បន្ទាប់ពីស្រស់ស្រូបអាហារពេលជាមួយភរិយាសំណព្វចិត្តរួច ពេលនេះរាងក្រាស់កំពុងស្ថិតនៅក្នុងរថយន្តធ្វើដំណើរទៅក្រុមហ៊ុន។
ងឺត!!!
សម្លេងជាន់ហ្វ្រាំងបន្លឺឡើងលាន់ទ្រហឹងកណ្តាលផ្លូវស្ងាត់ជ្រាប ចិញ្ចើមក្រាស់ជ្រួញចូលគ្នាបន្តិចមុនហ្នឹងសួរទៅជំនិតរបស់ខ្លួន។
< មានរឿងអី? >
< មិនដឹងជាអ្នកណាយកមែកឈើមកដាក់ចោលកណ្តាលផ្លូវទេទាន! >
ខូជិដែលអង្គុយបាំងខាងមុខអមនិងឆេលដែលជាអ្នកបញ្ជាចង្កូតរថយន្តនោះ គេងាកមកនិយាយប្រាប់ជុងគុកមុននឹងទាញបើកទ្វារឈានជើងចុះពីលើរថយន្ត។
< នែ៎! អាឆេលម៉េចមិនចុះមកជួយគ្នា? >
ខូជិដើរហួសបានពីបីជំហានទៅហើយ តែបកមកហៅមិត្តសម្លាញ់ដែលសម្ងំយកសុខនៅរថយន្តជាមួយចៅហ្វាយ។
< អ៊ី!យើងទៅហើយប៉ុនហ្នឹងសោះអូសម្នាក់ឯងមិនរួចដែរ! >
< ឆុយ! អានេះវើុយ!មែកឈើមិនមែនតូចទេណា >
< កុំរអ៊ូច្រើនពេកយើងទៅហើយ >
បន្ទាប់ពីសាសងគ្នារួចកំលោះសង្ហាទាំង២ក៏ដើរទៅទាញមែកឈើនោះចេញយ៉ាងចំតិតចំតូងព្រោះមែកឈើនោះធំមិនល្មមទេ។
< ក្រិប!! នៅអោយស្ងៀម >
សម្លេងអាមេកាំភ្លើងបន្លឺឡើងស្របពេលដែលមានបុរសមាឌឌាំង២ចេញមកកន្លៀតព្រៃឈរកាន់តម្រង់កាំភ្លើងមករកខូជិនិងឆេល នាយកំលោះសង្ហាទាំង២មើលមុខគ្នាងក់ក្បាលបន្តិចមុនហ្នឹងបែរទៅរកខ្មាំងកាំភ្លើងនោះ។
ជ្រិប!! ផាំង
ខូជិបែរមកព្រមជាមួយនិងកូនកាំបិតលាក់ទុកក្នុងដៃអាវរហ័សគប់ទៅចំកណ្តាលថ្ងាសខ្មាំងកាំភ្លើងនោះមិនអោយខុស ឯឆេលក៏ដៃរហ័សកេះកៃកាំភ្លើងបាញ់ចំកណ្តាលដើមទ្រូងអាម្នាក់ទៀតបណ្តាលអោយពួកវាដួលស្លាប់ភ្លាមៗ ។
< ខ្វះលុយជួលខ្មាំងកាំភ្លើងមែនទេ? បានជួលពួកកាកៗបែបនេះមក? >
នាយកំលោះខូជិនិយាយទាំងយកជើងទៅឆ្កេះសាកសពនោះតិចៗ ស្គាល់ខូជិពេកហើយ ជាជំនិតរបស់ម៉ាហ្វៀមួយទាំងមូលមិនមែនលំៗយកតែប្រាក់ខែទេ។
< ខ្ញុំគិតថាអ្នកដែលពួកវាតាមប្រមាញ់មិនមែនជា អ្នកប្រុសធំទេ តែជាអ្នកប្រុសតូចច្រើនជាង ព្រោះថាអ្នកប្រុសធំយកឡានផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកប្រុសតូចមក >
ខូជិចិញ្ចើមជ្រួយចូលបន្តិចក្រោយពីស្តាប់ឮអ្វីដែល ឆេលនិយាយប្រាប់ គិតៗទៅវាក៏សមហេតុផលដែរ។
< មានន័យថាអ្នកដែលពួកវាចង់សម្លាប់គឺជាអ្នកប្រុសតូច? >
ខូជិសម្លឹងមើលទៅសាកសពរបស់ខ្មាំងកាំភ្លើងទាំង២នាក់ ដែលដេកស្លាប់ក្នុងក្នុងឈាមគួរអោយខ្លាចដោយសារស្នាដៃរបស់គេនិងឆេល ទាំងមិនដឹងឡើយថាសម្តីដែលពួកគេនិយាយនេះឮដល់ត្រចៀករបស់រាងក្រាស់ជាចៅហ្វាយ។
< ចង្រៃយក! ចង់សម្លាប់ប្រពន្ធយើងផងហ្អេស៎!? >
សម្លេងមាំកំណាចពោរពេញដោយកំហឹងបន្លឺឡើងនៅក្រោយខ្នងរបស់ពួកគេ ធ្វើអោយខូជិនិងឆេលរហ័សបែរក្រោយភ្លាមៗ ជុងគុកស្រវាកាំភ្លើងពីដៃរបស់ ឆេល មុនហ្នឹងបាញ់រះជាច្រើនគ្រាប់ទៅលើសាកសពខ្មាំងកាំភ្លើងនោះរហូតដល់ សាកសពទាំង២នោះខ្ទេចខ្ទីធ្លុះសឹងគ្រប់កន្លែងនៃរាងកាយ កែវភ្នែកកំណាចដូចជាបិសាចនរកសម្លឹងមើលទៅសាកសពនោះទាំងមិនអស់ចិត្ត ចង់តែបាញ់ថែមទៀតទេ តែទាស់ថាសាកសពធ្លុះធ្លាយអស់ទៅហើយ...។
_________
ម៉ោង៨:០០យប់
ក្រាក!!
សម្លេងបើកទ្វារបន្ទប់បន្លឺឡើងមុនហ្នឹងវត្តមានរបស់នាយសង្ហាជុងគុកដើរចូលមកខាងក្នុងព្រមជាមួយនឹងផ្កាលីលីមួយបាច់ធំនៅក្នុងដៃ កែវភ្នែកពណ៌ត្នោតខ្ចីក្រឡេករកមើលភរិយាសំណព្វចិត្តរបស់ខ្លួន ក៏ប្រទះនិងរាងតូចល្អិតក្នុងឈុតខោអាវគេងយប់ពណ៌ទឹកសមុទ្រឈរនៅក្បែរមាត់បង្អួចសម្លឹងមើលទៅព្រះចន្ទដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថារាងក្រាស់បើកទ្វារចូលមកឡើយ។
< កំពុងនឹកបងមែនទេ? >
ស្របសម្តីខ្សឹបសួរក្បែរត្រចៀករាងតូច មុនហ្នឹងចុងច្រមុះស្រួចអោនថើបសៀតផ្កាតូចមួយខ្សឺតធំស្រូបយកក្លិនក្រអូបចូលពេញសួតបាត់អស់អារម្មណ៍ហត់នឿយ ថេយ៉ុងញញឹមតិចៗរួចបែរមុខរករាងក្រាស់។
< សម្រាប់អូន >
ជុងគុកហុចបាច់ផ្កាលីលីដ៏ស្រស់ស្អាតអោយទៅរាងតូច ទើបថេយ៉ុងរហ័សទទួលពីរបស់នាយ។
< ក្នុងឱកាសអ្វី? >
ថេយ៉ុងលើកចិញ្ចើមម្ខាងសួរទៅនាយបែបឆ្ងល់ តែក៏លួចរំភើបនៅក្នុងចិត្តមិនស្ទើរ ព្រមទាំងអោនស្រង់ក្លិនក្រអូបពីផ្កានោះបន្តិច។
< ទិវាសុំប្រពន្ធមួយ >
