Cassidy pov:
Damon en ik zaten nu al een tijdje in de auto. Damon had alles gehoord wat Elena en Caroline in het bos hadden gezegd. Ik wist niet of ik boos, verdrietig of teleurgesteld moest zijn. Ik voelde zo veel verschillende emoties. Ze hadden tegen mij gelogen. En dan met Kol... als ik niet tegen hem was aangebotst had ik hem misschien nooit leren kennen. Waarom wilde hij mij in de gaten houden? Ik snapte er niks van.. Ik was wel blij dat Damon, Stefan en Alaric van niks wisten. Anders had ik niemand meer kunnen vertrouwen. Ik ben blij dat ik Damon heb, hij snapt mij. Ik zag aan mijn hele houding dat ik niet wist wat ik moest doen. Hij zei laten we samen weg gaan. Even op adem komen, en rest even lekker laten gaan. En normaal had ik nee gezegd. Je kan niet zomaar weg lopen. Maar ik had het echt nodig. En het is nooit verkeerd om samen met Damon te zijn.
"We zijn er bijna Cas."Zei Damon. Ik was wel blij dat hij weer een stuk vrolijker was. Hij was niet blij natuurlijk dat Kol er weer was. Maar hij had nu ook gehoord hoe Kol en ik elkaar eigenlijk hadden ontmoet. Alleen maar omdat hij mij aan het volgen was. Als hij die foto nooit had gezien wist hij nog geen eens wie ik was. En hadden we elkaar nooit ontmoet. Hoe raar alles kan lopen.
"Waar gaan we nou hou Damon."Zei ik ongeduldig. Hij wilde maar niet zeggen waar we heen gingen. Dat was een verrassing. En we zaten al zo lang in de auto. Ik wilde het weten was te nieuwsgierig.
"Dat is een verrassing."Zei hij met een lach op zijn gezicht. Hij wist dat ik er niet tegen kon als ik niet wist wat er ging gebeuren.
"Pleasee... een hint dan."Vroeg ik aan hem en keek hem met puppy ogen aan. Hopend dat het zou helpen.
"Oke dan.. muziek."Zei hij. Ik keek hem raar aan. Muziek? Wat bedoelde hij daar nou weer mee?
"Muziek? Dat is je hint?"Vroeg ik aan hem. Ik wilde zo graag weten waar we naar toe gingen. Ik wilde verder vragen toen ik het bord zag staan.
NASHVILLE
"OMG we gaan naar Nashville."Zei ik tegen hem blij. Dat had ik nooit verwacht dat we hier heen zouden gaan. Hoe wist hij dat ik hier ooit heen wilde gaan?
"Ja je hebt zoveel country muziek op je telefoon. Ik dacht hier word je wel blij van."Zei Damon. Ik boog naar hem toe en gaf hem een kus op zijn wang. Hier werd ik inderdaad blij van!
"Dankje."Zei ik tegen hem. Ik was echt blij dat we even weg waren. Nergens aan denken. Heerlijk. Dat had ik even nodig. En Damon denk ik ook. Even tijd voor ons samen. Dat is altijd goed.
"Altijd."Zei hij lief en we reden een parkeerplaats op. We waren eindelijk aangekomen. En ik had er zo veel zin in.
"Hier slapen we. Dicht bij de stad. Als we gedronken hebben hoeven tenminste niet ver te lopen."Zei hij. Slim bedacht. Maar de enige die veel drinkt dat is hij. Dus het was vooral handig voor hem.
"Goed bedacht. Voor je zelf dan he."Zei ik plagend tegen hem en ik gaf hem een knipoog en hij deed net alsof hij beledigd was. En deed ze hand op zijn hart. Maar moest toen lachen.
"Maar hoe weet je dat we hier kunnen slapen."Vroeg ik aan hem en we stapte uit. En ik keek om mij heen en het zag er mooi uit.
"Ik kan alles regelen. Ik ben zo terug oke."Zei Damon en hij gaf mij een kus en liep naar de balie toe. Ben benieuwd of het hem lukt maar dat zal vast wel.
Ik keek om mij heen. We waren gewoon in Nashville. Ik had er echt zin in om hier te zijn met Damon samen. Ik ben benieuwd hoe het hier is. Ik wou hier altijd al heen en nu ben ik er gewoon. Ben blij dat Damon al die muziek in mijn telefoon zag staan anders waren we hier nooit geweest. Ik zag Damon nog bij de balie staan en ik besloot Stefan te bellen om te zeggen dat we veilig waren. Ik pakte mijn telefoon uit de auto en belde Stefan op.
"Hey Cas."Zei Stefan blij dat ik eindelijk belde. We zaten ook zo lang in de auto.
"Hey Stef."Zei ik. Ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Ik weet dat hij van niks afwist maar ik geloof nooit dat hij nu alleen is.
"Ben blij dat je belt. Zijn jullie veilig aan gekomen."Vroeg Stefan aan mij. Hij was erg rustig en daar was ik blij mee. Damon kan het niet altijd vinden met Stefan maar ik vind het juist fijn dat Stefan zo is. Iedereen zo zijn ding toch.
"Ja ik wilde even zeggen dat alles goed is."Zei ik tegen hem. En ik was al meer ontspannen. Het was Stefan maar ik hoefde niet nerveus te zijn.
"Gelukkig maar. Als je terug komt moet je maar met de meiden praten oke. Ik weet dat het niet makkelijk is. En het spijt mij dat je het zo te weten bent gekomen. Dat is niet eerlijk."Zei Stefan. Hij was er bij toen Caroline alles had verteld. En ik had geschreven dat ik alles had gehoord. Ik had nooit verwacht wanneer Damon ze zou afluisteren dat hij dat zou horen.
"Nee inderdaad. Ze hadden het nooit voor zich zelf mogen houden. Dan was er nu niks aan de hand geweest. Ik snap het gewoon niet Stef. Ik dacht dat we geen geheimen meer hadden en we eerlijk tegen elkaar konden zijn."Zei ik tegen hem en ging zitten op een bankje vlak bij de auto.
"Daar heb je gelijk in. Maar we kunnen het verleden niet veranderen. Je moet het gewoon even de tijd geven. Er rustig over nadenken. En lekker plezier maken met Damon. Oke."Zei Stefan lief tegen mij. Ik nam een diepe hap lucht en begon een beetje te ontspannen en voelde de warme zon op mijn huid.
"Je hebt gelijk. Maar dat heb je meestal is het niet."Zei ik en Stefan moet lachen.
"Ach ja je weet hoe ik ben."Zei Stefan.
"Bedankt Stefan. Ik zie je snel weer oke."Zei ik. Maar opeens kreeg ik het gevoel dat ik bekeken werd. Ik keek naar Damon maar hij keek mijn kant niet op. Ik keek om mijn heen mag zag niemand die ik herkende. Ik schudde het gevoel weg. Ik was gewoon gespannen van heel het gebeuren. Er was niks aan de hand.
"Tuurlijk. Daar zijn vrienden voor. Doe de groeten aan Damon en kom snel naar huis oke. Ik kan het niet te lang vol houden met hun hoor."Zei Stefan het laatste voor de grap en ik zei gedag en we hingen op. Ik keek nog een keer om mijn heen maar zag niks.
"Hey heb de mooiste kamer geregeld hoor."Zei Damon die terug kwam met de sleutel in zijn hand.
"En hoe heb je dat nu weer voor elkaar gekregen."Zei ik tegen hem en ik stond op van het bankje.
"Ach ik heb zo mijn manieren."Zei Damon en hij gaf mij een knipoog. We liepen naar zijn auto en pakte de spullen uit de auto.
"Je krijgt trouwens de groeten van Stefan"Zei ik tegen Damon.
"Je was met Stefan aan het bellen?"Vroeg Damon aan mij.
"Ja ik had beloofd om te laten weten dat we veilig waren aangekomen."Zei ik tegen Damon.
"Kom laten we naar de kamer gaan. Dan kan je even opfrissen en kunnen we ergens gaan eten en wat gaan drinken."Zei Damon en hij pakte mijn hand vast en we liepen samen naar de kamer toe. Ik was benieuwd hoe het eruit zag.
"Zo dat is inderdaad een hele mooie kamer."Zei ik toen Damon de deur open deed. Het zag er echt mooi uit!! Hij had echt de beste kamer uitgekozen!!
"Ja dat heb je nu wel verdient."Zei Damon en we liepen de kamer binnen.
"Ik ben in de badkamer. Ik ben zo terug oke."Zei ik tegen Damon en ik wilde mijn tas van Damon pakken maar hij trok mij naar zich toe.
