ALEV VE BUZ (Tamamlandı)

Başlangıç

Medya: Eftelya

Öncelikle Hayal dünyama hoş geldiniz

Rahatlayın ve yaslanın kendinizi benim dünyama bırakın. Sizi eğlendirecek fantastik olaylar aynı zamandada geriltecek. Siz değerli okuyucuları mı merakta bırakacak Gizem, Aynı zamanda da büyüleyecek. Bir Tutam Sevgi, bir tutam ateşe dönüşmemiş kızgın Alev ve ölü bir buz.

İstemese de sizi hüzünlendirecek ve korkutacak. Ama bir maceranın içinde kendinizi bulamadan edemeyeceksiniz.

Kitabımda büyücülerede rastlayacaksınız🙃

Evet siz değerli okuyucularıma Kapım açıktır. Aralık kapıdan girecek ve nefesinizi soluksuz bırakacak.

Kendinizi tehlikede Aynı zamanda da güvende hissedeceksiniz.

Neden mi?

Çünkü siz kitabıma davetlisiniz, karakterime güvenmeniz güvenmemeniz gayet normal.

Tek davetle kalmayacak adeta yaşayacaksınız.

Her insan özeldir....Birbirinden özel karakterlerimle(;

Bir an sıcak oluyor,sonra soğuk. Gözlerim kapalı ama gözlerimi açmak istemiyorum. Yüzüme bir su damlıyor,anında üşüyorum. Sonra o kadar sıcak oluyorki, o suya muhtaç kalıyorum. Çırpınmak hatta bağırmak istiyorum. Ama bunu yapamayacağımı biliyorum. Bedenim yanıyor,ama ruhumun hala canlı olduğunu biliyorum. Ona seslenip dayanmasını istiyorum.Bir genç çocuk görüyorum saçları bembeyaz. Saçları çenesine değiyor,teni solgun. Kollarını vücuduna sarmış sanki donuyor. Ağır çekimdeymiş gibi başını bana çeviriyor. O anda yüzünü görebiliyorum. Dağınık beyaz saçlar, çıkık Elmacık kemikleri fazlasıyla etkileyici. Bembeyaz kristal mavisi gözleri bana bakıyor. Soluk tenindeki dudakları aralanıyor. Nefes veriyor ,ağzından çıkan buharı görebiliyorum.
Sonra titriyor ve kollarını vücuduna sarıyor. Evet donuyor,ben burada terlerken o üşüyor. Vücudumdan terler akıyor,genç çocuğa bir şey söylemek için doğrulmaya çalışıyorum."Neden üşüyorsun?"diye fısıldıyorum.
Sesim acı ve fısıltıdan ibaret.Ama beni duydumu diye merak ediyorum. Genç çocuk aniden başını bana çeviriyor."Çünkü ben öldüm ."Diye fısıldıyor. "Bundan sonra artık soğuğu hissetmiyeceksin." Ve tekrar beyaz kollarını vücuduna sarıyor.

Kısa saçları yüzünün yarısını gizliyor. Başını yere eğiyor. Ve sonra acı bir çığlık yerini alıyor. Uyanıyorum. Uyandığımda ter içindeyim yatağımda doğruluyorum. Aynaya bakıyorum kırmızı saçlarım ter içinde. Sonra düşünüyorum vücudum çok sıcak. Tekrar yatağıma oturuyorum ve sakinleşmeye çalışıyorum. Ama sakinleşemiyorum fazlasıyla gerçekçi rüyanın etkisinden çıkamıyorum.

"Bana ne oluyor böyle"kendi kendime konuşuyorum. Işığı kapatıyorum ve ardından bir ses işitiyorum. Işığı açtığımda masamın üzerindeki kitabın yerde olduğunu görüyorum. Odamda biri var!Korkuyla kapıma doğru ilerlemeye başlıyorum. Işıklar sönüyor,çığlık atıyorum ve kapıyı açmaya çalışıyorum. Ama kapı kilitlenmiş. Üzerimde tişört olmasına rağmen terliyorum.O kadar sıcakki nefessiz kalıyorum. Işık açılıyor,genç çocuk benim yatağımda.
Titriyor,kollarını bedenine sarmış. Dişleri birbirine çarpıyor ,sonra bana bakıyor."Benden kaçamazsın,ben ölsem bile" Diyor."Beni rahat bırak! " diye bağırıyorum.Sesim acı dolu,bu sözler üzerine yüzü düşüyor.

Yüzünde bir an karmakarışık bir ifade yer alıyor,sonra yerini acıya bırakıyor. Yere yatıyorum ve bağırıyorum. O da yatağın örtüsüne yapışmış,acı dolu bir çığlık atıyor. Acıdan ona bakamıyorum,sanki bedenim kaynıyor. Cenin pozisyonunda yere yatıyorum. Ona baktığımda odanın yarısını buz kapladığını görüyorum. Sonra arkama bakıyorum arkamda alevler fışkırıyor. Bedenimi hissetmiyorum,çünkü artık hissedeceğim bir şeyim yok. Ona son bir bakış atıyorum,yatağa yapışmış. Gözleri kapalı ve saçları dağınık. Aynı bir meleğe benziyor,donarak ölen bir meleğe.

Nasıl? Beğendinizmi ilk bölümü?

Sizce bu genç çocuk kim?

Ya da gizemli demeliyim.

Siz okumaya devam edin, ben her zaman burada olacağım.

Oy verip vermemek size kalmış. Beğendiyseniz oylarınızı alırım (;

Keyifli okumalar ne diyim ✨