Küçük Kadın

58- Dağıldık

Mutimedia: Beliz

EYLÜL DELEN....

Titreyen ellerimi sıktım. 3 günümü mutlu geçirmiştim ya, bir zıtlık olması gerekiyordu. "Ne istiyorsun ?"

Adam benim önüme geçerken silah alnıma basılı bir şekilde duruyordu ve bu iyice ürpermemi sağlıyordu. "Mafyanın Tesadüfünü."

Adam suratında ki iğrenç gülüş ile bana bakarken gözlerimi kırpıştırdım. Her konuşması kusma isteğimi arttırıyordu. "Hangi akılsızın maşasısın gerçekten merak ediyorum."

Kafamı kaldırıp duruşumu dikleştirdim. "Birazdan bu kadar rahat konuşabilecek misin acaba ?" dedi.

Sırıtarak bana bakıyordu. "Bende aynı soruyu tam sana soracaktım !" dedim dişlerimi sıkarak.

Ne olacaksa olsun artık ! İnceldiği yerden kopsun.

"Ulan dua et bize canlı lazımsın."

Elinde ki silahı alnıma daha çok bastırırken yutkundum ama bunu ona belli etmeme gerek yoktu tabikide. "Vurmassan şerefsizsin."

Zorda olsa güldüm. "Olduğun şeyi söylemem çokta cazip gelmedi herhalde."

Silahı alnımdan hafif çekip ileriyi işaret etti. "Yürü !"

Oluğum yerde dururken kaşlarını çattı. "Manyak mısın kızım ?"

Kafamı salladım. Kafasını olumlu anlamda salladı. "Sen bilirsin."

Yutkundum ve gözlerim daha ne kadar açılabilirdi bilmiyorum ama sonuna kadar açtım. Tetiği çekip alnıma tekrar bastırınca derin bir nefes aldım. Kocasının doğduğu gün öldü... İğrenç bir manşet !

Gözlerimi kapatıp içimden saymayı bekledim. 100'e kadar...

Belki Uraz gelirdi. Umarım, gelirdi.

1,2,3...

"Hoşçakal manyak kız!"

Duyduğum silah sesi ile vücudum geriledi. Alnımda ki metal şey giderken gözlerimi açmaya korkuyordum. Başımda deli gibi bağıran Uraz Delen görmek istediğim son görüntü müydü bilmiyorum. Onu çaresiz bir şekilde görmek istiyor muydum ? Kendime sordum usulca. "Eylül !"

Sesi kulaklarımı doldururken gülümsedim acı ile. Ölmeden önce görmek istediğim tek şey, oydu. Kehribar gözleriydi...

Yanağımda hissettiğim el ile gözlerimi araladım. "İyi misin güzelim ?"

Uraz alnımdan öperken kaşlarımı çattım. Elimi alnıma götürürken kan olmadığını anlayınca gözlerimi vücudumda gezdirdim. Ee kan yoktu ? Beceriksiz adam boşa mı atmıştı ? Ölmemiş miydim ben ?

"Be- ben ölmedim mi ? "

Uraz sırıttı ve kafasını olumsuz anlamda salladı. "Biraz daha zorlasaydın, benim gelmem bir şeyi değiştirmeyecekti !"

Suratı gerilmişti bu sefer. Gözlerimi etrafta gezdirirken yerde yatan o adama baktım. Ellerim titrerken adama doğru bir adım attım. "Uraz !"

Uraz kolumdan tutup beni geri çekti. "Ne yaptın sen ?"

Kaşları daha da çatıldı. "Uçağa geç Eylül !"

Gözlerimi kapattım. "Öldürdün onu !"

Sesim yüksek çıkarken onun sesi dalları bile titretmiş olabilirdi. "Çünkü seni öldürücekti !"

Olduğum yerde gerilerken uçağa doğru koşmaya başladım. Ölmüştü. Adam ölmüstü.

Koltuğuma oturup dizlerimi kendime çektim. Gözlerim dolu dolu olurken az önce yaşadıklarımın rüya olmasını istiyordum.