I'm wearing a gold necklace with a circle pendant, hoop earrings and a Michael Kors watch for accessories and my hair were tie in a low ponytail.
"Oh well, You're still here." she said while doing a disappointed hand gestures. "Why don't you just leave already?"
"I will leave whenever I want, wherever I want. I don't care about your opinion." I said and popped my lips covered with a dark red shade of lipstick.
She just roll her eyes.
Tumingin ako kay Cramleigh. Tinanguan ko siya at bahagyang ngumiti. "Take good care of my Everlyze."
"Ofcourse, Signorina."
Hinila ko ang lagguage ko pero agad iyong inagaw ni Cramleigh."Ihahatid na kita sa kotse."
"Sama 'ko." pumulupot ang braso ni Everlyze sa braso ko. "Mamimiss kita, uuwian mo'ko ng pamangkin ha?"
I tsk and look at her irritatedly.
"Pabi.." napawi ang emosyon ko ng narinig kong nagsalita si Lola Resopedia. Nilingon ko siya at walang emosyong tinignan.
Nakaupo siya sa wheelchair at nasa likod niya si Isaac na seryosong nakatingin sakin.
"What?" walang emosyong tanong ko. Tuwing nakikita ko talaga siya ay bumabalik sa'kin yung mga araw na pinahihirapan niya kami lalo na si Everlyze.
Habang pinagbubuntis noon ni Everlyze si Speranza ay nagt-training siya ng martial arts para maenhance ang fighting skills niya dahil siya ang dapat na hahalili kay Resopedia dahil anak siya ni Fathima Leisel na panganay ni Resopedia.
Awang awa na'ko kay Everlyze dahil hirap na hirap na siya kaya pinilit kong akuin lahat. Naisip naman ni Lola at Musac na mag take nalang ng Engineering si Everlyze dahil kailangan nila ng Engineer.
Pinakiusapan kong ipagbaliban muna ang pag-aaral ni Everlyze at hayaan muna siyang manganak pero sadyang gusto niyang mamatay ang bata dahil tutol siya sa existence ng pamangkin ko.
Mas lalong nagatungan ang galit ko at sineryoso ang pag-eensayo ng iba't ibang martial arts, hand combat at paghawak ng baril. Kasabay ng pag-eensayo ko sa katawan ko ay ang pag-eensayo sa isipan ko.
Namamalayan ko nalang na unti unti ng nagbabago ang katauhan ko, para bang nawalan na ng puwang ang konsensya at pagmamahal sakin at lahat ng iyon ay napalitan ng galit at paghihiganti lalo na kapag ginagatong sakin ni Lola ang nakaraan ko.
"Take care." mahinahong sabi niya. Hindi ako kumibo o miski tumango, tinignan ko lang siya ng saglit bago talikuran.
"Let's go." malamig na turan ko at nagsimula ng maglakad palayo sa mga taong nakasama ko sa loob ng anim na taon. Humalera ang mga maid at guard sa dalawang linya at bahagyang tumungo.
I walk with confidence as my heels click the ground which makes me feel more powerful.
Nang makarating ako sa harapan ng pinto ay nilingon ko ang ulo ko para tignan sila Musac na kapwa nakamasid sa'kin.
"Bye Soru!" Bronte shouted, I wave my hands and smile at him. We continue walking through pathway and when we're sure that they wouldn't hear us Everlyze spoke.
"Grabe pang FAMAS ang acting-an level ah!"
"Shhh, basta ha! Yung plano" sabi ko at nagpalipat lipat ng tingin kay Cramleigh at Everlyze. "Wag ka'yo papahalata lalo kay Musac." sabi ko habang nakatingin sa dulo ng pathway. "May kakilala ako sa airport, sinabihan ko na siya. Basta tatawagan niyo ko kapag nando'n na kayo."
Kabanata 84
Start from the beginning
