Bonnie pov:
Ik liep samen met Caroline Elena en Stefan naar de volgende les.
"Zullen we nog heel even wachten op Cas?"Vroeg ik. We stonden bij Elena haar kluisje aangezien het lokaal waar we moesten zijn er naast was.
"Ja is goed,ze doet er wel lang over om haar jasje te pakken."Zei Caroline ongeduldig maar je hoorde aan haar stem dat ze meer bezorgt was aangezien we niet weten welke vampier er rond loopt, alleen iedereen had wel een vermoeden wie er terug was. En daar was niemand blij mee als dat zo bleek te zijn.
"Ik ga anders wel even kijken, dan bel ik Damon gelijk wat hij weet over de vampier die hier is."Zei Stefan. Ik maakte me zorgen om Cassidy dus besloot met hem mee te gaan. Net toen we weg wilde lopen zei Elena nog wat.
"Denken jullie dat Katherine terug is?"Vroeg ze. Iedereen dacht al dat zij het was. Maar iedereen weet ook waar Katherine is zijn er ook altijd problemen die niemand kon gebruiken.
"We weten nog niks zeker. Kijk gewoon extra uit tot we meer weten. Kom Bonnie laten we kijken waar Cassidy blijft en kijken wat Damon weet."Zei Stefan en gaf Elena nog snel een kus op haar wang.
"Oke is goed. We zien jullie zo in de klas en wees voorzichtig."Zei Caroline en ze liep samen met Elena naar de les.
"Wat denk jij? Is ze terug?"Vroeg ik aan Stefan.
"Ik hoop het niet. Maar wie wil haar ook terug hebben?"Zei Stefan lachend. Hij deed de deur open die naar het veld leiden alleen ik zag Cassidy nergens.
"Shit!"Hoorde ik Stefan zeggen en hij pakte snel zijn telefoon.
"Wat is er?"Zei ik bezorgd en liep achter Stefan aan.
"Ik ruik bloed."Zei Stefan. Die zijn telefoon nu op de luidspreker zetten zodat ik het gesprek met Damon ook kan horen.
"Broertje."Hoorde ik Damon zeggen.
"Wie is er terug Damon?"Zei Stefan die nu bukte en Cas haar jasje op pakte.
"Rustig aan.. wat is er aan de hand. Sinds wanneer wil jij weten waar ik mij mee bemoei."Zei Damon verveeld. Hij had geen idee dat Cassidy weg was.
"Het is Cassidy, Damon."Zei ik aangezien Stefan aan het concentreren was of hij Cassidy nog kon ruiken aangezien ze bloeden.
"Wat? Wat is er met Cas, Bonnie?"Vroeg Damon ongerust. Wow Damon die ongerust is.
"De pauze was voorbij en we gingen met ze alle naar binnen. Maar Cas was haar jasje op het veld vergeten en die ging ze nog snel halen. Maar het duurde erg lang dus Stefan en ik gingen kijken waar ze bleef, haar jasje ligt er nog met een heel klein beetje bloed."Zei ik ongerust aangezien we geen idee hebben waar ze is.
"Hoe kunnen jullie haar dan ook alleen, jezus. Jullie wisten dat er iemand was."We hoorden Damon op de achtergrond heen en weer lopen.
"Ik kom eraan en dan bedenken we wat we gaan doen."Zei Damon. Maar net toen hij wilde ophangen hoorde we iemand op de achtergrond.
"Aww jullie misten mij al."Hoorde we op de achtergrond iemand arrogant zeggen.
"Katherine"Zei Damon boos en hing op.
"SHIT dit kan nooit goed gaan. Ga de meiden halen en stuur een berichtje naar Matt en Tyler. Ik ga naar de Boarding house. Ik bel jullie als ik meer weet over Cassidy oke."Zei Stefan en hij ging snel wel. Ow nee dit kan nooit veel goed betekenen. Maar voordat ik naar binnen ging deed ik iets anders waar ik zeker van wist waar Katherine bang voor was, Klaus.
"Zozo mevrouw Bennett die mij belt."Zei Klaus, je hoorde door de telefoon dat hij een lach op zijn gezicht had. Maar ik weet dat hij ook om Cassidy geeft en een hekel aan Katherine heeft.
"Ja en niet zomaar ook. Het gaat om Cassidy... iemand heeft haar ontvoerd."Ik kon me zin geen eens meer af maken voordat Klaus er al weer door heen ging.
