PLEASE DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT
-Anna's POV-
"I love you Cyrus." Pinanindigan ko na ang mga salitang yun at hindi na ako nag-atubili pang halikan siya. Nanlalaki lamang ang mga mata nito sakin habang dinadampi ko ang aking labi.
Then I feel his hand caressing my back, pulling me closer to him.
Nakapikit na rin siya at ang kaninang dampi ay unti unting naging malalim. Para kaming naglalaro sa dalampasigan na naanyayahan sumawsaw sa banayad na tubig ng dagat, unti unting lumalayo sa kabisera ng kabihasnan hanggang sa hindi na kami makaahon sa paglubog ng aming mga katawan sa mapaglarong dagat.
Ang sensasyon ay unti unting kumakalat sa buong paligid. Pinupunan nito ang bawat espasyo ng init ng aming mga katawan.
Nagpatuloy ako sa pagtugon sa bawat halik na kanyang binibigay sakin.
Nalalasing ako sa bawat paghaplos na kanyang ginagawa at ang katawan ko'y unti unting nasusunog sa mapang-akit na init na dala ng kanyang katawan.
Pinulupot ko ang aking kamay sa kanyang leeg ng hindi napuputol ang aming halik. Hinawakan niya ang aking pwet at binuhat ang aking katawan.
I can feel him and it's killing me inside.
Napaliyad ako ng maramdaman ko ang kanyang kamay na humahaplos sa pagitan ng aking hita.
"Cyrus..." I moaned his name between our kisses. Naramdaman ko ang pag-alalay niya sakin hanggang sa makahiga ako sa couch.
Napasinghap ako ng matigil siya sa paghaplos. Nakaawang ang aking labi at hindi ko alam kong bakit ako naghihintay sa kanyang pag-atake.
I want more. I want him.
Tinitigan niya ako at nalulusaw na naman ako sa kanyang ginawa. Pakiramdam ko ang buo kong pagkatao ay nakadepende na sa kanya. Hindi ako kikilos ng wala siyang inuutos.
"Tell me to stop Anna, Tell me you don't want this to happen." Ang mapupungay niyang mga mata ay deristong nakatitig sakin. Hinaplos ko ang kanyang pisngi at mariin siyang pumikit sakin ginawa.
I don't know what to say. May parte ng aking pagkatao na nagsasabing itigil ito subalit mas malaki ang parte na nag-uudyok na magpatuloy.
Hindi ko na alam.
Minsan talaga hindi rin natin maintindihan ang ating mga sarili. Alam na nga natin mali ang isang bagay subalit para tayong uhaw na sumusugal na uminom sa maling banga ng tubig.
"Don't." Namamaos ang aking boses. Parang ang salitang iyon ang siyang gantilyo ng kanyang sandata at dali dali niya akong inatake ng kanyang mga halik.
Again, ang mga halik niya ang nagdadala sakin sa isang musikang gusto kong sabayan sa pagsayaw. Siya ang nagtuturo sakin ng bawat step na gagawin. Ang kailangan ko lang ay sumunod at magpatuloy hanggang sa pareho namin maperpekto ang sayaw. Hanggang sa matapos namin ang musika.
"Anna.." Pikit ang aking mga mata habang nilalabanan ang sakit na dala ng sensasyon at init ng aming katawan. He begins to dance. Dance with the rhythm of our heartbeat. Ang bawat paggalaw niya ay tinutugma ko sa paggalaw ng aking katawan. Banayad hanggang unti unting bumibilis.
"Cyrus." Lumubog ang aking kuko sa kanyang likod at sa isang biglaan paggalaw ay pareho namin naabot ang dulo ng kaligayahan.
Napasubsob siya sakin dibdib at nanatili ng ilang Segundo. Ang bawat paghinga niya ay parang bagyong walang tigil sa pag-alpas. Ang hangin lumalabas sa kanyang bibig ang siyang nagpapatindig ng aking mga balahibo.
Sandali pa'y umalis siya sakin dibdib . Pareho na kaming nakahiga at magkaabot ang aming mga ulo. Nakita ko ang ngisi sa kanyang mga labi at maya maya lang ay kinabig niya ako. Pinatong niya ang aking ulo sa kanyang braso at nanahan na parang don ito nababagay.
Amoy na amoy ko ang kanyang pawis. Pawis na mas lalong nagpapadagdag ng aking pagkalasing sa kanya.
"I'm sorry I can't answer you back."
Ewan ko, pero ang kaninang saya ay napapalitan ng kirot sakin puso.
