"Paglaki ko pakakasalan kita." Iyon ang pangakong narinig ni Remison sa kanyang kababata.
This is the story of an innocent girl growing up, a simple story that many of us will surely relate to. Join Remison on her quest of growing up while facing d...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
CANNOT be reached...
Iyon ang paulit-ulit na naririnig ko sa cellphone ko kahit ilang beses kong tawagan ang number niya. Sinadya ko talagang magpaload para tawagan siya pero kahit ilang beses kong ulitin ay iyon at iyon pa rin ang natatanggap ko.
"Hanggang kailan ka makikipagtelebabad diyan?" tanong ni Auntie Emily nang pumasok siya sa loob ng kwarto ko.Binaba ko na 'yung cellphone ko. "'Yung ka-MU mo ba 'yan?" nakahalukipkip niyang tanong.
Umiling ako. "Hindi po, Auntie."
"Eh, bakit pang-Biyernes Santo 'yang mukha mo samantalang magpa-Pasko na. Mukha kang may ka-LQ sa lungkot ng mukha mo,"sabi niya sabay lapit sa'kin.
Sa huli kinuwento ko kay Auntie ang mga nangyari noong prom at 'yung pag-aaway namin ng kaibigan ko. Pinaliwanag ko sa kanya kung bakit sinusubukan kong tawagan si Poknat. Naupo kaming dalawa sa gilid ng kama, mabuti na lang abala si Mamang sa kusina.
"Okay, first question, bakit mo tinatawagan 'yang si Poknat?" tanong ni Auntie.
"Kasi... Gusto kong itanong kung bakit biglaan siyang umalis ng walang paalam," sagot ko.
"At?" naguguluhang tumingin ako kay Auntie.
"At?" ulit ko.
"Sa tingin mo may karapatan ka talagang malaman kung bakit?" mataray na tanong ni Auntie. "I mean, hindi mo naman siya jowa."
"Auntie, kailangan ba talaga jowa? Magkababata kaya kami."
"Sus, ilang beses mo ngang binasted 'yung tao tapos maghahabol ka?"
"Auntie, hindi naman ako naghahabol," giit ko. Hays, parang nagkamali akong i-open 'to sa kanya. "Ang sa'kin lang naman dapat nagsasabi siya ng maayos para hindi kami nabibigla at isa pa... Pakiramdam ko kasi dahil do'n kaya nagalit sa'kin si Honey."
Hinawakan ako ni Auntie sa balikat. "Bata ka pa, Ming, 'yang issue n'yo ni Honey siya ang may problema, hindi ikaw. Kay Poknat, huwag tayong judgmental at hindi natin alam kung anong pinagdadaanan niya. At speaking of pinagdadaanan, may alam ka ba tungkol sa ganap ng pamilya niya?"
Napaisip ako sa huling sinabi ni Auntie tungkol sa pamilya ni Poknat. As in nag-isip talaga ako pero... bigla akong nanlumo.
"W-Wala akong masyadong alam, eh. Ang alam ko lang... Only child si Poknat tapos nagtatrabaho sa malayo 'yung tatay niya..." nahihiya kong sabi.
"Tingnan mo, wala ka naman palang kaalam-alam—"
"Kaya nga tinatawagan ko siya, eh, para malaman ko, kasi nag-aalala ako," nakanguso kong sagot. Si Auntie pinagmumukha akong defensive, nakakainis naman. Inagaw niya sa'kin bigla 'yung cellphone ko at tiningnan 'yon.
"20 missed calls? Nako, Remison, tigil-tigilan mo na ang kaka-obsess sa pagtawag kay Poknat," sabi niya sabay abot sa'kin ng cellphone at saka tumayo. "Minsan pag lalo mong pinipilit 'yung gusto mo, eh, hindi nangyayari, kaya tigilan mo na 'yan, mag-enjoy ka sa bakasyon mo. And hello, Christmas is coming, enjoyin mo ang Pasko kasama ang maganda mong Auntie." Lumabas na si Auntie at naiwan akong nakatulala.
