© ကျွန်တော့်မိန်းမကကျွန်တော်သူ့ကိုမချစ်ဘူးလို့ပဲထင်နေတယ် [ဘာသာပြန်]

Chapter 55

ဝမ်ဟောင့် မိဘများကတော့ သူတို့၏ဆုတောင်းများပြည့်လာပြီဟု တွေးလာကြပြီး သူတို့၏သားလေးဟာ နောက်ဆုံးတော့ သူတို့မျက်လုံးထဲ သင့်တော်သူတစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။

" ငါအခု B မြို့ရောက်နေတယ် သွားသောက်ကြမလား? " ဝမ်ဟောင်၏တက်ကြွနေသည့်အသံက ကျိုးတုနားထဲဝင်ရောက်လာသည်။

ကျိုးတုက အံ့သြတကြီးမေးလာသည် " မင်းဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်တာလဲ? "

" သိပ်မကြာသေးဘူး ငါ H မြို့မှာရက်နည်းနည်းလောက်နေလိုက်သေးတယ်။ အဲ့တာကြောင့် မင်းရဲ့အကိုကြီးအတွက် ကြိုဆိုပွဲပါတီလုပ်ပေးဖို့ဂရုစိုက်လိုက်ပါအုံး "

ကျိုးတုကသူ့ဖုန်းကို နားရွက်နဲ့ပခုံးကြားညှပ်လိုက်ပြီး သူ့ဘောပင်ကိုအဖုံးပြန်စွပ်လိုက်သည်။ သူက သူ့ရဲ့ကုတ်အင်္ကျီအပေါ်ထပ်ကိုကောက်ယူလိုက်ပြီး ဝမ်ဟောင်ကိုပြန်ပြောလိုက်သည် " ဘာအဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေပြောနေတာလဲ သေချာပေါက် ငါလာမှာပေါ့ ဒီညဘယ်မှာတွေ့ချင်လဲ? "

ဝမ်ဟောင်ကချက်ချင်းပဲလိပ်စာကိုပြောလိုက်သည်။ ကျိုးတုကဖုန်းချလိုက်ပြီး သူ့ကုတ်အင်္ကျီအိတ်ထဲထည့်လိုက်၍ အလုပ်မှစောစောဆင်းရန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

သူရုံးမှမထွက်ခွာခင် အတွင်းရေးမှူးကအပြင်မှတံခါးခေါက်၍ သူ့ရုံးခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။

အတွင်းရေးမှူးမလေး၏နာမည်က ကျိုးထုံဖြစ်ပြီး ကျိုးတု၏မျိုးရိုးနာမည်နှင့်တူညီသည်။ သူမကလှပသောရုပ်လေးရှိပြီး လှပသောခြေထောက်လေးများနှင့်ရင်ဘတ်ပြားပြားရှိသည့် ရင်းနှီးဖော်ရွေသောအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ကျိုးတုရုံးဆင်းတော့မည့်အကြောင်း သတိထားလိုက်မိသောအခါ သူမကအနည်းငယ်အံ့သြသွားပြီး ခပ်မြန်မြန်ပြောလိုက်သည် " ခေါင်းဆောင်ကျိုး ကျွန်မတင်ပြချင်တဲ့ကိစ္စလေးနည်းနည်းရှိလို့ပါ "

ကျိုးတုကမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ သူက သူ့ခုံမှာပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျိုးထုံကိုဆက်ပြောဖို့အချက်ပြလိုက်သည်။

ကျိုးထုံကချက်ချင်းပဲစာရွက်စာတမ်းတွေကို ကျိုးတုခုံပေါ်တင်ပြီး ပြောလိုက်သည် " ဘာသာပြန်ဖို့လိုအပ်တဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေရှိနေပေမယ့်လည်း ကျွန်မတို့ကုမ္မဏီနဲ့အလုပ်တွဲလုပ်နေတဲ့ ဘာသာပြန်သူလီက အချိန်ခဏလောက်အလုပ်များနေတာ​မို့ သူ့ကျောင်းက သူ့ရဲ့ဂျူနီယာတစ်ယောက်ကို ထောက်ခံပေးထားပါတယ်။ ခေါင်းဆောင်ကျိုး တစ်ချက်ကြည့်ပေးလို့ရမလား? "