"Niet zo snel. We hebben nu alle tijd."Zei Damon en moest lachen. Hij pakte mijn gezicht met zijn handen vast. Ik voelde zijn koude ring op mijn wang.
"Het spijt mij dat ze tegen je hebben gelogen. Maar ik moet eerlijk zijn.. ben wel blij dat we nu samen zijn."Zei Damon eerlijk. Hij had wel gelijk. De reden dat we weg waren gegaan was misschien niet ideaal maar we hadden nu wel tijd voor ons samen. Dat was ook niet verkeerd.
"Nee ik ben blij dat ik met jou ben."Zei ik en ging op mijn tenen staan en gaf hem een kus. Hij trok mij dicht tegen zich aan. Mijn handen waren om zijn nek maar gingen naar zijn haren.
"Ik moet mij echt gaan omkleden Damon."Zei ik.
"Ja als je nu niet gaat weet ik niet of we nog wel weg gaan."Zei hij met een smirk op zijn gezicht. Ik moest lachen. Ik gaf hem nog een snelle kus en pakte nu wel mijn tas en liep naar de badkamer.
Ik pakte mijn telefoon en zag dat ik heel veel gemiste oproepen had en heel veel berichtjes. Ik besloot die van iedereen te negeren behahalve die van Rebekah.
R:Hey alles goed?x Bekah
C: Hey. Ja.. ik snap alleen niet waarom ze hebben gelogen en waarom Kol dat had gedaan. xx Cas
R: Ja het spijt mij ook Cas!! Ik snap het ook echt niet en ik beloof je ,ik wist van niks. Als je terug bent moeten we maar snel bijkletsen want volgens mij wilde jij wat zeggen over Damon is het niet.xx
Ik was eerst helemaal blij dat Damon had gezegd dat hij van mij hield maar toen kwam dit alles er tussen en heb het nog helemaal niet met mijn vriendinnen kunnen bespreken. Ik had het ook graag met de andere meiden besproken maar daar had ik nu natuurlijk niet zo veel zin in.
C: Ja jij kan er ook niks aan doen. En ja er was wel wat gebeurd tussen Damon en mij...
R: Tell me!! Ik wist dat er wat aan de hand was. Ik had gelijk!!!
C: Jaja haha. Damon en ik...
R: OMG Cas vertel het ik ben zo nieuwsgierig. Anders kom ik gewoon naar je toe. Ook al weet ik niet waar je bent!!
C: Ik heb gezegd dat ik van Damon hou. Alleen toen kwam jij ons storen met Bonnie. Dus toen was het Awkward omdat hij niks terug had gezegd. Maar toen we naar Klaus zouden gaan hield Damon mij natuurlijk tegen. Toen zei hij super lieve dingen en dat hij ook van mij houd!!
R: OMG YES!!! Eindelijk haha. Sorry dat ik stoorde haha. Vertel alles maar als je terug bent. En veel plezier oke!! Kom snel naar huis ik mis je en word gek van al die mannen in huis xx Bekah.
C: Dankje!! En voor je het weet ben ik weer thuis xx Cassidy
Ik legde mijn telefoon weg. Ik was blij dat Rebekah er was ik kon het goed met haar vinden. En ik kon tegen iemand zeggen wat er tussen mij en Damon was gebeurd. Als zo iets gebeurd wil je dat altijd delen met je vriendinnen. Dus ik was blij dat Rebekah mij een berichtje had gestuurd. Ik pakte mijn tas uit. Ik legde mijn make- - up klaar en mijn kleding die ik aan zou trekken. Ik deed mijn oude kleding uit en deed die weer in de tas. Ik friste mij op en deed mijn nieuwe kleren aan. Deed nog wat aan mijn make- up en haar en ik was al weer klaar. Damon zal inmiddels wel ongeduldig zijn en voor ik het wist klopte hij al op de deur.
"Cas ben je bijna klaar. Ik heb al ergens gereserveerd."Zei Damon door de deur heen.
"Ja ik ben klaar. Kom eraan."Ik keek nog een keer in de spiegel en deed de deur open.
"Wow"Zei Damon. Ik moest lachen om zijn reactie. Ik had stiekem mijn nieuwe rode jurk in de tas gedaan. Dacht als we toch ergens heen gaan vind ik het leuk om het te verrassen. Gelukkig was zijn reactie goed.
