បន្ទាប់ពីបំពេញបំណងស្វាមីជាទីស្រលាញ់រួច ថេយ៉ុងក៏ដើរចេញពីមាត់ទឹកនោះទុកអោយពួកគេទាំងនៅសាសងគ្នាបន្តទៀតចុះ។
រាងតូចដាក់ខ្លួនអង្គុយយឺតៗលើបង់ក្រោមដើមឈើធំមួយ កែវភ្នែកតូចៗសម្លឹងមើលទៅគ្រួសារតូចមួយ ដែលមានប៉ាម៉ាក់នឹងកូនតូចមួយ ពួកគេប្រលែងគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ មើលទៅមានសុភមង្គលណាស់ ថេយ៉ុងព្រិចភ្នែកញប់ៗព្យាយាមទប់ទឹកភ្នែកមិនអោយស្រក់ គេក៏ចង់បានសុភមង្គលបែបនេះដែរ តែទេវតាហាក់ដូចជាលេងសើចនឹងជីវិតគេពេកហើយ មានស្វាមីមានគ្រួសារដូចគេហើយ តែឯណាទៅក្តីសុខ! ឯណាទៅសុភមង្គល? គេចង់បានវា។
< ដឹងថាខ្លួនឯងចាញ់ត្រជាក់ហើយ ម៉េចក៏មកអង្គុយហែលខ្យល់ម្នាក់ឯងបែបនេះទៀត? >
សម្តីផ្អែមបន្លឺសួរទៅរាងតូចដោយក្តីបារម្ភស្របជាមួយអាវរងាសាច់ក្រាស់កក់ក្តៅគ្របដណ្តប់លើកាយតូចដោយដៃរបស់នាយកំលោះហូស៊ុក។
< ហេតុអីក៏បងដឹងថាខ្ញុំនៅទីនេះ? > ថេយ៉ុង
< ទីណាមានអូនទីនោះក៏ត្រូវតែមានបងដែរ! ព្រោះបងទេវតាចាំការពារអូននោះអី >
ហូស៊ុកបង្វែរខ្លួនដាក់អង្គុយក្បែររាងតូចព្រមទាំងនិយាយលេងសើចធ្វើអោយរាងតូចញញឹមហួសចិត្តនិងគេបន្តិច បើគិតទៅវាក៏ដូចជាអ្វីដែលនាយនិយាយពិតមែន គ្រប់ពេលដែលគេមានទុក្ខគេឯកា ហូស៊ុកតែងបង្ហាញខ្លួនជានិច្ច ប្រៀបដូចជាទេវបុត្រតាមថែរក្សាគេពិតមែន។
< គេធ្វើមិនល្អដាក់អូនមែនទេ? គេទុកអូនចោលទៀតហើយឬ? >
ហូស៊ុកធ្វើជាសួរទាំងដែលគេដឹងរួចទៅហើយ
ថាជុងគុកបានធ្វើអីដាក់រាងតូចខ្លះ ព្រោះតែបែបនេះទើបគេត្រឡប់មករករាងតូចវិញ ដរាបណាថេយ៉ុង នៅមិនមានក្តីសុខនឹងសុភមង្គលពេញលេញគេអាចទៅណាបានឡើយ។
< អត់ទេ! ជុងគុកមិនបានធ្វើអីអូនទេ គេមើលថែអូនបានល្អណាស់ >
