រាងតូចដើរចេញក្នុងឃ្លាំងដោយឬកពារធម្មតា ហាក់ដូចជាគ្មានរឿងអីកើតឡើងទាំងដែលអំបាញ់មិញនេះគេទើបតែបាញ់សម្លាប់មនុស្សរួច តែវាមិនមែនជារឿងចម្លែកនោះទេព្រោះប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះគេសម្លាប់មនុស្សឡើងក្លាយជាទម្លាប់ទៅហើយ ដើរសុខៗក៏ជ្រួសផ្លូវគ្នាជាមួយនឹងលោកមេការហ្វាងនិងប្រពន្ធរបស់គាត់គឺបងស្រីស៊ូ ។
< អ្នកប្រុសតូច >
២នាក់ប្តីប្រពន្ធក៏ប្រញាប់អោនគំនាបដាក់រាងតូចជាចៅហ្វាយបន្តិច។
< ពួកបងមានឃើញជុងគុកដែលទេ? >
< អ៎! ចាស គឺអ្នកប្រុសធំនាំអាល្អិតនោះទៅផ្សារបាត់ហើយអ្នកប្រុសតូច! >
ឮហើយរាងតូចជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាដោយក្តីឆ្ងល់ជាពន់ពេក មនុស្សដូចជាជុងគុក ម៉ាហាតូនេះឬ? នាំក្មេងដើរផ្សារ? បើនាំយកទៅសម្លាប់ហើយបោះចោលតាមជើងភ្នំអាហ្នឹងគេអាចនឹងជឿខ្លះ ( គិតប្តីក្នុងផ្លូវល្អខ្លះផងកូន ) ។
< អញ្ចឹងខ្ញុំផ្ញើបងជួយរៀបចំអាហារសម្រាប់ជុងគុកផងណា ខ្ញុំចង់ត្រាំទឹកក្ដៅបន្តិចព្រោះមានអារម្មណ៍ថាឈឺក្បាលយ៉ាងម៉េចក៏មិនដឹង >
< ចាស! អ្នកប្រុសតូច >
បន្ទាប់ពីផ្តែផ្តាំបងស្រីស៊ូរួច រាងតូចក៏ចាកចេញទៅ ។
________
មួយសន្ទុះក្រោយមករាងក្រាស់ជុងគុកក៏ត្រឡប់មកវិញ កាយសង្ហាដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះដោយពរអាល្អិតកំហូចជាប់ក្នុងដៃទម្រាំតែលួងអាច្រមក់នេះអោយបាត់យំប្រើពេលមិនតិចនោះទេ ព្រោះថាអោយតែឃើញស្រីស្អាតគេដឹងតែពីយំ យំៗៗៗ មិនឈប់ ហើយហេតុផលដែលធ្វើអោយអាច្រមក់នេះយំ មិនមែនដោយសារគេខ្លាចស្រីៗទេ តែមកពីគេរំភើបពេកទៅវិញទេ ដែលបានឃើញស្រីស្អាតៗច្រើនយ៉ាងនេះ ហើយវាក៏ធ្វើអោយរាងក្រាស់កំពុលមុខជាខ្លាំង សឹងតែចាប់អាច្រមក់នេះបោះចោលម្តងៗទៅហើយ វិធីល្អមានតែនាំអាក្មេងកំហូចម្នាក់នេះត្រឡប់មកផ្ទះវិញទេ ទើបគេផុតកម្មបើនៅយូរគេប្រាកដជាឆ្កួតស្លាប់ខានបានរំលោភប្រពន្ធទៀតមិនខាន បើបែបហ្នឹងមែនគេធ្វើចិត្តមិនបានទេ ប្រពន្ធគេនៅក្មេង នៅស្អាតយ៉ាងនេះ គេស្លាប់បិតភ្នែកមិនជិតទេ។
ចូលមកដល់ខាងក្នុងផ្ទះគាប់ជួនអីក៏បាននឹងបងស្រីស៊ូ ដែលទើបតែដើរចេញពីផ្ទះបាយមក គ្រាន់តែឃើញចៅហ្វាយប្រុសមកដល់ភ្លាមគាត់ក៏រហ័សទៅទទួលមីនជីពីដៃរបស់ជុងគុក ដោយពេលនេះអាច្រមក់គេងលក់បាត់ទៅហើយ មុននឹងនិយាយសួរនាំទៅរាងក្រាស់ទាំងញញឹម។
< អូ៎! អ្នកប្រុសធំ ត្រូវការពិសារអាហារអោយហើយទេចាំនាងខ្ញុំរៀបចំជូន >
< ថេយ៉ុង នៅឯណា? >
មិនឆ្លើយតបសំនួររបស់បងស្រីស៊ូ តែគេបែរជាសួររកប្រពន្ធរបស់ខ្លួនទៅវិញ ធ្វើអោយគាត់ញញឹមឡើងម្តងទៀត នេះប្រហែលជាស្រលាញ់ប្រពន្ធខ្លាំងហើយ មកដល់ភ្លាមគិតរកបាយរកទឹកទេរកប្រពន្ធភ្លែតតែម្តងហើយអ្នកប្រុសនេះ។
< អ៎! ចាស អ្នកប្រុសតូចនៅខាងលើ ឮរអ៊ូថាឈឺក្បាលទៀតផង >
មិននិយាយអ្វីទៀតជុងគុកក៏ប្រញាប់ឡើងទៅជាន់ខាងលើ ព្រោះឮថាប្រពន្ធឈឺក្បាលក្រែងលោកើតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរ។
________
ថេយ៉ុងគេងត្រាំខ្លួននៅក្នុងអាងទឹកធំល្មមមួយដោយដាក់ក្បាលកើយនឹងមាត់អាងបិតភ្នែកបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹងអោយវាស្រឡះខ្លួន មួយរយ:នេះគេជួបរឿងស្មុគស្មាញនិងហត់នឿយច្រើនពេកហើយ។
ទឹងអាងថ្លាយង់ពោរពេញទៅដោយស្រទាប់ផ្កាកុលាបពណ៌ក្រហមស្រស់អណ្តែតពាសពេញផ្ទៃទឹកបិទបាំងរាងកាយអាក្រាតរបស់រាងតូចសាយក្លិនក្រអូបពាសពេញបន្ទប់ទឹក។
< អូស៎!!! >
រាងតូចភ្លាត់មាត់ស្រែកភ្ញាក់បន្តិចនៅពេលដែលមានដៃមាំមួយគូរលូកពីខាងក្រោយមកញីសៀតផ្កាអោយគេថ្នមៗ មិនបាច់អោយទាយក៏គេដឹងថាជាអ្នកណាដែល ក្លិនខ្លួនក្រអូបទាក់ទាញលាយភាពកំណាចបែបនេះជាក្លិនខ្លួនស្វាមីរបស់គេច្បាស់ណាស់។
< ជុងគុក >
រាងតូចបម្រុងនឹងងាកទៅក្រោយហើយប៉ុន្តែត្រូវជុងគុកចាប់បង្វិលក្បាលទៅមុខវិញព្រមទាំងនិយាយសម្លុតតិចៗអោយរាងតូចស្ងាត់មាត់។
< ស្ងៀមទៅ ចាំយើងធ្វើសរសៃអោយ >
សម្តីមាំតែស្រទន់ខុសធម្មតាធ្វើអោយរាងតូចរៀងចម្លែកចិត្តបន្តិចដែរ តែក៏មិននិយាយអ្វីទៀតបានត្រឹមសម្ងំស្ងៀមៗអោយអ្នកជាស្វាមីធ្វើសរសៃញីសៀតផ្កាអោយ ដោយជុងគុកអង្គុយកូនលើកៅអីនៅខាងក្រោយគេ។
ខ្សឺត!!!
ដោយគ្រឺតក្នាញ់និងសាច់ស្មាសរខ្ចីនេះខ្លាំងពេកទើប នាយសង្ហាអោនថើបមួយខ្សឺតធំស្រូបយកក្លិនក្រអូបពីកាយតូចចូលពេញសួត។
< ស្អុយណាស់ >
ជុងគុកនិយាយចំអន់រាងតូចទាំងមាត់ក្បត់ចិត្ត តាមពិតក្លិនកាយរបស់រាងតូចនេះក្រអូបខ្លាំងណាស់ ហិតពេលណាទាក់ទាញចិត្តរបស់គេពេលហ្នឹង។
< ផ្តេសផ្តាសលោកកុំមកកុហកខ្ញុំ >
រាងតូចក្តាប់មាត់និយាយតិចៗទាំងខឹងនិងអៀនលាយឡំគ្នា នៅសុខៗមកបង្អាប់ថាក្លិនរបស់គេស្អុយបែបនេះអ្នកណាមិនខ្មាស។
< យើងមិនបានកុហក បើមិនជឿយើងហិតអោយមើលម្តងទៀតក៏បាន >
និយាយរួចជុងគុកទម្លាក់ចុងច្រមុះស្រួចរបស់ខ្លួនអោនចុះមកថើបញក់ញីលើស្មាតូចខ្សឺតៗ រហូតដល់ថ្នាក់រាងតូចលើកដៃរុញក្បាលរបស់គេចេញព្រោះវារសើបពេក ក្រែងថាស្អុយមិនអញ្ចឹង? ហើយខំប្រឹងត្រដរហិតម៉្លេះ? ។
< ឃើញទេ? ស្អុយដូចជាប្រហុកចឹង ចាំយើងងូតទឹកដុសខ្លួនអោយក្រអូបអោយ >
និយាយរួចដើរមកឈរពីមុខរាងតូច ថេយ៉ុងបើកធំៗមុននឹងងាកមុខចេញដោយការអៀនខ្មាសព្រោះថា ជុងគុកមិនមានអ្វីបិទបាំងរាងកាយហាប់ណែនរបស់គេទេ ( ស្រាត ) ។
< អត់មារយាទ! អ្នកណាបង្រៀនលោកអោយដើរស្រាតបែបនេះ > ថេយ៉ុង
< ងាកមុខចេញធ្វើអី? ធ្វើមើលមិនដែលស្គាល់កូនប្រុសរបស់យើង >
ជុងគុកអស់សំណើចនិងរាងតូចបន្តិច មកធ្វើជាអៀនអីណាទាំងដែលអាច្រមក់កូនប្រុសរបស់គេនេះ ធ្លាប់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់រាងតូចមិនដឹងជាប៉ុន្មានដងទៅហើយទេ ខ្មាសមិនទំនង។
< នែ៎! លោកចូលមកធ្វើអី? >
រាងតូចផ្ដើមស្រែកចាចពេលដែលរាងក្រាស់ចូលមកអង្គុយក្នុងអាងទឹកជាមួយនិងគេទាំងអាក្រាតកាយ ព្រមទាំងរំកិលខ្លួនមកអង្គុយទល់មុខរបស់គេកៀកយកតែមែនទែនតែម្តងហើយ។
< កូនប្រុសរបស់យើងចង់ចេះហែលទឹកឯងជួយបង្រៀនបន្តិចទៅ!! >
ស្អីគេ? អោយគេបង្រៀនអាញ៉ក់ហ្នឹងអោយចេះហែលទឹក? នេះលោកឧត្តមស្វាមីរបស់គេឆ្កួតមែនរឺឆ្កួតលេង? ស្រួលគេនាំទៅមណ្ឌលកែប្រែអោយហើយ បង្រៀនស្អី? អត់មិនបានចាប់ក្តិចចុងអាញ៉ក់ហ្នឹងដាច់ឆ្អាបង៉ោងឥឡូវហើយ។
រាងតូចអង្គុយសម្លក់មុខស្វាមីរោគចិត្តរបស់គេដែលអង្គុយយ៉ាងរំភើយគ្មានខ្វល់ពីក្បាលអ្នកណាទាំងអស់ សម្លក់មិនទាន់អស់ចិត្តផងរាងតូចក៏ត្រូវស្រែកចាចម្តងទៀត នៅពេលដែលរាងក្រាស់ទាញដៃតូចស្រឡូនរបស់គេចាប់ប៉ះនឹងកូនប្រុសរបស់ទេពេញៗដៃ ព្រមទាំងនិយាយធ្វើអោយរាងតូចគាំងស្ញេញតែម្តង។
< បង្រៀនកូនប្រុសយើងអោយល្អចាំយប់ហ្នឹងយើងអោយមួយ >
_______