"En?"Zei ik tegen hem en deed een gek dankje ( Zie hierboven) En moest lachen.
"Je ziet er geweldig uit. We kunnen ook wel hier blijven."Zei Damon met zijn bekende smirk en wiebelde met zijn wenkbrauwen.
"Haha ik heb dit niet voor niks aangetrokken en je had al gereserveerd zei je. Weet je nog."Zei ik.
"Ja je hebt gelijk. Kom laten we gaan. Lekker wat drinken. Ze kunnen maar beter niet naar je kijken hoor."Zei Damon jaloers.
"Ach laat ze lekker kijken. Jij bent de gene waar ik weer mee naar huis ga. Dus je hoeft je nergens druk om te maken."Zei ik tegen hem en liep naar hem toe en gaf hem een kus.
"Daar heb je gelijk in."Zei Damon en hij pakte mijn hand vast.
"Laten we gaan. Ik ben benieuwd waar we heen gaan. Ik kan niet wachten"Zei ik enthousiast.
Damon en ik liepen samen de kamer uit richting de bruisende stad. Het zag er allemaal gezellig uit. Ik was benieuwd waar we naar toe gingen. Damon en ik liepen hand in hand.
"En vind je het al wat?"Vroeg Damon aan mij.
"Ja alles ziet er leuk uit. Ik zou niet kunnen kiezen waar we heen zouden moeten."Zei ik. Alles ziet er zo gezellig uit. Ben blij dat Damon de keuze al heeft gemaakt.
"Kom we zijn er."Zei Damon. We stonden voor een cafe waar gezellige country muziek was. We liepen naar binnen en het was er al best druk. De meeste mensen zaten nog te eten. En aan het einde van het cafe was een podium en daar stond een bandje.
"Hallo kan ik jullie helpen."Vroeg een man.
"Ja ik had gereaseveerd. Onder de naar Salvatore."Zei Damon
"Damon?"Zei de man.
"The one and only"Zei Damon en hij stak zijn hand uit.
"Dat is een tijd geleden hoe gaat het met je?"Vroeg de man.
"Goed. Dit is mijn vriendin Cassidy. Cassidy dit is een oude vriend van mij. Sam."Zei Damon en hij stelde ons aan elkaar voor.
"Leuk je te ontmoeten. Is dit jou bar?"Vroeg ik dus aan Sam.
"Eens gelijks. Leuk dat je eindelijk keer een dame hebt Damon. Ja mijn trots. Ben blij dat jullie er zijn. Ga lekker zitten er komt zo iemand bij jullie."Zei Sam. Damon en ik gingen naar onze plaats toen.
"Het eten is hier echt super."Zei Damon en we bekeken de kaart.
"Kwam je hier vaak."Vroeg ik aan hem.
"Ik heb zo mijn tijde gehad. Ik heb Sam in een klein stadje buiten Nashville ontmoet. Hij wilde altijd al een eigen bar. En toen heb ik hem hier mee naar toe gekomen en heeft hij het gekocht."Legde Damon mij uit.
"Goed dat je dat hebt gedaan. Het is hier wel echt geweldig."Zei ik tegen hem. De band speelde het liedje Jackson. Ik hield van dit liedje.
"Ben blij dat je het naar je zin hebt."Zei Damon en we bestelde ons eten en drinken.
"Ben blij dat je mij hier mee naar toe hebt genomen."Zei ik. En Sam kwam met onze drankjes aanlopen.
"Kijk eens. Deze zijn van het huis natuurlijk."Zei hij en Sam zette onze drankjes neer.
"Proost."Zei Damon. En we klinkte onze glazen.
"Ik moet je toch wat zeggen."Zei ik Damon. Ik zette mijn glas neer.
"Wat is er?"Vroeg Damon aan mij.
"Toen jij bij de balie was kreeg ik een heel raar gevoel. Alsof iemand mij in de gaten hield. Ik weet het is raar maar ik moest het toch tegen je zeggen."Zei ik tegen Damon. Het zat mij toch echt niet lekker. Ik moest het even kwijt.
"Zag je iemand die je herkende."Vroeg Damon aan mij.
"Nee.. Maar ik kreeg gewoon dat gevoel. Misschien was het wel gewoon niet lekker. Ik moest je het even zeggen."Zei ik en nam nog een slokje van mijn drinken.
