Cassidy pov:
"Cassidy hoorde we..."Damon en ik schrokken beide van de stem aangezien er zo'n ravage was. Ik had niet verwacht dat er nog iemand zou zijn eigenlijk. In mijn oog hoek zag ik dat Damon zijn gezicht was veranderd van normaal naar een vampieren gezicht. Ik zag niemand in het donker en toen kwam er iemand opeens achter het huisje vandaan.
"Omg Klaus"Klaus kwam achter het huisje vandaan en hij zat helemaal onder het bloed.
"Jezus wat is er met jou gebeurd."Zei Damon tegen Klaus. Gelukkig was Damon zijn gezicht weer normaal nu hij weet dat het Klaus is en niet Klaus zijn vader.
"Mijn lieftallige vader. Het was blijkbaar niet alleen uit op een gesprek"Zei Klaus die naar voren strompelde. Ik liep naar hem toe en sloeg mijn arm om zijn middel om het te ondersteunen. Hij sloeg zijn arm om mijn schouder en gaf mij een glimlach als bedankje.
"Nee dat zie ik. Wel een goede plek heb je verzonnen. Niemand kon je vinden."Zei ik tegen hem terwijl Damon op zijn telefoon bezig was. Hij was vast en zeker de rest aan het inlichten dat we Klaus hebben gevonden.
"Jij wel."Zei hij plagend tegen mij.
"Ja maar zo te zien wel te laat."Zei ik tegen hem en keek nog eens om mij heen. Bomen waren gebroken.. er waren met dingen gegooid en ik zag veel bloed. Het zag er niet heel goed uit. Gelukkig was er niks met mijn huisje gebeurd. Maar het aller belangrijkste is dat Klaus oké is.
"Ik heb Stefan een berichtje gestuurd en ze zijn onderweg. Sorry Cas."Zei Damon. Hij wist dat ik dit plekje liever prive had gehouden.
"Geeft niet. Ik snap dat ze hier heen willen komen. Nu moet ik het alleen nog uitleggen. Hopen dat Caroline niet weer in de stres schiet omdat ik haar niks hierover had verteld."Zei ik tegen Damon en Klaus. Ik liep met Klaus naar mijn huisje en zette hem neer op het bankje wat voor het huisje stond.
"Ik pak even wat spullen binnen. Je wonden genezen niet zo snel als normaal?"Zei ik tegen Klaus. Normaal had hij nergens meer last van gehad. Maar hij ziet er nog best slapjes uit.
"Ja ik weet niet wat mijn vader heeft gedaan. Maar ik genees niet zoals normaal. Wat een klootzak. Maar goed dat hij dood is."Zei Klaus boos om zijn vader.
"Dood?"Vroeg ik aan het geschrokken.
"Ja hij ligt achter in het bos. Zijn lichaam is verbrand."Zei Klaus en ik keek Damon geschrokken aan. Hij leek er niet zo van onder de indruk te zijn. Hij heeft veel mee gemaakt een dode vader die verbrand in het bos ligt kan er ook nog wel bij.
"Ik heb nog wat bloedzakken in het huisje van Cas liggen"Zei Damon en ik keek hem raar aan. Waarom en wanneer heeft hij dat gedaan dan.
"Kom ik loop met je mee"Zei Damon en we liepen samen mijn huisje binnen.
"Wanneer heb je dat hier neergelegd en waarom?"Vroeg ik aan hem en pakte een flesje water en wat schoonmaak spullen om het bloed weg te halen.
"Vorige keer toen we hier waren. En je ziet komt goed uit. Je weet het maar nooit hier wanneer het goed uit komt."Zei Damon en hij haalde een plak van de vloer en pakte 2 zakken bloed.
"Wow het word steeds gekker hier he."Zei ik tegen Damon en hij moest lachen en hij liep naar mij.
"Gaat het?"Vroeg hij aan mij.
"Ja hoor. Waarom?"Vroeg ik aan hem.
"Nou het ziet er buiten niet al te best uit."Zei Damon die naar buiten wees.
"Ach daar heb ik jou toch voor om op te ruimen."Zei ik tegen Damon voor de grap en moest lachen.
"O alleen daar heb je mij genomen, als je schoonmaker."Zei Damon tegen mij.
