"Paglaki ko pakakasalan kita." Iyon ang pangakong narinig ni Remison sa kanyang kababata.
This is the story of an innocent girl growing up, a simple story that many of us will surely relate to. Join Remison on her quest of growing up while facing d...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
NASURVIVE ko rin ang morning classes ko. Lahat kasi ng mga professor namin kanina ay mainit ang ulo o parang wala sa mood dulot ata ng nangyaring traffic noong umaga. Kapag naalala ko 'yung nangyari ay napailing na lang ako.
"Uy, Remi, wanna grab lunch with us?" nagulat ako nang bigla akong yayain ng kaklase kong si Anne.
Ngumiti ako at tumango. Sino ba naman ako para tumanggi, hindi ba? Mukhang napansin nila na madalas ay mag-isa lang akong kumakain.
Magkakasabay kaming tatlo na pumunta ng cafeteria, narinig ko 'yung pinag-uusapan nila na tungkol lang sa subjects namin, mga grade conscious man ay maagan naman silang kausap. Naalala ko tuloy si Ely, kamusta na kaya siya?
Palapit na kami sa entrance ng cafeteria nang biglang may humawak sa kamay ko. Natigilan din ang mga kasama ko nang marinig ang reaksyon ko.
"V-Viggo?"
"Uhm... Your boyfriend?" dinig kong sabi ni Anne. "It's okay, next time ka na lang sumabay sa'min."
"Hindi ko siya boyfriend," sabi ko at ngumiti lang silang dalawa, pagkatapos ay kumaway sila at saka umalis.
Binitawan naman na ako ni Viggo nang maiwanan kaming dalawa. Hindi siya kaagad nagsalita kaya napagmasdan ko siya, malayong-malayo sa Viggo na nakilala ko noon na palaging nakahawi paitaas ang buhok, mahaba na ngayon ang buhok ni Viggo at halos lumubog ang pisngi niya na dati ay pwedeng-pwede kurutin
"Pwede ba tayong mag-usap?" malumanay niyang tanong. Saka ko lang din napansin na may dala siyang bola, pawisan, nakasuot ng panlaro. Napatingin ako sa kanan at nakita 'yung iba pang athletes na tumatakbo. Hula ko'y natiyempyuhan niya akong makita ngayon.
"Sige." Walang pasabing hinila niya ako papunta sa gym na malapit lang sa cafeteria. Huminto kami sa tabi ng court. "Ano 'yon, Viggo?" Kumunot ang noo ko dahil parang nakukutuban kong hindi maganda ang ipapabatid niya.
Naalala ko bigla ang nakita kong eksena noong umaga matapos ang birthday ni Azami. Malakas ang kutob ko na tungkol ro'n ang sasabihin niya.
Napabuga ng hangin si Viggo at saka nilapag sa sahig ang hawak na bola. Noong una'y hindi siya makatingin ng diretso sa'kin kaya hindi na ako nakatiis pa at inunahan ko na siyang magsalita.
"Tungkol ba 'to sa nakita ko?" Tumango si Viggo, humalukipkip naman ako.
"Remsky... Wala akong ibang mapagsabihan," mahinang sabi niya, nagsalubong ang kilay niya paitaas.
"Sasabihin mo ba na huwag kongs sabihin kay Azami?" hindi ko maiwasang mainis dahil ang tagal na panahon din nilang magkasama pagkatapos gano'n?
Itinaas ni Viggo ang kamay at saka napasapo sa noo. "Alam ko na iyon ang iniisip mo pero isang malaking misunderstanding lang 'yung nangyari. Walang nangyari sa'min ni Deanna, okay?" napakunot ako lalo.