"Ik heb verder ook niemand gezien. Maar we houden het in de gaten oke. Het komt goed."Zei Damon en hij gaf mij een kneepje in mij hand.
"Misschien was het niks maar ik wilde het toch even tegen je zeggen. Maar laten we genieten van deze avond."Zei ik tegen hem en Damon stemde er mee in.
"Kijk eens aan jullie eten."Sam kwam weer aanlopen en had ons eten mee genomen. Het zag er heerlijk uit.
"Bedankt. Mogen we nog wat te drinken. Doe maar hetzelfde."Zei Damon.
"Tuurlijk, komt er gelijk aan."Zei Sam en hij liep weer naar de bar om onze drankjes te pakken.
"O god dit is echt lekker."Zei ik nadat ik een hap had genomen.
"Zei ik toch. Het eten is hier geweldig. En gratis haha."Zei Damon en we moesten lachen.
"Ja dan smaakt het nog beter."Zei ik. Sam kwam weer aanlopen.
"Kijk eens aan."Zei Sam en zette onze drankjes neer.
"En smaakt het een beetje?"Vroeg Sam aan ons.
"Het is echt super lekker Sam."Zei ik tegen hem.
"Dat is goed om te horen. Als jullie nog wat willen hoor ik het wel."Zei Sam en hij ging weer naar een anders tafeltje.
"Zo komt er echt een goede band Cas."Zei Damon.
"Dan gaan we lekker dansen."Zei ik en Damon keek mij aan.
"Wat?"Zei ik.
"Dansen is niet mij ding."Zei Damon.
"Dan word het je ding."Zei ik plagend tegen Damon.
"Ik kan niet dansen joh."Zei Damon.
"Komt wel goed."Zei ik en nam haast alweer de laatste hap van mijn eten.
"We moeten hier echt vaker heen gaan."Zei ik tegen Damon. Rebekah zal het hier ook geweldig vinden.
"Ben blij dat je het naar je zin hebt."Zei Damon met een glimlach op zijn gezicht.
"Tuurlijk. Altijd met jou."Zei ik tegen hem.
"Slijmbal"Zei Damon met een kuch.
"He"Zei ik.
"Grapje. Ben ook blij dat we hier zijn."Zei Damon en we aten de rest van ons eten op.
"Kom laten we naar de achterkant gaan waar de bang speelt."Zei ik tegen Damon en wilde opstaan maar iemand hield mij tegen.
"Katherine."Zei Damon en hij keek niet al te blij.
"Hey Cas. Het spijt mij echt! Maar ik kan het niet lang houden. Mikael is vlakbij."Zei Katherine en ik keek geschrokken naar haar.
"Wat?"Vroeg Damon aan haar.
"Ja hij is mij weer achter na gekomen. Hij heeft een nieuw plan. Hij is er dus achter gekomen dat Klaus dus om Caroline geeft...Je moet hem tegen houden. Hij zal niet zo aardig zijn voor Caroline als dat hij voor jou is geweest."Zei Katherine die ons waarschuwde voor Mikeal.
"Shit. We moeten de rest waarschuwen en zo snel mogelijk terug."Zei ik geschrokken van het nieuws van Katherine.
"Ik moet gaan voordat hij erachter komt dat ik jullie heb gewaarschuwd."Zei Katherine en ze stond al op. Maar ik pakte haar hand vast en hield haar tegen.
"Bedankt. Kijk uit oke. Je kunt hem niet vertrouwen."Zei ik tegen haar.
"Tuurlijk. Een Mikaelson kun je nooit vertrouwen."Zei Katherine en weg was ze.
"Je had dus wel gelijk dat iemand je in de gaten hield."Zei Damon tegen mij. En ik kreeg er kippenvel van.
"Laten we snel gaan."Zei ik. We pakte onze spullen en Damon legde toch geld op te tafel neer. We hadden geen tijd om gedag te zeggen tegen Sam. We moesten terug naar Mystic Falls...
Words: 3196.
YESSS weer een nieuw hoofdstuk. De roadtrip duurde helaas niet al te lang.. Katherine heeft ze gewaarschuwd. Zullen ze op tijd terug zijn? En wat is Mikael allemaal van plan?
Please vote en comment!! Dat maakt mij blij en ik vind het altijd leuk om jullie reacties te lezen!!
Song: Hilary Duff - Chasing the sun.
Thanks for reading!! Love from me xx Katy