"Miscchien..."Zei ik en moest lachen en gaf hem een kus op zijn wang en liep naar buiten naar Klaus.
"Hier heb je wat water. Ik haal een beetje van dat bloed weg als je het niet heel erg vind."Zei ik tegen hem en Damon kwam ook naar buiten lopen.
"Bedankt Cassidy. Ik weet dat ik het je niet altijd even makkelijk maak. Bedankt dat je dit voor mij doet."Zei Klaus oprecht tegen mij. Ik gaf hem een glimlach terug.
"Hier. Misschien dat dit wat helpt om je wonden sneller te genezen."Zei Damon en gaf de zakken bloed aan Klaus. Klaus maakte het open en begon er van te drinken terwijl ik zijn andere hand schoonmaakte wat onder het bloed zat.
"Wat heeft je vader gedaan dat je wonden niet genezen zoals normaal?"Vroeg ik aan Klaus die de eerste zak alweer op had. Ik zag er wel wat beter uit alleen zijn wonden genazen nog niet.
"Hij had een soort mesje bij zich. Het deed ook veel meer pijn als normaal. Ik weet niet wat het voor mes was. Maar het deed goed zeer. Misschien dat Bonnie er naar kan kijken."Zei Klaus.
"Ja dat lijkt mij een goed idee. Maar waar is het mes?"Vroeg ik aan Klaus en hij keek mij niet meer aan... o nee he dacht ik
"Je gaat toch niet zeggen dat het mes bij je vader ligt he."Zei Damon tegen Klaus.
"Oeps"Zei Klaus en ik hoorde de auto's al aan komen rijden. Hier komen de vragen dacht ik.
"Nik."Zei Rebekah die als eerste uitstapte en ze liep naar haar broer toe met Elijah achter haar aan.
"Wat is er met jou gebeurd?"Vroeg Rebekah.
"En waar zijn we ook? En waar waren jullie opeens gebleven.?"Vroeg Elena.
"Dit is mijn huisje."Zei ik tegen ze.
"Jouw huisje?"Vroeg Caroline.
"Ja dit had ik gekocht voordat ik terug kwam om te trainen"Zei ik tegen Caroline.
"Maar dat is niet het belangrijste nu."Zei ik tegen de rest.
"Klaus zijn wonden genezen niet zoals normaal. Mikael heeft het gesneden met een speciaal mes. We moeten dat mes zoeken zodat Bonnie er naar kan kijken wat het is en waarom Klaus zijn wonden niet genezen."Zei ik. Ik had geen zin om er verder over te praten en we hadden belangrijkere dingen om te doen.
"Waarom geneest het niet Niklaus."Vroeg Elijah aan Klaus. Elijah keek naar Klaus zijn wonden en zag inderdaad dat ze niet genazen.
"Ik hen geen idee. Het zag er heel oud uit."Zei Klaus.
"En waar is vader nu?"Vroeg Elijah.
"In het bos."Zei Klaus die niet alles vertelde.
"Ja en waar in het bos Niklaus."Vroeg Elijah die zich ging irriteren aan Klaus omdat hij het niet gewoon vertelde wat er aan de hand was en waar hun vader was.
"In het bos. Hij heeft mijn en Damon verteld waar. We gaan het mes wel halen."Zei ik tegen de rest en wachten niet op een antwoord en liep het bos verder in.
"Weet je zeker dat je dat wilt Cas"Vroeg Damon die alweer naast mij liep.
"Ja we moeten dat mes toch hebben en ik geen zin in het gedoe van de rest."Zei ik tegen hem en pakte zijn hand vast. Soms heb je gewoon even liefde nodig. En zeker nu we naar een lijk liepen had ik Damon wel nodig. Het is niet iets wat boven aan je lijstje staat op te doen.
"Ze kunnen altijd zo lekker zeuren. Vind je het nou heel gek dat ik geen vrienden met ze ben."Zei Damon voor de grap om mij een beetje op te vrolijken.
"Haha echt he. Soms snap ik je wel hoor."Zei ik tegen hem en hij moest nu ook lachen. Ik rook een verbrande geur. Dat betekende dat we dicht bij waren. Ik had er echt geen zin in en kneep in Damon zijn hand.
