unicode
"သာယာ ရေ...သာယာ..."
အိမ်ရှေ့မှ ခပ်သြသြ အသံ တစ်သံကြောင့်
ဒေါ်ခင်အေး မှာ အိမ်ရှေ့ ဝါးစင်တွင် ထိုင်နေရကနေ တုန့်ပြန်သံ ပေး လိုက်သည်။
"အေး ရှိတယ်ဟေ့ ဝင်ခဲ့.. "
..
"အော် ဘယ်သူများ လဲ လို့ မြို့သား ပါလား.. "
"ဟုတ် ဒေါ်ဒေါ်.... သာယာ့ကို လာခေါ်တာ...
အလှည့် လှည့်တော့မှာ ဆို လို့... "
"အေး ကွယ် ၃နာရီ လှည့််မယ် ပြော တာ အခု
၂နာရီ၁၅လောက် ရှိပြီမလား... မင်းရဲ့ ညီ အခုထိ အလှပြင်လို့ မပြီးသေးလို့ ငါ ထိုင်စောင့်နေတာ
လိမ်းထား တဲ့ သနပ်ခါးတောင် နေပူလို့ အရည်ပျော်ကျ တော့မယ်... သူက ခု ထိ မပြီးသေးဘူး..."
"ဟားဟား..ဟုတ်လား... "
"ဟုတ်ပတော်.... သာယာအေး!မပြီးသေးဘူးလား
ဒီမှာ မြို့သားတောင် ရောက် နေပြီ....လာတော့"
ဒီတစ်ချိန် ဒေါ်ခင်အေးရဲ့ မာန်ပါပါ အသံ ကြောင့်
သာယာအေး ခမျာ အပြေးလေး အိမ်ရှေ့ သို့ ထွက် လာသည်။..
ထွက်လာလာခြင်း အိပ်ပေါက်ဝ တံခါး မှာပင်..
ရုတ်တရက် ခြေလှမ်းတို့ ရပ်တန့်သွားသည်။
အမေနှင့် စကားပြောပြီး ဝါးစင် ဘေး တွင် မတ်တပ်ရပ်နေသော သူ
ဆံပင်ကို အနောက်ကို လှန်တင်၍ ဖြီးထားသောသူ၊ နဖူးကျင်းကျင်းတွင် မျက်ခုံးတန်းတန်းလေးတွေက နေရာယူသည်။
လည်ဂတုံး စတစ် အကျီ အဖြူရောင် ကို
နီညိုရောင် ဇာပုဆိုး ဖြင့် တွဲ ဝတ်ထားသည်။
ပုဆိုးကို ခြေမျက်စိဖုံး ထိ ဝတ်ထား ပေမဲ့
ကတ္တီပါ အနက်ရောင် လေး စီးထားသည့် သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးများ သွယ်ရှက်နေတဲ့ ခြေထောက်လေးဖွေးဖွေးလေးက ရှေ့သို့ ထွက်နေသည်။
တံခါးဝ မှာ ကြောင်ကြောင်လေး ရပ် နေတဲ့ ကျနော့်ကို မြင်တော့ သူက ပြုံး ပြသည်။
_အင်း.. အ့ဒီ အပြုံး.. အဲ့ဒီအပြုံးကို ကျုပ် တစ်ယောက်က လွဲရင် ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြုံးပြရဘူး..
ပြုံးလိုက်တိုင်း တွန့်သွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းပေါ်က မှဲ့စိမ်းလေး ကို ကျနော် သဘော ကျတယ်၊ ဒါကြောင့် တွေ့ရာလူတိုင်း ပြုံးမပြနဲ့.. _
"ဟဲ့ သာယာအေး ဘာ ကြောင်ကြည့်နေတာလဲ သွား မယ်... နောက်ကျ နေပြီ... "
ဝါးစင်မှာ ထိုင်နေသည့် ဒေါ်ခင်အေးမှ ထလာကာ..တံခါးဝ မှာ ကြောင်ရပ်နေသည့် သားဖြစ်သူရဲ့ လက် မောင်း ကို ရိုက်ကာ ပြော သည်မို့ သာယာအေး အသိဝင် သွားသည်။
"ဟုတ် သွား မယ်... သွားသွား အမေ ရှေ့က သွား.."
