Sa bahay nina Maya, siya ay madalas na nag-iisa. Matagal nang hiwalay ang kanyang mga magulang nung siya ay apat na taon pa lamang. Siya ay tumira sa kanyang mga pinsan na walang ibang ginawa kundi ang... suportahan siya sa kanyang mga ginagawa. Isa na dito si Vernon, ang pinsan niyang buong puso siyang tinutulungan sa bawat desisyon niya sa buhay. Samantala, kabarkada ni Vernon si Alex, noon. Matagal tagal na rin silang hindi nagkikita at nag-uusap. At nang dahil yun sa isang malaking pagkakamali nila. Si Alex na kasi ang lumayo, matapos ng ginawa nila kay Nathalie. Tama, isa si Vernon sa mga umapi kay Nathalie noong high school pa sila. Ang tanong lang dito ngayon ay... kung pinagsisihan na ba ni Vernon ang mga nagawa niyang kasalanan sa kapwa niya? Lalo na kay Nathalie?
Nung araw na nawala ang diary ni Nathalie at nung araw na nakita niya si Alex at Maya na magka holding hands, wala na siyang ibang hinangad kundi ang magpakamatay na lang. Ilang araw na rin siyang hindi nagpapakita sa school at nagkukunwari lang siyang pumapasok pag andun ang tito at tita niya sa bahay. Pag aalis sila, hindi na siya umaalis ng bahay at andun lang siya sa kanyang kwarto, nagkukulong. Delikado ang ginagawa ni Nathalie, pero wala naman na siyang magagawa kung lahat ng tao maski mga kasing edad niya ay ayaw sa kanya. Ni wala siyang kaibigan na isa, as in... siya lang talaga ang nag-iisa. Yung tito at tita naman niya, binabale wala siya, obvious naman.
Habang siya ay nasa kwarto niya at walang ginagawa, marami ang tumatakbo sa kanyang isipan, dahil hindi na niya malaman kung ano nang nangyayari sa kanyang buhay. Lagi niyang tanong sa kanyang sarili ay kung bakit na lang siya laging sinasaktan at nasasaktan. Sana wala na lang akong pakiramdam. Lagi niyang sinasabi sa kanyang sarili. Minsan, nagpapatay malisya na lang siya at nagkukunwaring wala siyang nararamdamang sakit. Pero ang totoo, hindi niya maiwasan 'yon kaya lagi na lang siyang lumuluha, lalo na sa gabi.
Dalawang linggo na siyang hindi pumapasok. Dalawang linggo na rin niyang naitatago yun sa kanyang tito at tita. Pero... sa kasamaang palad, dumating ang araw na may mas nagpahinto pa sa kanyang mundo.
Siya ay naka uniform at naglalakad lakad sa isang gusali at hindi alam kung saan pupunta. Ang hindi niya alam, huli na siya ng kanyang tito at tita dahil tinawagan na sila ng eskwelahan. Hindi na daw pumapasok si Nathalie, nagtataka sila kung ano nang nangyari sa kanya.
"Sa buong linggong 'to hindi siya pumapasok?" Tanong ni Cynthia kay Bernard.
"Parusahan mo." Sagot naman nito.
Sa sobrang galit ni Cynthia, hinanap niya si Nathalie kung sansan. Wala siyang cellphone kaya nag tiyaga silang hanapin ito lalo na si Cynthia. Hindi niya natanggap na naloko siya ng kanyang pamangkin.
Nung nakita niya si Nathalie sa isang gusali na naka tayo lang, hinila niya ito sa braso at pinasakay ng tricycle at sinabing ideretso daw sila sa school nito. Pag baba nila sa eskwelahan ni Nathalie, saktong uwian na. Siya ay hinila palabas ng tricycle at tinulak sa harapan ng maraming tao, sa harapan mismo ng eskwelahan niya na kung saan wala na siyang mukhang maihaharap.
