PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT...
Cyrus POV
"Totoo ba ang narinig ko." Pagkumpronta ko kay Ana.
Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko sa kanilang usapan ni Jocel.
I thought lahat ng pinaniniwalaan kung mali ay totoo, pero bullshit lahat pala ng mga nangyari ay nakaplano at plinano niya ang lahat.
"Cyrus.." Binaba niya ang tingin sakin.
Ayaw kung paniwalaan ang aking mga narinig.
Pero lahat ng yun nag-eecho pa rin sakin isipan. Nag-iwan ito ng mga bakas na parati kong nakikita.
"Mabuti nalang friend at success ang plano mo, talagang nakatali na sayo si Cyrus ha.,"
Si jocel, papanhik na sana ako sa sala subalit natigil ako ng nakita ko silang seryusong nag-uusap.
"Ano ka ba, baka may makarinig sayo." Biglang saway ni Anna.
Mas lalo tuloy akong nacurious sa kanilang pinag-uusapan.
"Sorry, pero seriously, sure ka na ba na di ka iiwan ni Cyrus sakaling bumalik si tricia?"
nagdesisyun akong manatili sa likod ng pinto papunta ng sala. doo'y mas klaro at mas rinig ko ang kanilang pag-uusap.
"I don't know, pero yun ang sabi niya sakin. hindi niya kami iiwan. at nararamdaman ko naman na kahit papanu, unti unti niya na akong minamahal."
"Alam mo friend, kahit sa umpisa mali ang ginawa mong pagpretend na hindi mo sinasadya ang nangyari, kahit papanu, natuto ka na rin sa ginawa mo."
Nakunot ang aking noo. hindi ko mapagtanto kung ano ang sinasabi ni Jocel. Pretend? Who's Pretending?
"Tsaka friend, yang baby, palakihin niyo ng maayos. Bigyan niyo ng bongacious na family."
"Thank you friend. alam ko naman sa umpisa palang ay mali na ang ginawa ko. Oo aminado ako na plinano ko na may mangyari samin. I dressed like her and looked like her, at kahit mali ginawa ko pa rin. then nag end sa ganito, pero sabi nga nila lahat may purpose, lahat may rason. at sana yung rason na yun, magpaunawa samin lahat kung bakit nangyari samin ito."
Namilog ang aking mga mata sa huling sinabi ni Anna.
So all this time pinaniwala niya akong nagkamali lang kaming dalawa ng may mangyari samin noon.
Na hindi sinasadya ang nangyari samin dahil pareho kaming nasa impluwensya ng alak.
Na walang pwedeng sisihin kundi ako lang.
Napangiwi ako dahil ayaw kung tumulo ang luhang walang basehan para lumabas.
Bakit ako nasasaktan ng ganito?
Bakit ako pinaglalaruan ng taong to?
Hindi ko na kaya pang pigilan ang aking nararamdaman at nagtuloy na ako samin kwarto.
Galit na galit ako!!
Galit na galit ako sa ginawa ni Anna!!
Sinira niya ang buhay ko!!
ang samin ni tricia!!
Bakit ko nga ba hindi naisip na planado ang lahat!!
"Nasan ka nung gabing may mangyari satin? Nasa Bar ka rin ba? Sino mga kasama mo? " Sunod sunod na tanong ko sa kanya.
Hindi siya sumagot bagkus umiyak lang.
Bullshit, hindi ako magpapadala sa kanyang mga luha!!!
Isa siyang sinungaling.
"Sabihin mo, sinundan mo ba ako ha? Sinadya mo bang puntahan ako dun para samantalahin ang pagkakataon. SUMAGOT KA!!" niyugyog ko ang kanyang balikat ng wala akong marinig na response galing sa kanya.
"I'm sorry Cy, I'm very sorry..."
Bumagsak ang aking mga balikat. nasapo ko ang aking ulo at ginulo ang aking buhok.
Nakita ko ang nakaharang na mesa at sa galit ko'y bigla kong sinipa yun.
Napapitlag si Anna sakin ginawa.
Yes, gusto kong iparamdam sa kanya na galit na galit ako!!
"All this time, all this time Anna, I thought ako ang mali! ako ang may kasalanan! ako ang puno't dulo ng lahat!!"
"Pero ikaw pala ang may pakana!! Ginawa mo ang lahat para makuha mo ako!! Para maangkin mo ako!! Ganun ka ba kadesperada sakin ha!! Ganun ka ba kakati para makipagSEX sakin ha." angil ko sa kanya.
