Love Goes On💞

34

Vanuit Noa

'Hoe gaat het met jou?' vraagt Ilse. 'Ehm, wel goed,' zeg ik. Ik moet nog een beetje bijkomen van het nieuws dat ik net gehoord heb. Zal ik nu wel vertellen wat er gister is gebeurd? 'Wat is er?' vraagt Bart die ziet dat ik ergens over na denk. 'Niks,' zeg ik en ik glimlach. 'Heeft het iets met Susan te maken?' vraagt Ilse. Ik besluit eerlijk te zijn en ik knik. 'Wat heeft ze gezegd?' vraagt ze gelijk. 'Ze zei dat ik haar mama moet noemen,' zeg ik zacht. Ilse komt naast me zitten en slaat haar arm om mij heen. 'En dat wil jij niet?' vraagt ze. Ik knik. 'Je moet haar alleen mama noemen als dat voor jou goed voelt,' zegt Bart. Ik knik en zeg: 'Dat zei ik ook, maar toen werd papa ook boos.' Dan breek ik, Ilse neemt me in haar armen en ik laat mijn tranen gaan. 'Papa zou toch juist naar mij moeten luisteren nu?' vraag ik snikkend. 'Jou vader is verliefd, dan krijg je dat. Maar luister er nou niet naar, want daar word je alleen maar ongelukkig van,' zegt Ilse. Ik knik en zeg: 'Waarom moet alles altijd fout gaan bij ons?' vraag ik. 'Ik weet het niet Noa,' zeg Ilse. Ik zucht en ga tegen haar aan hangen. 'Zal ik vanavond anders even meegaan, dan kan ik er even over praten met die Susan en je vader,' stelt ze voor. 'Ik vind het goed,' zeg ik.

Vanuit Ilse

Chagrijnig plof ik op de bank. 'Wat is er?' vraagt Noa meteen. 'Ik moest zo nodig thuis blijven van Bart,' zeg ik nors. 'Want?' vraagt ze. 'Ik mag de komende honderd jaar niet meer alleen de deur uit denk ik,' zeg ik. 'Wilde je alleen dan?' vraagt ze. 'Er moet toch iemand bij jou blijven?' zeg ik. 'Dat is waar,' zegt ze, 'maar waarom mag je dan niet alleen?' 'Omdat Bart bang is dat het nog een keer gebeurt,' zeg ik. 'Dat je weer..,' zegt ze, maar ik onderbreek haar door te zeggen: 'Ja.' 'Dat is toch juist lief?' vraagt ze met een glimlach. 'Ja, heel lief. Maar ook heel irritant,' zeg ik. Noa geeft me een knuffel en zegt: 'En nu zit je de hele tijd met mij opgescheept.' Ik begin te lachen en zeg: 'Ja, maar dat vind ik alleen maar leuk.' 'Gelukkig,' zegt ze.

'Heb je Bart al gedag gezegd?' vraag ik aan Noa. 'Ja,' zegt ze. 'Dan gaan we,' zeg ik en we lopen de deur uit. We stappen in de auto en ik rij naar het huis van Noa. 'Weet je zeker dat we het gesprek aan gaan?' vraag ik nog een keer. 'Ja, jij ging het doen toch?' zegt ze. 'Ja, maar jij moet ook een beetje meedoen, want het gaat om jou hè,' zeg ik en ze knikt. 'Het komt goed hè, dat weet je,' zeg ik gerustellend. 'Weet ik,' zegt ze. We stappen uit en ik druk op de bel. Na een tijdje doet een vrouw de deur open. Ik steek mijn hand naar haar uit en zeg: 'Ilse de Lange.' 'Susan van der Meer,' zegt ze terug. 'Mag ik naar binnen of hoe zit het?' vraagt Noa lachend aan mij. Ik begin ook te lachen en stap opzij om vervolgens achter haar aan naar binnen te lopen. 'Hey Ilse,' begroet de vader van Noa mij. 'Hey Ivar,' begroet ik hem terug.
Even later zitten we alle vier met wat te drinken op de bank. Ik kijk Noa even aan en ze glimlacht. 'Ik heb nog nagedacht over wat jullie gister zeiden,' begint Noa duidelijk zenuwachtig, 'ik ga jou geen mama noemen.' Ik kijk haar trots aan. 'Dat heeft zij je zeker gezegd,' zegt Susan terwijl ze naar mij wijst. Ik schud mijn hoofd en zeg: 'Nee, tuurlijk niet. Ik heb haar alleen vertelt dat ze moet doen wat voor haar fijn voelt.' 'Maar het gaat nu even niet om haar, het gaat erom dat ik mama genoemd wil worden. Ik ben nou eenmaal nu haar moeder,' zegt Susan. 'Maar jij bent mijn moeder niet,' zegt Noa boos. Dit zit bij haar heel diep en dat snap ik goed. 'Ik ben nu wel je moeder,' zegt Susan streng. 'ECHT NIET!' schreeuwt Noa nu, terwijl de tranen over haar wangen stromen. Ik trek haar tegen me aan en probeer haar een beetje gerust te stellen. 'OKÉ, DAN BEN IK NIET JE MOEDER, MAAR JE NOEMT ME MAMA! HEB JE DAT BEGREPEN?!' schreeuwt Susan nu ook, waardoor Noa nog meer overstuur raakt. Ik kijk naar de vader van Noa die probeert te gebaren naar Susan dat ze rustig moet doen. Susan luistert hier echter niet naar en gaat gewoon door. Opeens hoor ik de stem van Noa weer; 'Als er iemand is die ik mama noem is dat Ilse!'