2. ချစ်ဝဲဂယက်မှာ မင်းနဲ့ငါ(ခ်စ္ဝဲဂယက္မွာ မင္းနဲ႕ငါ) Completed

Extra Part 4 (Zawgyi)

နိုနိုေလး၏ ေတာ႐ြာခရီးစဥ္ (၂) သိမ္း
_______________________________

ဒြန္း၏ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ျမသားေဆြက ဒြန္းတို႔ ေမာင္ႏွမသုံးေယာက္ကို ေရတံခြန္ရွိရာဆီ ေခၚလာခဲ့သည္။ ညေနေန၀င္ခ်ိန္ျဖစ္သည္မို႔ ေနေရာင္က မပူလြန္းေသာ္လည္း အရွိန္ေလးေတာ့ က်န္ေနေသးသည္။

ေတာလမ္းကို ျဖတ္ေလွ်ာက္မွ စမ္းေခ်ာင္းေလးစီးဆင္းေနရာကို ေရာက္လာသည္။ ေရက ၾကည္လင္၍ ေအးျမေနသည္။ ၾကည္လင္လြန္းေသာေၾကာင့္ ေအာက္ေျခၾကမ္းျပင္ရွိ ေက်ာက္ခဲ‌ႏွင့္ သဲျဖဴမ်ားကိုပါ ျမင္ေနရသည္။

႐ြာသားတခ်ိဳ႕ႏွင့္ ကေလးမ်ားလည္း ထိုေနရာတြင္ ရွိေနသည္။ နိုဗယ္လင္းက ေရေၾကာက္တတ္သည္ ျဖစ္ရာ ကမ္းစပ္‌နားကေန လိုက္မလာ။ ဒြန္းက အေပၚအကၤ်ီခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီတိုႏွင့္ ေရထဲ ဆင္းသြားသည္။ နိုဗယ္လင္းကို အနားလာဖို႔ ေခၚေပမယ့္ အပင္ေအာက္မွာသာ ထိုင္ေနေလသည္။

ဒြန္း လွည့္ၾကည့္တိုင္း သူ႕ကိုပဲ စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ နိုဗယ္လင္းေလးကို ျပန္လည္ၿပဳံးျပ၍ ကမ္းေပၚ ျပန္တက္ သြားလိုက္သည္။

"ေရာက္ၿပီးမွေတာ့ တစ္ခါေလာက္ဆင္းၾကည့္မလား၊ ကိုယ္လည္း ရွိတာပဲေလ"

ဒြန္း၏ဖိတ္ေခၚမႈကို နိုဗယ္လင္းက ေခါင္းေလးယမ္းျပ၍ မ်က္ႏွာလႊဲသည္။ ဒြန္း စဥ္းစားရၾကပ္ေနသည္။ သူနိုဗယ္လင္းကို ဒီေရထဲမွာ တကယ္ ကစားေစခ်င္သည္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေအးျမသည့္ ေရေၾကာင့္ အေညာင္းေျပၿပီး စိတ္ပင္ပန္းမႈ ေလ်ာ့ေစသည္ေလ။

သူအႀကံတစ္ခု ထြက္လာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာ အၿပဳံးတစ္ခု ေပၚလာသည္။ နိုဗယ္လင္း၏ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ေတာ့ သူ႕လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္လာၿပီး နိုဗယ္လင္းက အံ့ဩစြာ ၾကည့္ေနသည္။

"အရာရာတိုင္းကို အခုကစၿပီး မေၾကာက္တတ္ေအာင္ အတူတူႀကိဳးစားၾကမယ္၊ မင္းေဘးမွာ ကိုယ္ရွိေနသေ႐ြ႕ ဘာကိုမွ ေၾကာက္စရာ မလိုေတာ့ဘူး"

ဒြန္းက ၿပဳံး၍ ဆိုၿပီး ေရထဲကို ျပန္ဆင္းသြားေတာ့ နိုဗယ္လင္းဖက္ထားေသာ လက္တို႔က ပို၍ တင္းၾကပ္လာသည္။