Pailing iling lamang si Anna habang sapo ang bibig. pinipigilan nito ang paghagulhol.
"Tapos ano, gagamitin mo sakin ang pagbubuntis mo, Sasabihin mo sa lahat na nabuntis ka para mapilitan akong pakasalan ka!! That's bullshit Anna!!" Sabay mura ko.
"Argghhh!!" Hinagis ko ang vase sa kabilang pader.
Sunod sunod ang aking paghinga. dala ng sobrang galit na aking nararamdaman at nais kong mailabas lahat ng yun.
"Cyrus.. magpapaliwanag ako.." Pumikit ako para iwasan mapatingin sa kanya.
Oo naaawa ako, gusto ko siyang yakapin dahil ayaw ko siyang makitang umiiyak.
Pero hindi eh, Niloko ako ng babaeng to.
Siya ang dahilan kung bakit nawala sakin si Tricia.
Kung bakit kailangan kung pasukin ang isang bagay na hindi ko alam kung makakaya kung tanggapin.
Kung bakit patuloy akong kinakalabit ng aking konsesnya.
"Anong ipapaliwanag mo!! malinaw na sakin ang lahat Anna!!"
"No, Cy please makinig ka sakin.." Pagmamakaawa nito.
Tumulo ang aking luha na hindi ko alam kong pano nangyari. Siguro, dahil hindi na kayang saluhin ng aking pagkatao ang lahat ng galit ko kaya lumalabas at nagiging luha.
"Ano pa bang sasabihin mo? Anong kasinungalingan pa ba ang gagawin mo para pagtakpan ang pagkakamaling nagawa mo?"
Hindi ko na siya papakinggan. Hinding hindi na ako maniniwala sa kanya.
"Oo!! plinano ko ang lahat!! plinano kung may mangyari satin!! pero kahit kelan hindi ko balak na pikutin ka dahil alam kung hindi mo ako mahal!!"
"Sinundan kita sa bar at nung nakita kung lasing na lasing ka ay sinamantala ko na ang pagkakataon!!"
"Nagbihis ako katulad ni tricia, nagmukha akong parang si tricia dahil gusto ko, kahit isang gabi lang maging akin ka."
Napailing ako sa kanyang sinabi, mas lalong bumaon ang patalim na nilagay nito sakin puso. nakakapandurog ng damdamin.
"Pero kahit kelan, kahit nung gabing sarap na sarap ka sakin katawan, Hindi kita niloko sa tunay na nararamdaman ko. Dahil noon paman, baliw na baliw na ako sayo."
Nasapo kung muli ang aking ulo at hindi ko maiwasan mapaupo. Unti unti nang nawawala ang lahat ng lakas sakin katawan.
Nakita kong lumuhod siya sakin harapan at inabot ang aking kamay.
"Cy, patuloy kong pagsisisihan ang ginawa ko sa inyo. Hindi ko intensyon na paghiwalayin kayo ni tricia. It was out of the plan. ang gusto ko lang ay may mangyari satin, at hindi ko iniexpect na magbubunga yun."
"Cy maniwala ka.." Hagulhol ito sa pag-iyak habang nakaluhod sakin. hinahaplos nito ang aking kamay.
Napamura akong muli. Panu ko matitiis ang babaeng ito. Mahal ko na si Anna.
Mahal na mahal.
Tumayo ako upang panindigan ang natitirang pride merun ako.
Ayaw ko siyang makitang nagkakaganyan pero mas mahirap tanggapin ang katotohanan nabuo ang pamilyang ito dahil sa kabaliwan ni Anna.
Sa kanya lahat ng sisi. Sa kanya lahat ng kasalanan.
at dahil sa ginawa niya'y naging komplikado ang lahat.
"Cy wag mo akong iwan." Yinakap ako ni Ana.
God, I hate this feeling. Yung pakiramdam na hindi mo alam kong san mo ilulugar ang sarili mo. Kung ano ang pipiliin mo.
It's like I was stuck in the floor and my feet are cemented and I don't know if moving forward can make me or break me.
Inalis ko ang pagkakayakap niya sakin. Kailangan kong makaalis sa lugar na'to.
Nakakasuffocate.
Pakiramdam ko ay nawawalan ng hangin ang kabuuan ng kwarto.
