past precies 2/ TAEKOOK DUTCH

26- het spijt me zo.

POV ???*

ik kijk naar taehyung en jungkook via de bosjes. ze zien me niet. arme jungkook hij houdt echt van hem haha wat een zielig persoon. denk ik en ik moet zachtjes lachen. "  oh oh hij is zo dom ja zo dom." zing ik zachtjes. en ik leg mn aandacht weer op de jongens. ik zie ze zoenen bleh."oh oh taehyung ik hoop maar dat je weet wat je doet."

POV TAE*

"kom dan gaan we weer" zegt jungkook na een tijdje. ik knik en ik kijk om me heen om te kijken of er iema-. nee weetje laat maar waarom zou hij mij nu op dit moment volgen? hoe zou hij überhaubt weten waar wij zijn? ugh ik heb hier spijt van. ik hou van hem maar als hij weet wat ik doe op dit moment dan doet hij dat niet meer. wat een kutleven. ik weet zeker over een week maximaal ben ik hem kwijt. "kook" zeg ik als we weer terug lopen. "ja tae" antwoord hij terwijl hij mijn hand pakt. "weet dat ik echt heel veel van je hou en dat ik je nooit meer kwijt wil wat er ook gebeurt." zeg ik. "en waarom dat ineens?" vraagt hij verbaast van mn onverwachtse uitspraak. "ik bedoel ik hou ook zo veel van jou en ik wil je ook niet meer kwijt, maar waarom zeg je dat ineens?" zegt hij snel daarna. ah kut wat moet ik nu zeggen. "oh nou ja gewoon ehm zomaar" zeg ik snel en ik kijk achter me en ja hij staat er. dit is ons laatste moment samen als boyfriendxboyfriend. "jungkook sorry" zeg ik en ik zoen hem voor dat het te laat is. de zoen zit vol spanning, liefde, verdriet en natuurlijk angst. ik trek terug en het eertse dat hij zegt is: "waarom so-" hij kan zn zin niet afmaken. hij word gegrepen van achteren. er word iets i zn arm gedaan waardoor hij bewusteloos word. ik voel tranen opkomen maar ik slik ze snel weg.  "het spijt me zo jungkook" zeg ik en ik loop mee naar de bus waar jungkook heen word gebracht.

——-
Oke ik heb besloten dat er hoofdstukken online komen als ze af zijn dus ja doei