ဒေါ်ခင်အေးမှ အရှေ့က စထွက်သွားသည်။
ဒေါ်ခင်အေးရဲ့ နောက် ခြေလှမ်း ၅ လှမ်း အကွာတွင် မင်းရေစက်ထင် နဲ့သာယာအေး မှာ ဘေးချင်းယှဉ်လျှောက်လာ လိုက်လာသည်။
သာယာအေးမှာ လမ်းလျှောက်ရင်း မင်းရေစက်ထင်ရဲ့ ခြေထောက် က်ိုပဲ ကြည့် နေသည်။ ဒါကို မင်းရေစက်ထင် က သတိ ထား မိကာ.. မလုံမလဲ ဖြစ်ကာ မေး လိုက်သည်။
"သာယာ...မောင့် ခြေထောက်မှာ ဘာ ပေ နေ လို့ လဲ.. "
"ဘဘောကျ လို့... မောင်... အဲ့လေ.. ခများ ကတ္တီပါ ဖိနပ်လေး နဲ့ လိုက်တယ်... "
သာယာအေးရဲ့ မတုံ့မဆိုင်း ဖြေ လိုက်တဲ့ အဖြေကြောင့် မင်းရေစက်ထင် သဘောကျကာ ရယ် လိုက်သည်။
"ဟားဟား..သာယာရယ်... မောင့်မှာ ဘာများလဲ လို့... ဒါနဲ့ သာယာ...ပါးစပ်က မောင် လို့ ယောင်ပြီး ထွက်လိုက်တယ်မလား... "
"မထွက်ပါဘူး ဘယ်တုန်းကလဲ ခများ..မဟုတ်တာမပြောနဲ့... "
"မောင် နား နဲ့ ဆက်ဆက် ကြားလိုက်တာပါ...
မောင် များ နားကြား လွဲ သလား..."
"ဟုတ်မှာပေါ့ ဘယ်သိမလဲ.. "
သာယာအေးမှ နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ.. မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး တဘက်ကို လှည့်ကာ လမ်းဆက်လျှောက်သည်။
ဘုန်းကြီးကျောင်း ကို ရောက်တော့... ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်း အတွင်း လူအများ ရှုပ်ယှက်ခက်နေသည်။
မန်းကျည်းပင် အကြီးကြီး ထက်က ဂေါ်လံဝင်း
ခေါ်.. လော် (ဟိုလော် မဟုတ်ဘူးနော် ဟဲ့) အကြီးကြီး ဆီကနေ ရွာဆော် ဉီးဘဆန်း ရဲ့ မိုက်နှင့်အော်သံ သည် ...တစ်ရွာလုံး လွှမ်းလေတော့သည်။
"ဟလို... ဟလို...စက်ဆရာရေ မိုက်သံ နဲနဲ တင်ပါအုန်းဟ... ဟလို... တဆီ..ဟလို..အေး ရပြီရပြီ..
အဟမ်း... ကျေးရွာ အတွင်း ရှိ အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီး များ ရှင်လောင်း လှည့် ဖို့ အချိန် နရီ ကျ လာပါ ပြီ ခများ... အလှူ့ဒကာ ၊ အလှူ့အမ နဲ့ သပိတ်လွယ်မဲ့ ရှင်လောင်းရဲ့ မိဘတွေလည်း စုံလင်နေပါပြီ ..အဲ့တာကြောင့် မို့ သိမ် ထဲ သို့ မြန်ဆုံး ကြွရောက်ကြပါရန်.. ကျုပ် ရွာဆော်ကြီးမှ နှိုးဆော်ပါတယ်... ခများ.. "
ရှင်လောင်း မလှည့် ခင် တရား နာရအုန်း မည် မို့
သိမ် ထဲတွင် လူစု နေရခြင်း ဖြစ်သည်။ တရား နာ ပြီး မှ အစင် လိုက် အတိုင်း ရှင်လောင်း လှည့် မည် ဖြစ်သည်။
သိမ်ထဲတွင် ..သံဃာစင် ရှေ့၌ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများနှင့် ရှင်လောင်းလှည့်တွင် ပါဝင်မည့် ပစ္စည်းများ ခင်းကျင်း ထားသည်။ ထိုအရာ များ ရှေ့တွင့် မောင်ရှင်လောင်း ၅ပါး ၊ နားသ ၆ပါး နှင့် အလှူရှင် ဒါယိကာ၊ဒါယိကာမများ၊ သပိတ်လွယ်များ အတန်းလိုက် ထိုင်ကာ..ကျောင်း ထိုင်ဘုန်းဘုန်း ကြွလာမည်ကို စောင့်နေ ကြ သည်။
သာယာအေးနှင့် မင်းရေစက်ထင် တို့ကတော့
ကွမ်းတောင်ပန်းတောင် ကိုင်မည့် အပျိုလေးများရဲ့ နောက်မှာ ထိုင်သည်။
ဘုန်းဘုန်း ကြွ လာပြီး တရားနာ ပြီး သည်နှင့်
ရှင်လောင်း လှည့် စရန် ဉီးဇင်း ပညာ မှ မိုက်နဲ့ကြေညာ ပါတော့ သည်။
"ဟလို.. ဟလို...အလှူ့ဒါယိကာ ဉီးသောင်းစိန် ၊ အလှူ့ဒါယိကာမ ဒေါ်ကြေးမုံး ၊ သား မောင် သောင်းဘွဲ့ တို့၏သား ရှင်ပြု အလှူ စတင်တော့ပါမည်..