"Bigyan mo sana ako ng panahon Anna para matutunan kitang mahalin. Nang wala nang sakit at wala nang pag-aalinlangan. Ayaw kong paasahin ka at ayaw ko rin na biguin ka."
"But I'm willing to learn to love you, just teach me how Anna." Napalingon ako sa kanya at nakaramdam ako ng pag-asa sa kanyang mga sinabi.
"Handa akong maghintay Cy. Kahit matagal, kahit kailan. Basta ipangako mo, hindi mo ako iiwan." Subalit sa kabila ng aking mga sinabi ay ang pag-aagam agam sa tunay na sitwasyon namin ngayon.
What if hindi dumating ang araw na yun? Mamahalin ko pa rin ba siya? O isusuko ko nalang ang damdamin ko para sa kanya?
"Pangako, nandito lang ako. Bibigyan natin ng masayang pamilya ang ating mga anak. Hindi ko kayo iiwan." Then naramdaman ko muli ang kanyang labi sakin.
Napayakap ako sa kanya ng mahigpit.
Handa na ako.
Handa na akong buuin ang aking buhay kasama siya.
Handa na akong magsimula ng bagong kabanata ng aming mga buhay at kalimutan ang sakit at magpatuloy sa kasalukuyan.
//~//
Cyrus POV
Alam kong tama itong gagawin ko. Asawa ko na si Anna at nararapat lang na nasa kanya ang aking atensyon. Responsibilidad ko na alagaan at mahalin ang aking asawa at pamilya sa abot nang aking makakaya.
Kung sana, may paraan para turuan ang puso na si Anna nalang ang mahalin ko ay gagawin ko.
Kung meron lang sanang tamang formula para kalimutan ang babaeng nananahan sakin puso ay inalam ko na.
Subalit alam ko na hindi sapat ang mga salitang sinabi ko para patunayan sa kanya na seryuso ako samin relasyon. Hindi pa namin kilalang lubusan ang isa't-isa at kailangan pa namin mag-adjust sa ibang mga bagay.
Hindi ako madamot para ipagkait sa kanya ang isang bagay na hindi naman mahirap ibigay. Pero ang puso ko nasasaktan pa mula sa isang digmaan pinili kong sukuan at takbuhan.
Bitbit ko pa rin ang bagahi na mahirap bitawan.
At hangga't nandito pa ang sakit, alam ko na hinding hindi ko mabubuksan ang aking damdamin.
Alam kong espesyal si Anna, pero hindi masasagot ng salitang yun ang kanyang nararamdaman.
Mahal ko pa rin si tricia at hangga't may damdamin ako sa kanya, hinding hindi ko matutupad ang pangako ko kay Anna.
Alam ko kalaunan rin ay mawawala rin ang sakit na ito. Sakin mag-ina ko muna ibibigay ang lahat ng aking atensyon at ibibigay ko ang lahat ng aking makakaya para maisalba ang pamilyang sinimulan namin.
I want to be a good father like my own Father. Mahal na mahal niya kami ni Mama. Ang pagkakaiba nga lang ay may ibang laman ang aking puso.
Hindi ko maibibigay ang aking pagmamahal kung may taong ayaw pa itong pakawalan.
And I know si tricia yun.
But I'm hoping someday, everything will be alright.
Hihintayin ko ang panahon humupa ang sakit samin mga puso.
Bahagya kong nilingon si Anna sakin mga bisig. Gumuhit ang ngiti sakin labi ng Makita ko ang himbing nitong pagtulog.
Hinalikan ko ang kanyang noo.
I want her to be my reason to smile.
At mukhang mapapadalas ang aking pagngiti.
Hinaplos ko ang malambot niyang pisngi.
She is so damn beautiful.
Para akong nakajackpot sa kanya. Sandali akong napaisip kong sino nga ba ang unang halik ni Anna.
Bukod kay Anthon, wala na akong alam na nanligaw rito. Napakaswerte naman ng lalaki na yun kung meron man.
Pero mas maswerte ata ako.
Hinaplos ko ang bahagi ng kanyang tyan.
"Hi baby. Mahal ka ni Daddy." Napangiti akong muli sa di ko malamang dahilan. Nagmumukha akong sira ulo habang kinakausap ang baby namin ni Anna.
But I can't help it. Masaya ako dahil sa batang ito. Kahit wala pa siya ay ramdam na ramdam ko na akin siya.
I claimed his mine.
At Ibibigay ko ang lahat sa kanila ng kanyang Mommy.