-Okuldan sonra-
Al: Kızım bizi tanıştırman lazım. Kim bu çocuk?
M: B-ben, şey....
Ad: Ben de tanışmayı çok isterim Marinette bu lafı duyunca Adrien'ın gözlerine bakar. Gerçekten de gözleri parlıyordur. Uggh, ne vardı sanki sadece kestirip atsaydı?
N: Bu hafta sonu hep beraber toplanalım
Al: Aynen bu harika bi fikir, sakın çocuğu kendinden kaçırayım de Mari. M: Ben.... hehehe (Gergin gergin gülüyordur)
A: Neyse o zaman sonra görüşürüz. (işte herkes bb der)
Akşama olunca Mari kendini rahat hissetmez. Tikki de ona doğru söylemesi gerektiğini söylemiştir ama hala içinde bir tuhaflık vardır. Evden çıkar, Sein nehri boyunca yürümeye başlary. Ayağını yere sürte sürte yürürken onu izleyen Kara kedi'den habersizdir.
Oakşam nöbet sırası kendisinde olan kara kedi evden çıkıp biraz ilerledikten sonra somurtarak yürüyen Marinette'i görmüştür.Mademki sevgilisi vardı, neden bu kadar mutsuz görünüyordu..?? Yanına gitmeye karar verir ama bunun için biraz bekler.
En sonunda Mari nehrin üstündeki köprülerden birinin ortasında durup etrafı izlerken arkasında bitiverir.
(Bu arada bu Marichat; balkon sahnesi olmadı neden ben de bilmiyorum ğalfpqğd)
Kk: Hey selam Marinette!
M: Aah! Beni korkuttun, ne işin var burada kedici- yani kara kedi?
Kk: Bilirsin, sıradan nöbetlerden biri.... Senin üzgün olduğunu gördüm, merak ettim. Sen iyi misin??
M: (Kafasını aşağı eğer, suda yansımasına görüyordur. Kara kedi yanına gelince heyecanlanmıştır ama şu anda kendisinin uğur böceği olmadığı gerçeğini de unutmaması gerekiyordur..) Aslında iyi miyim değil miyim ben de bilmiyorum
Kk: Neler oldu?
M: Kısaca yakın arkadaşıma -daha doğrusu arkadaşlarıma- sevgilim olduğuna dair yalan söyledim. Aklından ne geçiyordu bilmiyorum, o anın gerginliği ile elim ayağıma dolaştı, düşünmeden konuştum.
Kk: Anlıyorum...
M: Ughhh! Sence ne yapmalıyım, biliyorum doğruyu söylemeliyim ama bunu nasıl yapacağım? Hafta sonu buluşmaya davet ettiler ve ben tek başıma gidersem ne diyecekler?!
Kk: Eminim ki seni anlayacaklardır Marinette. Önemli olan dürüst olman ve yaptığın hatayı tekrarlamayıp bunun için çabalaman. (Heheheh gönderme heeheheheh)
Mari bu lafı duyunca rahatlamıştır, ayrıca sevinmiştir de çünkü bu sözler kediye söylediklerinin aynısıydı....
Kk: Neyse ben şimdi gitsem iyi olacak, umarım yardım edebilmişimdir, hoşçakal!... (uzaklaşır)
M: (sessizce) hoşçakal kediciğim....
Kara Kedi oradan ayrıldıktan sonra düşünür:
"Demek ki gerçek değilmiş, oysa tanışmayı çok isterdim (hala neyin derdinde yahu aşfppwşfşwld) Acaba sınıfta kilitliyken yalan söylemesinin nedeni benim ona bunaltmış olmam mı? Umarım öyle bir şey değildir...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Cuma gecesi-
Kk: Hey, selam Bugaboo!
Ub: Selam kedi, n'aber?
Kk: Her zamanki gibi, sen?
Ub: İyi sayılır, yarın halletmem gereken meseleyi hallettiğimde daha iyi olacağım...
Kk: Oh,bir sorun mu var yoksa?
Ub: Ah hayır, pek de mühim değil, halledebilirim.....
Kk: Pekala... (o sırada rüzgar etmiştir, kış mevsimi yaklaştığı için hava soğumaya başlamıştır, bu kuru esen soğuk rüzgarla beraber uğur böceği'ni bir titreme sarar)
Kara kedi fark eder ve Uğur böceğini kolları arasına alır
Kk: Üşüyor musun?
Ub: Biraz...
