-SON-

3.4K 88 35
                                    



Herkese Merhabalar ✋🏻
İlk kitabımız son bulmuştur. İlk kitabı mutlu bir şekilde bitirmek istedim. 100 bölümlük dolu dolu bir serüven yaşadık hep birlikte. Bazen ağladık, bazen daha çok ağladık. Bazen deli gibi ağladık😂
Evet genelde dram yüklü bir kitap oldu bunun farkındayım. Ama çok seviyorum ne yapayımmm🙈

Aslında söylemek istediğim çok şey var. Öncelikle şunu bilin ki hepinizi çok çok seviyorum. Bir arkadaşım gibi, bir ailem gibi. Ben hep kitaplarda kendime bir dünya oluşturdum. Okuduğum kitaptan kendime bir parça bulmak istedim hep. Beni bu stresli hayattan uzaklaştırabilmesini istedim.  Ve istedim ki, benim kitabımı okuyan insanlarda böyle olsun. Kendilerine bir dünya kursunlar bu kitapla. Ve bence küçük ama bağları çok kuvvetli olan bir dünya kurduk bu kitapla. Evet çok popüler kitaplardan olmadı belki, ama attığınız mesajlar, yaptığınız yorumlar bana iyiki dedirtti. Bu küçük ailemin sıcaklığını hissettirdi bana. Hep birlikte güldük, hep birlikte eğlendik, hep birlikte sinirlendik ve gerildik. Ve yeri geldi hep birlikte ağladık.




Bu kitap sadece Eylül ve Urazın hikayesi olmadı. Şiddet görmüş her kadının, sokak hayvanlarının, baskı altında olan çocukların, sevgi görmeden büyümüş çocukların, sorumsuz ebeveynlerin, umudunu kaybetmiş, pes eden insanların, değersiz hissettirilmiş tüm insanların..
İnsanlığın kitabı oldu bu.
Hepimizin içerisinde bir yerlere dokunabilecek bir kitap oldu.  Ben öyle hissederek yazdım. Ve biliyorum ki siz bunları hissederek okudunuz.

Sanmayın kiiii kitap devam etmeyecek.
'Küçük Kadın 2' en yakın zamanda sizinle olacak !

Bana hep söylenen 'artık mutlu olsunlar' cümlesine bir açıklık getirmek istiyorum laf açılmışken. İzlediğimiz filmlerde, dizilerde veya okuduğumuz kitaplarda hep bir problem ve bunu mükemmel bir şekilde atlatan başroller ile karşılaştık. Hayır !

Bu gerçek değil. Güçlü olmak böyle bir şey değil. Çünkü bu mümkün değil. Hepimiz insanız, duygularımız var. Evet devam eden bir hayat, bir daha geri gelmeyecek bir zaman var. Ama hiçbir acının üstü bu kadar kolay kapanmıyor. Sizde öyle değilmisiniz ? Defalarca çevrenizde ki insanlara yalandan gülmediniz mi ? İçinizde bir acı olduğu halde mutluymuş gibi davranmadınız mı ? Başınızı yastığa koyduğunuz da deli gibi ağlamadınız mı ? Uykularınız kaçmadı mı ? Başınızı alıp gitmek istemediniz mi hiç ? İnsanların güçlü kalışını göstermek kadar nasıl güçlü kalabildiklerini görmek asıl mesele. Karakterlerimiz bize güçlü oluşunu değil, nasıl güçlü olduklarını gösterdiler.


***Peki size küçük bir soru. Size en çok dokunan, unutamadığınız bölüm hangisi oldu ?***

Ve son olarak şunu söylemek istiyorum ki daha çok yolumuz var. 2. Kitapta da umarım beni yalnız bırakmazsınız. Sizi çok seviyorum ve bunu tüm kalbimle söylüyorum. İyiki varsınız ❤️

En yakın zamanda görüşmek dileğiyle💜💜

Küçük KadınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin