Essential of love

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

(Zawgyi)

တိမ္ေရာင္ကင္း၍ ၾကည္လင္ျပာလဲ့ေနေသာ ေကာင္းကင္ျပင္သည္တစ္ခဏတြင္းမွာပင္ မွိုင္းညို႔ေသာအသြင္ကိုေျပာင္းရင္း ေအးျမျမေလျပည္တို႔ႏွင့္အတူ မိုးစက္မိုးေပါက္တို႔ကိုပါ ဖိတ္ေခၚလိုက္ေလ၏။

႐ုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲသြားေလသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနက အံ့ဘုဏ္းထင္၏ စိတ္ႏွလုံးအား လြမ္းေမာမႈအတိၿပီးေစခဲ့၏။ခပ္ဟဟ ဖြင့္ဟထားခဲ့သည့္ ျပတင္းေပါက္မွတိုးဝင္လာသည့္ ေလႏုေအးမွာ သူ႕ႏွလုံးသားအား အလြမ္းဒဏ္မွ သက္သာရန္ ကုစားေပးဖို႔ရာ တစ္စုံတစ္ဦးက ေစလႊတ္လိုက္သည့္ တမန္ေတာ္ပမာ။

မိုးဉတု၏ရနံတို႔ပ်ံပ်ံ့သင္းေနသည့္ ေအးစိမ့္စိမ့္ေလျပည္၏ အထိအေတြ႕အား ပိုမိုခံစားလိုသည္မို႔ ျပတင္းေပါက္အနီးသို႔ သူတိုးကပ္၍ရပ္လိုက္မိသည္။ ဤေနရာသည္ သူခ်စ္ရသူအား ႏြေးေထြးစြာ ေထြးေပြ႕ခဲ့ဖူးသည့္ ေနရာ။
ေလျပည္ေအးသည္ သူ႕မ်က္ႏွာအား နီးကပ္စြာ တိုးေဝွ႕တိုက္ခတ္ရင္း ႏႈတ္ခြန္းဆက္သြားေလ၏။သူ႕ႏွလုံးသားမွာမူ တစ္ဖန္ျပန္ရွင္သန္လာေသာ အမွတ္တရ တစ္ခုေၾကာင့္ ႏြေးေထြးစြာလွိုက္ခုန္ေနေလေတာ့သည္။

ျမင့္သြန္းလွသည့္ အထပ္၌တည္ရွိေနသည့္ Company႐ုံးခန္းျပတင္းဝယ္မွီရပ္ရင္း သူ႕စိတ္အာ႐ုံအလုံးစုံကို တစ္စုံတစ္ဦးအား စိုးမိုးခြင့္ျပဳထားမိသည္။ ထိုတစ္စုံတစ္ဦးမွာ 'ရွင္း' ျဖစ္သည္ကိုေတာ့ အထူးတလည္ေျပာျပရန္ပင္ လိုမည္မထင္ပါ။

"ေဒါက္ .... ေဒါက္"

တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူ ၾကားလိုက္ရသည္က အတြင္းေရးမႉးအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလး၏ စကားသံ။

"Mr. Andrianက ဦးဘုဏ္းနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါတဲ့"

"အင္း ဝင္ခဲ့ခိုင္းလိုက္"

ေစ့ပိတ္ထားသည့္တံခါးအား ခပ္ဟဟဖြင့္ရင္း အခန္းတြင္သို႔ ဝင္လာသည့္ Neonအား သူအလုပ္စားပြဲေရွ႕ရွိ ထိုင္ခုံဝယ္ ေနရာယူရန္ ဆိုလိုက္သည္။

၆ႏွစ္ဟူေသာ အခ်ိန္သည္ ခဏတြင္းမွာပင္ ခပ္ျမန္ျမန္ကုန္လြန္သြားခဲ့သည္။ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည့္ အျဖစ္သႏွစ္တို႔မွာေတာ့ အေျမာက္အျမားပါပင္။