ឮចម្លើយរបស់រាងតូចហូស៊ុកក៏ក្រវីក្បាលតិចៗហួសចិត្តនិងរាងតូចដែលព្យាយាមលាក់បាំងនិយាយយកល្អអោយប្រុសម្នាក់នោះ។
ត្រូវហើយរាល់ថ្ងៃនេះជុងគុកមើលថែខ្ញុំបានល្អខ្លាំងណាស់ គេស្រលាញ់ខ្ញុំណាស់។
_____
ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក:
ជើងតូចៗបោះជំហានចុះពីជណ្តើរម្តងមួយកាំៗមកដល់ពាក់កណ្ដាលជណ្ដើរក៏ជ្រួសផ្លូវគ្នាជាមួយនិងស្រីស្រស់យ៉ាគី រាងតូចដកដង្ហើមធំបន្តិចសែនស្អប់មុខស្រីម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់ ថេយ៉ុងបម្រុងនឹងដើរចៀសទៅហើយ តែត្រូវយ៉ាគីក្រសោបកដៃតូចជាប់ មុននឹងនិយាយអង្វរកដោយទឹកមុខគួរអោយអាណិតជាពន់ពេក។
< ប្រគល់ជុងគុកអោយមកខ្ញុំបានទេ? កូនរបស់ខ្ញុំមិនអាចអត់ប៉ាហៅបានទេ! >
នាងនិយាយមួយៗច្បាស់ៗ ទាំងមានទឹកដក់ជាប់ក្នុងកែវភ្នែក រាងតូចញញឹមចុងមាត់តិចៗសម្លឹងមើលស្រីល្អពីក្បាលដល់ចុងជើង គិតថាគេតាមមិនទាន់គំនិតរបស់នាងឬ? មាយាអន់ៗសម្តែងបានតែជាមួយជុងគុកតែប៉ុណ្ណោះ ខួរក្បាលគិតអីនៅសុខៗមកសុំប្តីគេស្រស់ៗបែបនេះ? នាងឆ្កួតឬជា? ។
< បើខ្លាចកូនអត់ឪហៅ ម៉េចមិនបកក្បាលទៅរកប្តីនាងវិញទៅ? មិនបាច់ប្រឹងលាក់ពុតសន្តាននាងបែបណាយើងស្គាល់ដល់ក្រយ៉ៅ មុខក្រាស់ថោកទាប តម្លៃនាងមិនស្មើនឹងស្រីរកស៊ីផង គួរអោយសង្វេគ >
យ៉ាគីសឹងតែក្អួតឈាមទាំងដុំពេលឮសម្តីរបស់រាងតូច ដៀលក្បាលនាងថ្នាក់នេះហើយមិនចាំបាច់នៅសម្តែងធ្វើស្លូតត្រង់ទៀតទេ ស្រីស្រស់ក៏បញ្ចេញធាតុពិតសម្លក់ថេយ៉ុងសឹងធ្លាក់គ្រាប់ភ្នែកទាំងក្តាប់ដៃណែន ឯរាងតូចក៏មិនញញើតញញឹមឌឺនាងវិញបានយ៉ាងសមចិត្ត។
< ឯង!! គីម ថេយ៉ុង អាយ៎!!! >
យ៉ាគីបម្រុងចូលទៅច្រានរាងតូចអោយទម្លាក់ពីលើជណ្តើរ តែវាជាកម្មពៀរដែលនាងត្រូវរអិលជើងធ្លាក់ពីលើជណ្តើរដោយខ្លួនឯងទៅវិញ។
ឌឹប!!...ឌឹប!!!