"Wacht jij maar hier. Ik ben zo terug."Zei Damon en hij wilde weglopen.
"Nee we doen dit samen oke."Zei ik tegen hem.
"Weet je het zeker? Het hoeft niet he."Zei Damon tegen hem. Maar ik wilde dit doen en ik wilde Damon het ook niet alleen laten doen. Hij doet al zoveel alleen. Dit hoeft hij niet alleen te doen.
"We doen dit samen oke."Zei ik tegen hem en hij gaf mij een knikje en we liepen verder.
"Ugh wat een lucht"Zei Damon die zijn neus dicht hield. Ik rook echt vies. Nu hopen dat we dat mes snel vonden en weer terug konden. En hopen dat Bonnie wat weet van dat mes.
"O god dat ziet er niet goed uit."Zei ik tegen Damon. We stonden nu naast het verbranden lijk van Mikael. Je zou hem nooit meer herkennen.
"Ik zie geen mes."Zei ik tegen Damon. We keken om het gebied waar hij lag. Maar ik zag niks liggen.
"Misschien heeft hij het nog in zijn zak."Zei ik tegen Damon. En we keken allebei naar het lijk. We hadden allebei geen zin om door de zakken van een dood iemand te gaan.
"Oke ik doet dit wel."Zei Damon en hij voelde aan het lichaam en draaide het om. En daar lag het. Het was een niet al te groot mes
"Yes heb het. Nu weg wezen hier."Zei Damon die zijn handen af deed aan zijn broek.
"Nu nog maar hopen dat Bonnie weet wat voor mes dit is."Zei ik tegen Damon en we liepen weer teug naar het huisje waar de rest was.
"Ja. Ik heb dat nog nooit gezien een vampier die niet geneesd. En zeker geen original vampier."Zei Damon. Daar had hij gelijk in. Gelukkig zijn we nu van Mikael af"
Hey we hebben het gevonden."Zei ik tegen de rest die bij Klaus stond.
"Laat mij eens kijken."Zei Rebekah en ik gaf haar het mes.
"Dit komt mij wel bekent voor."Zei Rebekah en ze liet het aan Elijah zien.
"De enisgte die hier denk ik van af weet is Kol. En zoals we weten kunnen we die niet bereiken he Niklaus."Zei Elijah en Klaus keek naar mij schuldig maar keek snel weer weg.
"Geef het maar aan Bonnie misschien dat zij het kan uitzoeken."Zei Stefan.
"Ik ga wel met je mee. Dan kunnen we samen zoeken. Ik heb ook nog wat spullen van Kol misschien dat daar wat in staat."Zei Rebekah.
"Ja is goed."Zei Bonnie zonder er over na te denken. Normaal zei ze nee zeggen. Maar gelukkig kan iedereen al wat beter met elkaar opschieten.
"Waarom zo het tussen Kol zijn spullen moeten liggen?"Vroeg Tyler aan Rebekah.
"Kol heeft heel veel spullen. Hij had iets met heksen spullen. En dat bewaarde hij allemaal. Nu hopen dat het van pas komt." Zei Rebekah. Rebekah en Bonnie gingen samen naar Rebekah haar huis om te kunnen uitzoeken wat voor soort mes het was. Ze zouden dalijk weer naar the boarding house komen.
"Oke kom Klaus laten we gaan."Zei Elijah en hielp Klaus met opstaan.
"Vader is dood en hij kan ons nog pijn doen."Zei Klaus boos. Hij had wel gelijk. Hij was eindelijk van zijn vader af. En nu zelfs na zijn dood kan hij Klaus nog pijn doen.
"En Katherine die krijg ik ook wel te pakken."Zei Klaus boos.
"En daar bereik je wat mee."Zei ik. Ik kon mij niet inhouden. Iedereen klaagt heel de tijd maar over Katherine. En eerlijk gezegd was ik daar wel een beetje klaar mee. Na 500 jaar kan je iets toch wel los laten of niet.
"Wat?"Vroeg Klaus en hij keek mij raar aan. Iedereen keek geschrokken dat ik wat terug zij tegen Klaus. Die gezicht's uitdrukking zag ik eerder al bij Rebekah toen in ging tegen Klaus.