ရှင်လောင်း လှည့် စထွက်တော့မည် ဖြစ်၍ ဉီးဇင်း နာမည် ခေါ်တဲ့သူတွေ့က စင်ဝင်ရှေ့မှာ ရပ်ပြီး မုဒ်ပေါက် ဆီကိုသွားပေးပါ ...ပထမဆုံး ဘုရားကား ရှေ့ မှ ပေါက်ပေါက်ကျဲမဲ့ မင်းရေစက်ထင် နဲ့ သာယာအေး နေရာယူပေးပါ..၊ အ့နောက်က
ဘုရားကား ဝင်ပေး ပါ.. ၊ အဲ့နောက်က..ပန်းအိုးကိုင်မဲ့ အမျိုးသမီးကြီးများ အဖွဲ့..၊ အ့နောက်က မောင်ရင်လောင်းများ ၊ အဲ့နောက်က
အလှူ့ရှင် ကိုသောင်းစိန်နဲ့ မကြေးမုံ လိုက်ပေးပါ။
ပြီးရင် သပိတ်လွဲများ၊ သူ့နောက်က.. နားသ များ
အဲ့နောက်က ဖက်စိမ်းကွမ်းထောင်ကိုင်မဲ့ ကြာဉ တို့အဖွဲ့ ၊ အဲ့နောက်ကဖျာ လိပ်ကိုင်များ ၊ ငွေဖလား ကိုင်များ အသီးသီးနေရာယူပေးကြပါ၊ နောက်ပြီး.. သက်န်းပန်းအိုး ကိုင်မဲ့ သူများ ၊ သူတို့အနောက်မှာ ရွှဲတိုက်မဲ့ နွားလှည်း ၊ နောက်ပြီး ဆိုင်း လှည်း လိုက်မယ်.... ဖြည်းဖြည်း ချင်း စထွက်ပါနော်... "
ဉီးဇင်း မိန့်ညားပြီးသည်နှင့် ဆိုင်းသံ တစ်ညံ ညံ နဲ့ ရှင်လောင်းလှည့် သီချင်းသံ ထွက်ပေါ်လာပါ သည်။
ရှင်လောင်း လှည့် အရှေ့ ဆုံးမှာတော့..
"သာယာ... ပေါက်ပေါက် ကမစား နဲ့လေ.. ကျဲဖို့ပေးထားတာကို.."
"ဘာဖြစ်လည်း... နဲနဲ စားတော့.. "
"လူတွေ ကြည့်နေတယ်လေ.. သာယာရဲ့.. "
"ဂရုမစိုက်ပါဘူး... ရွာကလူတွေ မြင်ဖူးသားပဲ.."
"မောင့် စကား ကို နား မထောင်ဘူးပေါ့... "
"ဘာမောင်လဲ... အဖြေက မပေးရသေးဘူး..
သူ့ကိုယ်သူ တမောင်မောင်နဲ့ အံ့သြဘ..."
"မင်း ပြန်ချစ််မယ် ထင် လို့ ပေါ့... "
"ရှေ့မှာ နွားချေးပုံ..."