កាយតូចរបស់យ៉ាគីរមៀលធ្លាក់ត្រឡប់ត្រឡិនពីលើជណ្តើរយ៉ាងវេទនា រហូតមកដល់ជាន់ខាងក្រោម ឈាមពណ៌ក្រហមឆ្អិនឆ្អៅផ្តើមហូរចេញពីចន្លោះជើងស្រឡូនរបស់នាង គាប់ជួនចំពេលជុងគុកដើរចូលមកដល់ក្នុងផ្ទះល្មម។
< យ៉ាគី!!! >
ជុងគុកឧទានឡើងភ្លាត់សម្លេង មុននឹងរត់មករករាងកាយរបស់យ៉ាគីដែលថ្លុកឈាមគួរអោយសង្វេគ
< ជុងគុកជួយកូនខ្ញុំផង...ហ៉ិក!ហ៉ិក!..ថេយ៉ុងចង់សម្លាប់កូនខ្ញុំ គេជាអ្នកច្រានខ្ញុំទម្លាក់ពីលើជណ្តើរ >
យ៉ាគីព្យាយាមនិយាយតិចៗទាំងដង្ហក់ ទោះបីជាឈឺខ្លួនជិតស្លាប់យ៉ាងណាវាក៏ដោយ ក៏នាងមិនភ្លេចនិយាយចោទប្រកាន់រាងតូចដែរ នាងនឹងធ្វើអោយជុងគុកស្អប់ថេយ៉ុងអោយទាល់តែបាន។
រាងក្រាស់ងើយសម្លឹងមើលទៅមាត់ជណ្តើរក៏ប្រទះឃើញរាងតូចឈរនៅទីនោះពិតមែន បញ្ជាក់ថាអ្វីយ៉ាគីនិយាយវាគឺជាការពិត ឯរាងតូចបានត្រឹមតែឈរភ្លឹកចំពោះហេតុការណ៍អំបាញ់មិញនេះ ទម្រាំតែភ្ញាក់ស្មារតីមកវិញ ក៏ជុងគុកស្រវាបីរាងកាយជោកដោយឈាមរបស់យ៉ាគីចេញទៅខាងក្រៅបាត់ទៅហើយ។
_______
មន្ទីរពេទ្យ:
រាងតូចថេយ៉ុងរត់ចូលមកយ៉ាងត្រហេបត្រហបសម្តៅទៅរករាងក្រាស់ដែលឈរអោនមុខចុះនៅបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាន់។
< ក្មេងក្នុងពោះយ៉ាងម៉េចហើយ? >
រាងតូចសួរដោយក្តីបារម្ភទោះបីជាគេស្អប់ស្រីម្នាក់នោះខ្លាំងតែក្មេងក្នុងពោះរបស់នាងគេមិនបានដឹងឮអីឡើយ ប៉ុន្តែ..
ផ្លាច់!!
មុខតូចត្រូវងាកទៅម្ខាងដោយកំលាំងទះរបស់រាងក្រាស់មិនជាស្រាលដៃប៉ុន្មានការបារម្ភរបស់គេតបស្នងការកំផ្លៀងអញ្ចឹងឬ? ។
< បងគិតខុសហើយ..គិតថាអូនកែប្រែ..តែអត់ទេអូននៅតែដដែល នៅតែកាចសាហាវ.អូនមិនខុសពីបិសាចនរកនោះទេ គីម ថេយ៉ុង!! >
បិសាចនរក? ក្នុងភ្នែករបស់ជុងគុក គេអាក្រក់ដល់ថ្នាក់ហ្នឹងឬ? សម្តីគេម៉ាត់ៗដូចយកកាំបិតមកចាក់ឆ្កៀលបេះដូងរបស់រាងតូចអោយឈឺកាន់តែខ្លាំង។
ជុងគុកសម្លក់មុខភរិយាឥតព្រិច គេមិននឹកស្មានថាថេយ៉ុង នៅតែមានចិត្តគំនិតកាចសាហាវបែបនេះឡើយ សម្លាប់បានសូម្បីតែក្មេងដែលមិនទាន់ឃើញពន្លឺថ្ងៃគេពិតជាខកចិត្តខ្លាំងណាស់។
