"Paglaki ko pakakasalan kita." Iyon ang pangakong narinig ni Remison sa kanyang kababata.
This is the story of an innocent girl growing up, a simple story that many of us will surely relate to. Join Remison on her quest of growing up while facing d...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
PAULIT-ULIT ko na lang naririnig sa mga matatanda na ang bilis ko raw lumaki.
Nagtataka nga ako kasi parang hindi naman.
Ni hindi ko nga maabot 'yung lababo namin kapag maghuhugas ako ng kamay.
"Tumayo ka nang matuwid, Ming, huwag kang malikot" utos sa'kin ni Mamang at sinunod ko naman siya.
Pinasandal niya kasi ako sa pader.
Tapos nilagay ni Mamang sa ulo ko 'yung ruler, may hawak siyang lapis atsaka ginuhitan ng linya 'yung pader.
"Ayan, tingnan mo, ang laki mo na," nakangiting sabi ni Mamang pagkatapos.
Tiningnan ko 'yung pader at nakita ro'n ang sulat niya.
6 Years old Mingming (2004)
"Mamang, magse-seven na po ako," sabi ko nang mabasa ko 'yung sinulat niya.
Napakamot si Mamang sa ulo.
"Ah, oo nga pala, malapit na mag-birthday ang Mingming ko," sabi ni Mamang tapos nagsulat ulit.
At oo, marunong na akong magbasa.
Salamat kay Teacher Mika.
Kaso simula nang umalis na sila Teacher Mika, si Mamang ang nagtuturo sa'kin sa bahay.
Ayon nga lang, ang bilis mapikon ni Mamang. Ewan ko kung bakit.
Kapag kasi ayokong mag-aral sa bahay. Pinapalo niya 'ko.
Tandang-tanda ko pa rin.
Sa tuwing tuturuan niya ako ay palagi niyang hawak ang isang lapis at sa kaliwang kamay hawak niya ang isang hanger.
"Mamang, laro na po kami ni Poknat sa Duluhan. Sige naaaa huhuhu."
Umiiyak pa 'ko no'n kasi gustung gusto ko na talaga maglaro. Kaso ayaw ni Mamang.
Pakiramdam ko no'n pagud na pagod na 'kong mag-aral.
"Naku, Remison! Basahin mo 'to at hindi ka na makakapaglaro habambuhay! Ano basa rito?"
Tinatawag lang ako ni Mamang sa buo kong pangalan kapag galit siya.
"Ba...Ba...e."
"Lakasan mo naman, Remision!"
"Babae! Huhuhu!"
"Bakit ka umiiyak?! Huwag mo 'kong iniiyakan!"
Biglang dumating si Papang galing labas. "Ano ba naman 'yan, Remedios. Bakit mo naman pinaiiyak si Mingming?"
"Papang!" lumapit ako sa kanya dahil alam kong siya lang ang kakampi ko.
"Nako, Sonny, matigas na ulo, gustong maglaro ayaw mag-aral!"