"Lolokohin mo pa kami?! Hayop kang babae ka!" Sigaw ni Cynthia habang naka tingin lang ang mga estudyanteng lumalabas ng gate.
Parami na ng parami ang mga lumalabas hanggang sa sinadya ni Cynthia na itulak si Nathalie sa sahig kung saan siya ay nagkaron ng maraming gasgas at sugat. Sinabunutan siya ni Cynthia habang walang magawa yung mga tao. Sa sitwasyon na yun, walang tumatawa, pero walang nangingielam para tulungan siya.
Hanggang sa... hinubaran niya si Nathalie sa harapan ng maraming tao.
Walang nagawa ang kawawang Nathalie kundi ang umiyak.
Wala na siyang suot kahit na may mga naka tingin pang tao sa paligid nila. Tuwang tuwa si Cynthia na pinapahiya niya ang kanyang sariling pamangkin at walang ibang maririnig kundi ang hagulgol ni Nathalie. Mas lumakas pa ito nung makita niya si Maya na naka kapit sa isang braso ni Alex habang kasunod naman nila ang mga barkada nito. Nakita nila ang nangyayari kay Nathalie, napahinto sila at hindi nakapag salita.
"Bakit kayo nagkukumpulan diyan?" Tanong nung guwardiya.
Sinilip niya kung saan naka tingin ang mga estudyante, at nung nakita na niya, nagulat din siya.
"Ano yan? Bat niyo siya ginaganyan?" Tanong nung guwardiya kay Cynthia.
Tumakbo yung guwardiya sa loob ulit ng eskwelahan at maya maya bumalik ito na may kasamang mga teachers na nakaka kilala kay Nathalie.
Nung nakita nila ang magaling nilang estudyante, naiyak ang kanyang adviser na si Ms. Torres. Kaya naman agad siyang tumakbo dito at niyakap dahil tinatakpan niya ang hubad na katawan ni Nathalie.
'Umalis na kayo dito... alis!" Sabi ni Ms. Torres sa mga estudyante habang nakayakap siya kay Nathalie.
Ngunit... ayaw umalis nung mga estudyante kaya wala siyang nagawa kundi awayin si Cynthia.
"Wala ba kayong awa sa batang 'to? Kaya ba pumapasok siya ng may mga pasa? Walang baon? Tapos pagtutulungan ng mga kaklase niya at ng buong eskwelahan?!" Tanong ni Ms. Torres kay Cynthia habang pinariringgan niya yung mga estudyante.
Lahat sila ay tameme. Kaya napa yuko na lang si Alex pero pasimpleng naka tingin kay Nathalie. Hindi dahil naka hubad siya, ito ay dahil... naaawa siya kay Nathalie pero ayaw niyang ipakita iyon.
Maski si Cynthia ay walang nasabi, kaya hinagis na lang niya ang damit ni Nathalie sa sahig at umalis na lang bigla.
Samantala, yung mga estudyante na naka paligid ay unti unti na ring nababawasan. Pero may napapansin si Nathalie sa gilid ng kanyang mata, pero hindi na siya lumingon dito dahil alam na niya kung sino sino ang mga 'yon.
Matapos nung insidenteng yun, sumama si Nathalie kay Ms. Torres at dun natulog ng halos isang linggo at pansamantala lang naman daw iyon dahil nagpapalamig pa ang kanyang tiyahin na si Cynthia. Ayaw na niyang pumasok at ayaw na niyang mag-aral kahit kailan.
Isang gabi, sa bahay ni Ms. Torres. Habang siya ay tulog, hindi niya namamalayang wala na si Nathalie dahil lumabas ito at naglakad lakad sa madilim na kalsada kung saan walang ibang makikitang tao kundi siya na lang, ng biglang: "Nathalie!" May tumawag sa likod niya.
Nagulat siya at napa lingon dito.
