Endless Love (COMPLETED)

Oleh Blythe_Baby

38.2K 545 8

This is a work of fiction. A Fan Fiction of Ricci Rivero and everything on this story are solely based on my... Lebih Banyak

Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Epilogue
Author's Note:

Chapter 46

436 5 0
Oleh Blythe_Baby

*Akisha Jade POV*

"Wag na kaya tayong tumuloy bro? Late naman na tayo kaya umuwi na lang tayo." Seryosong sabi ko kay Juan habang nakahawak ako sa braso niya.

"Ilang hakbang na lang nandito na tayo tsaka ka pa mag baback-out? Chin up madam malapit na tayo." Nakangising sabi niya sakin at inangat niya yung mukha ko.

Hindi na lang ako nagsalita at nagpatuloy na lang kami sa paglalakad namin. Sobra akong kinakabahan ngayon, after five years magkikita na din kami. Nag inhale exahale ako bago ako humakbang papasok sa loob kung nasaan si Ricci.

"Don, kinakabahan ako." Mahinang sabi ko.

"Chin up and smile, kaya mo yan madam." Tapos ngumiti siya sakin.

Pagpasok namin sa loob narinig ko agad ang sound at hindi naman sobrang maliwanag dito. Siguro tapos na silang mag dinner kaya nag change lights na sila. Medyo dim na din at medyo malakas na yung sound nilang pang party.

Mabuti na lang dahil nung pumasok kami medyo dim na kaya wala masyadong may nakakita samin.

"Juuuaaan!" Teka boses ni Paul yun ah?

Napalingon ako sa kanya at tama nga ako dahil si Paul nga iyon. Lumapit siya samin ni Juan, nagulat siya ng makita niya kaming magkasama ni Juan.

"Hey Jade long time no see." Nakangiting sabi ni Paul.

Nag beso naman ako sa kanya at ngumiti ako. "Oo nga sobrang tagal na din mag mula nung huli tayong nagkita." Nakangiting sabi ko at bumalik ako sa tabi ni Juan.

"Mas lalo kang gumanda Jade." Nakangiting sabi niya.

"Wow thank you, ikaw din mas gwapo ka ngayon." Sabi ko at humawak ulit ako sa braso ni Juan.

"Ako ang kaibigan mo pero siya ang kinakausap mo?" Seryosong sabi ni Juan habang nakatingin kay Paul.

"Ikaw naman bro masyado ka namang nagseselos, halika nga dito." Nakangising sabi niya at lumapit siya kay Juan. "Limang taon ka ding nawala bro, sayang hindi ka nakasama samin sa gilas." Nakangiting sabi niya.

"Selos your face! Oo matagal na din akong hindi nakakalaro, pero kung mapapasama ako ngayon edi tatanggapin ko, pag hindi edi tatanggapin ko pa din." Nakangiting sabi niya.

"Kausapin namin si coach Yeng bro, magaling ka at alam kong makakasama ka samin." Tapos tumingin siya sakin. "Kung hindi ko alam ang totoo baka isipin kong mag jowa kayo." Nakangising sabi ni Paul.

"Juaaaan!" Nakita ko namang mabilis na naglalakad si Kobe papalapit samin.

"Brother!" Nakita ko din si Javi na nasa likod ni Kobe.

"Dami mong utang na kwento sa kanila, don." Nakangising bulong ko kay Juan.

"Mukhang mapapasubo nga ako nito." Ngumisi din siya sakin.

"Brotha! Good to see you here! Mabuti na lang pumayag kang pumunta dito." Nakangiting sabi ni Javi at niyakap niya si Juan.

"Long time no see bro!" Tinapik siya sa balikat ni Kobe at niyakap din siya nito.

"Alam ko na miss na miss niyo ako kaya pwede bang bitawan niyo muna ako?" Seryosong sabi niya.

"Insaaaan!" Lumapit sakin si Javi at niyakap niya ako. "Mabuti at nakapunta ka dito."

Niyakap ko din siya pabalik. "Hindi ka na ulit bumalik sa Italy, ang daya mo jave sabi mo babalik ka." Kunwaring nagtatampo kong sabi.