"En nu denken jullie zeker dat ik het heb gedaan. Ik geef om haar dus..."Nu kon Klaus zijn zin niet afmaken. We hadden geen tijd te verliezen en al helemaal niet aan Klaus.
"Nee dat denken we niet. We hadden een vermoede dat Katherine terug was en we hadden gelijk. Ze was net bij Damon, Stefan is al onderweg naar the boarding house en wij komen er ook zo aan."Zei ik en liep inmiddels naar binnen en stond voor het lokaal en seinde naar Car en Elena dat ze moesten komen.
"Oke ik zie jullie zo daar. Katherine Pierce weet altijd alles te verpesten."Zei Klaus boos en hing op.
"Wat is er aan de hand Bon?"Vroeg Elena ongerust.
"Katherine is terug."Zei ik en ze keken allebei geschrokken. In de tussen tijd stuurde ik snel een berichtje naar Ty en Matt wat er aan de hand was.
Cassidy pov:
ughh ik werd wakker met een enorme hoofdpijn. Ik wilde voelen hoe groot de wond was en of ik nog aan het bloeden was maar mijn handen waren vastgebonden aan het bed. Shit... wat is er gebeurd. Oke rustig blijven Cassidy dacht ik bij mezelf. Waar was ik ook? Ik keek rond en zag dat ik in een onbekende kamer was en het leek op een motel kamer. Waarom gebeurd mij dit nou ook weer. Was de vorige keer niet genoeg, hoe kom ik hier uit dacht ik. Maar moest eerst weten waar ik was en wie mij ontvoerd had. Ik zag wat vrouwen dingen liggen in de kamer en het leek niet alsof er meerdere mensen in de kamer verbleef. Maar wie dan.. voordat ik verder kon nadenken ging de deur open.
"Elena?"Vroeg ik verbaast. Wat doet zij nou hier?
"Nee helaas voor jou niet."Wat? Word ik in de maling genomen ofzo.
"Ik ben Katherine. Helaas moet ik gaan en kan ik niet met je babbelen.Erg jammer, want ik heb wat dingen met je te bespreken. Maar je lieve vrienden hebben Klaus gebeld dus ik ben weg."Zei ze en ze pakte haar spullen op vampieren snelheid in. Oke geen Elena dus, een vampier die sprekend op Elena lijkt. Alleen Katherine heeft krullend haar en ziet er was uitdagender uit.
"Waarom ben je op de vlucht voor Klaus?"Vroeg ik Katherine.
"Lang verhaal. Maar laten we zeggen dat ik niet zijn beste vriend ben. Ben al meer dan honderden jaren op de vlucht van hem."Zei ze en ze pakte haar laatste spullen in.
"Maar waarom zou Klaus mij zoeken. Ik ben nu ook niet echt fan van hem op dit moment."Zei ik.
"Ja maar hij geeft wel om jou. We maken later ons gesprek wel af."Zei Katherine en ze wilde weg gaan.
"Waarom heb je mij eigenlijk ontvoerd als je me nu toch alweer achter laat?"Vroeg ik haar voordat ze weg ging.
"Er is iemand anders die erg veel om jou geeft, en ik hou ervan om hem te irriteren en ik had wat te eten."Zei ze en ze liet haar vampieren tanden zien. Oei echt geen Elena dus.
"Wie dan?"Vroeg ik haar nieuwsgierig.
"Damon Salvatore. Het lijkt erop alsof jullie elkaar wel leuk vinden. Ik heb jullie de afgelopen dagen in de gate gehouden en jullie konden het erg goed met elkaar vinden. En aangezien Damon om niemand anders dan Damon geeft... maar dat lijkt wel veranderd te zijn sinds hij jou kent en ik hou ervan om de Salvatore broers pijn te doen. Maar moet nu echt gaan, ik hou erg van mijn leven."En voordat ik kon antwoordde had ze mij bewusteloos geslagen.
Een tijdje later
"Cassy"Hoorde ik iemand vaag zeggen.
"Kom op word wakker"Ik voelde iemand zijn handen op mijn schouders. Ik deed mijn ogen open en keek in Damon zijn mooi ogen.
"Eindelijk. Ik dacht dat ik je nog wakker moest kussen."Zei Damon lachend maar zag aan zijn gezicht dat hij opgelucht was dat ik wakker was.
"ha ha erg grappig."Zei ik en ging recht op zitten. Damon ging naar de badkamer en hij kwam terug met een washandje.