"Misschien is het tijd om een keertje los te laten Klaus. Het duurt al meer dan 500 jaar."Zei ik tegen hem. En Klaus liet Elijah los en liep richting mij toe. Damon en Stefan ging voor mij staan. Nergens voor nodig dacht ik maar oke. Zo zijn de Salvatore broers nou eenmaal.
"Los te laten? Na wat zij gedaan heeft. 500 honderd jaar is nog niks."Zei Klaus die een beetje boos werd.
"JA INDERDAAD LOS LATEN JA. IK HEB JE VERGEVEN VOOR WAT JE KOL HEBT AANGEDAAN. STEFAN HEEFT JE VERGEVEN. ZELF JE EIGEN ZUS DIE JE ZO VAAK PIJN HEBT GEDAAN HEEFT JE VERGEVEN."Zei ik boos tegen hem. Ik was er gewoon klaar mee. Met alles eigenlijk. We hadden nooit een keer rust. Het enigste wat ik wilde was een avond alleen met Damon. Zodat ik eindelijk tegen hem kon zeggen hoeveel ik om hem geef.
"Cassidy"Zei Caroline geschrokken.
"Wat het is toch zo. Hij heeft Kol in een kist gestopt en ik doe alles om het te redden en hem te helpen. En hij kan Katherine na 500 jaar nog geen leven gunnen. Hypocriet vind ik het."Zei ik boos en liep weg. Maar voor ik het wist stond Klaus weer voor mij.
"Je hebt gelijk.."Zei Klaus en ik liet hem zijn zin geen eens afmaken.
"Weet ik."Zei ik en ik hoorde de rest lachen. Dat maakte ze niet vaak mee dat iemand tegen Klaus in ging. En al helemaal niet dat hij iemand anders gelijk geeft. Klaus moet leren dat niet alles om hem draait.
"Misschien laat ik haar wel even met rust.."Zei Klaus en hij moest hoesten maar er kwam bloed mee. Ik keek geschrokken naar hem.
"Elijah."Zei ik geschrokken en hij kwam snel ons toe lopen.
"Niklaus kom. Je moet rusten. Laat Bonnie en Rebekah zoeken naar een oplossing maar jij moet in de tussen tijd rust nemen."Zei Elijah en Klaus stemde er mee in en ze gingen samen met Caroline Tyler en Matt in de auto terug naar huis.
"Wow"Zei Elena. Ik was nog samen met Damon, Stefan, Elena en Rick.
"Wat?"Zei ik en moest lachen om haar gezicht uitdrukking.
"Dat net met Klaus. Dat was echt heftig."Zei Elena en ze keek trots naar mij. Ik liet mij niks vertellen en zeker niet door Klaus. Ik keek naar Damon maar hij was een beetje stil nadat Kol zijn naam werd genoemd.
"Ach ja. Iemand moet tegen hem in gaan."Zei ik en moest lachen.
"Haha dat was echt stoer Cas."Zei Stefan. Ik had het natuurlijk ook voor hem opgenomen. Gelukkig iemand die er wel blij mee is. Ik zal dalijk wel de wind van voren krijgen van Caroline.
"Kom laten we maar gaan. En hopen dat Bonnie snel uit vind wat voor soort mes dat is. Dan zijn we daar ook weer van af."Zei ik tegen de rest. Elena Stefan en Rick gingen met de auto terug en Damon en ik gingen samen terug. Op vampieren snelheid. Dus we waren lekker snel thuis. Nu hadden we eindelijk tijd voor elkaar. Niemand die thuis is, dat komt ook niet vaak voor.
"Eindelijk weer thuis."Zei ik en plofte neer op de bank. Damon pakte wat te drinken maar zei niks.
"Wat is er?"Vroeg ik aan hem en hij keek afwezig. Hij hoorde mij nog geen eens.
"Damon?"Vroeg ik nog een keer. Nu hoorde hij mij wel.
"Wat is er aan de hand?"Vroeg ik nog een keer aan hem.
"Niks."Zei hij en nam een grote slok van zijn drankje.
"Ik ben zo terug."Zei Damon en weg was hij. Dit had ik niet echt in gedachten hoe we samen zouden zijn. Ik hoop niet dat hij boos is ofzo.
Ik besloot om Katherine in de tussen tijd maar een berichtje te sturen.
