*Akisha Jade POV*
Pangalawang araw na namin ngayon dito sa batangas. Kahapon nag swimming lang kami sa pool nila dito then nag pahinga saglit tsaka kumain ng dinner tapos nag pahinga na ulit kami kasi ngayon na lang daw namin ituloy ang pag iikot dito.
"Nasan na ba si Brent at Sam sweetie?" Tanong ni mommy.
Nandito na kami sa tabing dagat pero wala pa din ang dalawa. We decided na ngayon kami maliligo sa dagat kasi ang ganda ng sikat ng araw. Kahapon kasi almost six na kami lumabas kaya sabi namin yung pool nalang muna nila ang ita-try namin.
"Masyado yatang sinulit ang pahinga nila mom para mag ka energy sila ngayon." Nakangiting sabi ko.
"Sinabi ko naman sa kanila na maaga tayo ngayon kasi uuwi tayo mamayang gabi."
Uuwi na nga kami mamayang gabi akala ko pa naman bukas pa ang uwi namin. May tumawag kasi kay mommy kanina kailangan daw kasi siya, you know business. Nakalimutan kung sabihin na si mommy na ang nag papatakbo ng isang branch ng hotel nila lola dito sa manila. Actually si Tita Valerie talaga ang nag papatakbo ng branch na yun kaso nga umalis na si Tita kaya si mommy na ang nag aasikaso dito.
"Hi miss your so beautiful just like your mom. This flower is for you and one flower for your mom also. My name is Brent." Napangiti ako sa ginawa ni Brent.
Hindi namin napansin na nakatayo na pala siya sa likod namin. Tinignan ko si Samantha at nakita kung may tatlong rosas na pula siyang hawak. Yung samin ni mom naman tig iisang tulips.
"Your so sweet son." Nakangiting sabi ni mommy tsaka niyakap si Brent.
"Ang tamis natin ngayon brent ah, anong meron?" Napangisi ako sa kanya. "Sissy sinagot mo na ba tong si brenty?" Nakangiting sabi ko.
Bigla silang napatingin sakin at ngumiti si mommy, si brent naman hindi ma ipinta ang mukha at si Sam naman parang kinikilig na nahihiya.
"Really son nililigawan mo tong si Samantha?" Masayang tanong ni mommy.
"Tita hindi po nanliligaw sakin si Brent, bestfriend lang po ang tingin niyan sakin."
"Bestfriend nga lang ba brent? Tsaka sissy hindi naman ikaw ang tinatanong ni mommy." Nakangising sabi ko.
"Actually mama gusto ko nga sana siyang ligawan kaso baka busted ako kaya mas mabuti na lang na bestfriend na lang muna kami." Yung mukha ni Brent namumula na din.
"Anong sabi mo?" Gulat na tanong ni Samantha.
"Mommy I think kailangan nila ng time para ma pag usapan ang totoong estado nila. Mom may nakita akong magandang coffee shop dito I want to try their coffe." Nakangiting sabi ko kay mommy.
"Oo nga sweetie I think masarap ang coffee nila don kasi madaming taong pumupunta don. Dito na muna kayong dalawa ni Samantha son gusto ko lang masulo ang anak kung babae." Nakangisi ding sabi ni mommy.
Hindi ko na hinintay na makapag salita pa ang dalawa at hinila ko na si mommy papuntang coffee shop.
****
"Ito na po ang order niyo madam." Nakangiting sabi ng waiter.
"Salamat." Ngumiti din si mommy sa kanya.
"Your welcome po madam, by the way ang ganda po ng anak niyo mana po sa inyo." Tumingin pa siya sakin at ngumiti.
"Thank you for the compliment, your so handsome also and I like your dimples." Ngumiti ako sa kanya after ko sabihin yun.
"Wow thank you ma'am, hindi ka lang po maganda pati boses mo parang boses ng isang angel, nakaka inlove."
"Because she's my angel, and sorry to tell you this but she's already taken and taga manila kami. So maybe this would be the first time and the last time also that you'll see her." Ngumiti si mommy after niya sabihin yun. I don't know kung ano ang gustong ipahiwatig ni mommy sa kanya.
"Really sa manila po kayo umuuwi? It sounds good, actually mag ta-transfer ako ng school sa manila this month. Pinapangako kung hahanapin ko yung anak niyo don."
Seriously? Mukha naman siyang mabait at matino kaso parang ang weird lang ng mga pinagsasabi niya ngayon.
"Really? By the way let me ask you one thing. Allowed ba dito sa coffee shop niyo na makipag usap ng ganito sa customer niyo?" Seryosong tanong ko. Ayokong maging suplada sa kanya pero gusto ko lang siya tanungin.
"As the owner of this coffee shop siguro naman allowed akong makipag usap sa mga customer ko dito ma'am, especially pag interesado ako sa kanya. To be honest madam I like your daughter, she captured my heart the first time I saw her yesterday at the lobby of the hotel."