Hindi ko na nilingon si Anna at hinablot ko ang susi ng aking kotse.
kailangan kong lumayo, mapag-isa.
ang malayo sa kanya.
Oo mahal ko siya, pero sa tuwing nakikita ko siya ay mas lalo akong nasasaktan.
Mas lalo ko siyang masasaktan.
Ginawa niya kaming Tanga.
Sana noon palang ay umatras na siya samin kasal.
Sana noon palang ay siya na ang lumayo, para sana kung malaman ko man ang totoo, madali ko siyang mapapatawad.
Anna's POV.
Hindi ko magawang tumayo galing sa pagkakaluhod. Walang lakas ang aking mga tuhod dahil sa mga nangyari.
Hindi ko masisisi si Cyrus kung ganun na lamang ang kanyang galit sa kanyang mga nalaman.
Inamin ko sa kanya ang katotohanan takot kung ilabas.
Dahil alam ko pagnangyari yun, ako ulit ang magiging talo.
ako pa rin ang dehado.
Pero bakit di niya ako magawang pakinggan. Bakit di niya ako hayaan magpaliwanag.
Hindi ko ginusto na makasal kami, Sila ang pumilit.
Siya ang nagdesisyon para samin.
Mahal na mahal ko siya kung bakit ko nagawa yun..
Flashback...
Sinundan ko ang sasakyan ni Cyrus patungo sa bar ni Anthon.
Bago ako pumasok sa loob ay sinigurado ko munang nakaayus ako para harapin siya.
Yes, ito na ang pagkakataon ko para maparamdam ko sa kanya ang aking damdamin.
Desperado na ako na makuha ang kanyang loob lalo pa't wala na si tricia.
We never have a long conversation even before dahil nakabantay na parang guard ang aking kapatid.
Madali akong nakapasok sa bar at nadatnan ko dun si Cyrus na lango na sa alak.
Naupo ako sa lugar na hindi nila ako makikita ni Anton.
Nanatili ako dun at naghintay ng pagkakataon.
maya maya lang..
"Cyrus tama na yan.." Saway ni Anton.
"Pabayaan mo ako pare." Halatang lasing na ito.
Hanggang sa magpangbunuan ang dalawa. Napikon si Anthon dahil sa inasal ni Cyrus.
"Ilabas niyo yan." Ani Anthon sa mga bouncer.
Napatingin na lamang ako.
Napamura ako sakin isipan. Mukhang fail ang plano kung ito ah.
Dali dali akong lumabas at hinanap ang sasakyan nito.
Nakita ko siyang nakaupo at halos mahiga na sa sahig.
"Tricia.." Tawag niya sakin kapatid.
Hindi ko alam kung tutuloy pa ba ako. Nakaramdam ako ng takot, Guilty na rin dahil sa mga plinano ko.
Napag-isip isip ko na wala rin naman patutunguhan ang aking kahibangan kung gagawin ko'to.
mas lalo akong magmumukhang kawawa at talo.
Aalis na sana ako nang..
"Bwesit.." Pinipilit nitong ipasok ang susi sa kotse.
Narinig ko ang sunod sunod nitong pagmumura at nawalan siyang muli ng balanse.
Agad akong umalalay.
"Cyrus, anong nangyari sayo?" ani ko sa kanya habang inaalalayan siya sa pagtayo,
Tiningnan niya akong mabuti at sinipat ang aking kabuuan.
Yeah, I looked like your Fiancée.
"Halika euuwi na.." Hindi ko na natuloy pa ang aking sasabihin ng siniil niya ako ng halik.
Kinulong ng kanyang palad ang aking mukha habang nilalaro ang aking labi.
Hindi na ako nakapiglas lalo pa't naayun ang mga nangyari sakin plano.
Nagpatuloy ako sa kung ano nasa utak ko nung gabing yun.
Dinala ko siya sa isang malapit na hotel.
Ako na ang nagdrive sa kanyang sasakyan habang humahalik siya sakin..
Pinaharurot ko ang kanyang sasakyan.
at inalalayan ko siya hanggang sa makarating kami sa isang kwarto.
Oo, baliw na nga ako. baliw na ako sa kanya.
at kahit na alam kung mali itong gagawin ko ay gagawin ko pa rin.
Hindi matigil ang aking mga luha. bumabalik na sakin ang karma ng kasalanan nagawa ko.
Mahal na mahal ko si Cyrus at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung wala siya.