Kumalas siya sa pagkakayakap niya sakin at kinurot niya yung ilong ko. "Nagtatampo nanaman si madam, isang taon pa lang tayong hindi nagkikita pero mas lalo kang gumanda. Ang sexy mo pa sa suot mong damit ngayon, ang totoo may pinaghahandaan ka?" Nakangising sabi niya.

Pinalo ko naman siya sa braso dahil sa ginawa niyang pagkurot sakin. Nakakainis talaga sila, Si Brent palaging ginugulo ang buhok ko, Si Juan pisngi ko naman ang kinukurot ko, Si Javi ilong ko naman ang kinukurot. Nakasanayan na talaga nilang tatlo na gawin sakin yan parang naging hobby na nila yang gawin sakin.

"Jade!" Lumapit din sakin si Kobe at niyakap niya din ako. "Long time no see, namiss ka namin."

Niyakap ko din siya pabalik at kumalas naman siya sa pagkakayakap niya sakin. "Oo nga limang taon na din tayong hindi nagkikita, parang kailan lang." Nakangiting sabi ko.

"Oo nga parang kahapon lang nanunuod ka pa samin mag training, pero ngayon nandito na kami sa hotel mo nag cecelebrate ng pagkapanalo namin." Nakangiting sabi niya.

"Oo nga time fly so fast, so kamusta naman kayo?" Nakangiting tanong ko.

"Madam pwede bang mamaya na lang tayo mag usap? Kumain muna tayo." Nakangiting sabi ni Javi at hinila niya ako papalapit sa kanya.

"Oo nga Jade kumain muna kayo ni Juan, tapos na kasi kaming mag dinner. Kanina pa nagsimula ang celebration, teka bakit nga pala kayo na late?" Tanong ni Paul.

Naglalakad na kami ngayon papunta sa isang round table. Nakahawak sa kamay ko si Javi tapos sa gilid ko naman si Juan tapos na sa unahan namin si Kobe at Paul.

"Dito na kayo umupo sa table namin." Nakangiting sabi ni Kobe.

Umupo naman sila at pinaghila naman ako ni Javi ng upuan. Naks ang sweet ngayon ni Insan, namiss ko tuloy si Brent. Umupo na din kaming lahat.

"Ako na kukuha ng pagkain natin." Then tumayo na si Juan sa upuan niya na katabi ko, sa kabila ko naman nakaupo si Javi tapos katabi niya si Paul tapos may tatlong upuan na walang tao. Hindi na ako sumagot kay Juan at umalis na siya para kumuha ng pagkain.

"So insan bakit nga kayo late?" Tanong ni Javi sakin.

Teka kanina ko pa dapat itatanong to nakakalimutan ko lang. "Paul, Kobe, alam niyong magpinsan kami ni Juan at Javi?" Seryosong tanong ko sa dalawa.

"Oo, two days after niyo umalis ni Juan sinabi samin ni Javi ang lahat at kung paano kayo naging mag pinsan." Nakangiting sabi ni Paul.

"So alam din ni Ricci?" Seryosong tanong ko.

"Hindi, actually nung sinabi ni Javi samin yun wala non si Ricci may pinuntahan siya. Ang nandon lang ay ako, si kobe at diego." Seryosong sabi naman ni Paul.

"So hindi pa din alam ni Ricci na pinsan ko si Juan at Javi?" Seryoso akong tumingin kay Paul.

Ngumiti siya sakin at tumingin kay Javi. "Hindi pa, for sure pag nakita niya kayong magkasama ni Juan at sweet kayo sa isa't isa for sure magseselos nanaman yun, ang pagkakaalam pa naman niya may gusto sayo si Juan." Nakangising sabi niya.

And speaking of Ricci bakit wala siya dito? Hindi ko ipagkakaila na kanina ko pa siya hinahanap pero hindi ko naman siya makita.

"Balak ko pa naman sanang pagselosin yun." Nakangising sabi ni Javi.

Siniko ko naman siya at ngumisi lang siya sakin. "Hindi magseselos yun, baka nga may ibang mahal na yun." Seryosong sabi ko.

Nung sinabi ko yun parang may kirot akong naramdaman. Hindi ko yata kayang makita na may iba na siyang mahal.