"Hoe is het met de hoofdpijn?"Vroeg Damon die het washandje op de bult deed.
"Ugh ze heeft een goeie linkse, laten we het daar ophouden."Zei ik en Damon moest lachen.
"Waar is de rest?"Vroeg ik.
"Ben zonder ze gaan. Ze zijn ook zo sloom"Zei Damon en hij gaf mij een knipoog.
"Waar is Katherine? Ze ging er snel vandoor nadat ze hoorde dat Klaus achter haar aan zat."Zei ik en Damon keek mij niet meer aan,vreemd. Misschien is zei wel de gene die hij aan de telefoon bedoelde.
"Ja Klaus heeft geen vrienden. Ben nog nooit blij geweest dat Klaus er was maar daardoor is Katherine wel weg gegaan."Zei Damon.
"Was zij de gene die je bedoelde aan de telefoon? De gene waar je niet blij mee was als ze terug was?"Vroeg ik aan hem.
"Ja... Niemand is blij dat ze terug is. Katherine brengt alleen maar problemen."Zei Damon en hij legde het washandje weg en hij stond om naar buiten te kijken.
"Ze zijn wel erg sloom, ze zijn erg nog niet."Zei Damon. Volgens mij had hij geen zin om over Katherine te praten.
"Je wilt niet over haar praten he."Zei ik en stond ook op alleen was een beetje wiebelig en voor ik het wist stond Damon voor mij.
"Gaat het?"Vroeg hij bezorgt hij stond er dichtbij dus ik voelde mijn wangen rood worden.
"Ja beetje duizelig. Ze heeft me goed geraakt, 2 keer nog wel."Zei ik. Damon stond nog steeds erg dichtbij. Hij deed een plukje haar achter mijn oor een keek naar de bult op mijn hoofd.
"Ik denk dat je ook wel een hersenschudding hebt."Zei Damon en hij keek me weer in mijn ogen aan.
"Gelukkig dat jij er dan maar bent he."Zei ik en ik voelde zijn adem in mijn gezicht zo dichtbij stonden we.
"Ja je kan echt niet zonder mij he."Zei hij met zijn bekende smirk op zijn gezicht.
"Nee.. om een of andere reden ben jij er iedere keer om mij te redden. Wie had dat gedacht, Damon Salvatore de held van Mystic Falls."Zei ik lachend.
"Nee alleen die van jou."Zei Damon. Zijn smirk was nu verdwenen met een echte glimlach op zijn gezicht.
"En het komt goed uit dat je heerlijke pannenkoeken maakt." Zei ik en keek hem in zijn ogen aan. En als je dat deed had je eigenlijk geen idee wat er verder aan de hand was.
"Ach je wilt niet weten waar ik allemaal goed in ben. En waar ben jij allemaal goed in behalve vampieren in elkaar slaan. Trouwens dat moet ik nog wel zien haha. Je bent al 2 keer ontvoerd en kijk eens wie je komt redden, ik de gemene vampier"Zei hij met een lach.
"Jij was de gene die mij liet zitten mij The Mystic Grill anders hadden we elkaar al veel beter leren kennen."Zei ik als grapje.
"En ik zou je vanmiddag nog eens leren hoe je echt iemand in elkaar slaat. Maar er kwam weer eens wat tussen zoals gewoonlijk in Mytsic Falls."Zei ik er nog achteraan. Je kan ook nooit een normale dag hebben hier. De ene dag leer je dat je vrienden en familie vampieren en weerwolven zijn. Je ex vriendje een originel vampier is. En nu sta je hier met een vampier waarvoor je begint te vallen, zover een vampieren jager dus.
"Ja het is hier ook nooit saai. Maarja dat is het nooit met mij."Zei Damon. En daar geloofde ik wel in, met hem is het nooit saai.
"Gelukkig maar..."Zei ik en hij kwam dichterbij.
"God je hebt mooie ogen."Zei Damon. Ik voelde zijn lippen op de mijne en hij trok me dichter tegen hem aan zover dat kon.
"Cassidy!"Hoorde ik. En daar stonde ze dan, Elena Bonnie Caroline en Stefan in de deur opening.
Weer een nieuw hoofstuk!!! Katherine is terug... En Cassidy en Damon hebben gezoend.
Hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden!! xx Katy
Vote en Comment makes me Happy ;)
Song: Miley Cyrus - The Bitch Is Back.