Küçük Kadın

5- Fotoğraf

Uraz Delen

—————————

Çekingen adımlarımı ona doğru ilerlettim.
"Rüyanda mı gördün?" Dedim soğuk sesim ile.
Hafif doğruldu ve kafasını kafama çevirdi.
"Aynen." Suratı oldukça sert, sesi oldukça netti.
"İyi rüyalar o zaman."

Yanından ayrıldım ve arabama doğru adımlamaya başladım.
"Eylül."
Önüme geçtiğinde sertçe gülümsedim. "Adımı hatırlamışsın."
Anlamayarak kafasını kaldırdı havaya.
"Evde bir problem mi oldu ?"
Kafamı olumsuz anlamda salladım ve yalanla gülümsedim.
"Her şey harika."
Sırıttı ve etrafta gezdirdi gözlerini.
"Tersinden kalkmışsın."
Ona doğru bir adım attım ve kehribarlarına uzun uzun baktım.
"Hayatıma burnunu sokmandan hoşlanmıyorum."
Suratı ciddileşti. Ve bir adım daha attı. "Suratını görmeye meraklı değilim. Saatimi ver."

İçimde ki Eylül tam da uyanacak zamanı bulmuştu. Kollarımdan tutmuş saatin neden bu kadar değerli olduğunu öğrenmeden verme diyordu.
"Neden bu kadar önemli o saat ?" Dedim kaşlarımı çatarak.
"Sanane." Dedi net sesi ile.
E ama herkesin bilmediği bir laz damarım vardı benim. Ve benden çekeceğin vardı.
"Öyleyse hoşçakal."
Yanından geçecektim ki kolumu tutması ile geri çekilip hırsla kolumu çektim.
"Ters tarafından kalkan belli ki bugün sensin, ama lütfen git bu gereksiz atarını, enerjini sevgilinde falan at. Uğraşma benimle."

Arabaya bindim ve hızla sokaktan ayrıldım.
Müziğin sesini son ses açıp direksiyonu sıkıca kavradım.
Okula geldiğimde arabayı park ettim ve otoparkın içerisinde beni bekleyen kızlara baktım. Beliz elinde ki dosyayı sallayarak yanıma geliyordu.
"Dosyanız hazır Eylül hanım."
Gülümseyerek ona doğru adımladım.
Belizin arkasından hızlı bir şekilde otoparka giren arabaya baktım.
"Beliz !"
Nevranın bağırması ile koşarak Belizi kollarımın arasına aldım ve sağa doğru yattım.
Kolumun acısı ile sızlanırken olduğum yerde doğruldum.
Etrafta uçuşan kağıtlara baktım.
Dosyam..

Nevra Belizin kolundan tutarak kaldırdı. Araba ise durmuştu. İçerisinden çıkan kişiye baktım. E bu o çocuktu. Urazın beni Nevralara bıraktığında yanında olan çocuktu.
"Kusura bakmayın lütfen."
Yanımıza doğru adımlarken Belizin yanında diz çöktü ve elini koluna koydu. E bende buradaydım ama.
"Otopark burası, hayvan gibi giriyorsun !"
Nevra sinirle çocuğa çemkirirken çocuğun gözleri Belizdeydi. Belizin kolundan tuttu ve ayağa kaldırdı.
Beliz yerde ki dosyalara baktı. "Dosyalar." Diye fısıldadı.
Hepsi mahvolmuştu. Harika !
Ayağa kalktım ve yerdeki dosyalara baktım.
"Eylül çok özür dilerim."
Beliz korku dolu gözleri ile bana bakıyordu. Çocuk kafasını bana doğru çevirdi. Uzun bir süre baktı. "Sen ?" Dedi şüpheli sesi ile.

"Şimdi sana soruyorum. Bugün teslim etmem gereken ödevim şuursuz bir sürücü yüzünden mahvoluyor. Seni mi gebertmeliyim ? Kendimi mi ?"
Gözleri ara ara Belize kayıyordu.
"Hangi bölüm olduğunuzu söylerseniz yardımcı olabilirim."
Sinirle kafamı olumsuz anlamda salladım.
Çocuk Belize doğru döndü.
"Sen iyi misin ?"
Yerde ki çantamı aldım ve geri doğruldum.
"Teşekkür ederim. İyiyim."

Otoparkın çıkışına doğru yürürken karşıdan gelen simsiyah arabaya baktım. İçerisi görünmüyordu ama Urazın arabasına benziyordu.
Umursamadan hızlı adımlarla kozlarla birlikte otoparktan çıktık.
"Eylül, çok özür dilerim."
Çatılı olan kaşlarımı daha çok çattım ve Belize döndüm.
"Beliz özür dileyip durma !"
2 hafta boyunca hazırladığım dosya Belizlerde kalmıştı ve bugün getirmesi için rica etmiştim.
Bugün de olanlar olmuştu.
"Benim dersim başlıyor. Görüşürüz."
Nevra ikimizin de yanağına öpücük bırakarak koşar adım çıktı.
"Bende derse gireceğim."
Beliz'e 'tamam' dercesine kafamı salladım.
"Sen girmeyecek misin ?"
Girmeyi hiç istemiyordum.
"Sorumlu hoca mı ne varmış. Eksik belgelerimi tamamlamam için çağırdı. Ona uğrayacağım."
Kafasını salladı ve sol tarafa doğru yürümeye başladı.
Onu arkamda bırakıp merdivenleri çıkmaya başladım. Koridorda yürürken üzerimde gezen gözler dikkatimi çekiyordu. Koridorun sonunda ki odanın kapısını tıklattım ve içeri girdim.
Adam masanın başında ciddi bir şekilde önünde ki dosyalar ile ilgileniyordu. Genç ve oldukça bakımlı görünümü olan kişiye daha dikkatli baktım.
Kafasını kaldırdı ve bana baktı.
"Eylül !"
Dedi neşeli çıkan sesi ile. "Kolay gelsin." Dedim ve kapıyı kapatıp içeri girdim.
Adımı nereden biliyordu acaba..