So his the owner of this coffee shop? Pero bakit maam yung tawag niya sakin tapos madam ang tawag niya kay mommy?
"Oh, then your the owner of this coffee shop?" Tanong ni mommy sa kanya.
"Yes madam, by the way I'm Joseph Flores and I'm 20 years old. Pwede po ba akong maki join sa inyo, libre na po itong coffee at cake na in-order niyo madam." Nag offer siya ng shake hand kay mommy.
"Nakakabilib ka naman, at the age of 20 may sariling business ka na. By the way Im Akisha Jade Arquiza 19 years old. This is my mom Sandy Lee."
Nag offer siya ng shake hands sakin pero tinanggihan ko yun. Hindi sa masama ako ayoko lang talaga baka kasi may ibang taong makakita.
"Madam pwede po ba akong maki share sa inyo sa table? Gusto ko lang po makilala ang anak niyo."
"No offense pero sa totoo lang ayoko dahil baka makita ka ng mga employee mo na sumasabay samin. Tsaka yung anak ko kasi may boyfriend na siya and I can say na pag nakita ka ng boyfriend niya na nakadikit sa kanya baka mag wawala nanaman yun, possessive kasi yung boyfriend niya." Seryosong sabi ni mommy.
"Ganun po ba madam? Sige po hindi ko na lang ipipilit ang gusto ko. Pero ma'am Akisha pag nag kita tayo sa manila gagawin ko na ang gusto ko, yun ay ang makilala ka at kung papalarin ang maging girlfriend ka." Seryosong sabi niya sakin.
"Your too formal please stop calling me ma'am and don't you ever try to call me again Akisha, just call me Jade." Seryosong sabi ko.
"Jade, okay then. Pero I promise pag nagkita tayo ulit sa manila hindi ko na hahayaan na bawalan mo pa akong kilalanin ka. I believe in love at first sight because the moment that I open my eyes and I saw you in the lobby, my heart beats again." ngumiti siya sakin at tinignan niya si mommy. "Totoo po yung sinabi ko madam, and thank you kasi binigyan niyo ako ng chance na makausap ang maganda niyong anak kahit sa sandaling oras lang. Wag na po kayong mag bayad libre ko na po yan, enjoy your food madam." ngumiti din siya kay mommy.
After that umalis na siya sa table namin. Hindi ko talaga ine-expect na siya ang owner ng coffee shop na to, well base sa suot niyang pang waiter hindi mo naman talaga malalaman na siya ang owner nito.
"You still want to stay here sweetie?" seryosong tanong ni mommy.
"I'm okay mom, let's just finish our coffee then aalis na agad tayo."
"Okay then."
*****
"Samantha anak samahan mo muna ako kukuha tayo ng pagkain sa loob." Tumayo si mommy tsaka hinila si Sam patayo.
"Ma ako na lang ang sasama kay Sam dito na lang po kayo." Nakangiting sabi ni Brent.
"No brent anak maiwan na muna kayo ni Jade dito. May kukunin din kasi ako sa room namin." Umalis na si mommy kasama si Samantha.
"Asus alam ko namang poporma ka lang kay sissy!" Nakangising sabi ko sa kanya tsaka binato ko siya ng buhangin, sa katawan niya lang naman hindi sa mukha.
"Anak ng pa---"
Hindi ko na siya pinatapos na magsalita kasi tumayo na ako at tumakbo.
"Lagot ka talaga sakin pag nahuli kita!"
"Teka brent ayokong makipag habulan sayo!" Huminto ako sa pagtatakbo ko.
Kanina pa kami dito sa dagat nag swimming na kami after namin lumabas sa coffee shop.
"Ang lakas ng loob mong tapunan ako ng buhangin tapos tatakbo ka?" Nakangising sabi ni Brent.
"Joke lang naman yun Brenty ano ka ba!" Sigaw ko sa kanya. Medyo malayo na ako sa kanya baka kasi mahuli niya ako.
"Joke lang? Ang gandang joke naman yun." Ngumisi siya sakin. Alam ko naman na hindi siya galit sakin.
"Ikaw naman tinutukso lang kita kay Samantha nagalit ka naman agad." Dahan dahan akong umatras ng makita ko siyang humakbang ulit papunta sakin.
"Sinabi ko bang nagalit ako sayo?" Ngumisi nanaman siya sakin.
Ngumiti ako sa kanya. "Alam mo sa totoo lang alam ko naman na hindi ka galit sakin. Kaya pwede ba wag ka ng gumanti sakin?"
"Sinabi ko bang gaganti ako sayo?"
"So bakit mo ako hinahabol?" Tumigil ako sa pag aatras.
"Kasi..." Humakbang siya ng malaki papunta sakin. "Kasi trip ko lang." Tumakbo siya sakin at nahuli niya na nga ako.