កែវភ្នែកអស់សង្ឃឹមរបស់រាងតូចសម្តែងអោយឃើញច្បាស់ៗ ស្វាមីរបស់គេលើកដៃទះកំផ្លៀងគេទៀតហើយ តែលើកនេះនាយមានចេតនា នាយតាំងចិត្ត បបូរមាត់តូចញោចស្នាមញញឹម ទាំងមានឈាមជ្រាបចេញតាមគែមមាត់ វាស្នាមញញឹមចេញពីការខកចិត្ត ឈឺចាប់ ក្នុងខួររបស់គេពេលនេះមានតែពាក្យថា ឆ្អែតនិងឆ្អែត វាដល់ពេលដែលគេគួរតែបញ្ចប់ស្នេហាមួយនេះហើយមែនទេ? ព្រោះអ្នកដែលជុងគុកជ្រើសរើសជឿនៅតែជាយ៉ាគីដដែល មិនមែនជាគេឡើយ។
< បើអូនប្រាប់ថាអូនមិនធ្វើ នាងជាអ្នករអិលជើងធ្លាក់ពីលើជណ្តើរដោយខ្លួនឯងតើបងជឿអូនទេ? >
< បងឃើញផ្ទាល់ភ្នែកបែបនេះហើយ អូននៅចង់ប្រកែកទៀតមែនទេ? > ជុងគុក
ទោះគ្រប់យ៉ាងបង្ហាញច្បាស់ហើយថា ជុងគុកនៅខាងអ្នកណា តែគេនៅតែមានះសួរនៅតែចង់ដឹងថាជុងគុកជឿជាក់លើគេឬអត់? តែចម្លើយរបស់ជុងគុក ធ្វើអោយគេកាន់តែច្បាស់នៅក្នុងចិត្តថាជុងគុកបានបំផ្លាញក្តីស្រលាញ់របស់គេម្តងទៀតហើយ។
< ចៅហ្វាយ គ្រប់យ៉ាងរៀបរយហើយទាន >
នាយកំលោះខូជិដើរមករកជុងគុក ប្រាប់ពីអ្វីដែលចៅហ្វាយបានបញ្ជាមុននេះ ជុងគុកងក់ក្បាលទទួលដឹងបន្តិចមុននឹងបែរមកនិយាយជាមួយរាងតូចជាភរិយាវិញ។
< បងនាំ យ៉ាគីត្រឡប់ទៅជប៉ុនវិញក្នុងថ្ងៃនេះ បើបណ្តោយអោយនាងរស់នៅទីនេះបន្តទៀត ថ្ងៃណាមួយ នាងប្រាកដជាស្លាប់ដោយសារស្នាដៃរបស់អូនជាមិនខាន >
ឮសម្តីរបស់គេហើយរាងតូចផ្តើមសើចតិចៗទាំងចុកឆ្អល់ពេញក្នុងទ្រូង ទីបំផុតជុងគុកក៏ជ្រើសរើសចាកចេញពីគេដើម្បីស្រីម្នាក់នោះ វាកំប្លែងពេកហើយ។
< ចាំថ្ងៃណាអូនកែប្រែបាន និងកំហុសចំពោះយ៉ាគី បងនឹងត្រឡប់មករស់នៅជាមួយអូនវិញ > ជុងគុក
< មិនបាច់ត្រឡប់ អូនលែងទទួល!! > ថេយ៉ុង
មិនមែនគេចង់ចាកចេញពីរាងតូចទេ តែគេចង់អោយថេយ៉ុង ចេះទទួលកំហុសនឹងកែប្រែចរឹកកាចសាហាវរបស់ខ្លួនចេញខ្លះ ថ្ងៃនេះថេយ៉ុងហ៊ានច្រានយ៉ាគីទម្លាក់ជណ្តើរ បើគេមិនផ្តល់មេរៀនអោយទេ ថ្ងៃក្រោយថេយ៉ុងប្រាកដជាកាន់តែកំណាចឃោរឃៅលើសដើមជាមិនខាន ប៉ុន្តែចម្លើយរបស់រាងតូចធ្វើអោយគេភាំងនិយាយអ្វីលែងចេញ។
បើបងសម្រេចចិត្តចាកចេញពីអូន ដើម្បីស្រីម្នាក់នោះ ដូច្នេះសូមបងកុំត្រឡប់មករកអូនម្តងទៀតអី ព្រោះបេះដូងមួយនេះលែងទទួលយកបងទៀតហើយ។
__________