even naar Katherine."Zei ik tegen ze maar ze keken daar niet al te blij mee.
"Waarom vind je haar aardig?"Vroeg Caroline aan mij.
"Kom op Car. We zijn geen beste vriendinnen ofzo. Maar zij heeft ons ook gewaarschuwd over Mikael dat hij jou wat aan wilde doen."Zei ik.
"Ja.. Dat is ook zo. "Zei Caroline.
"Ik ben zo terug oke."Zei ik en liep door de achter deur naar buiten zodat ik haar beter kon verstaan. De telefoon ging 3 keer over en ze nam al op.
"Hey Katherine."Zei ik.
"Hey Cassidy."Zei Katherine.
"Ik wilde zeggen dat alles met Mikael is opgelost. Daar heb je voorlopig geen last meer van."Zei ik tegen haar.
"Echt!!"Hoorde ik haar opgelucht zeggen.
"Ja. Daar hoef je niet meer druk over te maken."Zei ik tegen haar.
"Gelukkig wat er liggen andere probleem op de loer."Zei Katherine.
"Wat??"Vroeg ik haar.
"Ik kom snel terug oke dan zal ik het uitleggen."Zei Katherine.
"Ik moet gaan ik zie je snel."Zei Katherine en ik had geen tijd meer op iets terug te zeggen of ze had al opgehangen. Wat was er aan de hand??
Hey YESS WEER EEN NIEUW HOOFDSTUK!!! Hoop dat jullie hem weer leuk vinden!! Ze zijn van Mikael af maar er liggen al weer nieuwe problemen op de loer... En hoe gaat het aflopen met Kol??
Please vote en Comment!! That makes me Happy ;)
Ik heb ook een insta account: thesthoranlovers
Als ik je nog niet terug heb gevolgd laat het mij even weten dan kan ik je terug volgen!!
Woorden: 3292
Song: 2WEI - In The End.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal!! Love from me xx Katy