"Paglaki ko pakakasalan kita." Iyon ang pangakong narinig ni Remison sa kanyang kababata.
This is the story of an innocent girl growing up, a simple story that many of us will surely relate to. Join Remison on her quest of growing up while facing d...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
HINDI na ulit nagparamdam si Mr. E.
Ang ibig kong sabihin... Nakakatanggap pa rin ako ng mga regalo pero sa pagkakataong ito ay nakalagay na galing lahat 'yon kay Auntie Emily.
Sa totoo lang ay namimiss ko 'yung bruhang 'yon—este si Auntie Emily pala.
Nakakatuwa nga kasi dahil sa kanya natutunan kong gawin 'yung mga bagay na hindi ko ginagawa noon katulad ng mga ilang gawaing bahay.
Kaya ayun, natutulungan ko na si Mamang at saka hindi na ako palaging umaasa kay Mamang.
Tumatanda na rin kasi si Mamang at kitang-kita 'yon sa pamumuti ng buhok niya na kahit ilang beses niyang ipakulay kay Ate Melai. Hanggang sa tinigil na niya at hinayaan 'yong mamuti.
Namimiss ko si Auntie paminsan-minsan, kasi sobrang bitin noong nagbakasyon siya rito, parang hindi ako nabigyan ng chance na kilalanin siyang mabuti,
'Di bale at nagpapalitan naman na kami ng sulat. Malakas din naman ang kutob ko na babalik siya someday, pero sana hindi na mala-dragon ang ugali niya.
Hindi ko namalayan na mabilis na namang lumipas ang oras.
Akalain niyo 'yung at na-survive ko ang first year high school?
Nadagdagan na naman ako ng taon. Fourteen-years-old na ako! Parang kahapon lang ay nag-seventh birthday ako sa probinsya. Siyempre, naghanda si Mamang ng dalawang palangganang spaghetti, dalawang tray ng lumpiang shanghai, nagluto rin si Mamang ng Biko! Nabigyan pa ang mga kapitbahay namin.
Parang noon lang ay winawari ko kung anong pakiramdam ng maging teen-ager katulad ko. Parang dati ang tingin ko sa mga ganitong edad ay matanda na—pero parang hindi pala, parang pakiramdam ko twelve pa rin ako.
Ayun nga lang may nangyaring karumal-dumal.
May tigyawaaaaaaaaaaaat ako!!!
Aghhhhhhh!
May tumubong isang tigywat sa pisngi ko!!!
"Mamang! Akala ko ba hindi ako magkakatigywat?" himutok ko minsan kay Mamang habang tinitingnan ko 'yon sa salamin.
"Huwag mo lang pansinin," wala lang na sagot ni Mamang, busy siya sa pagluluto.
Pero nang mga sumunod na araw ay tila nanganak ang tigyawat ko at dumami sila! Ang dating isa ay naging anim! Tigtatlo sa magkabilang pisngi!
Ang duga talaga, sabi ni Mamang hindi ako magkakatigyawat noong pinanghilamos ko 'yung pisngi ko 'yung panty ng una kong regla. Huhu.
Mabuti na lang ay niregaluhan ako noon ni Auntie ng isang skin care kit, tapos may notes pa siya kung paano raw kuminis 'yung mukha ko. Saktong sakto talaga palagi ang timing ni Auntie.
Dahil sa tips ni Auntie ay naremedyuhan ko 'yung tigyawat ko, huwag na raw kasi ako magpupuyat. Medyo pinagalitan pa ako ng bruha sa sulat. May mga pimples pa rin ako pero parang kabute na lang silang sumusulpot tapos nawawala din pagkatapos.
