MOİRA

MOİRA S1B23

"Eveet! Bence ben sınavımdan iyi bir alacağım." dedi Moira gülümseyerek.

"Kader Tanrıça'sı söylüyorsa inanırım. " dedi Gece.

"Bana bu muameleyle mi geleceksin gerçekten. Şu yaptığına bir bak. " dedi Moira.

"Sen bana ısırmam için kolunu uzatırken iyi de ben sana Tanrıça deyince mi sorun oluyor ?"
Kız gülümsedi.

"Hâlâ bize saldıranların DNA'sından bir şey çıkmadı mı? " Gece şaşırarak tepki verdiğinde kız güldü. Ondan bunu bilmesini beklememişti.

"Demek farkındasın? İyi. "

"Sabah çıkmadan o gün üzerindeki kanlı tişörtten örnek aldığını mı fark ettim? Ajan değilim ama gözlerim var Gece. " adam gülümsedi. Ve birlikte yürümeye başladılar.

"İnsan gibi görünüyorlardı. Ama... insan DNA'sı ile uzaktan yakından bir alakası yok DNA'larının. " kız ona döndü.

"Yani Gelişmişler mi?"

"Hayır ... hayır. Bizim DNA'mızda ufak tefek farklar var. Onların DNA'sı iki zincirli bile değil." kız düşüncelerini beyninde bir o yana bir bu yana attı.
"Bu dünyadan değiller yani. " dedi emin olamayarak.

"Gezegenlerinin adının Dünya olduğunu hatta Dünya'yla pek bir benzerliği olduğunu sanmıyorum."

"Neden? "

"Çünkü nefes almak için gerek duydukları şey oksijen değil. "

"Kafam allak bullak oldu. Ne o zaman bunlar? "

"Sanırım Vorlsvian dedikleri. Çok fazla araştırma fırsatım olmadı. Kayra'ya odamdan dosyayı almasını söyledim. Belki o adamlar hakkında bir bilgiye ulaşır. "

"İyi... Nereye gidiyoruz?"

"Hastaneye. Bakmam gereken bir kaç hasta var. "

"Tamamdır. "

♡

Kartal bir ablasına bir Kayra'ya baktı.
"Açıklayacak mısın? " dedi dik bakışları adamın bedenini resmen delerken. "Neyi ?" Dedi Kayra. Kartal gülümsedi.

"O zaman lütfen bırak ben açıklayayım. " dedi Kartal. Hepsi birbirine baktı.

"Cansu... ışıkları kapatsan mı? "
dedi Kartal.

Kayra anlamayarak Cansu'ya döndü. Zaten sabahtı. Açık ışık falan yoktu.
"Neler oluyor Kartal?"

"Lütfen. " dedi Kartal ablasına bakıp gülümseyerek. Büyücü hariç hepsi onlara çarpan hava dalgasıyla yerinde sarsıldı biraz.
"Şimdi seni öldürmemi ne engelleyecek?" Dedi Kartal bir adım daha atarak. Kayra onu durdurmaya çalışsa da hiçbir işe yaramamıştı.
"Ne o ? Çalışmıyor mu yoksa? Ne acı!" Kartal sakin bir adımla silahını adamın göğsüne koydu.
"Yanıp kül olması gerekiyordu değil mi ?" Kayra kıza döndü. Ağzından çıkması gereken "Nesin sen? " olmalıysa da olmadı. Ve kıza gülümsedi.

"Beni öldürmesine izin vermezsin... değil mi ?" Dedi Kayra. Kartal daha da öfkeli gözlerle silahını adamın ellerine koydu. Sadece bir şeyi anlaması gerekiyordu.
"Beni öldürmek için bir şansın daha olmayacak." Dedi adamın gözlerine bakarak.