"Talaga? Sige nga masubukan nga natin kung totoong iba na ang iniibig ni Rivero ngayon." Nakangising sabi ni Javi.

"Ito na ang pagkain mo madam, kumain ka na muna dahil alam kong gutom ka nanaman." Nakangiting sabi ni Juan at nilagay niya yung plato sa harap ko.

"Medyo busog pa nga ako bro, pero kakainin ko yan dahil ikaw ang kumuha niyan." Nakangiting sabi ko sa kanya.

Umupo na din siya sa tabi ko at kumain na kaming dalawa. Silang tatlo naman nakatingin lang sila samin habang kumakain kami.

"Kung hindi ko alam na magpinsan kayo, iisipin kong mag jowa kayo." Nakangiting sabi ni Kobe.

Napaangat ako ng tingin at ngumiti ako sa kanya. "Bakit bagay ba kami ni Juan? Madami din nagsasabi niyan noong nasa Italy kami." Nakangising sabi ko.

Natigilan ako ng biglang umupo si Ricci sa tabi ni Juan. Kahit si Juan natigilan din siya at tumingin siya kay Ricci. Napatingin ako sa kanya at nung magsalubong ang mga mata namin, biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

'Ano ba Jade control your emotions! Sabi nilang lahat pag nagkita kayo you have to act na parang galit ka pa sa kanya!' sabi ko sa sarili ko.

"Bagay naman talaga tayo ah, kahit hindi na nila sabihin alam ko bagay naman talaga tayo." Nakangiting sabi ni Juan.

Napaubo ako sa sinabi niya at agad niya naman kinuha ang tubig at binigay sakin.

"Dahan dahan lang kasi kumain, madam." Seryosong sabi niya at inabutan niya ako ng tissue.

Inabot ko naman yun at pinunasan ko yung bibig ko. Napatingin ako kay Ricci at seryoso siyang nakatingin sakin. Tumingin din si Juan sa kanya.

"Hey dude nandiyan ka pala." Ngumiti si Juan sa kanya.

"Yeah, kagagaling ko lang sa cr tapos kinausap ako ni coach kaya medyo natagalan ang pagbalik ko sa table namin." Seryosong sabi niya.

Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ng marinig ko yung boses niya. Miss na miss ko nga talaga siya, gusto ko siyang yakapin ngayon. Parang naiiyak ako pero alam ko hindi dapat ako umiyak ngayon. Hindi ko alam kung kakausapin ko ba siya ngayon o hindi. Hindi ko alam kung sa anong way ko siya kakausapin. Baka kasi galit pa siya sakin kaya nahihiya akong kausapin siya.

"Sorry talaga kanina dude kung hindi na kita nakausap nung nagkita tayo sa restaurant mo. Nagmamadali kasi talaga ako kanina dude, gutom na gutom na kasi si madam." Tapos tumingin pa siya sakin at hinawakan niya yung kamay kong nakapatong sa mesa.

Restaurant mo? Meaning may restaurant na si Ricci? Wow nakaka proud naman. Teka sabi niya nagkita sila kanina? Pero bakit hindi niya sinabi sakin na nagkita sila ni Ricci kanina? Kinuha ko yung kamay ko at nilagay ko ito sa ilalim ng mesa, hindi naman inalis ni Juan ang pagkakahawak niya dito at pinisil niya pa ito.

"Okay lang yun dude, busy din naman ako." Seryosong sabi niya habang nakatingin pa din siya sa mga mata ko.

Kanina pa siya nakatingin sa mga mata ko at na aawkward na talaga ako. Pinisil ko yung kamay ni Juan at napatingin naman siya sakin.

"Okay ka lang ba madam?" Seryosong tanong niya.

Napatango nalang ako at tinuon ko na lang ulit ang tingin ko sa pagkain ko at kumain na ulit ako.

"Ahem! Dude inom tayo?" Seryosong sabi naman ni Paul at umupo siya sa tabi ni Ricci.

Hindi ako tumingin sa kanya pero nararamdaman ko pa din ang mga tingin niya sakin. Hindi ko alam kong ano ang ibig sabihin ng mga titig niya sakin.

"Mamaya na dude dito na muna ako, si Kobe na lang muna yayain mo." Seryoso pa din ang boses niya.

Napatingin ako sa kanya at agad kong binalik ang tingin ko sa pagkain ko ng makita ko siyang nakatingin pa din sakin.

"Kukuha ako ng alak gusto mo?" Tanong naman ni Kobe.

"Kayo bahala, pero hindi na muna ako maglalasing ngayon." Yun na lang ang narinig ko dahil hindi ko na narinig ang huli niyang sinabi.

***

Dalawang oras na ang lumipas at hanggang ngayon hindi pa din kami nagkikibuan ni Ricci. Dalawang oras na din siyang hindi tumatayo sa upuan niya mula kanina. Sina Kobe at Paul naman medyo lasing na din, kumuha na sila ng mga alak at dito na sila uminom sa table nila.

Nung nag cr ako kanina sinamahan ako ni Juan pero hanggang sa labas lang siya. Tapos after that nakausap ko na din ang coach nila, masaya daw siya kasi pumunta ako dito. Nakilala ko na din ang mga ka team mates nila pero si Dave, CJ, Thirdy at Raffy lang ang kilala ko sa kanila. Tinotoo talaga ni Juan ang sinabi niya kanina na hindi siya aalis sa tabi ko para hindi makalapit sakin si Ricci.

Dalawang oras na kami dito at nakatingin lang sakin si Ricci at minsan nahuhuli ko siyang nakatingin ng masama kay Juan. Dalawang oras na nga kami dito pero kahit isang salita wala siyang sinabi sakin. Parang baliwala lang ako sa kanya, siguro parang hangin lang ako sa kanya na hindi niya nakikita.

"Brotha uminom ka naman." Nakangiting sabi ni Javi at inabot kay Juan ang isang alak.

Medyo tipssy na din si Javi pero mas lasing si Kobe at Paul sa kanya. Si Juan naman dalawang bote lang ang ininom. Si Ricci kahit isang patak hindi siya uminom.

"Dalawang bote lang okay na ako don, ihahatid ko pa si madam mamaya. Tsaka wag mo na ngang bigyan si Jade ng alak, isang bote lang okay na yun." Seryosong sabi niya at tumingin siya sakin.

"Isang bote lang." Seryosong sabi ni Ricci.

Napatingin ako sa kanya at kahit sila Juan at Javi napatingin din sa kanya.

"Isang bote lang ang dapat sa babae, baka malasing." Seryosong paliwanag niya naman at kinuha niya yung cellphone niya.

Hindi ko alam kung concern ba siya sakin o galit dahil uminom ako, actually hindi naman to malakas kaya okay lang din sakin ang uminom. Naramdaman ko namang nag vibrate ang cellphone ko kaya agad ko namang tinignan kung sino ang tumawag.

*Daddy Calling...*

Lumapit ako kay Juan at bumulong ako sa kanya. "Excuse muna tumatawag si dad." Then tumayo na ako at umalis na muna ako.

Paglabas ko ng hallway sasagutin ko na sana yung tawag ni dad ng mamatay ito. Tatawag na sana ako sa kanya ng mahulog ang cellphone ko. Pinulot ko naman iyon at tatayo na sana ako ng magulat ako dahil may bumuhat sakin. Yung buhat na pang bridal style. Napatingin ako kung sino ang bumuhat sakin at laking gulat ko ng makita kong si Ricci ang lalaking bumubuhat sakin ngayon.

"Hindi ko na talaga kaya, kung kailangan kong itakas ka dito para masolo kita gagawin ko. Hindi kita malapitan dahil palaging nakabuntot sayo si Juan."

Lanjutkan Membaca

Kamu Akan Menyukai Ini

462K 12.5K 122
Since high school, she has been a fan of UAAP basketball and has always supported its players. Given the chance to be a scholar at UST, she grabbed t...
19K 1K 23
Yndrah Alaianth Xanther- a respected professor and successful doctor in medicine. Known for her sharp mind and distant manner. Her cold demeanor echo...
"SOULMATES" Oleh j.sp

Fiksi Penggemar

114K 3.7K 57
There's one person who are meant for us ... One person that will let us feel how perfectly imperfect we are. When Mikha met Aiah's eyes she knew at t...