(Uğurböceği'nin yanağına bir öpücük kondurur, uğurböceğinin kızarmasına neden olmuştur, konuşmaya devam eder)
Kk: Havalar soğuyor, ha?
Ub: Evet... (bir anda yine titrer) uhuhuuuh.. Galiba gitsem iyi olacak... Çok soğuk olmaya başladı...
Kk: Hıımmm, buna emin misin??
Ub: Ben.. şey.. Hey! Seni hilebaz! Yarın erken kalkmam gerekiyor, gerçekten gitmeyeyim. O yüzden görüşürüz.. (uzaklaşır)
Kk: Uggh, pekala, ama bana borçlusun!! Uğur böceği elini dudağına götürüp Karakedi'ye uzaktan bir öpücük yollar. Kara kedi arkasından gülümser...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Ertesi sabah buluşacakları kafede-
Al: Bu Marinette de nerede kaldı?!
N: Biraz bekle Alya, hem bak Daha Adrienda gelmedi.
Al: Ugh, pekala..
(O sırada kafeye giren Adrien'ı görürler)
N: Selam dostum, n'aber?
A: İyidir, Mari henüz gelmedi mi?..
Al: Ugh, hayır... çok merak ediyorum acaba kim...
(Adrien gerçekleri Kara kedi olarak Mari ile konuştuğu için biliyordur, bir şey belli etmemeye çalışır, o da meraklı gibi gözükür)
Ve sonunda Marinette içeri girer. Yanlarına gider ve çantasını çıkarır. Alya ve Nino şaşkın gözlerle Marinette'e bakıyordur. Adrien'sa bir şey çaktırmamaya çalışıyordur.
Al: Marinette?
M: Evet?
Al: Hani nerede o şanslı çocuk?!
M: Oh, evet. Ben de onu konuşmak istiyordum...
Al: Dinliyoruz...
M: Sen bizi kitlediğinde... bir süre konuşmadık.... ama sonra laf lafı açtı derken ben de bir anda o anın telaşıyla yalan söyleyiverdim. Üzgünüm, hata yaptım. Yalan söylememeliydim...
Alya Marinette'e ilk başta gözlüklerini indirerek baksa da sonradan ciddileşir
Al: Kızım, özür dilemene gerek yok, neden ilk başta söylemedin, gel buraya! (Mari'ye sarılır)
M: (O da Alya'ya sarılır) Zaten gelip geçti öyle değil mi? (Adrien'a bakar, onun kendisine gülümseyerek baktığını görünce bakışlarını geri çeker)
Kafede bir süre oturduktan sonra dağılırlar ve herkes evlerine gider.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Gece vakti-
Havalar iyice soğumuştur. Yakın zamanda kar beklense de hala ortalıkta kar yoktur. Ama soğuğu insanın kemiklerini sızlatıyordur. Uğur böceği ve Kara Kedi yine bir gece nöbetindedir.
Uğur böceği üstüne kendi diktiği, kalın polarlı ve kostümüyle aynı desenli, omuzlarına attığı ve beline kadar gelen bir kürk giymiştir. Kara Kedi ise sanki dergi kapaklarından çıkmış gibi üstünde siyah, içi beyaz yünlü bir deri ceket; başında ise Mari'nin ona verdiği mavi bere vardır.
Kk: Bi-biraz fa-fazla soğuk sanki (ellerini ovuşturur, ısınmaya çalışıyordur)
Ub endisinden birkaç adım uzakta olan (kara kediye döner, gerçekten üşümüş olduğunu görünce yanına gider)
Yanına gittiğinde burnunun kıpkırmızı olduğunu görür. Burnuna bir öpücük kondurur. Kara Kedi'yi baştan aşağı hoş bir titreme sarar.
Ub: Burnun buz gibi olmuş, çok mu üşüyorsun?
Kk: Mmrrr, artık daha iyiyim
Uğur böceği kıkırdar, bu arada Kara Kedi'yi baştan aşağı süzüyordur
Ub: Hey bu gece pek bir şey şıksınız, yoksa özel bir şey var da benim mi haberim haberim yok?
Kk: Oh, şıklığımın tek sebebi sizin güzelliğinize layık olma çabamdandır leydim. (uğur böcekli kıkırdar) {tehteheheheheh}
Kk: Hey, bana verdiğin şeyi hatırlıyor musun?
Ub: Neyi?
Kk: New York'a giderken bana verdiğin küçük oyuncak kedi... (Daha doğrusu buton) Yardıma ihtiyacım olursa diye vermiştin
Ub: Oh, evet, hatırladım..
