"Paglaki ko pakakasalan kita." Iyon ang pangakong narinig ni Remison sa kanyang kababata.
This is the story of an innocent girl growing up, a simple story that many of us will surely relate to. Join Remison on her quest of growing up while facing d...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"MINGMING!"
Kanina ko pa naririnig ang boses ni Mamang sa labas pero nakatulala pa rin ako sa harapan ng salamin.
Medyo inaantok pa rin ako kaya lumulutang lang 'yung isip ko. Pinagmamasdan ko 'yung sarili ko na nakasuot ng bagong uniform.
Nakakapanibago tuloy.
Tapos ang laki-laki pa ng blouse ko, sabi kasi ni Mamang okay lang daw 'yung malaki 'yung size kasi lalaki pa naman daw ako. Kulay puti 'yon at manipis kaya kinailangan kong magsuot ng sando.
Ang haba rin ng palda kong kulay berde na checkered, lagpas tuhod. Sabi ni Mamang tatangkad pa naman daw ako kaya kailangan mahaba na 'yung bilhin.
'Yung ribbon ko pagkaliit lang na kulay berde, pinardiblehan lang ni Mamang. 'Yung medyas ko maiksi na lang, namimiss ko 'yung mahaba kong medyas na abot tuhod kaso magmumukha akong manang lalo.
Ganito ba talaga kapag first year hayskul?
"Mingming!" nagulat ako nang biglang pumasok sa loob si Mamang ng kwarto. "Ano ka ba namang bata ka, kanina pa kita tinatawag!" bulalas ni Mamang. "Bakit hindi pa rin nakaipit 'yang buhok mo?"
Dali-daling lumapit sa'kin si Mamang at tinirintas ng dalawa ang mahaba kong buhok.
"Magcologne ka, Ming," sabi ni Mamang at kinuha ang isang maliit ng baby cologne, nilagayan niya 'yung kamay niya at pinahid 'yon sa may leeg at braso ko.
Hindi pa natapos si Mamang, pinulbuhan niya ako at nilagyan ng 'Good Morning Towel' sa likuran ko.
"Nasaan na ang bag mo?" tanong ni Mamang. Mukhang mas excited pa siya kaysa sa akin eh.
Kinuha ko 'yung bag ko sa gilid at sinuot 'yon, pagtingin ko sa salamin ay nagmistula akong 'Ninja Turtle' dahil sa laki ng bag ko.
"Ming, ang laki naman ng bag mo, dinala mo na 'ata lahat ng libro mo eh," natatawang sabi ni Mamang at kinuha sa'kin ang bag. "First day pa lang naman kaya hindi mo muna kailangang dalhin 'yang mga libro mo."
Tinanggal ni Mamang 'yung mga libro ko sa bag at gumaan na 'yung dala ko pero nalalakihan pa rin ako sa suot kong bag—amoy plastic 'yon kasi bagong bili.
"Ayan, isang notebook at pencil case lang iniwan ko, half-day lang 'ata kayo ngayon, ano? Dito ka na lang sa bahay mag-tanghalian—" natigilan si Mamang nang mapansing hindi ako kumikibo. "Ming? Anong problema, apo?"
"Mamang... ang sakit po ng puson ko..."
"Ay dios mio," bulalas ni Mamang. "Baka magkaroon ka, maglagay ka ng napkin!"
Sinunod ko 'yung utos ni Mamang at pinabaunan niya ako ng mga napkin.
Kaya siguro ang tamlay ko at parang tinatamad akong pumasok.
