PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT..
Cyrus POV
"Hey Relax." Ani ko kay Anna. Mahigpit kong hinawakan ang nanlalamig niyang kamay habang nakahiga.
Ngayon araw kasi ang schedule ng kanyang ultra sound at kinakabahan ang aking asawa sa magiging resulta.
"Ready kana?" si Dr. Rivera habang pinapahiran ng kung ano ang tyan ni Anna. Tumango lamang ito at napahigpit ang kapit sakin kamay.
Nilingon ko siya.
"It's okay. I'm here." Hinawakan ko ang kanyang noo.
Nagsimulang umikot ang aparatong hawak ng Doktora. Pareho kaming nakatingin lang ni Anna sa Screen. Ang totoo'y hindi ko maintindihan kong ano ang mga pinapakita samin.
"There you go." Linakihan ni Doktora Rivera ang image sa screen.
Hindi ko alam but somehow parang bumilis ang tibok ng puso ko habang pinagmamasdan ang nasa screen.
"Congratulation, I'm seeing two heartbeats." Nakangiting sabi ng doktora.
"What do you mean?" Naguguluhang sabi ni Anna habang hawak ang aking kamay.
"It's a twin Mr. and Mrs. Brazil."
Pareho kaming napalingon ni Anna sa Isa't-isa at hindi ko alam kong ano ba itong aking nararamdaman.
It's a twin.
Nag-eecho ang mga salitang yun sakin isipan at para akong naluluha sa di ko malamang kadahilanan.
Napatawa ako bigla pero hindi ko alam kong pano nakatakas ang ilang butil ng luha sakin mga mata.
I feel proud of myself.
"Kambal ang anak ko Anna." Pag-uulit ko pa.
Pinangko ko ang pisngi ng aking asawa at hindi ko mapigilan halikan ito sa harap ng doktora.
Tumango ito habang pinapahid ko ang kanyang mga luha.
"Thank you. Thank you for this wonderful gift Anna."
Hindi ko magawang pigilan ang kaligayahan nag-uumapaw sakin damdamin at sa sobrang galak ko'y nakalimutan ko ang mga pinagdaanan namin ni Anna.
Ito ang kasiyahan hindi kayang tumabasan ng kahit na anuman.
Hinalikan ko muli si Anna sa labi. Siya ang naging instrumento para makaramdam ako ng walang katulad na kasiyahan ngayon. She gives me more than I deserve in the world.
"Kailangan mo lang mag-ingat Mrs. Brazil. Wag masyadong maggagalaw. Medyo maselan ang pagbubuntis mo." Paalala ng OB samin.
"Opo Doktora." Halos magkasabay namin sabi.
Ilang sandali pa bago ako nakarecover sa magandang balita na dumating samin, magkasabay kaming lumabas ng kwarto ni Anna.
"Kambal ang anak ko pare!!" Sabi ko sa isang lalaking sinamahan din ang kanyang asawa para magpacheck up.
"Wow that's good news. Congratulation!!" Kinamayan ako ng mga ito.
"WOOOHHH!!" Napaere ang mga kamay ko at napasigaw sa loob sa clinic.
This feeling is overwhelming. Para akong sasabog kong pipigilan ko ang aking nararamdaman.
Ang malaman magkakaron ka na ng mga anak ang siyang pinakamasayang pakiramdam na ng isang ama na katulad ko.
//~//
Anna's POV
Napailing nalang ako habang pinagmamasdan si Cyrus. Kitang kita ko ang kasiyahan sa kanyang mukha at kahit ako, kung pwede nga lang magtatalon sa tuwa ay ginawa ko na.
"Mommy , Bili na tayo ng mga gamit ng kambal." Napatingin ako sa mahigpit niyang paghawak sakin mga kamay habang papalabas kami ng Clinic.
"Cyrus masyado pang maaga para mamili ng mga gamit."
"Sige na mommy please." Nagpout ito ng labi at parang bata sa kanyang inaakto. "Tsaka ipapaayos ko na rin ang nursery room para sa kambal. Sandali at tatawagan ko lang si Architect." magsasalita pa sana ako subalit agad na itong bumitaw at maya maya lang ay kausap na nito ang architect na gumawa ng bahay.
Sandali kong pinagmasdan si Cyrus. Ngumingiti ang kulay abo niyang mga mata. Napailing na lamang ako.
Alam ko masaya si Cyrus dahil sa resulta ng ultra sound at masaya na rin ako dahil isa ako sa mga dahilan ng kasiyahan niyang iyan.
Kasiyahan na noon ay si tricia lamang ang nakakapagbigay.
Matapos nitong kausapin ang architect ay hinila na naman ako nitong muli papasok sa department store ng Mall.
Panay ang kwento sakin ni Cyrus kong ano ang plano niyang gawin sa magiging kwarto. Kung ano ang mga ilalagay na gamit at wallpaper. Hinihingian niya ako ng suggestion pero wala naman akong maibigay dahil wala naman akong alam sa mga ganyang bagay.
Maya maya lang ay napagdesisyunan naming pumasok sa Deparment store para bumili ng ilang gamit. Maghawak pa rin ang aming mga kamay.
"Pare kamusta na?" Sabay kaming napalingon ni Cyrus sa kung sino ang tumawag sa kanya.
