Küçük Kadın

59- Korku

URAZ DELEN....

"Sen delirdin mi kızım ? Söylediklerini duydu mu kulakların ?"

Sinirli gözleri ile arkasını bana döndü. Karıma lan, benim karıma nasıl söylerdi bunları ? Kendi zevkleri için bizi bırakıp giden kadının laflarına inanıp benim karıma, kardeşim dediği kıza bunları nasıl söylerdi ? Ah kardeşim olmayacaktın Nevra ! Bak ben sana neler yapıyorum !

"Haksız mıydım ? Yalan mıydı söylediklerim ?"
Başlarım kardeşine ulan ! Kolundan tuttum sinirle. "Haksızsın Nevra ! Sen dönüp baktın mı o bencil dediğin kız neler yaşıyor ? O kız annenin bulunmasına yardım etmedi mi Nevra ? O kız senin başında ağlamadı mı gecelerce ? Kendi derdi olduğu halde üzülmeyin diye size belli etmedi lan o bencil dediğin kız ! Seni uçurumdan kurtardı lan o kız ! Seni ölmekten son anda aldı ! Size bir şey olmasın diye canını koydu ortaya ! Neden lan sordun mu ? Neden ? 'Yapma Eylül !' Dedim. 'Kim olursa olsun kendini başkaları için ateşe atma dedim.' Bana ne derdi biliyor musun ? 'Onlar benim kardeşim.' Dedi. Sen bunu diyen kıza neler dedin aşağıda biliyor musun ? "

Sinirle elimi duvara vurdum. "Ulan deliricem !"
Sinirle bağırıp saçlarımı çektim. Öylece durmuş ağlayarak bana bakıyordu. Suratımı ona çevirdim tekrar. "Neden erken geldik sormayı denedin mi ? Hani bencil diyorsun ya ! O bencil kadın neden 1 hafta önce geldi sordun mu ? Eylül balayı istedi diye benimle görüşememen mi koydu sana ? Kimin lafları bunlar Nevra ? "
Elimi duvara vurdum tekrar. "Ulan çıldırtacak mısınız beni ?"
Ellerimi saçlarıma daldırıp bekledim. "İki defa ölümden döndü o bencil dediğin kız. Saniyeler ile kurtuldu, o bencil dediğin kız. Gözünün önünde bir adam öldü o bencil dediğin kızın. Dün gece tekrar alnına silah dayandı o kızın ! Belli etti mi lan size ? Etti mi Nevra ? Cevap ver Nevra etti mi ?"

Oda da dağıtılmamış bir yer bırakmazken sinirimi atamıyordum. Hepimiz zarar veriyorduk Eylül'e. En sevdikleriydik. Ulan biz böyle yapıyorsak, diğerleri ne yapmaz ulan . Sikecem ulan !

"Yanlış yaptın Nevra !"

Dizlerinin üzerine çöktü. "Ben ne yapacağım ?"
Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Yanımda ki dolaba elimi geçirdim. Onu haketmediğim için kendimle mücadele ederken bu olanlar çek git diye haykırıyordu bana.
Dizlerimin üzerine çöktüm. Nevranın suratını avuçlarım arasına alıp bana bakmasını sağladım. "Ne yap ne et, ona kendini affettir anladın mı ?"
Gözlerini kapatıp olumsuz anlamda salladı kafasını.

"Affetmez. Sen olsan affeder miydin ?"

Durup derin bir nefes aldım. Saçından öpüp ayağa kalktım. Odadan çıkarken aklım hâlâ Eylüldeydi.
Nerede olduğunu az çok kestirebiliyorum da, ne halde kim bilir...

Salonda herkes korku gözler ile bana bakarken Beliz ve Emre yoktu. Denize çevirdim kafamı. "Biraz yalnız kalsın. Sonra ilgilenin."

Evden ayrılıp arabaya bindim. Bekle bakalım cadı...
Uçurumun kenarına gelirken arabasının olmadığını gördüm. Işık'lar yanıyordu hâlâ. Sönmeyecekti zaten.

Eylül etrafta yokken cebimden telefonumu çıkarttım ve Eylülü aradım. Telefonumu açmazken Akseli aradım. "Buyur abi."
Arabaya binip arabayı çalıştırdım. "Aksel çok acil Eylül'ün yeri lazım. Şu çocuğa söyle telefonunun sinyallerine baksın."

Biraz beklerken Akselden gelen mesaj ile arabayı sürdüm. Ah cadı ah...

--------