ALEV VE BUZ (Tamamlandı)

~ Kabuslar ~

Medya: Ahsen

Keyifli okumalar (:

Ahsen hamileliğini eşi Erdem'e anlatmıştı. İlk çocukları olacağı için açıkcası heyecanlılardı. Erdem baba olacağı için mutlu olmuş, sarayda şenlikler düzenlemişti. Henüz bebek anne karnında bir aylıktı, ama şimdiden Ahsen bebeğiyle kuvvetli bir bağ içindeydi. Son günlerde yağmur ve fırtına gücüyle uğraşmayı bırakmıştı. Hamileydi ve gücünü korumak istiyordu.

Ama yolunda gitmeyen bir şeyler vardı. Ahsen bunu bir şekilde hissedebiliyordu. Bazı günler kendini yorgun ve güçsüz hissediyordu. Hatta mide bulantıları da oldukça artmıştı. Doktor ona hamileliğin süreci hakkında bunların normal olan şeyler olduğunu söylemişti. Odasında sessizce oturuyordu. Sağ eli karnında bir şarkı mırıldanıyordu. Erdemle kaldığı odası orta büyüklükteydi. Oda açık mavi ve beyazın hakim olduğu renklerle döşenmişti. Ahsenin en sevdiği renklerdi. Pencere uzun ve dikdörtgendi. Duvarlar camdan değildi. Ahsen yüksekten ve cam duvarlardan korkardı.

Karnındaki küçük bebeği için bunuda dikkate almışlardı. Tam kapıdan çıkacakken Asya ile karşılaştı. Asya siyah saçlarını dümdüz bir şekilde at kuyruğu yapmıştı. Gri gözlerine kalem çekmiş böylece daha da keskin görünmesini istemişti. Güzel ve keskin bakışları vardı. Bazıları Asya'nın ölümcül bir güzelliği olduğunu söylerdi. Gri yırtmaçlı Uzun elbisesi oldukça göz kamaştırıyordu. Bugün için özel bir şey olmasada Asya her zamanki Asyaydı. Şık ve zarif.

Ahsen hızla kendini toparlayıp gülümsedi. Kız kardeşine açık vermek istemiyordu."Buraya geleceğini sanmıyordum Asya. Seni buraya getiren şey nedir?" Asya cevap vermeyip Ahsenin yanından geçip odanın kapısını kapattı.

Asya odayı inceledi. Açık mavi iki kanepeye köşedeki beşiğe doğru yüzünü buluşturarak baktı. Neredeyse tüm renklerle süslenmişti. Dekoratif asılı çerçeveler ve odanın köşesindeki yapay bitkileri inceledi. Hemen karşısında uzunca bir ayna açık mavinin hakim olduğu desenli bir Kilimi incelerken Ahsene tatmin olmuş bir bakışla baktı.

" Oda dekorasyonunu sevdim kardeşim. Mavi rengi bu kadar sevdiğini de bilmiyordum." Sesinde yapay bir şaşkınlık vardı. Ahsen hafifçe gülümsedi. Üstünde sade beyaz bir elbise vardı.

"Onun odası nerede?" Diye sordu Asya.

"Kimin?"

Asya küçük bir kahkaha attı. Eliyle Ahsenin karnını gösterdi.

" Çocuğun odası."

Ahsen çekingen bir sesle konuşmaya koyuldu. "Elbette bir odası olacak ama daha hazırlatmadık kardeşim. İstersen gel otur bir şeyler hazırlatayım."

Asya kibirli bir yüz ifadesiyle elini kaldırdı. "Kalsın." Kanepeye doğru omzunu gere gere oturdu. Ardından elini şıklattı. Elinde hemen hemen bir şarap bardağı ve içinde taze şarap belirdi.

Ahsen hafifçe iç çekip kız kardeşinin karşısına geçti. Asya yavaş yavaş yudumlarken gözlerini büyüttü. "Eh sormadım. Sen de istiyor muydun?" Şarap kadehini hafifçe salladı.

Ahsen nazikçe başını iki yana salladı açık mavi gözleri sorgucuydı.

"Ne için geldiğini sorabilir miyim?" İnce soluk ellerini birbirine kenetledi. İçeriye doğru baktı. Hava güneşliydi ,mayıs aylarındaydılar. Asya dudağını büzdü.

"Herhalde gelmemden pek hoşlanmadın kardeşim. Sadece seni merak ettim. Biliyorsunki yeni döşediğiniz odaya gelip görmek istedim." Elini iki yana açıp kapattı.

Ahsen hafifçe başını eğdi. Açıkçası kardeşini sorguladığı için utanmıştı. "Ben, ben.." durdu. Ne diyeceğini bilmiyordu. Baş ağrısı yine başlamıştı.