ပေါက်ပေါက်ကျဲရင်း စကားပြောကာ လျှောက်နေသည်မို့ သာယာအေးက ရှေ့ ကြည့်လျှောက်ပေမဲ့ ၊ မင်းရေစက်ထင်က သာယာအေး ဘက်ကိုသာ ကြည့် နေသည်မို့ လမ်းပေါ်က အရာတွေကို မမြင်နိုင်ပါ.... ။
မိမ်တို့နောက်က ဘုရား ကား ( ရှေးဟောင်း ဂျစ်ကား ကို အလှဆင်ထားပြီး အရှေ့အဖုံးပေါ်တွင် ပန်းအလှများဖြင့် ပင့်ဆောင်ထားသော ဘုရားဆင်းတု ပါသည်) က အသံချဲ့စက်နဲ့ ရှင်လောင်းလှည့် သီချင်း ဖွင့်ထားသည် မို့..
မင်းရေစက်ထင်နဲ့ သာယာအေးမှာ လူချင်း အနည်းငယ် ကပ်ခါ... စကား ပြော ရသည်။
ရွာလည် လမ်း မပေါ်လည်း ရောက်ရော..
သာယာအေးက မင်းရေစက်ထင်ရဲ့ ခြေထောက်ကို ကြည့်ပြန်သည်။
ပေါက်ပေါက် တစ်ဆုပ်ကျဲ လိုက် ခြေ ထောက်ကို ကြည့် လိုက် လုပ် ပြန်တော့ သာယာအေးကို အရိပ်တကြည့်ကြည့် ကြည့် နေတဲ့ မင်းရေစက်ထင် က မြင်သွားပြန်သည်။
"သာယာ..မောင့်ခြေထောက်ကို ကြည့်ပြန်ပြီလား..မောင် ခြေထောက်တောင် မလုံတော့ဘူး..
မနေတတ်တော့ဘူး..."
မင်းရေစက်ထင်ရဲ့ စကားကြောင့် သာယာအေးမှာ မျက်စောင်းတစ်ချက် ထိုးကာ.
"မကြည့်စေ ချင် ဘူးလား..ဒီက သဘောကျ လို့ကို"
"မဟုတ်ပါဘူး ....ကြည့်ပါ.. မောင့်ကို သာယာ ပိုင်တာ မို့ မောင့်ရဲ့ ဆံချည်တစ်မျှင်ကအစ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းအားလုံး သာယာ ကြည့်နိုင်တယ်.. "
မင်းရေစက်ထင်က သာယာအေးကို မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ကာ စနောက် လိုက်သည်မို့.. သာယာအေးက အထာ ပေါက်သွားကာ..
ပေါက်ပေါက် အနည်း ငယ် နဲ့ ပစ်ပေါက် လိုက်သည်။
"အာ..ခများ..ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ.. "
"မောင် က ရိုးရိုးပဲ ပြောတာပါ...ဟားဟား.."
....
🎵🎶
အလှူ့ဒါယိကာ ကြီးရယ် ကြည့်လိုက်စမ်းပါ..
ကျမတို့ အလှူကြီး အားကျစရာ...
တမြို့လုံးတနယ်လုံး အားလုံး ပီတိဖြစ်လိုက်တာ
လှူရတာ..ပျော်စရာကြီးပါ...
ရဟန်းခံ - ရှင်ပြု နားသ သိက္ခာထပ်တဲ့ အလှူမဂ်လာ ....မဏ္ဍပ် ကြီးက ခမ်းနားထည်ဝါ..
ဘိသိတ်ကြီးနဲ့ ဆိုင်းတော်မဂ်လာ..
အိုးစည်ဒိုးပတ် အဆိုအက စုံစွာ..
ဉီးရွှေရိုးနဲ့ ဒေါ်မိုးလည်းပါ..
ရပ်သူရွာသား..ဝိုင်းဝန်းလို့ကူညီကာ..ပေါင်းစည်ယကြညီညီညာ..
ပီတိ ဖြစ်တဲ့ ဒီ အလှူမဂ်လာ.....
..........
zawgyi
"သာယာ ေရ...သာယာ...
အိမ္ေရွ႕မွ ခပ္ၾသၾသ အသံ တစ္သံေၾကာင့္
ေဒၚခင္ေအး မွာ အိမ္ေရွ႕ ဝါးစင္တြင္ ထိုင္ေနရကေန တုန့္ျပန္သံ ေပး လိုက္သည္။
"ေအး ရွိတယ္ေဟ့ ဝင္ခဲ့..
