At Sixteen

Chapter 65

Blue's POV

Habang sinasayaw siya naamoy ko ang paborito nyang pabangong lavender. I love smelling that fragrance since we were child. If I could stop the world and be with her I will do it. Pero hindi ko iyon pwedeng gawin dahil hindi siya para sa akin. Dating nasa akin na siya pero binitawan ko at ngayong tuluyan nang nawala sa akin.

"I'm so sorry Blue." Malungkot nyang saad sa akin.

Napailing lang ako sa kanya habang nakatingin sa kanyang mga matang kulay brown. I love those brown eyes of hers.

"No, I should be the one who is sorry here." I sincerely said to her.

Bakit ba lagi kang nagsosorry sa akin Xiana? Hindi ba't dapat ako yung nagsosorry sa iyo sa lahat ng sakit na ginawa ko sa iyo nung grade eight at hangang ngayon? Sapat na sa aking nasayaw kita ngayong gradball kahit alam nating hindi na ako yung taong mahal mo.

Nakita kong dinala na sa dance floor ng mga kaibigan ni Dalaney ang mga kaibigang babae ni Xiana. Napagkasunduan kasi naming isasayaw nila ang mga kapwa nila babae para hindi halatang isinasayaw nila Dalaney ang isa't isa.

Nakita kong napansin nya ang mga kaibigan nya. Tinitingnan ko lamang siya, ang cute nya tuwing nagugulat siya. Napaganda nya ngayong gabi, mas lalong lumabas ang kanyang kagandahan ngayon. Naalala ko ang gradball rin namin noong grade six I'm still admiring her beauty in the distance. Kung pwede ko lang sabihin ang mga ito sa iyo ay sinabi ko na.

"What's going on?" she confusedly ask.

Napabuntong hininga ako at hinawakan ng maayos ang kanyang kamay. This will be the last time I'll be holding your hand and the last dance I'll be having with you.

"Eyes on me." Pait kong saad sa kanya.

Dahan dahan naman siyang napalingon sa akin. Ngumiti lang ako sa kanya habang hinahawi ang mga buhok na naliligaw sa kanyang mukha. I will miss you, mamimiss ko ang pangangasar sa atin ni Rhed at mamimiss ko ang kakulitan at ang iyong prisensya. How I wish I can have you as my girlfriend but we all knew that you weren't mine.

"I know I can't have you, at least I can give you what you want." Saad ko sa kanya.

Binitawan ko ang kanyang kamay at naglakad papaalis sa kanyang harapan. I will set you free my princess; I will return you to your owner. Nakaramdam ako ng kirot sa aking puso.

Nakita kong napatingin siya sa akin. Her face is full of questions. I smiled to her with pain, all I want is your happiness my princess and I'm giving it to you.

"I said to you, I will make it up to you now enjoy your night my beloved princess." Saad ko sa kanya at inilahad ang aking kamay patungo sa kanyang harapan kung nasaan si Dalaney ang babaeng kanyang minahal.

Dahan dahan nya namang sinundan ang aking kamay at nakita nya si Dalaney na naglalakad patungo sa kanya. Nakita ko ang kagalakan sa kanyang mga mata, ang pagkasabik na makasama ang babaeng kanyang minahal at nagpahalaga sa kanya.

Nang magtagpo sila ay nakita ko kung gaano siya kasaya kaya napangiti na lang ako kahit masakit. Iniwas ko ang aking mga tingin sa kanila at umalis. Bumalik ako sa lamesa namin at umupo sa upuan.

Ang sakit makitang ang babaeng mahal mo ay hindi ikaw ang huling kasayaw at masaya sa piling ng iba. I am not worthy for her love after all, I was an idiot who busted her. An idiot who thought was her knight shining armour is the one who ruined her life and the cause of losing both persons in her life. I can't beg for her love after all, I'm not worthy enough. Maybe their relationship is an eye opener for me to love someone no matter what they are. No matter what is your past or no gender basis. They taught me love isn't just you love someone you need to let them go in order to grow even it was hard to do.