~Set a goal,work hard to achieve it. Do not give up on it! The beauty is in the struggle~
-Shehryaar Asif
Kabanata 76
Pabi's Pov
He took my wish for granted. I sighed deeply as i watch him, flirting again with other girls.
It was like tomorrow, he was with two sexy girls and now two new girls was with him right now.
Dalawang araw na ang nakalipas simula ng sinabi ko sakaniya ang mga salitang iyon. At lahat ng yon ay tinupad niya, napayuko ako at napahilamos sa muka ko.
Wala na'kong ibang maramdaman kundi ang sakit, mas masakit pa'to sa break up namin ni Tasher.
Parang nawalan na'ko ng gana sa lahat ng bagay, sobrang sakit ng bawat tibok ng puso ko, para akong pinapahirapang huminga, pinapahirapan akong gawin ang mga bagay bagay.
Hindi ko alam, pero parang mas pinalala ko siya. Kung dati, bearable pa yung coldness niya. Ngayon ay hindi ko na kinakaya, para bang sa tuwing nagkakasalubong kami ay hindi ako nag-eexist sa harapan niya.
Hindi siya sumasabay samin ng pagkain, napapansin ko nalang na kapag papasok na ko sa kwarto atsaka siya lalabas para kumain. Parang ayaw na ayaw niya akong nakikita.
Hindi niya na ako sinasabay sa kotse niya.Malamang, nirequest mong layuan ka niya diba?At siguro ay sa dalawang araw na nakalipas ay dalawang beses na siyang nag-uuwi ng babae sa bahay.katulad ng nirequest kong humanap siya ng babaeng mas bagay sakaniya.
"My gosh! I heard Khalex was a playboy now?"
"This is our chance, Emily"
"Baka mapaibig natin siya"
"Chance na natin 'to para maging Montenegro"
Nagmamadaling naglapitan ang mga kinikilig na babae kay Khalex. Mapaglarong ngumiti si Khalex sa mga babae at nakangiting inentertain ang mga iyon.
Umiwas ako ng tingin. Namumuo nanaman ang luha sa mata ko kaya pumikit ako at pinilit huminga ng malalim,pinipigilan ko ang paghikbi, pinipigilan ko ang pagtulo ng luha ko dahil gusto ko 'to at eto ang nararapat.
"Pabi.."ng narinig ko ang mababang boses ni Keiren ay naidilat ko ang mata ko kasabay ang luhang lumandas sa magkabilang pisngi ko.
Nakita ko ang mata niyang puno ng pagkaawa sakin,hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at tinuyo ang aking luha gamit ang kaniyang hinlalaki.
"A-ayos lang ako"pumipiyok na sabi ko habang nakangiti,muli nanaman tumulo ang luha sa mata ko kaya tumawa ako."N-napuwing ako K-Keiren,m-malaking bato hehehe"pagpapatawa ko sakaniya.
Hindi siya tumawa o miski ngumiti, mariin lang siyang nakatingin sakin habang ang labi niya ay nangangatal,pinipigilan sigurong magsalita.
"Ayos lang ako"suminghap ako at tumango tango para masigurado siyang totoo ang sinasabi ko.Tumayo siya at inalok saakin ang kamay niya,nakangiting tinanggap ko yon kahit sa totoo lang ay nagbabara na ang lalamunan ko at gusto ko ng humagulgol ng umiyak sa harapan niya
"S-Saan tayo pupunta?"nakangiting tanong ko, hindi niya ako sinagot at basta hinigit nalang ang kamay ko.
Habang naglalakad kami ay nakatulala ako, pakiramdam ko ay parang wala na kong ibang maramdaman kundi ang sakit.Ginusto ko ang lahat ng ito! At eto ang tama! Kahit nahulog na'ko sakaniya ay babaliwalain ko na ang nararamdaman ko dahil iyon ang tama.
"Pabi,"natauhan ako ng narinig ko ang pagtawag ni Keiren sakin. Doon ko napagtanto na sa cafeteria niya pala ako dinala at nasa harapan namin ang lahat ng kaibigan niya. Mga taga last section, Si Sean, Si Evan at Everly.