..
"ေအာ္ ဘယ္သူမ်ား လဲ လို႔ ၿမိဳ႕သား ပါလား..
"ဟုတ္ ေဒၚေဒၚ.... သာယာ့ကို လာေခၚတာ...
အလွည့္ လွည့္ေတာ့မွာ ဆို လို႔...
"ေအး ကြယ္ ၃နာရီ လွည့္္မယ္ ေျပာ တာ အခု
၂နာရီ၁၅ေလာက္ ရွိၿပီမလား... မင္းရဲ႕ ညီ အခုထိ အလွျပင္လို႔ မၿပီးေသးလို႔ ငါ ထိုင္ေစာင့္ေနတာ
လိမ္းထား တဲ့ သနပ္ခါးေတာင္ ေနပူလို႔ အရည္ေပ်ာ္က် ေတာ့မယ္... သူက ခု ထိ မၿပီးေသးဘူး...
"ဟားဟား..ဟုတ္လား...
"ဟုတ္ပေတာ္.... သာယာေအး!မၿပီးေသးဘူးလား
ဒီမွာ ၿမိဳ႕သားေတာင္ ေရာက္ ေနၿပီ....လာေတာ့
ဒီတစ္ခ်ိန္ ေဒၚခင္ေအးရဲ႕ မာန္ပါပါ အသံ ေၾကာင့္
သာယာေအး ခမ်ာ အေျပးေလး အိမ္ေရွ႕ သို႔ ထြက္ လာသည္။..
ထြက္လာလာျခင္း အိပ္ေပါက္ဝ တံခါး မွာပင္..
႐ုတ္တရက္ ေျခလွမ္းတို႔ ရပ္တန့္သြားသည္။
အေမႏွင့္ စကားေျပာၿပီး ဝါးစင္ ေဘး တြင္ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ သူ
ဆံပင္ကို အေနာက္ကို လွန္တင္၍ ၿဖီးထားေသာသူ၊ နဖူးက်င္းက်င္းတြင္ မ်က္ခုံးတန္းတန္းေလးေတြက ေနရာယူသည္။
လည္ဂတုံး စတစ္ အက်ီ အျဖဴေရာင္ ကို
နီညိုေရာင္ ဇာပုဆိုး ျဖင့္ တြဲ ဝတ္ထားသည္။
ပုဆိုးကို ေျခမ်က္စိဖုံး ထိ ဝတ္ထား ေပမဲ့
ကတၱီပါ အနက္ေရာင္ ေလး စီးထားသည့္ ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းေလးမ်ား သြယ္ရွက္ေနတဲ့ ေျခေထာက္ေလးေဖြးေဖြးေလးက ေရွ႕သို႔ ထြက္ေနသည္။
တံခါးဝ မွာ ေၾကာင္ေၾကာင္ေလး ရပ္ ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို ျမင္ေတာ့ သူက ၿပဳံး ျပသည္။
_အင္း.. အ့ဒီ အၿပဳံး.. အဲ့ဒီအၿပဳံးကို က်ဳပ္ တစ္ေယာက္က လြဲရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မၿပဳံးျပရဘူး..
ၿပဳံးလိုက္တိုင္း တြန့္သြားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေပၚက မွဲ႕စိမ္းေလး ကို က်ေနာ္ သေဘာ က်တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေတြ႕ရာလူတိုင္း ၿပဳံးမျပနဲ႕.. _
"ဟဲ့ သာယာေအး ဘာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ သြား မယ္... ေနာက္က် ေနၿပီ...
ဝါးစင္မွာ ထိုင္ေနသည့္ ေဒၚခင္ေအးမွ ထလာကာ..တံခါးဝ မွာ ေၾကာင္ရပ္ေနသည့္ သားျဖစ္သူရဲ႕ လက္ ေမာင္း ကို ရိုက္ကာ ေျပာ သည္မို႔ သာယာေအး အသိဝင္ သြားသည္။
"ဟုတ္ သြား မယ္... သြားသြား အေမ ေရွ႕က သြား..