C: Hey we hebben Klaus gevonden. Mikael is dood. Alleen er is een probleempje ... Klaus geneesd niet. Mikael heeft hem gestoken met een mes waardoor zijn wonden niet genezen. Bonnie en Rebekah zijn aan het uitzoeken of ze wat kunnen vinden. x Cassidy
K: Hey... jeetje. Daar heb ik ook nog nooit van gehoord zo'n mes. Laat me maar weten wat er gebeurd. Als ik eerlijk moet zijn hoop ik dat hij dood gaat..sorry Kat
C: Hey dat snap ik. Hij heeft het je niet makkelijk gemaakt. Maar je hebt mij. Ik heb net een kleine ruzie gehad met Klaus. Maar het komt er op neer dat hij je voorlopig met rust laat ;) Cass
K: WOW echt? Dankje Cas. Dat betekend veel voor mij. Ik zie je snel weer xx Kat
Ik deed mijn telefoon weg en wilde net opstaan om Damon te gaan zoeken maar hij liep zelf al weer de woonkamer binnen.
"Hey.."Zei hij en kwam naast mij zitten.
"Hey.. wil je er over praten?"Vroeg ik aan hem. Er zat hem duidelijk iets dwars.
"Niet echt.. Maar het moet wel. We hebben afgesproken eerlijk tegen elkaar te zijn toch."Zei Damon. Ik zag dat hij het moeilijk had. Hij hield er niet van om over zijn gevoelens te praten dus ik wist dat dit moeilijk voor hem was. Maar ik was wel heel blij dat hij het toch deed.
"Het is Kol.. Wat gebeurd er al Klaus hem weer wakker maakt."Zei Damon.
"Niks?"Zei ik tegen hem. Ik snapte niet wat hij bedoelde. Ik ben met Damon...
"Niks?"Vroeg Damon verbaasd.
"Oke hier gaan we."Zei ik en nam een hap lucht om rustig te worden. Het was nu of nooit. Ik moest Damon vertellen hoe ik mij voelde.
"Wat is er Cas?"Zei Damon. Je kan het dacht ik bij mezelf
"Er gebeurd niks met Kol omdat ik geen gevoelens meer heb voor hem. Voordat ik terug kwam was ik over hem heen omdat ik dacht dat hij het had uitgemaakt. Dus dan laat je het los. Tuurlijk was het gek om te weten dat hij in een kist lag. Maar ik was in de tussen tijd wel over hem heen geraakt. En toen ontmoette ik jou..we konden het gelijk goed vinden met elkaar. Ondanks wat Caroline over je had verteld. Ik luisterde daar niet naar. Ik had een klik met je en gaf je een eerlijke kans. En kijk waar we nu zijn. Je bent er voor mij, je maakt mij aan lachen en je stelt mij op mijn gemak wanneer het moeilijk is. En dat is het hier vaak. Er gebeurd altijd wel wat. Toen Mikael mij had ontvoerd bracht Katherine mij naar huis. En toen besefte ik mij hoe blij ik was als ik jou weer zou zien. Je bent mijn thuis geworden Damon. Ik hou van je"Zei ik. Het was er eindelijk uit. Ik keek naar Damon maar kon zijn gezicht's uitdrukking niet lezen... en voordat hij wat kon zeggen ging de deur open.
"Hey we hebben het gevonden."Zeiden Bonnie en Rebekah die binnen kwamen lopen met de rest achter hun aan. We zijn weer gestoord....
YESS NIEUW HOOFDSTUK!! Hoop dat jullie het leuk vinden. Cassidy heeft het eindelijk gezegd... Hoe zou Damon reageren?
Song: Glee - We've got tonight
Hoop dat jullie vote en comment's geven!! Dat maakt mij blij en dan weet ik dat jullie het leuk vinden!!
Ook heb ik een insta account gemaakt: thesthoranlovers
De afbeelding die boven aan staat heb ik zelf gemaakt en staat ook op mijn insta account!!
Hier onder zet ik nog een keer de trailer van dit boek en van het andere boek Back ik Town over Jax Teller Love from me xx Katy
Dit is de trailer van dit boek :)
En dit is de trailer van het andere boek: Back in Town
Hoop dat jullie het leuk vinden en mij gaan volgen op insta xx Katy