Hindi na ako nagsalita sa mga nangyari buong araw. Naging tahimik rin sila cyrus patungkol don at sinang-ayunan lamang ang lahat ng nadiscuss at naepresent ko sa kanila kanina.
Wala si nilo. Ang sabi ng kanyang Secretary ay umalis ito kasama ng model kanina. Hindi na ako magtatanong kung ano ang ginawa nila.
I'm sure nagtitirikan na ang kanilang mga mata habang lumulutang sa alapaap.
Hindi ko na rin nakita sila sarah at hindi ko alam kung umuwi na.
Mr. Lao are also here, at siya lang ang bukod tanging nagprotesta dahil hindi kinuha ang anak niya na model.
Pinaliwanag ko sa kanya ang lahat kung bakit at kung sino ang mga napili namin.
But to my dismay, hindi siya pumayag,
"Kahit papano ay may karapatan pa rin naman ako sa mga desisyon ng kompanya. My daughter is expecting to be the brand ambassadress ng CBS sardines." May hinanakit sa pananalita nito ng magsimulang magtanungan pagkatapos ng presentation.
"I understand Mr. Lao and we also respect your ownership of the company, but this model's has been selected by the board and believe me, nilagay namin sa linya si Sarah."
Narinig ko ang kanyang pagtsk, at umirap ito sakin.
Desperation is written on his face at kapag hindi siya pagbibigyan ay para siyang granadang kapag tinanggalan mo ang gantilyo ay sasabog.
Mr. Lao is a good person. Wala akong naging problema sa kanya kahit nung nagsisimula palang ako sa trabaho. In fact siya pa nga ang naglagay sakin sa posisyon ko ngayon.
"Mr. Lao may ibang project na nakahanay para sa anak niyo. Kinausap ko na rin siya tungkol rito and she even say yes to that."
"That's ridiculous." Bulalas nito kay Ms. Jamie na nagulat rin sa naging reaksyon nito.
"My daughter deserved to be the brand ambassadress of this product. Nakakawalang respeto naman ang desisyon ginawa niyo maging sa pamilya ko." I saw bitterness on his eyes.
Ramdam ko ang pait sa kanyang boses na kulang nalang ay humagulhol ito.
Kung noon ay nasusunod ang desisyon nito, ngayon ay hindi na. Kailangan pagbotohan ang lahat ng desisyon at kailangan pabor yun sa bawat taong bumuboto.
Kung matalo ka ay tanggapin mo kung ano at sino ang nanalo.
Isa isang nagbuntong hininga ang mga taong nasa loob habang si Cyrus nama'y nakatuon ang mga mata sakin habang pinaglalaruan ang mga daliri.
jezz.
That look.
Titig na titig ito sakin na para bagang hinihubaran ako. Mapansin ko rin ang pagbasa ng sariling dila nito sa mga labi.
"What do you think Mr. Brazil?" Liningon siya ng lahat ng mga tao, Kinonsider nila ang suhestyon ni Mr.Lao na ilagay si sarah bilang model.
Bakit ba napakabig deal sa kanya ang pagiging model nang anak niya at muli kong sasabihin na hindi bagay ang mukha niya at ilalagay ito sa bawat lata ng cbs sardines.
Mas bagay ito sa commercial ng mga shampoo dahil maganda ang haba ng buhok nito.
Natural ang pagkashine. Sumasabay ito sa paggewang ng kanyang beywang habang naglalakad na parang nakikisayaw rin.
Naghihintay ng sagot ang mga tao sa isa sa mga may-ari ng CBS. Well, Nilo's decision doesn't matter at this time. Kung ano ang desisyon ni Cyrus ay ayos lang sa kanya.
"What do you think mommy?" Tumaas ang kilay nito at naglaro ang pagngisi nito sa labi.
Napamura ako.
That is the last thing that I don't want to happen.
Ang tawagin ako nito sa endearment na yun na parang kanya pa rin ako.
Hindi ako nagsalita at ramdam ko ang mga matang nakatuon sakin.
And Mr. Lao, yeah, para niya akong hinihiwa sa kanyang mga tingin,
"Hindi manggaling sakin ang desisyon SIR.." Diniinan ko ang salitan yun sa harapan niya.
"Your decision is very important to us mommy. Your my WIFE..kung ano ang sabihin mo yun ang masusunod."
Earth Ground, eat me please...
Pumikit ako upang panlaban ang pangangatog ng aking mga tuhod.
This is Embarrassing.
Pano niya nagagawang ipamukha sa mga taong ito na ako ay KANYA? at kahit kelan hindi mababago na AKO ang ASAWA niya.
His eyes semblance with full confidence and conviction
Mga matang denepina ng mahahabang nitong pilikmata at malagong kilay. Abong abo at pakiramdam ko ako ang dahilan ng pagiging abo ng kulay nayun.
"I knew it." Tumayo si Mr. Lao dahil sa labis na frustration.
I know what his thinking. Iniisip nito na walang mangyayari sa kanyang pagpupumilit na ipasok ang anak.
Which is hindi ko naman talaga gagawin dahil nga may napili na at mahirap nang magbago muli
.
Pinameywangan kami nitong lahat habang sinasapo ang batok.
"Mr. Lao kung ano ang desisyon nang ASAWA ko ay tanggapin nalang natin. In fact may big project naman si Sarah for the next ad campaign. Tsaka hindi ibig sabihin na hindi siya nakuha bilang model ay hindi na siya magiging Ambassadress ng kompanya."
"Let's trust my Wife for this campaign. I'm sure she will never disappoint us." Hindi naaalis ang pagkatitig nito sakin. Nilalaro pa rin nito ang mga daliri.
Sunod sunod ang paghinga ng ginoo sa loob ng room at maya maya lang ay tumigil na.
Pero ang puso ko, tuloy pa rin sa pagkalabog.
Tuloy pa rin sa pagdagundong.
Fallen like there's no end; no finish line, no dead end
Bakit ba ako naapektuhan sa kanyang mga sinasabi?
I'm not his wife.
Dammed
Papel nalang ang nagpapatunay nun.
Nahihirapan sumang-ayon na lamang si Mr. Lao sa naging resulta ng kanyang pamimilit.
Naawa naman ako sa kanya. Kitang kita ko ang paglungkot sa mukha nito and I don't know kung bakit big deal na big deal ito sa kanya.
Hanggang sa natapos ang presentation.
Masayang masaya ang team ko dahil sa wakas ay tapos na ang biggest project para sa kanila.
Ramdam ko ang pressure sa kanila nitong mga nakaraan araw at talagang busying busy kaming lahat na abutin ang deadline.
Good news din ito dahil samin napunta ang team incentives.
Malaki laki rin yun and we are planning to have team building.
"Eh kung magCebu nalang kaya tayo Mam Anna." Si roxxane nang nasa bay na kami.
"Wag na Cebu rox, masyadong malayo eh, kahit dyan nalang tayo sa San Antonio beach o di kaya Capul." tinutukoy nito ang mga sikat na beaches ng samar.
"I agree with you Kim, Tsaka gusto ko rin naman isama ang mga anak ko sa team building natin no." Aniya erika na ang tinutukoy ay ang mga ampon niyang pamangkin.
Napag-isip isip ko na tama nga sila don. Pwede kung isama ang dalawang chikiting pagnagkataon.
"Isama na rin natin yung ibang team, tutal malaki laki naman yan incentives, para the more the merrier." singit naman ni Ashlee, isa sa mga kateam ko.
Sandali pa silang nag-usap nang mga gagawin at mga plano. Hanggang sa napagdesisyunan namin na mag island hopping nalang kami sa samar gamit ang yate ng kompanya.
Isa iyon sa mga privileged ng mga team sa kompanya.
Maya maya lang ay may biglang kumatok sa pintuan at nanahimik ang lahat ng makita kung sino ang nandun.
I roll my eyes ng nakangising bumabati ito sa mga taong kasama ko.
"Sir, mauna na po kami, medyo late na sa lunch eh." Aniya Ashlee na hinihila na si Roxx.
"Sige.." Sagot naman nitong hindi nakatingin sa kanila.
Hindi ko alam kung ano pa ang ginagawa ng lalaking to.
Dapat nandun siya sa Sarah niya.
Indomitable Cyrus;
The one and the only
'Mommy." Hayun na naman ang nakakalokong boses niya.
Ang mga mata nito'y nangungusap na naman.
Tinalikuran ko siya at hindi pinansin.
May bahagi pa rin ng puso ko na nagngingitngit at dahil yun sa mga nakita ko kanina.
"Mommy, please talk to me." I stiffed when he holds me.
Bahagya akong lumayo ng hindi pa rin lumilingon sa kanya.
Naring ko ang malalim na paghugot ng hininga nito. Ako nama'y busy sa pagkalikot ng kung ano sakin bag. Masabi lang na busy ako.
"Look, yung nakita mo kanina, wala yun. Sarah is a younger sister to me." He said with desperation.
I looked at him. His eyes are telling me something. He is relentless and determined at the same time.
"Am not asking for any explanation Cy, You can do whatever you want and I can do whatever I want to do." mariing saad ko sa kanya.
Tinalikuran ko siyang muli at nilagay ang mga papel sa isang mesa. Sinundan niya ako sa paglalakad.
"No Anna, I owe you that explanation. Ano gusto mo? alisin ko rin ba siya sa project na binigay ko, gagawin ko sabihin mo lang." Sinubukan nitong iabot ang aking mga kamay pero iniwas ko yun.
His word's solidifies his action, but dammed it, lahat ng yan ay kasinungalingan lamang.
"Why are you here? Wala ka bang ginagawa kaya mambubwesit ka?" I tried to deflect the conversation.
Hindi ko alam, pero parang hindi ako handa na pag-usapan ang mga nangyari or the truth is nasasaktan ako dahil sa mga nangyari.
Doesn't matter
Ang nakita ko ang totoo at yun ang paniniwalaan ko.
Umupo ito sa katapat na upuan. Pinasadahan nitong muli ng kamay ang buhok at para akong natulalang nakatunghay sa kanya.
jezz.