Lumapit si Anthon kasama ng ilang mga kaibigan nito. Bigla akong nakaramdam ng pagkaasiwa. Anthon was my suitor, pero hindi ko siya sinagot dahil hindi ko naman siya gusto.
"Anna kamusta ka? mukhang gumaganda ka ah." biro pa nito sakin sabay halik sakin pisngi.
Nabigla naman ako sa ginawa nito sabay baling ng tingin kay Cyrus na biglang nag igting ang panga.
Nakipagbeso na rin ako sa ibang kasama ni Anton.
"Anyway what are you two doing here? kasama niyo ba si Tricia? Ano pare buntis na ba? mukhang napikot mo na ah." Biglang biro ni Rafael.
Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa sinabi nito. Wala nga palang nakakaalam tungkol samin dalawa.
Yumukod ako samantalang si Cyrus naman ay napatingin sakin.
"Where is she?" Biglang tanung ni Tina, kaibigan rin nga pala ito ni Tricia.
Napatingin ako kay Cyrus. Kahit siya alam ko na hindi niya rin alam kung ano ang sasabihin sa mga kaibigan.
" Ahh, pare kasi.." Hindi maituloy nito ang sasabihin habang naghihintay naman ng sagot ang kaibigan niya.
"Mukhang getting to know each other stage kayo ng kapatid ng fiancée mo ah. ilakad mo naman ako pre ulit." Sabay kindat sakin ni Anthon.
Nagulat ako ng bigla akong higitin ni Cyrus.
"I'm with my wife." Tipid na sagot nito habang nakakapit ang kamay sakin.
"Yeah we know Tricia, but where is she?" Nililibot pa ng tingin ni Tina ang buong paligid.
"The woman beside me is my wife, Anna."
Biglang nagulantang ang mga kaibigan nito sa kanyang sinabi.
"Weih? Maniwala ako." si Rafael na nagawa pang magbiro sa kabila ng namumuong tensyon sa paligid.
"Wala na kami ni Tricia matagal na and katatapos lang ng kasal namin ni Anna." Deritsong sagot ni Cyrus.
Nilingon ako ng mga kaibigan nito na parang kinukompirma ang sinasabi nito sa kanila. Napatango lamang ako sabay yukod.
I know this thing will happen pero kailangan namin harapin ang lahat. Hindi panghabang buhay ililihim namin ang tungkol samin relasyon.
"So you mean, kayo ang kinasal ni Anna at hindi ang fiancée mo?" pang-uulit pa ni nilo.
"Yes pare, and I'm sorry for not telling you about this. " Nilingon ako nitong muli bago nagpatuloy sa pagsasalita.
Natahimik ang mga ito na tila baga nahihiya sa mga pinagsasabi kanina.
"Ikaw kasi." Rinig kung bulong ni Kelvin kay Rafael habang tinutulak ito.
"Anong ako? nagtatanong lang eh." Asar naman sagot ng binata.
Napansin ko si Anthon na bahagyang lumayo sakin at puwesto sa mga kaibigan.
Binalingan ko ito at nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata.
"Ba't naman ang bilis pare, I mean hindi naman sa nakikiusyuso ako pero hindi ba Fiancé mo na nga si Tricia?" Ramdam ko ang pag igting ng boses ni Anthon sa kaibigan.
"Wala na kami ni Tricia medyo matagal na Anthon."
"Dahil wala na kayo ng ex girlfriend mo ang kapatid naman niya ang dinali mo." Hindi na nito maiwasan magburst out.
Hinawakan ko ang braso ni Cyrus na halatang nagpipigil lang sa kaibigan.
"At alam mo kung anong nararamdaman ko kay Anna diba."
"Cyrus.." ng magtatangka itong sugurin ang kaibigan.
"Anthon." Binalingan ko ito. Hindi ko makumpirma kong luha nga ba yung nakikita ko sa kanyang pisngi na agad naman nitong pinahid.
"I'm sorry."
"Tsk.." Hinawi nito ang kamay ng mga kaibigan.
"I'm pregnant Anthon." Mas lalong namilog ang mata nito gayun rin ang mga kasama nitong kaibigan.
Ako na ang bumawi ng tingin rito.
"Hindi namin kailangan magpaliwang Anthon sa kung ano at paano nangyari ang mga ito. But we are making things right now. Sana erespeto niyo nalang ang desisyun namin."
Hindi na namin hinintay pa angsasabihin ng kaibigan ni Cyrus at agad ako nitong hinila palabas ng department store.
Naiwan tuloy ang mga gamit na napili namin.
Hanggang sa pagdating namin sa parking lot ay pareho kaming walang imik.
Nilingon ko siya na seryusong nakatuon ang mga mata sa daan.
I know he was hurt and he still hurt.
Pero hindi ko naman hiniling sa kanya na aminin ang totoo sa mga kaibigan nito at wala akong pakialam kahit edeny niya ako.
Pero bakit ganito ang nararamdaman ko? naguguilty ako lalo na kay Anthon.
Alam ko may feeling siya sakin, pero matagal na yun at hindi ko siya pinaasa.
Pero hindi ko maiwasan makaramdam ng konsensya lalo pa't tila nasira ang pagkakaibigan ni Cyrus at Anthon.
Sana lang maintindihan ng mga ito ang aming sitwasyon at hindi lang sila ang gusto ng mga paliwanag namin.