ေဒၚခင္ေအးမွ အေရွ႕က စထြက္သြားသည္။
ေဒၚခင္ေအးရဲ႕ ေနာက္ ေျခလွမ္း ၅ လွမ္း အကြာတြင္ မင္းေရစက္ထင္ နဲ႕သာယာေအး မွာ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေလွ်ာက္လာ လိုက္လာသည္။
သာယာေအးမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မင္းေရစက္ထင္ရဲ႕ ေျခေထာက္ က်ိုပဲ ၾကည့္ ေနသည္။ ဒါကို မင္းေရစက္ထင္ က သတိ ထား မိကာ.. မလုံမလဲ ျဖစ္ကာ ေမး လိုက္သည္။
"သာယာ...ေမာင့္ ေျခေထာက္မွာ ဘာ ေပ ေန လို႔ လဲ..
"ဘေဘာက် လို႔... ေမာင္... အဲ့ေလ.. ခမ်ား ကတၱီပါ ဖိနပ္ေလး နဲ႕ လိုက္တယ္...
သာယာေအးရဲ႕ မတုံ႕မဆိုင္း ေျဖ လိုက္တဲ့ အေျဖေၾကာင့္ မင္းေရစက္ထင္ သေဘာက်ကာ ရယ္ လိုက္သည္။
"ဟားဟား..သာယာရယ္... ေမာင့္မွာ ဘာမ်ားလဲ လို႔... ဒါနဲ႕ သာယာ...ပါးစပ္က ေမာင္ လို႔ ေယာင္ၿပီး ထြက္လိုက္တယ္မလား...
"မထြက္ပါဘူး ဘယ္တုန္းကလဲ ခမ်ား..မဟုတ္တာမေျပာနဲ႕...
"ေမာင္ နား နဲ႕ ဆက္ဆက္ ၾကားလိုက္တာပါ...
ေမာင္ မ်ား နားၾကား လြဲ သလား...
"ဟုတ္မွာေပါ့ ဘယ္သိမလဲ..
သာယာေအးမွ ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာ.. မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး တဘက္ကို လွည့္ကာ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္သည္။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ကို ေရာက္ေတာ့... ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝိုင္း အတြင္း လူအမ်ား ရႈပ္ယွက္ခက္ေနသည္။
မန္းက်ည္းပင္ အႀကီးႀကီး ထက္က ေဂၚလံဝင္း
ေခၚ.. ေလာ္ (ဟိုေလာ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ဟဲ့) အႀကီးႀကီး ဆီကေန ႐ြာေဆာ္ ဉီးဘဆန္း ရဲ႕ မိုက္ႏွင့္ေအာ္သံ သည္ ...တစ္႐ြာလုံး လႊမ္းေလေတာ့သည္။
"ဟလို... ဟလို...စက္ဆရာေရ မိုက္သံ နဲနဲ တင္ပါအုန္းဟ... ဟလို... တဆီ..ဟလို..ေအး ရၿပီရၿပီ..
အဟမ္း... ေက်း႐ြာ အတြင္း ရွိ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး မ်ား ရွင္ေလာင္း လွည့္ ဖို႔ အခ်ိန္ နရီ က် လာပါ ၿပီ ခမ်ား... အလႉ႕ဒကာ ၊ အလႉ႕အမ နဲ႕ သပိတ္လြယ္မဲ့ ရွင္ေလာင္းရဲ႕ မိဘေတြလည္း စုံလင္ေနပါၿပီ ..အဲ့တာေၾကာင့္ မို႔ သိမ္ ထဲ သို႔ ျမန္ဆုံး ႂကြေရာက္ၾကပါရန္.. က်ဳပ္ ႐ြာေဆာ္ႀကီးမွ ႏွိုးေဆာ္ပါတယ္... ခမ်ား..
