ALEV VE BUZ (Tamamlandı)

Eftelya ~Ateş Hissi~

Kalkmaya ,evet kalkmaya çalışıyorum. Sessizce doğruluyorum. Gözlerim hızla Hazar'ı buluyor. Beyaz saçları kanlanmış. Çoğu kişi yerde .Ben ne yaptım böyle?

Bildiğim tek şey Hazarı kurtarmak diye düşünüyorum.

Hayatta olduğu için o kadar mutluyum ki...

Buradan kaçabilirim . Hazar ile Mert le birlikte kaçabiliriz. Mert hafifçe başını yere bastırmış ,elleri kulaklarında. Onların burada olduğu için sevinsem mi yoksa benim için canlarını ortaya koydukları için üzülsemmi bilemiyorum. Hazar 'ın hayvanlarının bazıları yaralanmış ,hayvanları şu anda kontrol edemez .Çünkü kontrol edecek durumda değil.

"Git Hazar." Diyorum nefessizce.

Turkuaz rengindeki gözleri kararlı. "Sensiz Asla" ağır ağır konuşuyor.

"Enderi al ve git, tüm hayvanlarını topla." Diyorum.

Gözlerim doluyor. Ağlamayacağım. Kardeşim kayboldu gece ağlamıştım. O gün bir daha ağlamayacağıma yemin etmiştim.

" Aras benim için gelecek."dudaklarım titriyor. Hazar'ın  yüzünden bir acı dalgası geçti. Nefesimi koyverdim.  Canım o kadar acıyor ki, kendimi hissetmiyorum. Asena beni duvara  çiviliyor.

"Hazar kaç! Mert Hazar'a yardım et!Ender..." kaplana bakıyorum . kaplanın gözleri hırçın , sert ve korumacı. Ama bana baktığında yumuşuyor.

Hayvan  inliyor. Hazar için üzgün benim içinde kederli. Bunu anlıyorum içimdeki Ateş kaplanın hissini Bana sanki açıklıyor .Başımı sallıyorum .Bunu,bu hissi nasıl anlayabildim?

Ender Hazar'ın yanına gelip devasa bir yarasaya patileriyle yardım ederek bindiriyor .Ardından Mert biniyor.Buradan hızla uzaklaştılar.

"Bırak onu Asena!" diye bağırıyor Can.

Asena beni bırakıp Can'a yöneliyor. O bıraktığı anda kendimi yerde buluyorum.

" Ya bırakmazsam? "sesi tehdit dolu.

"Eftelya'nın çok güçlü olduğunu biliyorsun, onu kıskanıyorsun .Hatta öldürmek istiyorsun ."  Can nefret dolu bir sesle  cümlesini tamamlıyor.

Asena dudağını büküyor. "Evet artık toplantıya gerek yok ."

"Sen düşünemeyen bir cadısın." Asena bunun karşılığında kahkaha atıyor.

"İyi misin?" Can, soran gözlerle bana bakıyor.

" İyiyim "diye  kestirip atıyorum ,ama iyi olmadığımı biliyorum .Karşıya bakıyorum, kocaman bir Saray var. Burası resmen bir şehir. İnsanlar yaşıyor ,etrafta dolaşıyor ve gülüyorlar. Ama ben bu kocaman şehirdeki bir mahkumum.

Buradaki insanların hepsi kötü insanlara mı çalışıyor?Yada yaşıyorlar? Bilemiyorum. Asena , Aras ve Hazar kuzense neden ayrı yaşıyorlar?

Aralarında ne geçmiş olabilir?
İki büyük şehir ,birini iyi Güçler yönetmekte ,diğerini ise kötü Güçler yönetmekte. Aklım karışıyor ,hafifçe tökezliyorum.

" İyi değilsin. Sana ait bir oda var.Oraya yerleşmelisin." Can sessizce Beni izliyor. Saraya doğru ilerliyoruz ,tek kelime bile etmeden bana ait olan odaya giriyorum. Kapımı arkadan kapatıp yatağa yerleşiyorum .Aras'ı düşünüyorum. Kafam çok karışık.

Buz mavisi gözlerini,elini çenesini sıvazlarken hayal ediyorum.

Duvara yaslanışını,titreyişini...
Sessizce gülümseyişini. Beni kurtaracağını biliyorum.İçimdeki ateş Onu özlüyor.Onun yanında kalamıyor , ama bir şekilde özlüyor.

Ya peki Suna? Kesinlikle benim için çok endişeleniyordur. Sırdaşımı en iyi dostum özlüyorum.

Funda ,eğlenceli bir o kadarda sıcak kanlı kız.Kıkırdayan ve ortamı hep neşelendiren Funda.

Benim koruyucu cadım. Ama artık yok. Hazar'ın hayatını kurtardığımı biliyorum ,ama bunu izleyemezdim.

Sessizce Yatakta uzanıyorum. Bedenim İflas etmiş gibi, bir an önce bedenimin Ateşi yenmesini istiyorum. Ve buradan kurtulmak. Sonrada Arası kurtarmak. Eğer başaramazsam bunların hiçbirini yapamayacağımı biliyorum.

Arkadaşlar yorum atmayı unutmayın . Eğer bölümümü Beğendiyseniz oylamayı unutmayın(:

Benim için çok değerlisiniz(: