ALEXA'S POV
" Ladies and gentlemen, Happy Airlines extends a warm greeting to you as we arrive in Manila. It is currently 3:40 p.m. local time. Please keep the aisle(s) clear until we are parked at the gate and remain seated with your seat belt fastened for your protection and the safety of those around you. Thank you! "
Rinig kong anunsyo sa loob ng eroplano kaya napaayos ako ng upo habang minamasdan ang view sa bintana. I could not believe na after six years ay babalik ako sa bansang ito. Sa loob ng anim na taon ay nakatapos na ako sa kolehiyo at isa nang ganap na fashion designer. I have my own clothing line and hoping to own another with subsidiary of my parents' company.
" Let's go, " Rinig kong turan ni James kaya naman napalingon ako sa kaniya. Nakita kong bitbit niya na ang handbags naming dalawa at ang ibang pasahero ay nagsisimula na ding bumaba sa eroplano.
Tumango naman ako saka tumayo. Inalalayan naman ako ni James pababa ng eroplano. Habang papunta kami ni James sa arrival area ay may kaba sa aking dibdib dahil siguro hindi ko alam ang i-eexpect ko ngayong bumalik na ako.
" Alexa!!!" Napalingon ako sa pinaggalingan ng boses.
Hindi ko naman maiwasang matawa sapagkat sa sobrang lakas ng boses ni ate Cassie ay pinagtitinginan na siya ng ibang pasahero pero hindi ito natinag at naghair flip pa. Kumaway naman ako at binilisan ang lakad papunta sa kaniya.
" I miss you so much!!" Masayang turan no ate Cassie matapos niya akong yakapin ng mahigpit.
" A-ate, I c-can't br-breathe," Nahihirapan kong turan. Sobrang higpit naman kasi ng yakap niya sa akin.
Agad naman niya akong binitawan at nagpeace sign, " Sorry naman, na-miss lang kita ng sobra,"
" I miss you too. You look so beautiful," Nakangiting komento ko sa kaniya.
" Beautiful ka diyan, stress nga sa work eh. Paano ang demanding ng boss ko," nakasimangot nitong maktol sa akin.
" Bakit? Ano ba mga pinagagawa sa iyo ni kuya? " Natatawa kong tanong sa kaniya. Si ate Cassie ay nagtatrabaho sa kompanya namin bilang executive assitant ng CEO which is si kuya Sebastian.
" Ewan ko ba doon. Kung ano-ano pinapagawa sa akin pati panliligaw niya poproblemahin ko pa," Nakangusong reklamo niya kaya naman natawa ako.
" Sabi ko naman sa iyo na sa akin ka na lang magtrabaho eh," turan ko sa kaniya.
" Nah, malapit naman na ako magresign kay kuya since I want to pursue my master's degree," paliwanag naman niya. Graduate si ate Cassie ng accountancy at balak niyang magmaster ng business.
" Ahem!" Sabay kaming napalingon sa pinaggalingan ng pekeng ubo na yun.
" Tapos na po ba kayong magchikahan diyan? Kung hindi niyo napapansin, andito ako at bigat na bigat na sa mga bagahe," reklamo ni James. Hindi ko alam kung dapat ba akong matawa sa inasal niya o maawa sa hitsura niya ngayon.
" Sorry na. Ako na magbitbit ng iba," pagboboluntaryo ko. Sinubukan kong kunin sa kaniya ang hand bag ko pero iniwas naman niya ito.
" Ako na magbubuhat. Magsimula na kayo lumakad," usal niya sa akin.
" Peroo —"
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang magsalita si ate Cassie" Tara na, Lex. Hayaan mo na si James diyan," saka siya umangkla sa braso ko.
Wala na akong magawa kung hindi pabayaan si James sa pagbubuhat ng bagahe mamim sapagkat hinila na rin ako ni ate Cassie.
***
" Anak!" Patakbo akong sinalubong ni mommy pagpasok ko ng bahay.
" Na-miss kita sobra," pagpapatuloy nito habang yakap-yakap niya ako.
" I miss you too mommy," masayang turan ko pagkatapos niya akong bitawan.
" Dad," tawag ko sa kaniya nang makita ko siyang lumabas sa library.
" Sweetie," He opened his arms as he called me. Napangiti naman ako saka tumakbo papunta sa kaniya at niyakap siya.
" Dalagang-dalaga na ang isa sa prinsesa namin," rinig kong komento ni Daddy habang yakap niya ako.
" Parang sinasabi niyo naman daddy na hindi pa ako dalaga," rinig kong maktol naman ni ate Cassie kaya naman natawa kami.
" Aba mukhang masaya ang aking pamilya," Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses at nakita ko ang pogi kong kuya.
" Kuya!!!" tawag ko sa kaniya saka patakbong yumakap sa kaniya.
" Chill, hindi naman halata na masyado mo akong na-miss," natatawang turan nito sa akin. Napanguso naman ako sa sinabi niya.
" Where is James, by the way?" Nagkatinginan kami ni ate Cassie dahil sa tanong ni Daddy.
" Oo nga, nasaan na ba ang soon-to-be brother-in-law ko?" Tanong din ni kuya Sebastian.
" Ahm, dinaan po muna namin siya sa bahay niya bago kami dumiretso dito para naman makapagpahinga siya," paliwanag ko.
" Aba, bakit naman niya kinalimutang dumaan dito? Minus points na siya sa akin," komento ni kuya. Nagkatinginan kaming muli ni ate Cassie. Tinanguan naman niya ako na parang sinasabi na it is time na para sabihin ko sa pamilya ko ang nangyari.
" Ahm, James and I did not work out, so we call our relationship quits already," pag-amin ko sa kanila.
Makalipas ang dalawang taon ng pagpunta namin ni James sa States ay napagdesisyunan namin na subukan ulit ngunit hindi rin nagwork kaya naman naghiwalay na kami ng tuluyan. We also promised that we will remain as bestfriend and nothing more. Tila naman nagulat ang mga magulang namin pati na rin si kuya Sebastian sa sinabi ko.
" Oh, mukha naman kayong nalugi diyan. Masaya naman itong si Alexa kahit single," sabat ni ate Cassie upang pagaanin ang paligid. Totoo naman ang sinabi niya. I did love James kaso nga lang hindi na enough yung love na iyon para makita ko na I can spend the rest of my life with him.
" Ah, tara na sa dining hall para makakain na tayo. Panigurado na gutom na itong si Alexa," Turan ni mommy upang ibahin ang usapan. Tumango naman kami at sabay-sabay na pumunta sa dining hall upang kumain.
***
" Alexa, are you awake?"
Napabangon ako sa pagkakahiga ko ng marinig ko ang mahinang katok kasabay ng pagtawag ng pangalan ko ni ate Cassie.
" Yes, come in," sigaw ko .
" Akala ko pa naman nagpapahinga ka," Turan ni ate Cassie pagpasok niya sa kwarto ko.
" Akala ko din ate kaya naman pagtapos nating kumain kanina ay pumanhik na rin ako dito," paliwanag ko.
" Sus, baka naman iniwasan mo lang matanong tungkol kay James," pang-aasar niya sa akin.
" Well, kind of. Alam mo naman kasi si daddy. He likes James for me very much," pag-amin ko.
" Sad to say things did not work out the second time around," komento niya na tinanguan ko naman.
" Haist, are we both destined to be single forever?" Tanong niya kaya naman napatingin ako sa kaniya. Did she say both?
" T-tama ba yung narinig ko?" Nautal pa ako sa pagtatanong ko sa kaniya.
Ngumiti naman siya sa akin, " yeah,"
" What? Why? How?" Naguguluhan kong tanong sa kaniya.
" Sabihin na lang natin na ang relasyong nasimulan sa pilit, nagwawakas sa sakit," kibit-balikat niyang turan.
" Naghiwalay kayo ni Ken?" tanong ko sa kaniya. Narinig ko naman ang bahagya niyang pagtawa kaya naman kumunot ang noo ko.
" Wala namang hiwalayang naganap kasi hindi naman naging kami ulit," mapaklang sambit nito.
" B-bakit?" nauutal kong tanong sa kaniya.
" Well, niligawan naman niya ako ulit pag-alis pero alam mo yun ramdam ko naman na napipilitan lang siya. When I confront him about it, he said you asked him to do it, so he did. Pero ayun nga, di ko na rin pinilit kasi alam ko naman ako lang din yung lugi kasi masasaktan ako," sagot niya sa akin.
" Sorry," tanging nasambit ko dahil hindi ko alam kung paano ko pagagaanin ang nararamdaman niya.
" Ano ka ba, huwag kang malungkot diyan. Masaya ako ngayon sa buhay ko. Saka, dapat nga ako humingi ng tawad sa iyo eh, kasi nagsakripisyo ka para sa akin pero napunta din sa wala," pagpapagaan nito sa loob ko habang hawak ang kamay ko.
" Maybe if we did not meet in the past maybe---"
" Sssh, things happened as it was meant to happen. Gaya nga ng sinabi ko kanina, naging masaya naman ako on that short period of time pero need ko na ding magising sa katotohanan na hindi na ako. Kaya huwag ka na mag-alala diyan, okay ako. Saka sa ganda kong ito, may mahuhumaling din sa akin," Sabay kaming natawa dahil sa mga huli niyang binitawang mga salita. Mukhang sinadya niya iyon upang pangitiin ako.
" Eh ikaw, okay na ba sa iyo na bestfriend na lang talaga kayo ni James?" tanong niya pagkatapos naming huminto sa pagtawa.
Ngumiti naman ako sa kaniya, " Oo, mas masaya kami na ganoon. Saka, he will remain special in my heart kahit hindi kami ang endgame,"
" Eh si Ken ba? Mahal mo pa rin ba?"
ITUTULOY!