ရွင္ေလာင္း မလွည့္ ခင္ တရား နာရအုန္း မည္ မို႔
သိမ္ ထဲတြင္ လူစု ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ တရား နာ ၿပီး မွ အစင္ လိုက္ အတိုင္း ရွင္ေလာင္း လွည့္ မည္ ျဖစ္သည္။
သိမ္ထဲတြင္ ..သံဃာစင္ ေရွ႕၌ လႉဖြယ္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ရွင္ေလာင္းလွည့္တြင္ ပါဝင္မည့္ ပစၥည္းမ်ား ခင္းက်င္း ထားသည္။ ထိုအရာ မ်ား ေရွ႕တြင့္ ေမာင္ရွင္ေလာင္း ၅ပါး ၊ နားသ ၆ပါး ႏွင့္ အလႉရွင္ ဒါယိကာ၊ဒါယိကာမမ်ား၊ သပိတ္လြယ္မ်ား အတန္းလိုက္ ထိုင္ကာ..ေက်ာင္း ထိုင္ဘုန္းဘုန္း ႂကြလာမည္ကို ေစာင့္ေန ၾက သည္။
သာယာေအးႏွင့္ မင္းေရစက္ထင္ တို႔ကေတာ့
ကြမ္းေတာင္ပန္းေတာင္ ကိုင္မည့္ အပ်ိဳေလးမ်ားရဲ႕ ေနာက္မွာ ထိုင္သည္။
ဘုန္းဘုန္း ႂကြ လာၿပီး တရားနာ ၿပီး သည္ႏွင့္
ရွင္ေလာင္း လွည့္ စရန္ ဉီးဇင္း ပညာ မွ မိုက္နဲ႕ေၾကညာ ပါေတာ့ သည္။
"ဟလို.. ဟလို...အလႉ႕ဒါယိကာ ဉီးေသာင္းစိန္ ၊ အလႉ႕ဒါယိကာမ ေဒၚေၾကးမုံး ၊ သား ေမာင္ ေသာင္းဘြဲ႕ တို႔၏သား ရွင္ျပဳ အလႉ စတင္ေတာ့ပါမည္..
ရွင္ေလာင္း လွည့္ စထြက္ေတာ့မည္ ျဖစ္၍ ဉီးဇင္း နာမည္ ေခၚတဲ့သူေတြ႕က စင္ဝင္ေရွ႕မွာ ရပ္ၿပီး မုဒ္ေပါက္ ဆီကိုသြားေပးပါ ...ပထမဆုံး ဘုရားကား ေရွ႕ မွ ေပါက္ေပါက္က်ဲမဲ့ မင္းေရစက္ထင္ နဲ႕ သာယာေအး ေနရာယူေပးပါ..၊ အ့ေနာက္က
ဘုရားကား ဝင္ေပး ပါ.. ၊ အဲ့ေနာက္က..ပန္းအိုးကိုင္မဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးမ်ား အဖြဲ႕..၊ အ့ေနာက္က ေမာင္ရင္ေလာင္းမ်ား ၊ အဲ့ေနာက္က
အလႉ႕ရွင္ ကိုေသာင္းစိန္နဲ႕ မေၾကးမုံ လိုက္ေပးပါ။
ၿပီးရင္ သပိတ္လြဲမ်ား၊ သူ႕ေနာက္က.. နားသ မ်ား
အဲ့ေနာက္က ဖက္စိမ္းကြမ္းေထာင္ကိုင္မဲ့ ၾကာဉ တို႔အဖြဲ႕ ၊ အဲ့ေနာက္ကဖ်ာ လိပ္ကိုင္မ်ား ၊ ေငြဖလား ကိုင္မ်ား အသီးသီးေနရာယူေပးၾကပါ၊ ေနာက္ၿပီး.. သက္န္းပန္းအိုး ကိုင္မဲ့ သူမ်ား ၊ သူတို႔အေနာက္မွာ ႐ႊဲတိုက္မဲ့ ႏြားလွည္း ၊ ေနာက္ၿပီး ဆိုင္း လွည္း လိုက္မယ္.... ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း စထြက္ပါေနာ္...
ဉီးဇင္း မိန့္ညားၿပီးသည္ႏွင့္ ဆိုင္းသံ တစ္ညံ ညံ နဲ႕ ရွင္ေလာင္းလွည့္ သီခ်င္းသံ ထြက္ေပၚလာပါ သည္။
ရွင္ေလာင္း လွည့္ အေရွ႕ ဆုံးမွာေတာ့..
"သာယာ... ေပါက္ေပါက္ ကမစား နဲ႕ေလ.. က်ဲဖို႔ေပးထားတာကို..
"ဘာျဖစ္လည္း... နဲနဲ စားေတာ့..
"လူေတြ ၾကည့္ေနတယ္ေလ.. သာယာရဲ႕..
"ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး... ႐ြာကလူေတြ ျမင္ဖူးသားပဲ..
"ေမာင့္ စကား ကို နား မေထာင္ဘူးေပါ့...
"ဘာေမာင္လဲ... အေျဖက မေပးရေသးဘူး..
သူ႕ကိုယ္သူ တေမာင္ေမာင္နဲ႕ အံ့ၾသဘ...
"မင္း ျပန္ခ်စ္္မယ္ ထင္ လို႔ ေပါ့...
"ေရွ႕မွာ ႏြားေခ်းပုံ...
ေပါက္ေပါက္က်ဲရင္း စကားေျပာကာ ေလွ်ာက္ေနသည္မို႔ သာယာေအးက ေရွ႕ ၾကည့္ေလွ်ာက္ေပမဲ့ ၊ မင္းေရစက္ထင္က သာယာေအး ဘက္ကိုသာ ၾကည့္ ေနသည္မို႔ လမ္းေပၚက အရာေတြကို မျမင္နိုင္ပါ.... ။
မိမ္တို႔ေနာက္က ဘုရား ကား ( ေရွးေဟာင္း ဂ်စ္ကား ကို အလွဆင္ထားၿပီး အေရွ႕အဖုံးေပၚတြင္ ပန္းအလွမ်ားျဖင့္ ပင့္ေဆာင္ထားေသာ ဘုရားဆင္းတု ပါသည္) က အသံခ်ဲ့စက္နဲ႕ ရွင္ေလာင္းလွည့္ သီခ်င္း ဖြင့္ထားသည္ မို႔..
မင္းေရစက္ထင္နဲ႕ သာယာေအးမွာ လူခ်င္း အနည္းငယ္ ကပ္ခါ... စကား ေျပာ ရသည္။
႐ြာလည္ လမ္း မေပၚလည္း ေရာက္ေရာ..
သာယာေအးက မင္းေရစက္ထင္ရဲ႕ ေျခေထာက္ကို ၾကည့္ျပန္သည္။
ေပါက္ေပါက္ တစ္ဆုပ္က်ဲ လိုက္ ေျခ ေထာက္ကို ၾကည့္ လိုက္ လုပ္ ျပန္ေတာ့ သာယာေအးကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္ ေနတဲ့ မင္းေရစက္ထင္ က ျမင္သြားျပန္သည္။
"သာယာ..ေမာင့္ေျခေထာက္ကို ၾကည့္ျပန္ၿပီလား..ေမာင္ ေျခေထာက္ေတာင္ မလုံေတာ့ဘူး..
မေနတတ္ေတာ့ဘူး...
မင္းေရစက္ထင္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ သာယာေအးမွာ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ထိုးကာ.
"မၾကည့္ေစ ခ်င္ ဘူးလား..ဒီက သေဘာက် လို႔ကို
"မဟုတ္ပါဘူး ....ၾကည့္ပါ.. ေမာင့္ကို သာယာ ပိုင္တာ မို႔ ေမာင့္ရဲ႕ ဆံခ်ည္တစ္မွ်င္ကအစ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းအားလုံး သာယာ ၾကည့္နိုင္တယ္..
မင္းေရစက္ထင္က သာယာေအးကို မ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ကာ စေနာက္ လိုက္သည္မို႔.. သာယာေအးက အထာ ေပါက္သြားကာ..
ေပါက္ေပါက္ အနည္း ငယ္ နဲ႕ ပစ္ေပါက္ လိုက္သည္။
"အာ..ခမ်ား..ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ..
"ေမာင္ က ရိုးရိုးပဲ ေျပာတာပါ...ဟားဟား..
....
အလႉ႕ဒါယိကာ ႀကီးရယ္ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ..
က်မတို႔ အလႉႀကီး အားက်စရာ...
တၿမိဳ႕လုံးတနယ္လုံး အားလုံး ပီတိျဖစ္လိုက္တာ
လႉရတာ..ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ...
ရဟန္းခံ - ရွင္ျပဳ နားသ သိကၡာထပ္တဲ့ အလႉမဂ္လာ ....မ႑ပ္ ႀကီးက ခမ္းနားထည္ဝါ..
ဘိသိတ္ႀကီးနဲ႕ ဆိုင္းေတာ္မဂ္လာ..
အိုးစည္ဒိုးပတ္ အဆိုအက စုံစြာ..
ဉီးေ႐ႊရိုးနဲ႕ ေဒၚမိုးလည္းပါ..
ရပ္သူ႐ြာသား..ဝိုင္းဝန္းလို႔ကူညီကာ..ေပါင္းစည္ယၾကညီညီညာ..
ပီတိ ျဖစ္တဲ့ ဒီ အလႉမဂ္လာ.....