Si Vernon, ang lalaking isa rin sa nang api sa kanya na pinsan ng girlfriend ni Alex na si Maya.
Tatakbo sana siya, pero nahila siya nito agad. Siya ay sapilitang pinasok sa kotse at nakitang andun si Brent na driver nung kotse, at si Alex na naka upo sa harapan. Nagka titigan silang dalawa.
Naka ngiti naman si Brent habang si Alex ay nagtataka kung anong nangyayari at anong ginagawa nila, lalo na kay Nathalie. Habang ito namang si Vernon ay hindi alam kung pano niya sisimulan si Nathalie.
"Humiga ka." Sabi ni Vernon habang tinutulak ang balikat ni Nathalie.
"Ayaw ko... please wag niyo 'kong sasaktan." Makaawa ni Nathalie habang tinutulak niya pabalik si Vernon.
Tumingin si Vernon kay Brent at Alex, sumesenyas na tulungan siya. Sa pagkakataong yun, nag drive palayo si Brent at huminto sa isang lugar kung saan mas dumoble pa ang dilim.
Pagka park nila sa isang madilim na lugar, biglang nag salita si Alex.
"Umuwi na tayo." Sabi niya sa mga kaibigan niya na medyo nanginginig ang boses nito.
"Natatakot ka ba?" Tanong ni Brent. "Tara, pagkakataon na natin 'to."
"Pagkakataon?" Tanong ni Alex.
"Wag kang mag-alala, hindi malalaman ni Maya 'to." Sagot ni Brent.
"Anong bang gagawin natin? Tsaka... tsaka bakit kailangang madamay pa siya?"
Napatingin sa kanya si Brent ng sobrang tagal at nagsalita ito. "Naduduwag ka ba? Siya nga yung pakay natin eh tapos tatanungin mo kung bakit kailangang madamay pa siya."
Hindi nakapag salita si Alex dahil hindi niya alam ang pwede niyang gawin para kay Nathalie. Ang totoo din niyan, hindi niya maimagine kung papaano na kung mawawalan siya ng mga barkada kahit alam niyang maling mali na ang kanilang balak. Kaya ang sagot sa tanong ni Brent ay: Oo, naduduwag nga si Alex.
Sa backseat ng kotse, pinuwersa ni Vernon si Nathalie na humiga habang tinutulak siya nito palayo.
"Ayaw ko!" Sabi ni Nathalie habang hinahalik halikan siya ni Vernon sa leeg niya.
"Humiga ka sabi!" Sabi ni Vernon.
Sa sobrang lakas ni Vernon, hindi nagkaroon ng sapat na lakas si Nathalie para manlaban. Kaya nung napa higa na siya ni Vernon, agad itong umibabaw sa kanya at pilit na tinataas ang kanyang palda na pinahiram sa kanya ni Ms. Torres. Samantala, si Brent ay hindi rin napigilan ang sarili, kaya bumaba siya ng kotse para lumipat sa likod at pagtulungan nila si Nathalie.
Si Alex naman... hindi kinaya ang nakikita at naririnig, kaya sa iba na lang siya tumingin habang naka upo pa rin sa harapan ng kotse.
"Kahit sumigaw ka... walang makakarinig sayo dito." Sabat naman ni Brent.
"Wag!" Sabi ni Nathalie habang inaangat ni Vernon ang kanyang palda.
Pero nung naiangat na ng tuluyan ang kanyang palda, pinag hiwalay ni Vernon ang magkabilang binti ni Nathalie at hinubad niya ang pang-ilalim nito at pinilit niya ang kanyang sarili kay Nathalie. Nung natapos na siya... si Brent naman.
Walang ibang maririnig ulit... kundi ang mga iyak ni Nathalie na humihingi ng tulong kay Alex.
-----------------------------------------------------------------------
Thanks for reading my story, and don't be afraid to vote or write a comment. I truly appreciate it. Thank you. ^_^
You can now proceed to the next Chapter. :)