Kk: (cebinden bir şey çıkarır) İşte, bu da benim yaptığım minik uğur böceği, sende de bir tane olsun istedim...
Ub: Oh, kedi, teşekkür ederim. (kara kedinin verdiği butona basınca küçük uğur böceğinin kanatları açılıp kapanır) Çok şirin!
Kk: Eherhehehehhehehehh
(Bu arada Kara Kedi'nin Uğur böceği'ni buna vermesini tabii ki boş bir sebepten yazmadım EHEHEHEHEHEH neyse konuya dönelim)
{Vay be spoilrr vermişim burda geleceğe dönük... vay anasını...}
Ub: Yani o zaman uğur böceği oyuncağı sende, kara kedi oyuncağı da bende kalıyor, şu anda yanımda olmaması ne kötü!
Kk: Önemli değil, sonuçta bundan sonra Ladynoir hiç ayrılmayacak.. {hehe❤🖤}
{AGAAAAA Bence bilerek böyle yazmışım çünkü ilerki bölümlerde olacaklar bu bölümleri yazarken kafamda kurgu halindeydi....}
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Gabriel: Hayır, Nathalie, artık buna devam edemeyiz, son sefer de de başarısız olduk.
Nathalie: Olmaz Gabriel, en azından son bir kez, Adrien için, Emilie için denemek zorundayız...
G: Pekala, o zaman 2 hafta sonra yola çıkıyoruz, o zamana kadar akuma saldırılarını seyrekleştirelim.
N: Anlaşıldı, bu sefer başaracağız... bu bizim tek umudumuz...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Adrien'ın okula gelmediği bir gün, okul çıkışı-
N: Dostum Adrien için endişeleniyorum, acaba neden haber vermedi?...
Al: Merak etme Nino. Eminim ki bize haber verir.
Derken uzaktan bir araba gelir. Adrien iner ve arkadaşlarına doğru yürür
N: Hey, dostum!
A: N'aber Nino?
N:Nerelerdeydin? Bir haber de vermedin...
A: Üzgünüm, hazırlık yapıyordum...
N: Hazırlık mı? Ne hazırlığı??
A: 3 gün içinde Japonya'ya gidiyorum. Babamın işi dolayısıyla bir-iki hafta orada kalacağız. Size hoşçakalın demeye geldim.
M: Japonya mı??
A: Evet... ve ben yokken ders notlarını bana gönderebilir misiniz diyecektim...
Al: Bu işi Marinette büyük bir zevkle yapar. Öyle değil mi Mari?
(Mari Alya'ya dik dik bakar, sonra Adrien'a döner)
M: Aah, tabii ki.. Hiç sorun değil.. hehe (ve sonra Alya'ya giden "bittin kızım sen" bakışları....)
Adrien herkesle vedalaşır, sonra oradan ayrılır. Aynı haberi bu gece leydisine de söyleyecekti. Paris'ten ayrılmayı istemiyordu ama babasının zoru yüzünden buna mecburdu.... Elbette Gabriel ona iş ile ilgili bahaneler sayarak onu başına savuşturmuştu... Asıl gerçeği kendisi bilmiyordu... Gabriel'ın kurduğu kurnaz planları... Karısını geri getirme hırsı gözünü kör etmişti.... Neye mâl olursa olsun umrunda olmayacaktı.... Sadece onu geri getirmek istiyordu ve bunun için her bedeli ödemeye razıydı...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Gece olmuştur-
Kara Kedi bulundukları çatıda uzanmış, Uğur böceği'ni de sol kolu ile yanına almış yan yana duruyorlardır. Kara Kedi onu olanları anlatır. Uğur böceği bulunduğu konumdan kalkıp oturur.
Ub: Ne yani, cidden gidiyor musun?
Kk: Pff, böyle şeylerde endişelenen ben olurdum, senden bunları duymak ne hoş leydim!
Ub: Gevezeliği kes de ne kadar süre kalacağını söyle
Kk: Bir hafta 10 gün kadar....
Uğur böceği'nin suratı asılır, bu aslında çok uzun bir süredir ve yaklaşık 2 hafta boyunca Karakedisiz olmak.... düşünmek bile istemiyordu.
Ub: Lanet olsun! Kimliklerimiz yüzünden hiçbir ayrıntı da soramıyorum- (kollarını birleştirir ve puflama yavaşlar)
Kk: Hey, sadece bir iş için gidiyorum, bu kadar üzülmene gerek yok..
