-Ertesi gece nöbette-
Kk: Hey, selam bugaboo! Daha iyi görünüyorsun!
(Rüyanın etkisi geçmiştir ama ub hala tozun etkisimdedir, ufak bir tetiklemeyle bile tekrar kötüleşebilecek durumdadır)
Ub: Ah, evet, dün olanlar hakkında, bana hala bir hayalmiş gibi geliyor, sanki ben kendimde değilmişim gibi. Ama bana destek olduğun için teşekkürler Kedi.
Kk: Leydim için yardıma her zaman hazırım🖤
(Sessizlik olur)
Kk: Eee, dün gece olup biteni anlatmak ister misin?
Ub: Ben.. ben hatırlamıyorum. Sadece seninle eyfel kulesinde buluştuğumuz anlar belleğimde. Yemin ederim öncesi yok.
Kk: Bu ilginç...
(Laf lafı açar ve konu akumalanmalara gelir)
Kk: Leydim, eğer sen akumalanırsan ne olur? Hiç düşündün mü?
Ub: Ben eminim ki sen beni kurtarırsın, sana güvenim sonsuz. {Şimdi aklıma New York geldi Allah kahretmesin 🤧} Ama böyle bir şeyin olmaması için elimden geleni yapıyorum, hem tikki se yardım ediyor... Aslında bakarsan birkaç kez neredeyse akumalanıyordum, neyseki böyle bir şey olmadı.
Kk: Peki ya, ben akumalanırsam? Gerçi o zamanciş daha kolay olur, yani yanlış anlama bugaboo. Ama akunaları yakalayabilen mucize sahibi varken her şey daha kolay geçermiş gibi geliyor.
(Bu sorada Kk kendisinin akumalanöa kurgusunu anlatırken Ub nin aklına yine Beyaz kedi gelir. Kötü olur. Gözleri dolar. Kk yıldızlara bakıp konuştuğu için fark etmez.)
Kk: Acaba süper gücüm ne olurdu? (Bunu söylemeye başladığında ub yağa kalkar, dayanamaz) Ya da ismim? Belki ultra mega süper bir kedikli-
Ub: YETER! ANLAMIYOR MUSUN?! BANA ACI ÇEKTİRİYORSUN! KES ŞUNU YAPMA ARTIK!...
Kk şaşırır ve Ub'nin ağladığını o zaman fark eder.
Kk: L-ledim sen-
Ub: B-ben dayanamıyorum. (der ve gider)
Kk: Ama ne oldu birdenbire şimdi? Acaba konuşmam onu üzdü mü? Ama onun akumalı halini de hayal ettik, bir şey olmadı.. (neden son cümleyi yazmışım onu sorguluyorum şu an İAKDPALCĞWLDĞAĞ)
(Ub eve dönmüştür)
Marinette yatağına kapanır ve ağlamaya başlar, bı sırada bilekliği kolunu sıkıyordur ama fark etmez
Ses: Mariineeetteee....
M: Kim var orada?..
Ses: Mariineeetteee....
M: Tikki sen misin?
Ses: Bana bunu sen yaptın Marinette, SEN! Dünya senim yüzünden yok oldu. İnsanlık bitti. Beni yapayalnız bıraktın!!!..
M: S-sen de kimsin öyle??
(Tabi bu sesi sadece Mari duyuyordur, Tikki olanlardan bihaberdir)
-Mari halisülasyonlar görmeye başlar-
Ses yaklaşıyordur, Mari gittikçe gerilir ve gerildikçe bileğindeki bileklik de bi o kadar sıkıyordur. Mari'yse hala bunun farkında değildir)
{Aga kızın şizofren olduğu kısımlara gelmişiz qşlfpqlfşqğdpqpx}
(Sesin sahibi bir anda Mari'nin önünde beliriverir bu beyaz kedinin ta kendisidir! Mari çok korkar ve geri geri adım atmaya başlar)
M: L-lütfen bana bir sana bir şey yapmadım!
