MOİRA

MOİRA S1B4

"Senin tuttuğun gibi tutuyorum işte. Sende tutabiliyorsun. " bahsettiği konudan haberdar olmadığından ona çok basit gelmişti.

"Aynı şey değil. Ben üstün gelişmişim. Seninle yakından ya da uzaktan herhangi bir bağımız yok. Eğer benim gibi olsaydın sana zarar verecek bir şeyi bedenin yok ederdi. "

"Anlamadım. Onlar gibisin ama onlar ölebiliyor. Sen ölmüyor musun? "

"Yani... bir bakıma öyle." Kafası karışmıştı.

"O zaman ben neden ölmedim?"

"Bunu öğrenmenin bir yolu var. " dedi Kartal'a bakarak. Kız bir Gece'ye bir Kartal'a baktı. Kafası bir kaç kez ikisi arasında gitti ama bir anda yüksek sesle konuştu.

"Hayatta olmaz! Onun beynime girmesine falan asla izin vermem."

"Beni yanlış anladın. " dedi Gece. Kız Kartal'dan ona döndü.

"Bu bir rica değildi. Ne olduğunu bilmeden seni yanımda tutamam. "

"Giderim o halde. "

"Buna da izin veremem. İçeriye gel. "

"Hava da bıçak var! Sen ölmüyor olabilirsin ama ben kendimden o kadar emin değilim. " Gece içeriye girdiği an ikisi de onu fark edip durdu. Bıçaklar tekrar ortadan kalktığında kız içeriye bir adım attı.

"Yapman gerekeni biliyorsun. " dedi Kartal'a.

"İstemiyorsa gerçekten canını yakacak bir şey istiyorsun. "

"O zaman istemesini sağla. " Kartal kıza baktı.

"Otursana." Dedi Kartal kızın omzuna dokunarak. İkisi de bir an kendilerini geri çektiler. Kız Kartal'ın ona dokunması yüzünden çekmişti kendini geriye. Kartal ise dokunduğunda gördükleri yüzünden.

Kayra ile birbirlerini alt etmeye çalışırken ona çarpan bir kurşun görmüştü. Sol omzundan giriyordu. Ölüyordu. Kız şok içinde bakıyordu. Gerçekten korkmuştu.

"Bu olmamalıydı. " dedi fısıldayarak.

"Ne zaman öldüğünü görüyordun. Nasıl öldüğünü değil?" Dedi Kartal'da şaşırarak.

"Evet. Ve... sen... sende gördüğümü gördün mü?"

"Maalesef. " dedi adam kendine bir kaç saniye içinde gelerek. Nasıl böyle kendine gelmişti sahi. Kızın atlatması haftalarını alıyordu.

"İyi görünüyorsun. Az önce nasıl öldüğünü gördün. " Dedi Moira.

"Gördüğüme göre artık engelleyebilirim. " dedi adam çok da takmayarak. Umrunda değil gibiydi sanki ölmek.

"Seni üzmek istemem. Ama emin ol engellemenin bir yolu yok. Ayrıca bir tarih görmedim. Bu kötüydü. "

"Tarih olmaması iyiydi. Eğer ne zaman öleceğimi şimdi bilseydim kafanın içinde kendimi nasıl tutardım bilmiyorum. "