Mad and Vicious
Empress Vilan
Kabanata 34
Mad
Siyam na araw bago ko simulan ang paghihiganti ay nadestino ako sa kanlurang bahagi ng Maran.
Isa ako sa mga sundalong pinadala para salubungin ang darating na envoy galing Trangen Peninsula.
Nilinis ko ang sugat na natamo. Galos lang nang tumama ako sa bato nang uminit ang laro kaninang umaga.
Pinutol ko na ang benda at tumingin sa araw mula sa silong kung nasaan ako nakaupo.
Pinakinggan ko ang mga naglilipat ng sandata at supplies. Pinakinggan ko ang yabag ng mga magic wielders at sabay-sabay na ritmo ng takbo ng mga sundalong papunta sa kabilang barracks.
Kinagat ko ang mansanas at humingang malalim.
Ilang taon kong pinlano 'to. Nakalkula ko na lahat ng pwedeng mangyari at lahat ng iyon may fallback.
Hindi ko hahayaan na may makapagturo na ako ang gumawa ng lahat ng iyon. Walang bakas na maiiwan.
Pero sisiguraduhin kong bawat mata nakasunod sa akin kapag nabalitaan na nila ang sinapit ng mga taong iyon.
Na hindi nila mapipigilang iturong ako ang gumawa pero wala silang sapat na ebidensiya dahil sa karumdumal na sasapitan ng mga taong 'yon.
Napangiti na lang akong malawak pero hindi umabot sa mata.
Nang marinig ko ang senyas ng dambana ay tumayo na ako.
Sinusundan ko ang isa sa mga lalaki nung gabing iyon. Kahit kailan hindi ko na inalam ang pangalan ng tatlong lalaking kasama ni Song.
Dahil mananatili silang walang pagkakakilanlan hanggang sa ilibing ko silang buhay.
Ang isa sa mga lalaking sinusundan ko ay yung lalaking nagbantay sa may pinto noon. Hindi ko makakalimutan ang mukha nilang lahat.
Isa siya sa mga opisyales na sasalubong sa envoy ng Trangen Peninsula. Pinadala rin ako para bantayan ang 4th Prince na in charge sa accommodation ng Trangen envoy.
Nanunuya ang mundo. Lihim akong napangisi.
Sa ngayon kinakabasido ko ang mga lugar na pupuntahan niya bawat oras.
"Vilan, may sulat para sa'yo."
Napakunot ang noo ko.
Limang araw ang nakalipas simula nang madestino ako dito.
Sino ang baliw na magsusulat sa akin kung halos nasa kabilang mundo ako ng Maran?
Nang bubuklatin ko na ang sulat ay naramdaman ko ang singaw ng araw. Kaya binulsa ko muna ito.
"Lieutenant Kesegi!"
Yun na nga ang hudyat na dumating na ang envoy ng Trangen Peninsula kaya sinalubong na namin sila.
Maayos naman ang pagsalubong namin sa kanila. Umayon sa plano. Siguro dahil handa ang 4th Prince at dahil na rin pagod ang envoy.
Ang kaso dalawang araw makalipas. The Trangen Peninsula Minister was provoked and he was displeased. And it was just a moment.
A split-second slip of a tongue.
One word that would soon cause tens of thousands of deaths. One word that would start a war in a world hanging on a thin thread of already falling world.
And the beginning of the end.
+++++
Hi! hindi ako nagupdate ng matagal dahil nagtampo ako sainyo ayaw niyo magvote.
Cinut ko rin yung scene kung saan nabasa ni Vilan ang laman nung letter at napangiti siya.
Very short update tuloy. Anyway enjoy HAHHAHAH
voteeee