(o sırada teki gelir)
T: Marinette iyi misin, bir sorun mu var?
Mari sırada Tikki'yi duymaz, beyaz kedi ile konuşuyordur)
M: Hayır dedim sana, ben bir şey yapmadım. Anla artık, git buradan!
Mari hem geri çekilmeye hem de etrafa eşya fırlatmaya başlar. Bu sırada ayağı takılır ve kafasını pembe koltuğa vurup düşüp bayılır
T: Marinette, bu nasıl oldu böyle
(Tikki'nin müdahale etmesine vakit kalmadan Bay ve Bayan Dupain gürültüyü duyup Marinette'in odasına gelirler)
S: Ah, Marinette, ne oldu sana? Tom, kızımızın bu hali ne böyle?
T: Bilmiyorum hayatım (der ve Marinette'i kaldırır ki ne görsün?! Mari'nin başından kanlar akıyorur, üstelik bileklik sıktığı için bileği mosmor olmuştur.
{Şimdi bir şahıscık var gelcek dicek ki 'nAsIl kAnGrEn oLmUyO bU mArİ'
Karşim sen söylemeden söylim:
Bende mantık arama Wşxk8sşcğwlfğw}
T: Hemen bir hastaneye gitmeliyiz.
S: Ambulans çağırıyorum
...
Hastaneye gittiklerinde doktorlar Mari'nin başındaki kanamayı durdururlar. Ancak bileğindeki bilekliği bir türlü çıkaramıyorlardır, bu durum herkesi korkutmuştur)
S: Ya şimdi ne olacak Tom, ya ona bir şey olursa?
T: Merak etme tatlım, eminim ki Marinette üstesinden gelecektir, şu anlık tek yapabileceğimiz uyanmasını beklemek...
-Ertesi gün okulda-
Alya: Hey, kızlar, Marinette'i gördünüz mü?
Alix: Mari'yi bilirsin Alya, her zaman geç kalır. (Canlı derslerde ben pqkdpwşrğq)
Al: Haklısın Alix, biraz daha bekleyelim en iyisi.
-Ders başlar, Mari hala ortalarda yoktur, 3. ders biter ve Mari hala gelmemiştir-
A: "Ben Marinette bi mesaj bırakın biip!" Aghh nerde bu kız, ve şu anda ne yapıyor?!?
-bir sonraki ders bayan bustier'indir ve Bay Dupain sabah ona durumu açıklamıştır, Bayan Bustier de durumu sınıfa anlatır.
Chloe bile bu duruma üzülmüştür
Alya: Okuldan sonra onu görmeye gitmeliyiz!
Nino: Haklısın Alya, bizi çok endişelendirdi.
Adri: O bizim arkadışımız, nasıl olduğunu bilmeye hakkımız var.
Bustier: Çocuklar, sakin olun. Marinette henüz uyanmamış ve sanırım atlatamadığı bir problem varmış. En iyisi onu uyandığında görmek, tamam mı?
-herkesin yüzü düşer ama tamam demekten başka çareleri yoktur-
Ancak Adrien Mari'yi görmekte kararlıdır. Geceleyin Kara kedi ılup fark ettirmeden hastaneye gidip Mari'yi görmeyi planlar.
-okuldan sonra-
Adrien için saatler sanki geçmek bilmiyordur; ödev, piana, çince derken iyice bunalmıştır. Sabırsızlıkla gece olmasını bekliyordur. Bu sıradaysa Mari'de herhangi bir değişiklik yoktur, annesi ve babası hala onun için endişelenirler, ama gece olunca onlar da yorgun düşerler ve eve gitmekten başka çareleri kalmaz.
Mari gece 12 sularında gözlerini açar, kendini hastanede bulduğu için şaşırmıştır. Bileğinin acısının ancak şimdi farkına varır ve bu katlanılamaz bir acıdır. Bileği kesik kesik ve bilekliği de çıkartmayordur.