Bakit parang ang sexy niyang tingnan sa kanyang simpleng galaw na yun.
He is a beast; a sexy beast.
Nakakapang-akit ang bawat paggalaw at pagpilantik ng katawan nito. Animo'y umeengganyo ito ng kung anong enerhiya sakin.
Nakakapanghina
Nakakapanglusaw.
"I want to take you out." Simpleng sagot nito.
"No I can't, asked somebody that can accompany you." Sarkatisko kung sabi sa kanya.
"Cristine and Carlo are waiting outside. They are expecting to see you." Biglang nanlaki ang aking mga mata sa kanyang mga sinabi.
How come na nagawa nitong idamay ang dalawang bata.
To the fact na halos matrauma ang dalawa sa nangyari sakin sa mall.
"Please." he used his puppy eyes na ang sarap sarap dukutin at ipasagasa sa pison.
Hindi ko siya sinagot bagkus dinampot ko ang aking bag.
This is insane.
Kaya niyang gamitin ang lahat masakatuparan lang ang kanyang gusto at hindi ko ibibigay sa kanya yun.
Pagdusahan niya ito hanggang sa mamatay siya.
Nakasunod lang ito sakin hanggang sa marating namin ang elevator. Nagsihawian ang mga taong naghihintay don at binigyan ako ng pwesto. Well hindi pala ako kundi ang hari na kasama ko.
"How could you do this Cyrus." Mariing sabi ko. Wala akong pakiaalam kahit naririnig ako ng mga tao.
Kailangan kong makuha ang mga bata sa kanya.
Kailangan kong makuha ang mga anak ko.
Wala siyang karapatan sa kanila.
Hindi siya sumagot bagkus pinagsiklot nito ang aming mga kamay. Magpoprotesta sana ako pero parang tinatraydor rin ako ng tadhana.
This is so frustrating.
Vicious!!
Virulent!!
Tyrannical!!
Malevolent!!
That bitchy word best describe him.
Wala siyang puso.
So Selfish
Wala ni isang nagtangkang pumasok sa elevator bukod samin dalawa at kahit sa loob ay ramdam ko ang pagwawala ng mga demonyong kulisap na parang nabugabog sa kanilang pananahimik.
Nakakarindi ang kanilang mga sinasabi.
Nakakahina ng kalooblooban.
" Pinasundo ko sila kay Raul sa School. I'm sorry kung hindi ko pinaalam sayo."
I gritted my teeth.
Ano pa bang pagpoprotesta ang gagawin ko eh kinuha na niya at hindi ko alam kung anong pananakot ang ginawa nito mapasama niya lang ang mga anak ko.
"Mommy, please.. kausapin mo ako.. Gusto kong malaman kung ano ang iniisip mo.."
"God, ayaw na ayaw kong nanahimik ka.. pakiramdam ko ay lumalayo ka na naman sakin and I hate myself for feeling you like this." Mas lalong humigpit ang pagkakapit niya sakin kamay.
Hindi dapat ako nagpapadala sa kung ano ang kanyang mga sinasabi.
Lahat ng ito, lahat ng yun.. kasinungaling.
Walang totoo. walang katotohanan at kung hahayaan ko na naman mangyari ang lahat ng to, baka malunod na naman ako.
Worst, baka mamatay na ako sa pagkalunod.
"I want peace Cyrus. Tahimik na ang buhay ko dito, pero pilit mo akong ginugulo. Worst hinihimasukan mo pa." Bulalas ko sa kanya.
"Sinong magiging masaya sa ginagawa mo, you are ruining everything to me. Pati mga anak ko dinadamay mo."
Nanlalaki ang mga mata nitong bumitaw sakin.
Hayun na naman ang tila pagpipigil nito sa sarili. Tumalikod siya at pinasadahan ang kanyang buhok sunod ay bumalik muli ang tingin samin.
" Ang gusto ko lang ay makatulong. Gusto ko lang masecure na maayos ka at mga bata. wala akong intensyon na guluhin kayo o anuman."
"But you already ruined everything. Yung katahimikan namin, yung isipan ko, pati mga anak ko dinadamay mo."
'Gusto ko nang tapusin mo ang lahat ng to. Wala ka nang babalikan at paulit ulit ko yung sasabihin sayo hanggang sa tumatak dyan sa kukuti mo na walang tayo."
"Anna please.." hinawakan nito ang aking mga braso.
Iyon na naman ang awa na bumabagabag sa nararamdaman ko sa kanya.
Yung awang humihila ng galit at nagpapawala sakin dibdib.
Pero kailangan kong gawin ang dapat.
No one can ever take away the pain.
"Please Anna, what do you want? gagawin ko wag mo lang hilingin na layuan ko kayo.. hindi ko kaya.."
I cursed.
Bakit kailangan kong makaramdam ng awa sa halimaw na'to.
He doesn't deserve any pity from me.
"I want an annulment Cyrus nang matapos na nang tuluyan ang lahat." Nanlalaking bumitaw siya sakin at unti unting pumatak ang mga luhang ayaw na ayaw kong makita.