(uğur böceği ona hüzünlü hüzünlü bakar)
Kara Kedi de oturur vaziyette gelir ve Uğur böceği'ne yaklaşır. Çenesinden tutup başını kaldırır. Artık o mavi gözlere bakıyordur. Okyanus gibi masmavi gözlere... aynı zamanda içinde hüzün ve sıkıntı barındıran gözlere...
Uğur böceğine doğru daha da yaklaşır. Dudakları onu öpmek için aralanır. Artık nefes alışlarını duyuyordur..... dudakları onunkilere değdiği an uğur böceği ile kollarının düğümü açar ve Karakedi'ye sarılır. Ona sıkıca sarılıyordu... İçinde kötü bir his vardı... Gitmesini istemiyordu... Karakedi biraz çekilip Uğur böceğine baktı...
Bu sefer Uğur böceği Kara Kedi'yi tekrar öptü... Dudaklarından ayrılmak istemiyordu... Gitmesindi, ne olursa olsun... onunla kalsındı... Nefessiz kalana kadar o dudaklardan ayrılmadı. En sonunda kara kedi kendisini yavaşça geri çekti. Dudaklar kendisininkinden ayrılırken ub hala onu istiyordu. Ellerini onun omzundan çekmedi. Burnu onun burnuna değerken konuşmaya başladı:
Ub: Kendine dikkat et, tamam mı? Başına bela alma sakın....
Kk: Emredersiniz leydim...
Ub: Ben çok ciddiyim..
Kk: Merak etme Bugaboo, çok dikkatli olacağım. Hem benden haber almak istersen uğur böceği butonuna tıklaman yeterli, unuttun mu?
Ub: Evet....o da var tabii...
Kk ub'nin yanağına bir öpücük kondurur. Sonra ayağa kalkar.
Kk: Sonra görüşürüz Leydim..
Ub: Kendine iyi bak kedicik...
(sonra ikisi de giderler)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
-Japonya'da-
Adrien geldikleri akşamın ertesi sabahı hala uyuyordu. Nathalie'nin tuttuğu kiralık müstakil evde ne ararsan vardı.. Belki de kendi evlerinden bile büyüktü. Gabriel ve Natalie moda toplantısı ile ilgili işleri olduğu için sabah erkenden çıkmışlardı. Adrien'sa evde koruması ya birlikte kalıyordu
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
O sıradaysa Gabriel ve Nathalie Japonya'nın en yüksek dağı olan Fuji dağına gitmişlerdi. Her ne kadar dönüşmüş olsalar da, yüksekliği kadar geçilmesi de zor olan dağda sürekli mola veriyorlardı. En sonunda zirveye vardıklarında tahmin ettikleri geçit oradaydı.... Mucize kitabının boş olan son sayfasını geçit kapısına dayadıklarında kapı ardına kadar açılmıştı...
İçeri girdiler, Hawk Moth birçok zorluk onları bekliyor diye düşünürken önlerine şimdiye kadar hiçbir engel çıkmaması onu şaşırtmıştı... Galiba bu, şu anda ikisinin de kendi mucizeleri ile iç içe olmasından kaynaklıydı... Dağın içindeki tünellerden geçtikten sonra koskocaman bir alana geldiler. Oradaydı... sonunda onu bulmuşlardı..
İlk başta Mayura onu almak için adım attıysa da Hawk math onu durdurdu. Bu çok tehlikeliydi. Ama Mayura mucize kitabındaki çözdüğü şifreli yazıyı okuduğu an kürsüdeki obje eline konuvermişti. Hawk Moth buna şaşırmamıştı. Nathalie'nin sürekli kitabın şifrelerini çözmeye çalıştığını biliyordu.... Konuşmaya başladı...
Hm: Sonunda, Mayura..... Artık her şeyin gidişatını değiştirecek o adamı attık....Gittikçe zafer yolunda daha da ilerliyoruz...
M: Bu senin hakkındı, şimdi hedefin yönünde hızlıca ilerleyebilirsin...
Hm: Uğur böceği ve kara kedi, hazır olun... Bu sefer sizin sonunuz olacak...
Bu arada burda sezon finali vermiştim onu hatırladım şimdi ve bazı yerlere geleceğe yönlü yazdığımı fark ettim özellikle gönderme yapmışım tersten vurarak, onları da ekledim zaten Umarım keyif alırsınız
.
Bu kadar
:)