At Sixteen

Chapter 26

You can say I am different, I should be mad on him but when I'm growing up I understand the effort and the fundamentals of understanding and forgiveness. That is why I tried to understand every single thing around me and not to do a stupid decision that I will regret.

Nandito ako sa taas habang hawak hawak ang isang cupcake, it was a banana cupcake na paborito nya.

I should say sorry because of my actions, I should understand her. She just only want to protect me and I was a fool not to see her efforts.

I requested Vince to bring Dalaney here in the rooftop to say sorry for my actions.

Nang biglang bumukas ang pinto ay nakita ko si Dalaney na pumasok pero nang makita nya ako ay agad din siyang tumalikod kaya agad aking nagsalita.

"Can you please talk to me and listen to me." I said to her and I see she stop.

"I know I said words that made you hurt, I'm sorry for saying it. Dalaney alam mo ba ikaw yung taong nagpaiba ng pananaw ko sa buhay, you made my life miserable yet a memorable. You made my life full of questions but when I'm with you all of it was been gone because you made me laugh and forget everything. You are the only person who understands how I overthink and how crazy I am. I know I have lot of insecurities in life and by choosing you. At first I was so not sure of my feelings and made me think of different effects and everything but I am sure of two things that I love you and I am willing to choose you despite of everything. I've think lots of things and try to handle it na nakakalimutan ko na ang sarili ko. I lo--" saad ko pero agad nya akong pinutol.

"I get it." Malamig nyang saad sa akin.

Napatingin lang ako sa kanya habang nakatalikod pa rin siya sa akin, hindi ko alam kung ano ang kanyang reaksyon. Hangang sa nagulat na lang ako nang bigla siyang tumawa at humarap sa akin.

I see her laughing while walking towards me and put her hand on my head.

"I'm happy." Saad nya sa akin saka nya pinagdikit ang mga noo namin.

"I am always here to protect you and don't hesitate to love me and made mistakes." Saad nya sa akin kasabay ang pagngiti.

Agad kong hinila ang uniform nya papalapit sa akin saka ko siya hinalikan, nagulat rin ako nang gawin ko iyon pero one thing is for sure it proves to me how I really loves her.

I will enter this relationship without any baggage I'm bringing with. I should be selfish for myself at once in choosing the person I will love and to repay my love. Sabi nga nila bahala na ang bukas ang mahalaga ay ang ngayon.

"Ano? Kayo na ni--" saad ni Rhed sa akin pero agad ko namang tinakpan ang bibig nya.

"Shhh ang ingay ingay mong bakla ka gawin kitang tapa ngayon." Saad ko sa kanya.

Sisigaw ba naman na nasa library kaming dalawa mamaya mapalabas kami ng bahay ni maam librarian ngayon sasakalin ko talaga tong baklang to.

"Oo nga shhh tahimik ka lang atin atin lang to ayaw kong may makaalam na iba mamaya makaabot pa kung saan saan ikaw talaga gagawin kong tapa." Saad ko sa kanya at napangiti lang siya na tila abot langit.

Napailing na lang ako sa kanya kasabay ang pag babalik ko sa pagnabasa ng libro kasi may quiz kami mamaya after nutong break namin.

Nagulat naman ako nang hawakan nya ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya at napangiti.

"I'm happy seeing you happy and strong with your decisions." Saad nya sa akin kaya napangiti lang ako sa kanya.

Nauna akong lumabas sa kanya at tamang tama si tatay ang next subject namin at nakasalubong ko siya galing faculty kaya agad ko siyang tinulungan sa mga dala nyang gamit paakyat sa classroom namin.

"Tay may sasabihin po ako." Saad ko sa kanya habang paakyat kaming dalawa.

"Ano yun nak?" Tanong nyang sagot sa akin.

"Tay naalala mo po yung umiiyak akong pumunta sa iyo kasi litong lito ako sa nangyayari sa akin at nung nakaraang linggo po tay I made a hard decision in life." Saad ko sa kanya at nakikinig lang siya sa akin.

"So what is your decision?" Saad nya.

"I choose her tay, despite of everything kasi tama nga yung sinabi mo sa akin tay hindi nasusukat ang pagmamahal sa mga pinapangakong salita, kasi po nalaman kong hindi po pala seryoso yung nanliligaw rin sa akin na lalaki and puro pangako at matatamis lang po na mga salita ang sinsabi nya sa akin."

"I'm happy that you have the courage to choose in between, in making decisions weather it is small or big it takes courage and I'm happy that you made it. Basta nak kung may problema takbo ka lang sa akin tutulungan kita." Saad nya sa akin kasabay ang pagkindat kaya napangiti lang ako sa kanya.

Pagkatapos ng klase namin sa hapon ay agad akong dumeretso sa rooftop kung nasaan ang girlfriend ko, awkward pakingan na girlfriend pero hindi naman nakabase sa kung anong tawag eh kasi ang inportante naman ay mahal nyo ang isa't isa at nirerestpeto ninyo ang isa't isa.

Pagkarating ko sa rooftop ay naabutan ko siyang nakaupo sa spot namin hbang may hawak hawak na instrument, hindi ako pamilyar sa instrument na iyon at ngayon ko lang nakita.

"Ano yan?" Tanong ko sa kanya habang umuupo sa tabi nya.

"Oboe." Maikli nyang sagot sa akin habang inaayos nya.

"Wanna hear it?" Tanong nya sa akin nang maayo nya at napatango lang ako sa kanya.

"This is my favorite piece, the moon river." Saad nya sa akin kasabay ang pagsisimula sa pagtugtog.

It sounds like a violin but softer than a violin, napapikit lang ako habang tumutugtog siya.

I felt love while she was playing that piece it seems like her music that she was creating was holding my heart.

It seems it is a good decision on choosing her, I am happy every time I'm with her and I felt cherish and loved as the same time when I am with her.

I will mark my calendar that in the 5th day of December I answered her and we were officially in a relationship in secret.

We decided that we will keep our relationship in secret in the public because of our reputations and as well my mother's reputation in this University.