ŞANSIN BÖYLESİ

43.Bölüm

Keyifli Okumalar
Dilerim
❤️

***

~ YAZARDAN ~

Kalp sancısı gerçekten de tuhaf bir şeydi. Uzun zamandır sadece kan pompalayan ve seni hayatta tutan bu kalp, şimdi sanki senin için değil de bir başkası için atıyormuş gibiydi…

Yağız'ın durumu da bundan farksız değildi. Eğer öyle olmasaydı geceyi uyuyarak geçireceği saatlerini, bir sahil kenarında bankta oturarak geçirmezdi. Hayat sanırım iki yol çıkarmakta usta, insanlarda o doğru yolu seçmekte kararsız kalmaya mecburdu. Çok istediği rütbe ve yine çok istediği doğu görevi gelmişken, şimdi neden kararsızdı ?..

Kararsızdı çünkü artık hem aklında hemde kalbin de biri vardı. Şimdi onu ardında bırakarak öylece gitmek kolay olmayacaktı. Peki ya Gözde, onun gibi hissediyor muydu yoksa onu sadece kahramanı olarak mı görüyordu ?.. Kafasında ki bu bütün soru işaretlerinin cevabı ise genç kadında saklıydı. O yüzden bir an önce Gözde ile açık ve net konuşmalıydı..

Kararsız bakışlarını denizden çekip, kafasını geriye doğru atarak gökyüzüne baktı. Neyse ki bu hafta yoğun oldukları için amirine hemen cevap vermek zorunda değildi. Sabahın ayazı ve kışın başlangıcı kendisini belli ederken, Yağız'ın alışkın olan bedenine soğuk bile işlemiyordu.

O an semalarda yükselen sabah ezanıyla kendisine tam anlamıyla anca gelmiş ve yine kolundaki saatine bakmayı anca akıl edebilmişti. Ne çok oturmuş, ne çok düşünmüştü. Gözde'yi eve bıraktıktan sonra kendisini direk sahil kenarına atmış genç kadınla ilk karşılaşmalarından tut, ondan sonra ki bütün yan yana geliş nedenlerini tek tek düşünmüştü..

Çocuk değildi, aşkı ve sevgiyi biliyor ama emin olmak istiyordu. Gözde'nin sevimli halleri, ailesine bağlı olması, duruşu, konuşması.. Bunların hepsi onun gönlünde taht kurmasına nedendi ama gel gör ki, Yağız'ın yıllar önce mühür vurduğu kalbini tekrar açması hiç de kolay değildi..

Özellikle kendisini tamamen bu şekilde mesleğine adamışken, karşısına Gözde'nin çıkacağını hesaba katmamıştı..

O yüzden iyi düşünmeli ve pişman olmayacağı bir karar vermeliydi.
Onu kırabilir, belki de arkadaşlığını bile kaybedecek duruma gelebilirdi. Hızlı karar verip yanlış bir seçim yapmamak için en iyisi Gözde'nin de ona karşı bir adım atmasını beklemekti..

Oturduğu banktan kalkıp yol üzerine park ettiği arabasına doğru ilerleyip bindi. İki saat sonra karakola gideceğinden dolayı hiç olmazsa bir duş alıp üzerini değiştirmeliydi. Yolların sakin olmasından dolayı hemen evine varan genç adam, direk üzerini çıkarmış ve duş almak için odasındaki banyoya doğru girmişti.
Sıcak suya girdiği vakit, üşümüş olan bedeni de şimdi kendisini belli etmişti. Fazla oyalanmadan duşunu almış ve hızla üzerini giyinerek odasından çıkmıştı.

O an mutfaktan gelen seslerle birlikte gülümsemiş ve adımlarını oraya doğru yöneltmişti. Mutfağa girdiğinde kardeşi ona doğru dönüp abisini görünce o da içten bir şekilde tebessüm etti.

“Oo abim hoşgeldin."

“Hoşbulduk koçum, bakıyorum da erkencisin yine" diyerek masada ki  doğranmış salatalıktan bir tane alıp ağzına attı.