Pinulupot niya sa bewang ko ang dalawang kamay niya at tinaas niya ako.
"Hoy brent bitawan moko!" Sigaw ko sa kanya.
"Bibitawan kita? Alam mo bang pag binitawan kita buhangin ang landing mo?" Ngumisi siya sakin.
"Isa brent!" Sigaw ko.
Binaba niya ako sa buhangin at hindi ko inaasahan ang gagawin niya sakin.
"WHAHAHA BRENT!" Kiniliti niya lang naman ako sa tagiliran ko. Alam niya kasing yan ang kahinaan ko. "WHAHA BITA-AHAHA-WAN MO AHAHA AKO!"
"Ayoko nga HAHAHA, namiss ko yung tawa mo Jade." Hinawakan niya pa ang tiyan niya. "HAHAHA ang epic ng WHAHAHA mukha mo!"
"BITAWAN MOKO!" Sigaw ko. Sinusubukan kung alisin yung mga kamay niya sa tagiliran ko.
"Jade?"
Napatingin ako sa lalaking nagsalita sa likod ni Brent. Kung kanina halos sumabog ako sa kakatawa, ngayon halos sasabog ako sa sobrang kaba na nararamdaman ko.
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.
Napatayo si Brent at inalalayan niya din ako para tumayo.
"May isang tao kasi na kailangan ang tulong ko kaya nandito ako. Ikaw anong ginagawa mo kanina Jade?" Napatingin ako sa kanya at tumingin din siya sakin at nalipat ang tingin niya kay Brent. "Brent." Ngumisi siya kay brent.
"Juan let me explain, kung ano man ang nakita mo kanina wala lang yun." Kinakabahan kung sabi.
"Dude kung ano man ang iniisip mo hindi totoo yan." Sabat naman ni Brent.
"Hey, hey chill kayo! Hindi niyo naman kailangan na mag explain sakin, I know everything." Ngumiti sakin si Juan. "Wag kang mag aalala hindi malalaman ni Ricci kung ano man ang nakita ko kanina, Alam ko wala kayong ginagawang masama."
Napatingin ako sa kanya after niya sabihin yun. What does he mean na he know everything? Alam ko na si Juan ang tipo ng tao na madaming tinatago dahil hindi naman siya showy sa lahat ng bagay.
"What do you mean?" Yun na lang ang naisagot ko sa kanya.
"Saang banda ng sinabi ko ang tinutukoy mo? Yun ba yung part na sinabi kung I know everything?" Tumigil siya at lumapit siya sakin. "I mean it Jade, hindi ka pa bumalik dito kilala na kita. Darating din ang araw na malaman mo ang totoo. Lahat naman ng tao may mga tinatago at walang sekreto na hindi nabubunyag, diba Jade?" Seryoso yung mukha niya at hindi ko mabasa ang naiisip niya.
"Akala ko ba may training kayo?" Pagiiba ko.
"May training nga kami ngayon whole day. Kaso may isang taong kailangan ang tulong ko kaya nag paalam ako kay coach na aalis ako." Ngumiti siya sakin ng napakalapad. "See you later Jade, wag kang mag alala your secret is safe with me." Then hinarap niya si Brent. "Dude you better go home now." Ngumiti siya kay Brent.
After that umalis na siya. Tinignan ko naman si Brent at nakatingin din siya kay Juan.
"Napaka misteryosong tao ni Juan, Jade." Seryosong sabi niya.
"Ganyan talaga siya bro, Aalis muna ako babalik lang ako sa room namin may kukunin lang ako." Kukunin ko lang yung cellphone ko at tatawagan ko si Ricci.
"Sige, pupuntahan ko na lang din sila ni Tita at Samantha." After that tumalikod na siya sakin.
Umalis na din ako at bumalik na ako sa hotel. Hanggang ngayon kinakabahan pa din ako dahil nakita yun ni Juan kanina. Kaibigan niya si Ricci at hindi impossible na sasabihin niya yun kay Ricci.
Pumasok na ako sa elevator then I press the number 3, third floor kasi yung room namin. Maya maya din bumukas na yung elevator at lumabas na din ako.
Anong oras nga pala kami uuwi mamaya? Hindi ko pa nasasabi kay Ricci na mamaya kami uuwi. Akala ko ba whole day yung training nila ngayon at hindi pwedeng hindi mag training? Pero bakit nandito si Juan?
Ang weird kasi bigla akong kinabahan, pakiramdam ko may sumusunod sakin. Inikot ko yung mga mata ko pero wala namang ibang tao sa hallway dito ako lang naman ang nandito. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Binilisan ko na lang ang paglalakad dahil malapit na ako sa room namin.
Bigla akong may naramdamang kamay na nasa mata ko at ang isang kamay naman tinatakpan ang bibig ko, at bigla akong hinila papasok sa isa sa mga room dito.
"Nagkita din ulit tayo."