"Paglaki ko pakakasalan kita." Iyon ang pangakong narinig ni Remison sa kanyang kababata.
This is the story of an innocent girl growing up, a simple story that many of us will surely relate to. Join Remison on her quest of growing up while facing d...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
WALANG nagsasalita sa amin habang kumakain ng almusal. Maging si Poknat ay walang imik, o 'di kaya'y nahihiya lang siyang dumaldal dahil kasama namin ngayon si Deanna? Imposible, ilang beses ko nang napatunayan na wala siyang hiya-hiya sa kahit na sino—teka, bakit ko ba 'yon pinoproblema?
Si Manang lang ang tanging magiliw na nag-aasikaso sa'min, marahil ay natutuwa na dumarami ang mga taong nagpupunta sa bahay na 'to, siguro nababagot din siya kasi palaging tahimik dito.
Pagkatapos naming kumain ay nakagayak naman na kaming apat at handa nang pumasok sa school. Nang magsalita na rin sawakas si Miggy.
"Sasabay sa'kin si Deanna, sumabay ka na rin sa'min, Remi," sabi nito sa'kin. Hindi na siya nagtanong, inuutusan niya ako. Napasulyap naman ako kay Deanna at hindi ko malaman kung anong winawari ng facial expression niya, dapat ba 'kong tumanggi para magka-moment sila? Ano bang napag-usapan nila kagabi?
"Uy, tamang-tama, na-flat 'yung gulong ng motor ko, sasabay na rin ako, Miggy!" at sumabat na ang hyper na si Poknat. Tiningnan ko lang siya at gusto ko sanang sabihin, hindi ka pa nga lumalabas ng bahay paano mo nalaman na flat 'yong gulong ng motor mo?
Parang naramdaman ni Poknat kung ano 'yung nasa isip ko kasi pinanlakihan niya ako ng mata na huwag akong umangal. Si Miggy naman ay pumayag lang.
Nang lumabas kami ng bahay ay hindi kaagad ako sumakay ng kotse. Bigla kasi kaming nagkatinginan ni Deanna, saan ba ako sasakay? Wala man siyang sinasabi pero hindi ko na naman mabasa kung anong nasa utak niya matapos niyang sabihin sa'kin 'yon kagabi.
"Ano pang hinihintay mo? Sumakay na tayo." Bigla akong hinila ni Poknat at binuksan 'yung likuran, pinauna niya akong pumasok. Nagsalubong ang tingin namin ni Miggy sa rearview mirror, napatingin naman siya sa tabi niya nang sumakay si Deanna. "Ayan, let's go!" Gusto ko sanang takpan 'yung bibig niya dahil hindi man lang siya nahiya kay Miggy na nagmistula naming driver ngayon.
Habang nasa biyahe'y tumutugtog lang ang music sa stereo ng kotse, tahimik pa rin kaming lahat. 'Yong katabi ko ay bigla ulit nanahimik, nakatanaw lang siya sa bintana habang humuhuni. Naalala ko na naman bigla... Iyong picture na nakita ko sa kwarto ko—'yong picture niya na may kasamang babae.
Bigla na naman akong napaisip, sino ang babaeng 'yon? Malakas ang kutob ko na kilala siya ni Poknat. Pero hindi iyon ang dapat na tinatanong sa isip ko, sino ang naglagay ng picture na 'yon sa kwarto ko kagabi?
Dalawang tao lang naman ang pwedeng maging suspect. Tumingin ako sa harapan—alin sa kanilang dalawa. Dahil silang naman ang pumasok sa kwarto ko kagabi. Si Miggy? Si Deanna? Kung isa man sa kanila, bakit? Anong dahilan?
Hindi ko namalayan na tumagal ang titig ko kay Miggy sa rearview mirror nang bigla siyang sumulyap doon. Pasimple akong nag-iwas ng tingin. Kung si Miggy man ang naglagay... May gusto ba siyang patunayan?