Aklına gelen en iyi fikir bu loş hastaneden çıkmak olur, dönüşür ve pencereden çıkıp gider.
O gittiği andan çok kısa süre sonra kara kedi gelir ve pencereden içeri gider.
Kk: (şaşırarak) Ama nasıl olur, Mari burada değil!
Hmm, ama yatağı hala scak, çok uzaklaşmış olamaz!
Hastanede Kk olarak dolaşmayı tehlikeli bulur ve geri dönüşür
{O sırada hastane kameraları: 👁👄👁
Şaçsşfşğwşcğwşrğw}
Adrien: (bir görevliye) Umm, bayım affedersiniz. Oa 215 teki hasta nerde acaba?
Görevli: Hey, genç adam, senin burada ne işin var? Yarın okulun falan yok mu senin, evine gitsene!
A: Bayım, siz sorumu cevaplayana kadar şurdan şuraya gitmiyorum.
G: Pekala delikanlı, dinle. Bu saatte bu kattan geçen kimseyi görmedim. 215 numaralı odanın olduğu kattan geliyorumz şu ana kadar ordan da geçmedi, anladın nı? Şimdi evibe giy yoksa polis çağıracağım!
A: Pekala! (Hmh)
Adrien hiç mutlu değildir.
{Aga be burda feci gönderme yapmışım ama kimsenin anlaması mümkün değil ah simay olucaktı şimdi SKXPPWŞFĞ2PD}
Hastaneden çıkınca tekrar kara kedi olur ve Mari'nin hastanedencçıkmış olabileceği düşünerek Paris'te Mari'yi arar. Ne var ki o sırada Ub'nin çığlıklarını duyar ve o tarafa yönelir.
Kk: L-leydim, s-sen iyi misin?
Ub belli etmemeye çalışır, kolundaki morluk ub halindeyken gözükmüyordur ama acısı sanki 10 kat daha fazladır. Güçlü durmaya çalışır.
Ub: Karakedi, burada ne işin var?
Kk: Umm, ben şey... Marinette'in hastaneye kaldırıldığını ve durumunun kötü olduğunu öğrendim, ona bakmaya geldim ama hastanede yoktu, o yüzden onu arıyorum. Umarım başına kötü bir şey gelmemiştir.
-Ub bileğindeki acı yüzünden Mari'nin kendisi olduğunu idrak edemez-
Ub: ne duruyoruz o zaman, beraber arıyalım?!
Kk: Elbette Leydim
Ararlar ararlar bulamazlar (Allah allah vay canına acabaa??? Alcplemfğwşdğ)
Kk: Faydası yok, yer yarıldı da içine girdi sanki!
Ub: Sen git Kara Kedi, ben onu aramaya devam ederim
{Ya otur kıçının üstüne zaten iyi değilsin bi de 'bon ororom' diyosun Allah'ım yarabbim}
Kk: Olmaz Leydi'm, bu işte beraberiz!
Ub: (acısını saklamaya çalışarak) Kara Kedi, git artık, sen de epey yorgunsun, ben biraz daha kalabilirim.
Kk: Ama aklım sende kal-
Ub: Merak etme, bana bir şey olmaz, {NAH} ayrıca Mari'yi bulursam sana haber veririm, bundan emin ol.
Kk: Pekala Leydim,vaana güveniyorum,
eminim ki onu bulacaksın. Ve dikkatli ol, tamam mı?
Ub: Tamam
Kk gidiyordur ve biraz uzaklaşmıştır ki Ub kk ile konuşurken içine bastırdığı acıyı çığlık atarak dışa vurur. Yarı baygın bir şekide bulunduğu biandan aşağı düşmeye başlar. Son bi nefes alıe, ve ağzından sadece şu kelimeler dökülür:
"Kara.. Kedi.."