ដៃក្រាស់ទាញចង្កេះតូចមកផ្អឹបជាប់ដងខ្លួនរបស់គេយ៉ាងស្និតស្នាល ដៃម្ខាងទៀតលូកមកអង្អែលត្រគាកតូចទៅមកថ្នមៗធ្វើអោយរាងតូចផ្តើមព្រឺរោមខ្ញាកៗ។
< ផ្តេសផ្តាស! >
រាងតូចស្តីអោយ ជុងគុកតិចៗ ឯមុខក្រហមដូចផ្លែប៉េងប៉ោះទុំ មុនហ្នឹងលើកដៃវាយដើមទ្រូងហាប់ណែនរបស់ស្វាមីតិចៗ ( អត់ហ៊ានវៃខ្លាំងខ្លាចប្តីឈឺ ) ដោយសារអៀននិងសម្តីអត់មារយាទនោះ ទិវាស្អីគេមិនដែលឮសោះ? ថាចង់ឆីបាយលើគ្រែក៏ថាទៅ។
< បងនិយាយមែនណា កូនប្រុសរបស់បងវាខឹងបងខ្លាំងណាស់ វាថាវានឹកអូនសឹងបាក់ករស្លាប់ទៅហើយ តែបងមិននាំវាទៅលេងអូនសោះ >
រាងក្រាស់និយាយទាំងលេងទឹកមុខចូលតួកម្សត់ដើម្បីអោយប្រពន្ធអាណិតអាសូរ ដាក់ទានអោយ១តឹក២តឹក រាងតូចញញឹមក្រវីក្បាលតិចៗហួសចិត្តនិងចរិតរបស់មនុស្សកំហូច មិនទាន់បានតបតអ្វីផងក៏ត្រូវបបូរមាត់ក្រាស់មានមន្តស្នេហ៍អោនចុះមកថើបបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់តូចថ្នមៗមុនហ្នឹងអណ្តាតក្តៅសើមលូនចូលមកប្រលែងលេងជាមួយអណ្តាតតូច កេងកងផ្លាស់ប្តូរទឹកមាត់គ្នាពីការថើបធម្មតាទៅជាពុះកញ្រ្ជោលក្តៅរោលរាល បាតដៃក្រាស់លូកច្របាច់សាច់គូទទន់ៗជាកន្លែងដែលគេចូលចិត្តបំផុត ធ្វើអោយរាងតូចធ្លោយសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរនៅដើមកតិចៗ រាងក្រាស់ដកបបូរមាត់ចេញយឺតៗ រួចយកថ្ងាសរបស់គេជល់នឹងថ្ងាសរបស់រាងតូច ផ្ទៃមុខនៅកៀកគ្នាបង្កើយរហូតប៉ះដល់ខ្យល់ដង្ហើមក្តៅអ៊ុនៗ ជុងគុកយកចុងច្រមុះរបស់ខ្លួនញីលើចុងច្រមុះតូចតិចៗកែវភ្នែកក៏ប្រសព្វគ្នាពេញដោយមនោសញ្ចេតនាស្នេហាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។
< បងស្រលាញ់អូន >
ស្របសម្តីខ្សឹបប្រាប់ជុងគុកអោនមកប្រថាប់លើបបូរមាត់តូចម្តងទៀត រួចលើកជើងតូចៗអោយច្រកគៀវលើចង្កេះមាំ រាងតូចឈូងទុកបាច់ផ្កាលីលីនៅលើតុក្បែរនោះមុនហ្នឹងលើកដៃទាំងមកអោបកររបស់រាងក្រាស់ជាប់ទាំងមាត់និងអណ្តាតរបស់ពួកគេនៅបន្តការបឺតជញ្ជក់យ៉ាងស្វិតស្វាញ ជុងគុកបោះជំហានដើរសម្តៅទៅរកគ្រែទាំងរាងតូចនៅលើចង្កេះជាប់។
ផឹប!!
រាងកាយទាំង២ផ្តួលទៅលើពូកទន់ល្មើយដោយរាងក្រាស់សង្កត់ពីលើលើរាងតូច មិនយូរប៉ុន្មានខោអាវនៅលើខ្លួនរបស់ពួកគេក៏របូតជ្រុះអស់ ន្សល់នៅរាងកាយននលទាំង២ពពាក់ពពូនគ្នាដូចមនុស្សតែមួយ មុនហ្នឹងដឹកដៃគ្នាទៅរកឋានសួគ៌នៅផ្លូវខាងមុខបន្តិចទៀតនេះ កាត់ត្រឹមហ្នឹងទៅលួចមើលគេចាក់ខ្ចៅអត់ល្អទេ។
____
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់សង្រ្គាមលើគ្រែរួចជុងគុកក៏មិនបានចុះទៅរកបាយរកទឹកអីដែរ ដោយគេនៅសម្ងំគេងអោបប្រពន្ធ បើកភ្នែកសម្លឹងពិដានភ្លឺសៗហាក់មិនសុខចិត្តដែលប្រពន្ធចិត្តអាក្រក់គេសុំមួយក៏អោយមួយពិតមែន យ៉ាងហោចណាស់គួរតែថែមអោយគេ ៣.៤ទឹកអីទៀតដែរ ឯរាងតូចថេយ៉ុងបិតភ្នែកសម្ងំគេងលើដើមដៃរបស់ស្វាមី ដោយមានត្រឹមភួយសំឡីពណ៌សរមួយគ្របពីលើរាងកាយអាក្រាតរបស់ពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ។
< អូន!! >
សុខៗជុងគុកបន្លឺហៅរបស់រាងតូចតិចៗធ្វើអោយអ្នកសម្ងំគេងជ្រួញចិញ្ចើមបន្តិចមុនហ្នឹងគ្រហឹមដើមក តបទៅវិញទាំងមិនបើកភ្នែកព្រោះអស់កម្លាំងការហាត់ប្រាណលើប្រាណមុននេះមួយទឹកមែនតែមួយទឹកបែបមិនធម្មតា។
< ហឹុម >
< អូន..អូន > ជុងគុក
< យ៉ាងម៉េច? > ថេយ៉ុង
< ងើបទៀតហើយ > ជុងគុក
< ងើបមករកស្អី? បានមួយហើយតើ! >
គ្រាន់តែឮថាច្រមក់នោះងើបទៀតរាងតូចបើកភ្នែកស្វាងចែសបាត់អស់ភាពងងុយ ក្រសែភ្នែកឆ្នាសដូចឆ្មាញីងើយសម្លក់មុខលោកស្វាមីដ៏អាឡារឹករបស់គេ។
< បានមួយវាម៉េចបាត់ខឹងទេ ទាល់តែ១០អីហ្អ!បានវាបាត់ខឹង >
ជុងគុកធ្វើជានិយាយញោះបន្លំមែន ចេះតែនិយាយទៅក្រែងលោប្រពន្ធគេចិត្តល្អអោយថែមមែនមិនចំណេញ? ឯរាងតូចគ្រាន់តែឮសម្តីរបស់គេភ្លាម អារម្មណ៍ងក់ងរកើតមានឡើងមួយរំពេចទើបបម្រះខ្លួនពីអោបរួចគេងបែរខ្នងដាក់រាងក្រាស់។
< ថេយ៍ហា៎! >
សម្លេងស្រាលៗ ស្របនិងដៃមាំលូកមកអង្អែលសាច់ស្មាសរខ្ចីតិចៗជាការលួងលោម។
< មើស! កុំប៉ះ >
ថេយ៉ុងក្រញេងខ្លួនមិនអោយគេប៉ះដោយសម្តីងក់ងរ មិនបានខឹងទេ តែចង់អោយគេលួង។
< បងនិយាយលេងទេ អាញ៉ក់ហ្នឹងបងទះតែមួយដៃវាដេកវិញហើយ >
ដោយទប់មិនជាប់រាងតូចធ្លាយសម្លេងសើចតិចៗធ្វើអោយនាយកំលោះកាន់តែបានចិត្ត លូកដៃមកអោបចង្កេះតូចនៅក្រោមភួយ នឹងអោនមុខថើបក្រលោះករតូចខ្សឺត។
< បងចង់បានកូន >
សម្ដីរបស់ស្វាមីធ្វើអោយរាងតូចទម្លាក់ទឹកមុខទៅជាស្រងូតស្រងាត់វិញភ្លាមរំពេច មិនមែនគេមិនចង់បានកូនទេ ប៉ុន្តែគេជាមនុស្សប្រុសគេម៉េចនិងពពោះកូនបានទៅ?។
< បងក៏ដឹងថាអូនជាមនុស្សប្រុស ម៉េចនឹងអាចពពោះបានទៅ? >
រាងតូចបែរមុខមកសម្លឹងទៅរាងក្រាស់មក់ៗទាំងកែវភ្នែករលីងរលោង ទើបនាយលូកដៃវែកសក់ដែលធ្លាក់បាំងមុខតូចនោះមកសៀតនិងត្រចៀក ម្រាមដៃមេអង្អែលថ្នមៗលើផ្ទៃមុខទន់រលោងដូចថ្ពាល់ទារក។
< អូនពពោះមិនបាន តែមិនមែនមានន័យថាពួកយើងមានកូនមិនបានឯណា? សម័យនេះវិទ្យាសាស្ត្រជឿនលឿនណាស់ ថ្ងៃស្អែកពួកយើងទៅជួបគ្រូពេទ្យជាមួយគ្នាណា >
រាងតូចញញឹមងក់ក្បាលតិចៗដោយក្តីរំភើប ព្រមទាំងជ្រមុជមុខនិងដើមទ្រូងទទេស្អាតរបស់ស្វាមី ដៃលូកអោបកាយក្រាស់យ៉ាងណែន។
< បើពួកយើងមានកូន បងចង់ដាក់ឈ្មោះកូនថាយ៉ាងម៉េច?>
រាងតូចបន្លឺសួរទៅស្វាមីទាំងមិនងើបមុខពីដើមទ្រូងក្រាស់ ខ្យល់ដង្ហើមក្តៅអ៊ុនៗស្រោចលើកាយក្រាស់ ធ្វើអោយគេមានថាអារម្មណ៍កក់ក្ដៅនិងក្តីសុខ។
< ប៉ាធំឈ្មោះជុងគុក ប៉ាតូចឈ្មោះថេយ៉ុង បើជាកូនស្រីបងដាក់ឈ្មោះថា ថេផ្លក ហើយកូនប្រុសដាក់ជុងភ្លុច ល្អទេ? ហៅកាត់ ផ្លកៗ ភ្លុចៗ ហិហិ ពីរោះណាស់ >
រាងក្រាស់រកនឹកបន្តិចមុនហ្នឹងនិយាយពីឈ្មោះដែលគេចង់ដាក់អោយរបស់គេទាំងញញឹមមានក្តីសុខ ខុសពីរាងតូចដែលក្រោកអង្គុយក្រេស សម្លក់មុខរាងក្រាស់សឹងជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក ខ្វះឈ្មោះដាក់ណាស់មែនទេ? ទើបដាក់ឈ្មោះកូនបែបនេះ? ។
< អា!!!!!! គុក >
ថេយ៉ុងស្រែកជេរលោកប្តីមួយអស់សម្លេងរួចក្រោកដើរក្រវីគូទទៅបន្ទប់ទឹកទាំងខឹងនាយឡើងញ័រសាច់ រួចទាញបន្ទប់ទឹកបិតលាន់ឮគ្រាំង!! សឹងរបើកផ្ទះទាំងមូល ឯរាងក្រាស់សម្លឹងមើលកាយវិការរបស់ប្រពន្ធទាំងឆ្ងល់ គេនិយាយអីខុសហ៎!? បានជាខឹងងរខ្ទើតដូចខ្ទួយបែបនេះ?។
< ឆុយ! អាម៉េចជេរប្តីអញ្ចឹងកាថេយ៍?? >
ជុងគុកឧទានឡើងទាំងខឹងដូចគ្នាតែមិនមែនគេជាអ្នកខឹងទេ តែអាញ៉ក់កូនប្រុសរបស់គេទៅវិញទេដែលជាអ្នកខឹងនោះព្រោះលោកជំទាវប្រពន្ធដើរក្រវីគូទអំបាញ់មិញនេះគឺដើរស្រាត។
________